ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Σας εύχομαι τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την ειρήνη.
Όλοι οι θνητοί από εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονιασμένοι, για την κοινή προκοπή.

Θεωρήστε την Οικουμένη πατρίδα σας με κοινούς τους νόμους , όπου θα κυβερνούν οι άριστοι ανεξαρτήτως φυλής.

Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, σε Έλληνες και βάρβαρους.

Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν.

Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την Αρετή.

Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο.

Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές ,δεν θα καφύγετε ποτέ στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά.

Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας.

Το Θεό δεν πρέπει να τον νομίζετε σαν αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά σαν κοινό πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τα αδέλφια στη οικογένεια.

Από μέρους μου θα θεωρώ όλους ίσους ,λευκούς ή μελαμψούς και θα ήθελα να μην είστε μόνον υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι και συνέταιροι.

Όσο περνάει από το χέρι μου θα προσπαθήσω να συντελεστούν αυτά που υπόσχομαι.
Τον όρκο που δώσαμε με την σπονδή απόψε κρατείστε τον σαν σύμβολο Αγάπης.....

(Από το συμπόσιο στην πόλη τής Ωπής της Ασσυρίας το 324 π.χ στους προσκεκλημένους αξιωματούχους.)