Αἰώνιε Κύριε, Δημιουργὲ τῶν ἁπάντων, ὁ καλέσας μὲ εἰς τὴν ζωὴν ταύτην τῇ ἀνεξερευνήτῳ Σου ἀγαθότητι· ὁ δούς μοι τὴν Χάριν τοῦ Βαπτίσματος καὶ τὴν σφραγῖδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· ὁ κοσμήσας με τῇ ἐπιθυμίᾳ τοῦ ἀναζητεῖν Σε, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ἐπάκουσον τῆς δεήσεώς μου.
Ὁ Θεός μου, οὐκ ἔχω ζωήν, φῶς, χαράν, σοφίαν, δύναμιν ἄνευ Σοῦ.Ἀλλὰ Σὺ εἶπας τοῖς μαθηταῖς Σου: «Πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε».Ὅθεν τολμῶ ἐπικαλεῖσθαι Σε: Καθάρισόν με ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος.Δίδαξόν με πῶς δεῖ προσεύχεσθαι.
Εὐλόγησον τὴν ἡμέραν ταύτην ἣν ἐχάρισάς μοι, τῷ ἀναξίῳ δούλῳ Σου.Ἰκάνωσόν με τῇ δυνάμει τῆς Χάριτός Σου ἀδιαλείπτως ὁμιλεῖν καὶ ἐργάζεσθαι πρὸς τὴν Σὴν δόξαν ἐν πνεύματι καθαρότητος, ταπεινώσεως, ὑπομονῆς, ἀγάπης, εὐγενείας, εἰρήνης, ἀνδρείας καὶ σοφίας, ἐπιγινώσκειν ἀεὶ τὴν ἁπανταχοῦ παρουσίαν Σου.
Κύριε ὁ Θεός, δεῖξόν μοι τὴν ὁδὸν τοῦ θελήματός Σου ἐν τῇ ἀπείρῳ Σου ἀγαθότητι καὶ ἀξίωσόν με πορεύεσθαι ἐνώπιόν Σου χωρὶς ἁμαρτίας.Καρδιογνῶστα Κύριε, Σὺ ἐπιγινώσκεις πᾶσάν μου ἔνδειαν, Σὺ γινώσκεις τὴν τυφλότητα καὶ τὴν ἄγνοιάν μου, Σὺ γινώσκεις τὴν ἀστάθειαν καὶ τὴν διαφθορὰν τῆς ψυχῆς μου.Ἀλλ᾿ οὐδ᾿ ὁ πόνος οὐδ᾿ ἡ ἀγωνία ἡ ἐμὴ κεκρυμμένα Σοὶ τυγχάνει. Ἐπάκουσον τῆς δεήσεώς μου καὶ δίδαξόν με τῷ Πνεύματί Σου τῷ Ἁγίῳ, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι.
Μὴ ἐγκαταλείψης με, ὅτι ἡ διεφθαρμένη μου θέλησις ὁδηγήσῃ με πρὸς ἄλλας ὁδούς, ἀλλὰ βιαίως ἐπανάγαγέ με πρὸς Σέ.Δός μοι, τῇ δυνάμει τῆς Σῆς ἀγάπης, στερεωθῆναι με εἰς τὸ ἀγαθόν.
Φύλαξόν με ἀπὸ παντὸς λόγου ἢ ἔργου ψυχοφθόρου, ἀπὸ πάσης ἐσωτερικῆς καὶ ἐξωτερικῆς κινήσεως μὴ εὐαρέστου ἐνώπιόν Σου καὶ ἐπιβλαβοῦς διὰ τὸν ἀδελφόν μου.Δίδαξόν με πως δεῖ καί τι μὲ δεῖ λαλεῖν.Ἐὰν τὸ Σὸν θέλημά ἐστι τοῦ μὴ ἀποκριθῆναι μὲ δός μοι πνεῦμα εἰρηναίας σιωπῆς, ἀλύπου καὶ ἀκινδύνου διὰ τὸν ἀδελφόν μου.
Νομοθέτησόν με ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν Σου καὶ ἕως ἐσχάτης μου ἀναπνοῆς μὴ ἐπιτρέψῃς παρεκκλίναι μὲ ἀπὸ τοῦ Φωτὸς τῶν προσταγμάτων Σου, ἕως ὅτου καταστῶσιν ὁ μοναδικὸς νόμος πάσης ὑπάρξεώς μου, προσκαίρου τε καὶ αἰωνίου.Δέομαί Σου ὁ Θεὸς ἐλέησόν με.Λύτρωσαί με ἀπὸ τῆς θλίψεως καὶ ἀθλιότητός μου καὶ μὴ ἀποκρύψης ἀπ᾿ ἐμοῦ τὴν ὁδὸν τῆς σωτηρίας.
Ἐν τῇ ἀφροσύνῃ μου, ὁ Θεός, περὶ πολλῶν καὶ μεγάλων δέομαί Σου, γινώσκων ἀεὶ τὴν ἐμὴν κακότητα, τὴν ἀδυναμίαν καὶ φαυλότητα κράζω Σοι: ἐλέησόν με.Μὴ ἀπορρίψης μὲ ἀπὸ τοῦ Προσώπου Σου ἕνεκεν τῆς ἀλαζονείας μου.Δὸς καὶ αὔξησον ἐν ἑμοὶ τῷ ἀχρείῳ τὴν δύναμιν τοῦ ἀγαπᾶν Σε, κατὰ τὰς ἐντολάς Σου, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας μου, ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς μου, ἐξ ὅλης τῆς διανοίας μου, ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος μου, καὶ δι᾿ ὅλου τοῦ εἶναί μου.Ναί, ὁ Θεός, δίδαξόν με δικαίαν κρίσιν καὶ γνῶσιν τῷ Πνεύματί Σου τῷ Ἁγίῳ.
Δός μοι τοῦ γνῶναι τὴν Ἀλήθειάν Σου προτοῦ μὲ ἀπελθεῖν ἐκ τῆς ζωῆς ταύτης.Παράτεινον τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου ἕως ὅτου Σοὶ προσφέρω μετάνοιαν ἀληθινήν.Μὴ ἀναγάγῃς μὲ ἐν ἡμίσει ἡμερῶν μου μηδὲ ἐν ὢ ὁ ἐμὸς νοῦς τετυφλωμένος ἐστί.Καὶ ὅταν εὐδοκήσης ἐλθεῖν τὸ τέλος τῆς ζωῆς μου προγνώρισόν μοι τὸν θάνατον, ἵνα ἡ ψυχή μου ἐτοιμασθὴ πρὸς συνάντησίν Σου.
Ἔσο μετ᾿ ἐμοῦ, Κύριε, ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τῇ φοβερᾷ καὶ ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ Σωτηρίου Σου.Καθάρισόν με ἀπὸ παντὸς ἁμαρτήματος φανεροῦ καὶ ἀποκρύφου, ἀπὸ πάσης ἀνομίας κεκρυμμένης ἐν ἑμοὶ καὶ δώρησόν μοι καλὴν ἀπολογίαν ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ βήματός Σου.Ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου καὶ τὴν ἄμετρον φιλανθρωπίαν Σου, ἐπάκουσον τῆς δεήσεώς μου.
Ὦ Κύριε, αἰώνιε καὶ Δημιουργὲ τῶν πάντων,ὁ ὁποῖος μὲ τὴν ἀνεξερεύνητη ἀγαθότητά Σου μὲ κάλεσες σὲ αὐτὴν τὴν ζωή,ὁ ὁποῖος μου ἔδωσες τὴν χάρη τοῦ Βαπτίσματος καὶ τὴν σφραγῖδα τοῦ ἁγίου Πνεύματος,ὁ ὁποῖος μὲ προίκισες μὲ τὴν ἐπιθυμία νὰ ἀναζητήσω Ἐσέ, τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό,εἰσάκουσε τὴν προσευχή μου.Δὲν ἔχω ζωή, φῶς, χαρὰ, ἢ σοφία,οὔτε δύναμη χωρὶς ἐσένα, ὦ Θεέ.
Ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν μου δὲν τολμῶ νὰ ὑψώσω τοὺς ὀφθαλμούς μου σὲ Ἐσένα.Ἀλλὰ Σὺ εἶπες στοὺς μαθητές Σου: «Καθετὶ ποὺ θὰ ζητήσετε στὴν προσευχή σας μὲ πίστη, θὰ τὸ λάβετε» καὶ «καθετὶ ποὺ ζητήσετε στὸ ὄνομά μου θὰ γίνει».Γι᾿ αὐτὸ τολμῶ νὰ Σὲ ἐπικαλεστῶ: Καθάρισέ με ἀπὸ κάθε ρύπο σωματικὸ καὶ πνευματικό.Δίδαξέ με νὰ προσεύχομαι ὀρθά.Εὐλόγησε αὐτὴν τὴν μέρα ποὺ χάρισες σὲ ἐμένα, τὸν ἀνάξιο δοῦλο Σου.
Μὲ τὴν δύναμη τῆς εὐλογίας Σου, κάνε με ἱκανὸ συνέχεια νὰ ὁμιλῶ καὶ νὰ ἐργάζομαι γιὰ τὴ δόξα Σου, μὲ καθαρὸ πνεῦμα, ταπείνωση, ὑπομονή, ἀγάπη, εὐγένεια, εἰρήνη, θάρρος καὶ σοφία, νὰ αἰσθάνομαι πάντοτε τὴν παρουσία Σου.
Μὲ τὴν ἄπειρη ἀγαθότητά Σου, ὦ Κύριε Θεὲ Δεῖξε μου τὸν δρόμο τοῦ θελήματός Σου, καὶ δῶσε ὥστε νὰ βαδίζω μπροστά Σου χωρὶς ἁμαρτία.Ὢ Κύριε, σὲ ἐσένα ὅλες οἱ καρδιὲς εἶναι ἀνοιχτές. Σὺ γνωρίζεις ὅλα ὅσα ἔχω ἀνάγκη.
Σὺ γνωρίζεις τὴν τυφλότητα καὶ τὴν ἄγνοιά μου. Σὺ γνωρίζεις τὴν ἀστάθεια καὶ τὴν διαφθορὰ τῆς ψυχῆς μου.Ἀλλὰ οὔτε ὁ πόνος καὶ ἡ ἀγωνία μου εἶναι κρυμμένα ἀπὸ Σένα.Δέξου, σὲ παρακαλῶ τὴν προσευχή μου καὶ μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα Σου, δίδαξέ με δρόμο ποὺ πρέπει νὰ πορευθῶ.Καὶ ὅταν ἡ διεστραμμένη μου θέληση μὲ ὁδηγήσει σὲ ἄλλους δρόμους, μὴν μὲ ἀφήσεις νὰ χαθῶ, ἀλλὰ κάνε με νὰ ἐπιστρέψω σὲ Ἐσένα.
Δῶσε μου μὲ τὴν δύναμη τῆς ἀγάπης Σου νὰ κρατηθῶ σταθερὰ στὸ ἀγαθό.Φύλαξέ με ἀπὸ κάθε λόγο ἢ πράξη ποὺ μπορεῖ νὰ καταστρέψει τὴν ψυχή, ἀπὸ κάθε ἐπιθυμία ποὺ μπορεῖ νὰ δυσαρεστήσει καὶ νὰ βλάψει τὸν ἀδελφό μου.Δίδαξέ με πῶς πρέπει καὶ τί πρέπει νὰ λέγω.
Ἂν εἶναι θέλημά Σου νὰ μὴν ἀπαντῶ, δῶσε μου πνεῦμα εἰρηνικῆς σιωπῆς ποὺ νὰ μὴν προκαλεῖ λύπη ἢ πόνο στὸν ἀδελφό μου.Στήριξέ με στὸν δρόμο τῶν ἐντολῶν Σου καὶ μέχρι τὴν τελευταία μου πνοή, δῶσε νὰ μὴν ἀπομακρυνθῶ ἀπὸ τὸ φῶς τῶν ἐντολῶν Σου.
Οἱ ἐντολές Σου ἂς γίνουν ὁ μόνος νόμος στὴν ζωή μου στὴ γῆ καὶ σ᾿ ὅλη τὴν αἰωνιότητα.Ὦ Θεὲ, σὲ παρακαλῶ, ἐλέησέ με.Λύτρωσέ με ἀπὸ τὴ θλίψη καὶ τὴν ἀθλιότητά μου καὶ μὴν κρύβεις ἀπὸ μένα τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας.Μέσα στὴν μωρία μου Θεέ μου, Σοῦ ζήτησα πολλὰ πράγματα καὶ μεγάλα.Θυμᾶμαι τὴν ἀγένεια, τὴν φαυλότητά μου καὶ τὴν ἀδυναμία μου καὶ κράζω: ἐλέησέ με.Μὴ μὲ ἀπομακρύνεις ἀπὸ τὸ Πρόσωπό Σου ἐξαιτίας τῆς ἀλαζονείας μου.
Δῶσε καὶ αὔξησε σὲ μένα τὴ δύναμη νὰ Σὲ ἀγαπῶ σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολές Σου, ἐγὼ ὁ χειρότερος τῶν ἀνθρώπων, μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά, μὲ ὅλη μου τὴν ψυχή, μὲ ὅλη μου τὴν διάνοια, μὲ ὅλη μου τὴν δύναμη, καὶ μὲ ὅλη μου τὴν ὕπαρξη.Ναί, ὦ Θεέ, μὲ τὸ ἅγιο Πνεῦμα Σου, Δίδαξέ με δίκαια κρίση καὶ γνώση.Δῶσε μου τὴν γνώση τῆς δικῆς Σου ἀλήθειας, πρὶν ἔλθει τὸ τέλος μου.
Διατήρησε τὴν ζωή μου στὸν κόσμο τοῦτο, μέχρι νὰ μπορέσω νὰ σοῦ προσφέρω ἄξια μετάνοια.Μὴ μὲ ὁδηγήσεις σὲ θάνατο στὴν μέση τῶν ἡμερῶν μου, οὔτε ἐνόσω ὁ νοῦς μου εἶναι τυφλωμένος.
Ὅταν ὅμως θελήσεις νὰ βάλεις τέρμα στὴν ζωή μου, νὰ μοῦ τὸ δείξεις ἀπὸ πρωτύτερα γιὰ νὰ προετοιμάσω τὴν ψυχή μου πρὶν παρουσιαστεῖ μπροστά Σου.Νὰ εἶσαι μαζί μου κατὰ τὴν φοβερὴ αὐτὴ ὥρα καὶ νὰ μοῦ δωρίσεις τὴν χαρὰ τῆς σωτηρίας.
Καθάρισέ με ἀπὸ τὶς κρυφὲς ἁμαρτίες μου καὶ ἀπ᾿ ὅλη τὴν ἀχαριστία ποὺ ἔχω μέσα μου καὶ δώρισέ μου καλὴ ἀπολογία μπροστὰ στὸν θρόνο τῆς κρίσης Σου.Ναί, ὦ Θεέ, μὲ τὸ μεγάλο Σου ἔλεος καὶ τὴν ἀμέτρητη ἀγάπη Σου γιὰ τὸ ἀνθρώπινο γένος, ἄκουσε τὴν προσευχή μου.
Prayer at Daybreak by Archimandrite Sophrony
O Lord Eternal and Creator of all things, Who of Thy inscrutable goodness called me to this life; Who bestowed on me the grace of Baptism and the Seal of the Holy Spirit;
Who imbued me with the desire to seek Thee, the one true God: hear my prayer. I have no life, no light, no joy or wisdom; no strength except in Thee, O God. Because of my unrighteousness I dare not raise my eyes to Thee. But Thou said to Thy disciples, 'Whatsoever you shall ask in prayer believing, you shall receive.' and 'Whatsoever you shall ask in my name, that will I do.
' Wherefore I dare to invoke Thee. Purify me from all taint of flesh and spirit. Teach me to pray aright. Bless this day which Thee give unto me, Thy unworthy servant.
By the power of Thy blessing enable me at all times to speak and act to Thy glory with a pure spirit, with humility, patience, love, gentleness, peace, courage and wisdom: aware always of Thy presence. Of Thy immense goodness, O Lord God, show me the path of Thy will, and grant me to walk in Thy sight without sin. O Lord, unto Whom all hearts be open, Thee know what things I have need of. Thee are acquainted with my blindness and my ignorance, Thee know my infirmity and my soul's corruption; but neither are my pain and anguish hid from Thee.
Wherefore I beseech Thee, hear my prayer and by Thy Holy Spirit teach me the way wherein I should walk; and when my perverted will would lead me down other paths Spare me not O Lord, but force me back to Thee. By the power of Thy love, grant me to hold fast to that which is good. Preserve me from every word or deed that corrupts the soul; from every impulse unpleasing in Thy sight and hurtful to my brother-man.
Teach me what I should say and how I should speak. If it be Thy will that I make no answer, inspire me to keep silent in a spirit of peace that causes neither sorrow nor hurt to my fellow man. Establish me in the path of Thy commandments and to my last breath let me not stray from the light of Thy ordinances, that Thy commandments may become the sole law of my being on this earth and all eternity.
Yea, Lord, I pray to Thee, have pity on me. Spare me in my affliction and my misery and hide not the way of salvation from me. In my foolishness, O God, I plead with Thee for many and great things. Yet am I ever mindful of my wickedness, my baseness, my vileness. Have mercy upon me. Cast me not away from your presence because of my presumption.
Do Thee rather increase in me this presumption, and grant unto me, the worst of men, to love Thee as Thee have commanded, with all my heart, and with all my soul, and with all my mind, and with all my strength: with my whole being. Yea, O Lord, by Thy Holy Spirit, teach me good judgment and knowledge.
Grant me to know Thy truth before I go down into the grave. Maintain my life in this world until I may offer unto Thee worthy repentance. Take me not away in the midst of my days, nor while my mind is still blind.
When Thee shall be pleased to bring my life to an end, forewarn me that I may prepare my soul to come before Thee. Be with me,O Lord, at that dread hour and grant me the joy of salvation. Cleanse me from secret faults, from all iniquity that is hidden in me; and give me a right answer before Thy judgment-seat. Yea, Lord, of Thy great mercy and immeasurable love for mankind.
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008
ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΥΧΗ ΟΡΘΟΔ. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΣ ΒΑΣΚΑΝΙΑΝ
ΚΥΡΙΕ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ, Ο ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, Ο ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΣΟΥ.
ΕΣΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΦΛΟΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΜΙΝΙ , ΠΟΥ ΑΝΑΨΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΒΑΒΥΛΩΝΑ, ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ ΠΟΙΟ ΔΥΝΑΤΗ, ΤΗΝ ΜΕΤΕΤΡΕΨΕΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΔΡΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΣΟΥ ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΔΕΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΣ ΑΘΙΚΤΟΥΣ.
ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ.
ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ Σ’ΕΣΕΝΑ.
ΕΣΕΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ: ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕ, ΕΚΔΙΩΞΕ, ΚΑΙ ΔΙΕΛΥΣΕ ΚΑΘΕ ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΚΑΘΕ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΣΚΕΨΗ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΘΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΗΛΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΒΛΑΒΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΚΑΝΙΑ ΤΩΝ ΦΘΟΡΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΟΥΛΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ…………-
ΕΙΤΕ ΛΟΓΩ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ, ΕΙΤΕ ΛΟΓΩ ΓΕΝΝΑΙΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ, ΕΙΤΕ ΛΟΓΩ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ, ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΒΑΘΜΟ ΖΗΛΙΑΣ Η ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΘΟΝΟΥ Η ΑΠΟ ΠΡΟΘΕΣΗ ΒΑΣΚΑΝΙΑΣ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΗ Η ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΗ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΟΥΛΟ ΤΟΥ.......
ΕΣΥ, ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΕ ΔΕΣΠΟΤΑ ΜΑΣ, ΑΠΛΩΣΕ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΙΣΧΥΡΟ ΣΟΥ ΧΕΡΙ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΟ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΕΨΕΙΣ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΣΟ ΑΔΥΝΑΜΟ ΠΛΑΣΜΑ ΣΟΥ, ΣΤΕΙΛΕ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΣΟΥ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ, ΑΛΛΑ ΦΥΛΑ-ΚΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΚΑΘΕ ΠΟΝΗΡΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ, ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Η ΒΑΣΚΑΝΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
ΩΣΤΕ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΣΟΥ ΔΟΥΛΟΣ, ΠΟΥ ΦΡΟΥΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ, ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ΝΑ ΛΕΓΕΙ:« Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΒΟΗΘΟΣ, ΤΙ ΜΠΟ ΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ Ο ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ;» ΚΑΙ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΕΙ:« ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΚΟ, ΓΙΑΤΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ, ΤΟ ΣΤΗΡΙ- ΓΜΑ ΜΟΥ, Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΟΥ, Ο ΙΣΧΥΡΟΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ, Ο ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ».
ΝΑΙ, ΚΥΡΙΕ ΚΑΙ ΘΕΕ ΜΟΥ, ΛΥΠΗΣΟΥ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΩΣΕ ΤΟΝ ΔΟΥΛΟ ΣΟΥ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΒΛΑΒΗ Η ΕΠΗΡΕΑΣΜΟ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ Η ΒΑΣΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΞΕ ΤΟΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΙΝΔΥΝΟ.
ΠΡΕΣΒΕΥΤΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΣΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΙ ΦΩΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ. ΑΜΗΝ.
( ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ).
ΕΣΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΦΛΟΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΜΙΝΙ , ΠΟΥ ΑΝΑΨΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΒΑΒΥΛΩΝΑ, ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ ΠΟΙΟ ΔΥΝΑΤΗ, ΤΗΝ ΜΕΤΕΤΡΕΨΕΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΔΡΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΣΟΥ ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΔΕΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΣ ΑΘΙΚΤΟΥΣ.
ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ.
ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ Σ’ΕΣΕΝΑ.
ΕΣΕΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ: ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕ, ΕΚΔΙΩΞΕ, ΚΑΙ ΔΙΕΛΥΣΕ ΚΑΘΕ ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΚΑΘΕ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΣΚΕΨΗ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΘΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΗΛΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΒΛΑΒΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΚΑΝΙΑ ΤΩΝ ΦΘΟΡΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΟΥΛΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ…………-
ΕΙΤΕ ΛΟΓΩ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ, ΕΙΤΕ ΛΟΓΩ ΓΕΝΝΑΙΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ, ΕΙΤΕ ΛΟΓΩ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ, ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΒΑΘΜΟ ΖΗΛΙΑΣ Η ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΘΟΝΟΥ Η ΑΠΟ ΠΡΟΘΕΣΗ ΒΑΣΚΑΝΙΑΣ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΗ Η ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΗ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΟΥΛΟ ΤΟΥ.......
ΕΣΥ, ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΕ ΔΕΣΠΟΤΑ ΜΑΣ, ΑΠΛΩΣΕ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΙΣΧΥΡΟ ΣΟΥ ΧΕΡΙ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΟ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΕΨΕΙΣ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΣΟ ΑΔΥΝΑΜΟ ΠΛΑΣΜΑ ΣΟΥ, ΣΤΕΙΛΕ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΣΟΥ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ, ΑΛΛΑ ΦΥΛΑ-ΚΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΚΑΘΕ ΠΟΝΗΡΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ, ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Η ΒΑΣΚΑΝΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
ΩΣΤΕ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΣΟΥ ΔΟΥΛΟΣ, ΠΟΥ ΦΡΟΥΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ, ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ΝΑ ΛΕΓΕΙ:« Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΒΟΗΘΟΣ, ΤΙ ΜΠΟ ΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ Ο ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ;» ΚΑΙ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΕΙ:« ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΚΟ, ΓΙΑΤΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ, ΤΟ ΣΤΗΡΙ- ΓΜΑ ΜΟΥ, Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΟΥ, Ο ΙΣΧΥΡΟΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ, Ο ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ».
ΝΑΙ, ΚΥΡΙΕ ΚΑΙ ΘΕΕ ΜΟΥ, ΛΥΠΗΣΟΥ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΩΣΕ ΤΟΝ ΔΟΥΛΟ ΣΟΥ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΒΛΑΒΗ Η ΕΠΗΡΕΑΣΜΟ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ Η ΒΑΣΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΞΕ ΤΟΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΙΝΔΥΝΟ.
ΠΡΕΣΒΕΥΤΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΣΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΙ ΦΩΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ. ΑΜΗΝ.
( ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ).
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ
Προχωρώντας βήμα, βήμα τη ζωή μου αισθάνομαι και κατανοώ όλο και καλύτερα τη σημασία της ζωής, ανακαλύπτω πως τα πράγματα είναι απλά, απορώ μάλιστα πως σε όλη τη ζωή μου δεν τα έβλεπα και δεν τα αφουγκραζόμουν, λες και άρχισαν να κουνιούνται και να φωνάζουν σε μια στιγμή!!
Συνειδητοποιώντας λοιπόν αυτή την αλήθεια, καταλαβαίνω πως η ζωή μας δεν αφορά μόνο τα χρόνια μας σε αυτή τη ζωή, τολμώ να πω πως αυτή δεν είναι η πραγματική ζωή και το λέω αυτό γιατί το στόμα της Εκκλησίας που πηγάζει μέσα από το αιώνιο φως του Θεού το αναφέρει ασταμάτητα μέσα στους αιώνες, αλλά και γιατί ποτέ δεν μου έχει δοθεί μια τόσο αληθινή και πλήρης ερμηνεία της ζωής.
Μέσα από αυτή τη συνειδητοποίηση αλλά ιδιαίτερα κατανόηση βλέπω να ανατέλλει και η ουσία της ζωής μου, της ζωής μας.
Πριν από μία ημέρα, άκουσα την Νεκρώσιμη ακολουθία που λέγετε και Εξόδιος, με συγκλόνισε!!! μου αποκάλυψε τόσα πολλά και με γέμισε ελπίδα, παρηγοριά και ασφάλεια.
Στη διάρκεια της πορείας μου μελέτησα πολλές φορές το λόγο αυτής της ακολουθίας, έτσι πήρα πολλές καρδιακές απαντήσεις για τη ζωή.
Θυμάμαι στις κηδείες που πήγαινα βλέποντας τον κεκοιμημένο έλεγα, άραγε εκεί που είναι τι θέλει να μας πει;
Η απάντηση μου ήρθε αποκαλύπτοντάς με το πραγματικό νόημα της ζωής, ένα νόημα πέρα από το χρόνο και το χώρο, ένα νόημα που σε γεμίζει με τόση ασφάλεια και ελπίδα ώστε να είναι προφανές ότι ο Θεός κατοικεί εκεί και οι ψυχές κατευθύνονται σε αυτόν αλλάζοντας την διπλή φύση τους , μένοντας γυμνές ώστε να ντυθούν την αιωνιότητα δίπλα Του.
Αυτή τη χαρά και την ελπίδα που ένιωσα και νιώθω κάθε φορά που διαβάζω την Εξόδιο ακολουθία θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας, έτσι σας παραθέτω το λόγο από έναν ψαλμό της που είναι ο λόγος που απευθύνει ο κεκοιμημένος προς τους παρευρισκομένους, είναι εμφανέστατο πως τον λέει η ψυχή αδιάστατα, όπως ζει αιώνια.
_____________________
"Βλέποντάς με άφωνο και χωρίς ανάσα μπροστά σας κλάψτε όλοι για μένα, αδέλφια και φίλοι , συγγενείς και γνωστοί.
Γιατί τη χθεσινή μέρα μιλούσα μαζί σας και ξαφνικά ήρθε η φοβερή ώρα του θανάτου.
Αλλά ελάτε όλοι όσοι με αγαπάτε και δώστε μου τον τελευταίο χαιρετισμό.
Γιατί δεν θα είμαι πια μαζί σας ούτε θα μιλήσω ξανά, πηγαίνω στον κριτή, εκεί δεν υπάρχει προσωποληψία, ο δούλος και ο αφέντης μαζί βρίσκονται, ο βασιλιάς και ο στρατιώτης, ο πλούσιος και ο φτωχός έχουν το ίδιο αξίωμα.
Ο καθένας από τα έργα του τιμάτε ή ντροπιάζεται.
Αλλά όλους σας ζητώ και σας παρακαλώ να προσεύχεστε για μένα συνεχώς στο Χριστό και Θεό για να μην καταταγώ για τις αμαρτίες μου σε βασανιστικό τόπο, αλλά να με κατατάξει όπου είναι το Φως της ζωής".
Συνειδητοποιώντας λοιπόν αυτή την αλήθεια, καταλαβαίνω πως η ζωή μας δεν αφορά μόνο τα χρόνια μας σε αυτή τη ζωή, τολμώ να πω πως αυτή δεν είναι η πραγματική ζωή και το λέω αυτό γιατί το στόμα της Εκκλησίας που πηγάζει μέσα από το αιώνιο φως του Θεού το αναφέρει ασταμάτητα μέσα στους αιώνες, αλλά και γιατί ποτέ δεν μου έχει δοθεί μια τόσο αληθινή και πλήρης ερμηνεία της ζωής.
Μέσα από αυτή τη συνειδητοποίηση αλλά ιδιαίτερα κατανόηση βλέπω να ανατέλλει και η ουσία της ζωής μου, της ζωής μας.
Πριν από μία ημέρα, άκουσα την Νεκρώσιμη ακολουθία που λέγετε και Εξόδιος, με συγκλόνισε!!! μου αποκάλυψε τόσα πολλά και με γέμισε ελπίδα, παρηγοριά και ασφάλεια.
Στη διάρκεια της πορείας μου μελέτησα πολλές φορές το λόγο αυτής της ακολουθίας, έτσι πήρα πολλές καρδιακές απαντήσεις για τη ζωή.
Θυμάμαι στις κηδείες που πήγαινα βλέποντας τον κεκοιμημένο έλεγα, άραγε εκεί που είναι τι θέλει να μας πει;
Η απάντηση μου ήρθε αποκαλύπτοντάς με το πραγματικό νόημα της ζωής, ένα νόημα πέρα από το χρόνο και το χώρο, ένα νόημα που σε γεμίζει με τόση ασφάλεια και ελπίδα ώστε να είναι προφανές ότι ο Θεός κατοικεί εκεί και οι ψυχές κατευθύνονται σε αυτόν αλλάζοντας την διπλή φύση τους , μένοντας γυμνές ώστε να ντυθούν την αιωνιότητα δίπλα Του.
Αυτή τη χαρά και την ελπίδα που ένιωσα και νιώθω κάθε φορά που διαβάζω την Εξόδιο ακολουθία θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας, έτσι σας παραθέτω το λόγο από έναν ψαλμό της που είναι ο λόγος που απευθύνει ο κεκοιμημένος προς τους παρευρισκομένους, είναι εμφανέστατο πως τον λέει η ψυχή αδιάστατα, όπως ζει αιώνια.
_____________________
"Βλέποντάς με άφωνο και χωρίς ανάσα μπροστά σας κλάψτε όλοι για μένα, αδέλφια και φίλοι , συγγενείς και γνωστοί.
Γιατί τη χθεσινή μέρα μιλούσα μαζί σας και ξαφνικά ήρθε η φοβερή ώρα του θανάτου.
Αλλά ελάτε όλοι όσοι με αγαπάτε και δώστε μου τον τελευταίο χαιρετισμό.
Γιατί δεν θα είμαι πια μαζί σας ούτε θα μιλήσω ξανά, πηγαίνω στον κριτή, εκεί δεν υπάρχει προσωποληψία, ο δούλος και ο αφέντης μαζί βρίσκονται, ο βασιλιάς και ο στρατιώτης, ο πλούσιος και ο φτωχός έχουν το ίδιο αξίωμα.
Ο καθένας από τα έργα του τιμάτε ή ντροπιάζεται.
Αλλά όλους σας ζητώ και σας παρακαλώ να προσεύχεστε για μένα συνεχώς στο Χριστό και Θεό για να μην καταταγώ για τις αμαρτίες μου σε βασανιστικό τόπο, αλλά να με κατατάξει όπου είναι το Φως της ζωής".
Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008
ΡΗΤΑ.....ΤΟΥ π. ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗ
κοντά στο γέροντα Πορφύριο
Έκδοση Ιερού Γυναικείου Ησυχαστηρίου: "Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος" . Αθήναι 1995.
• Όταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει το λογικό και δε βλέπει καθαρά. Μόνο, όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει το λογικό, για να βλέπει καθαρά την αιτία κάθε πράγματος.
• Η ψυχή είναι πολύ βαθιά και μόνο ο Θεός τη γνωρίζει.
• Γιατί να κυνηγάμε τα σκοτάδια; Να, θα ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους. Θα αφήσουμε να κατοικήσει σ' όλη την ψυχή μας ο Χριστός και τα δαιμόνια θα φύγουν μόνα τους.
• Όταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο το καλό, την αγάπη για όλο τον κόσμο. Το κακό, η αμαρτία, το μίσος εξαφανίζονται μόνα τους, δεν μπορούν, δεν έχουν θέση, να μείνουν.
• Να μην ενδιαφέρεσαι αν σε αγαπούν, αλλά αν εσύ αγαπάς το Χριστό και τους ανθρώπους. Μόνο έτσι γεμίζει η ψυχή.
• Στην ψυχή, που όλος ο χώρος της είναι κατειλημμένος από το Χριστό, δεν μπορεί να μπει και να κατοικήσει ο διάβολος, όσο κι αν προσπαθήσει, διότι δεν χωράει, δεν υπάρχει κενή θέση γι' αυτόν.
• Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε. Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί, με την κατανόηση και βοήθεια θα σωθεί.
• Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το Αγιο Πνεύμα να ενεργήσει και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισμό.
2
• Ο άνθρωπος του Χριστού πρέπει ν' αγαπήσει το Χριστό, κι όταν αγαπήσει το Χριστό, απαλλάσσεται απ' τό διάβολο, από την κόλαση και από το θάνατο.
• Να προσεύχεσαι χωρίς αγωνία, ήρεμα, με εμπιστοσύνη στην αγάπη και την πρόνοια του Θεού.
• Δεν πρέπει να πολεμάτε τα παιδιά σας, αλλά τον σατανά που πολεμά τα παιδιά σας. Να τους λέτε λίγα λόγια και να κάνετε πολλή προσευχή.
• Η προσευχή κάνει θαύματα. Δεν πρέπει η μητέρα να αρκείται στο αισθητό χάδι στο παιδί της, αλλά να ασκείται στο πνευματικό χάδι της προσευχής.
• Η σωτηρία του παιδιού σας περνάει μέσα από τον εξαγιασμό το δικό σας.
• Ο αγιασμός δεν είναι ακατόρθωτο πράγμα, είναι μάλιστα εύκολος, φθάνει εσείς να αποκτήσετε ταπείνωση και αγάπη.
• Αν θέλεις μπορείς να αγιάσεις και μέσα στην Ομόνοια.
• Να παρακαλάς το Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Κι ο Θεός, επειδή θα τον παρακαλάς πονεμένος και ταπεινωμένος, θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και θα σε κάνει καλά και στο σώμα.
• Όταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια, να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα μην ανησυχείς, άφησέ τα στο Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του.
• Οι ασθένειες μας βγάζουν σε καλό, όταν τις υπομένουμε αγόγγυστα, παρακαλώντας το Θεό να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες και δοξάζοντας το όνομά Του.
• Η μεγάλη λύπη και η στενοχώρια δεν είναι από το Θεό, είναι παγίδα του διαβόλου.
• Να γεμίσεις την ψυχή σου με Χριστό, με θείο έρωτα, με χαρά. Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει.
• Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Δεν αδιαφορεί για μας, δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο.
• Ο Θεός μας αγαπάει πολύ, μας έχει στο νου Του κάθε στιγμή και μας προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να μή φοβούμαστε τίποτε.
• Μόνο η χάρη του Θεού, μόνο η αληθινή αγάπη μας, που θυσιάζεται μυστικά για τους άλλους, μπορεί να σώσει και τους άλλους και μας.
• Η αγάπη χρειάζεται θυσίες. Να θυσιάζουμε ταπεινά κάτι δικό μας, που στην πραγματικότητα είναι του Θεού.
• Ευτυχία μέσα στο γάμο υπάρχει, αλλά απαιτεί μια προϋπόθεση: να έχουν αποκτήσει οι σύζυγοι πνευματική περιουσία, αγαπώντας το Χριστό και τηρώντας τις εντολές Του. Έτσι θα φτάσουν να αγαπιούνται αληθινά μεταξύ τους και να είναι ευτυχισμένοι.
• Είναι προτιμότερο να αποτύχεις σαν λαϊκός, παρά σαν μοναχός.
• Ο ορθόδοξος ασκητισμός δεν είναι μόνο για τα μοναστήρια, αλλά και για τον κόσμο.
3
• Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δυο προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη.
• Αν έρθει η χάρη του Θεού, όλοι και όλα αλλάζουν, έλα όμως που για να έρθει, χρειάζεται πρώτα να ταπεινωθούμε!
• Μπορεί κάποιος να μιλάει για τις αμαρτίες του και να είναι υπερήφανος κι άλλος να μιλάει για τις αρετές του και να είναι ταπεινός.
• Να είμαστε ταπεινοί, αλλά να μην ταπεινολογούμε. Η ταπεινολογία είναι παγίδα του διαβόλου, πού φέρνει την απελπισία και την αδράνεια, ενώ η αληθινή ταπείνωση φέρνει την ελπίδα και την εργασία των εντολών του Χριστού.
• Δε γίνεται κανείς χριστιανός με την τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά.
• Το παν είναι να αγαπήσει ο άνθρωπος το Χριστό και όλα τα προβλήματα τακτοποιούνται.
• Και τώρα το ’γιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας, όπως και τότε, αλλά σέβεται την ελευθερία μας, δε θέλει να την παραβιάσει. Περιμένει να του ανοίξουμε μόνοι μας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή μας και θα την μεταμορφώσε. Όταν έρθει και κατοικήσει σ' όλο το χώρο της ψυχής μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες.
Τότε φεύγει και η αμαρτία.
Έκδοση Ιερού Γυναικείου Ησυχαστηρίου: "Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος" . Αθήναι 1995.
• Όταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει το λογικό και δε βλέπει καθαρά. Μόνο, όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει το λογικό, για να βλέπει καθαρά την αιτία κάθε πράγματος.
• Η ψυχή είναι πολύ βαθιά και μόνο ο Θεός τη γνωρίζει.
• Γιατί να κυνηγάμε τα σκοτάδια; Να, θα ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους. Θα αφήσουμε να κατοικήσει σ' όλη την ψυχή μας ο Χριστός και τα δαιμόνια θα φύγουν μόνα τους.
• Όταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο το καλό, την αγάπη για όλο τον κόσμο. Το κακό, η αμαρτία, το μίσος εξαφανίζονται μόνα τους, δεν μπορούν, δεν έχουν θέση, να μείνουν.
• Να μην ενδιαφέρεσαι αν σε αγαπούν, αλλά αν εσύ αγαπάς το Χριστό και τους ανθρώπους. Μόνο έτσι γεμίζει η ψυχή.
• Στην ψυχή, που όλος ο χώρος της είναι κατειλημμένος από το Χριστό, δεν μπορεί να μπει και να κατοικήσει ο διάβολος, όσο κι αν προσπαθήσει, διότι δεν χωράει, δεν υπάρχει κενή θέση γι' αυτόν.
• Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε. Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί, με την κατανόηση και βοήθεια θα σωθεί.
• Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το Αγιο Πνεύμα να ενεργήσει και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισμό.
2
• Ο άνθρωπος του Χριστού πρέπει ν' αγαπήσει το Χριστό, κι όταν αγαπήσει το Χριστό, απαλλάσσεται απ' τό διάβολο, από την κόλαση και από το θάνατο.
• Να προσεύχεσαι χωρίς αγωνία, ήρεμα, με εμπιστοσύνη στην αγάπη και την πρόνοια του Θεού.
• Δεν πρέπει να πολεμάτε τα παιδιά σας, αλλά τον σατανά που πολεμά τα παιδιά σας. Να τους λέτε λίγα λόγια και να κάνετε πολλή προσευχή.
• Η προσευχή κάνει θαύματα. Δεν πρέπει η μητέρα να αρκείται στο αισθητό χάδι στο παιδί της, αλλά να ασκείται στο πνευματικό χάδι της προσευχής.
• Η σωτηρία του παιδιού σας περνάει μέσα από τον εξαγιασμό το δικό σας.
• Ο αγιασμός δεν είναι ακατόρθωτο πράγμα, είναι μάλιστα εύκολος, φθάνει εσείς να αποκτήσετε ταπείνωση και αγάπη.
• Αν θέλεις μπορείς να αγιάσεις και μέσα στην Ομόνοια.
• Να παρακαλάς το Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Κι ο Θεός, επειδή θα τον παρακαλάς πονεμένος και ταπεινωμένος, θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και θα σε κάνει καλά και στο σώμα.
• Όταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια, να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα μην ανησυχείς, άφησέ τα στο Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του.
• Οι ασθένειες μας βγάζουν σε καλό, όταν τις υπομένουμε αγόγγυστα, παρακαλώντας το Θεό να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες και δοξάζοντας το όνομά Του.
• Η μεγάλη λύπη και η στενοχώρια δεν είναι από το Θεό, είναι παγίδα του διαβόλου.
• Να γεμίσεις την ψυχή σου με Χριστό, με θείο έρωτα, με χαρά. Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει.
• Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Δεν αδιαφορεί για μας, δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο.
• Ο Θεός μας αγαπάει πολύ, μας έχει στο νου Του κάθε στιγμή και μας προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να μή φοβούμαστε τίποτε.
• Μόνο η χάρη του Θεού, μόνο η αληθινή αγάπη μας, που θυσιάζεται μυστικά για τους άλλους, μπορεί να σώσει και τους άλλους και μας.
• Η αγάπη χρειάζεται θυσίες. Να θυσιάζουμε ταπεινά κάτι δικό μας, που στην πραγματικότητα είναι του Θεού.
• Ευτυχία μέσα στο γάμο υπάρχει, αλλά απαιτεί μια προϋπόθεση: να έχουν αποκτήσει οι σύζυγοι πνευματική περιουσία, αγαπώντας το Χριστό και τηρώντας τις εντολές Του. Έτσι θα φτάσουν να αγαπιούνται αληθινά μεταξύ τους και να είναι ευτυχισμένοι.
• Είναι προτιμότερο να αποτύχεις σαν λαϊκός, παρά σαν μοναχός.
• Ο ορθόδοξος ασκητισμός δεν είναι μόνο για τα μοναστήρια, αλλά και για τον κόσμο.
3
• Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δυο προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη.
• Αν έρθει η χάρη του Θεού, όλοι και όλα αλλάζουν, έλα όμως που για να έρθει, χρειάζεται πρώτα να ταπεινωθούμε!
• Μπορεί κάποιος να μιλάει για τις αμαρτίες του και να είναι υπερήφανος κι άλλος να μιλάει για τις αρετές του και να είναι ταπεινός.
• Να είμαστε ταπεινοί, αλλά να μην ταπεινολογούμε. Η ταπεινολογία είναι παγίδα του διαβόλου, πού φέρνει την απελπισία και την αδράνεια, ενώ η αληθινή ταπείνωση φέρνει την ελπίδα και την εργασία των εντολών του Χριστού.
• Δε γίνεται κανείς χριστιανός με την τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά.
• Το παν είναι να αγαπήσει ο άνθρωπος το Χριστό και όλα τα προβλήματα τακτοποιούνται.
• Και τώρα το ’γιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας, όπως και τότε, αλλά σέβεται την ελευθερία μας, δε θέλει να την παραβιάσει. Περιμένει να του ανοίξουμε μόνοι μας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή μας και θα την μεταμορφώσε. Όταν έρθει και κατοικήσει σ' όλο το χώρο της ψυχής μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες.
Τότε φεύγει και η αμαρτία.
"Cover Story- Τεχνολογία
Στο facebook έχω μόλις 30 φίλους. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό, αρκεί να πιστεύεις πως διαθέτεις περισσότερους στην πραγματική ζωή.
Η καλή υπηρεσία μού προώθησε μία διαφήμιση με την οποία με προτρέπει να αγοράσω ένα βιβλίο προκειμένου, εύκολα και γρήγορα, να διπλασιάσω τον αριθμό των ηλεκτρονικών μου φίλων.
Δεν θέλω, αν και για τα ήθη του δικτύου θα έπρεπε. Είναι, τουλάχιστον, υποτιμητικό να διαθέτεις μόλις 30 φίλους σε ένα περιβάλλον 60 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Το facebook θα ήθελε να γίνουμε όλοι φίλοι μεταξύ μας. Ει δυνατόν, όλοι οι άνθρωποι που περπατούν και αναπνέουν στον πλανήτη. Να αναρτήσουμε φωτογραφία, στοιχεία ταυτότητας και να συμμετέχουμε με χαρά στις ηλεκτρονικές εφαρμογές που μας ζητούν να δηλώσουμε ποια είναι η αγαπημένη μας στάση στο σεξ.
Εκ των πραγμάτων, για αρκετούς ανθρώπους που περνούν τη μέρα τους στο facebook η αγαπημένη τους στάση είναι το 11, κοινώς δύο κορμιά παραλλήλως ξαπλωμένα χωρίς καμία απολύτως επαφή.
Αλλά, μισό λεπτό, εδώ χρειάζονται κάποιες εξηγήσεις, αν και όσοι δεν γνωρίζετε τι ακριβώς είναι το facebook θα ήταν καλύτερο να προσπεράσετε το κείμενο. Όμως, σας θέλουμε εδώ.
Το facebook, λοιπόν, περιγράφεται εύσχημα ως μια υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνούν με τους φίλους τους, να δημιουργήσουν καινούργιες σχέσεις, να συγκροτήσουν ομάδες κοινού ενδιαφέροντος. Ο μέσος χρήστης ξοδεύει 20 λεπτά τη μέρα στο facebook.
Τις τρεις πρώτες εβδομάδες, όμως, διαθέτει ώρες ολόκληρες αναζητώντας φίλους και ανταλλάσσοντας μηνύματα. Αυτή είναι η καλή επεξήγηση της υπηρεσίας. Η κακή λέει πως το facebook είναι ένα παγκόσμιο φακέλωμα προς χάρη των μεγάλων πολυεθνικών και των διαφημιστών, που αποθεώνουν τα εξειδικευμένα δημογραφικά στοιχεία.
Φιλικό στο χρήστη. Μπορείτε να δημιουργήσετε μία προσωπική σελίδα, η οποία ουσιαστικά υποδηλώνει το δικτυακό σας στίγμα. Αν θέλετε, όμως, να σας βρουν οι παλαιοί συμμαθητές και οι φίλοι, είστε υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσετε το όνομα που αναγράφεται στην ταυτότητά σας.
Για πρώτη φορά στην Ιστορία τόσα εκατομμύρια άνθρωποι έδωσαν με προθυμία το αληθινό τους όνομα σε ένα μέσο που είναι προσβάσιμο από όλους.
Η εγγραφή, όμως, δεν μπορεί να γίνει χωρίς μία έγκυρη ηλεκτρονική διεύθυνση.
Έχουμε, λοιπόν, περίπου 60 εκατομμύρια ονόματα που αντιστοιχούν σε ίδιο αριθμό ηλεκτρονικών διευθύνσεων. Το σύστημα σε προτρέπει να αναρτήσεις τη φωτογραφία σου και φωτογραφίες φίλων.
Χαριτωμένο; Όχι και τόσο. Το facebook είναι η μεγαλύτερη φωτογραφική βάση δεδομένων που δημιουργήθηκε ποτέ. Στους υπολογιστές του είναι αποθηκευμένες 2 δισεκατομμύρια φωτογραφίες, ούτε το σύστημα συνοριακών ελέγχων των ΗΠΑ δεν έχει τόσες.
Μέχρι να διαβάσετε αυτήν την πρόταση στη βάση θα έχουν προστεθεί εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες. Κάθε μέρα 14 εκατομμύρια φωτογραφίες εμπλουτίζουν το φωτογραφικό άλμπουμ της υπηρεσίας.
2
Η συντριπτική πλειονότητα των χρηστών έχει τοποθετήσει προσωπική φωτογραφία. Μπορεί να είναι και η δική σας κάπου εκεί, εν αγνοία σας και μάλιστα ταυτοποιημένη στο πρόσωπό σας.
Πώς; Κάποιος φίλος σας «ανέβασε» φωτογραφία σας στο προσωπικό του άλμπουμ, χρησιμοποίησε τη δυνατότητα λεζάντας και έτσι όταν ο δείκτης του mouse περάσει πάνω από το πρόσωπό σας, αποκαλύπτεται και το όνομά σας. Οι χρήστες έχουν κάποιους περιορισμούς στην περιήγηση των προφίλ.
Ούτως ή άλλως, δεν μπορείς να βουτήξεις σε εκατομμύρια εγγραφές, θα πνιγείς. Αλλά το facebook μπορεί να τους δει όλους. Και να τους περάσει από λεπτό κόσκινο. Ως υπηρεσία είναι εξαιρετικά εύχρηστη ως και χαριτωμένη.
Διατίθεται ένα πλήθος εφαρμογών με τεστ προσωπικότητας, τα οποία σου αποκαλύπτουν πόσο καλός εραστής είσαι ή σε ποιο είδος καταστροφής αντιστοιχείς. Για να δεις, όμως, τα αποτελέσματα, θα πρέπει να καλέσεις και άλλους είκοσι φίλους να ακολουθήσουν το ίδιο μονοπάτι, δηλαδή να χρησιμοποιήσουν την ίδια εφαρμογή.
Έτσι, όσο εσύ απαντάς σε ερωτηματολόγια για να μάθεις με ποιον τρόπο φιλάς, προσφέρεις στην καλή υπηρεσία την ευκαιρία να μάθει όχι μόνο τα δημογραφικά σου στοιχεία, αλλά και από ποιο πλευρό κοιμάσαι το βράδυ.
Και φαίνεται ότι κοιμάσαι βαθιά. Δωρεάν τυρί Το facebook δεν κρύβει πως δωρεάν τυράκι σερβίρεται μόνο σε ποντικοπαγίδες. Οι μεγαλύτερες εταιρίες μετρήσεων συνεργάζονται μαζί του, όπως, βέβαια, και οι ισχυρότερες πολυεθνικές, αφού διαπιστώνουν ότι μπορούν να κατευθύνουν τη διαφημιστική τους καμπάνια στο πλέον εξειδικευμένο κοινό που δημιουργήθηκε ποτέ.
Ήδη οι μεγαλύτερες εμπορικές επωνυμίες του πλανήτη έχουν υπερήφανα ανακοινώσει τη συνεργασία τους με την υπηρεσία. Μπορείτε, όμως, να δοκιμάσετε και εσείς να διαφημιστείτε σε κοινό της επιλογής σας με προσιτό κόστος.
Η διαφημιστική πλατφόρμα του facebook είναι τόσο έξυπνη που το μήνυμά σας θα φτάσει μόνο στους σωστούς αποδέκτες. Μεταξύ μας, πρόκειται για ένα τεράστιο πείραμα του σύγχρονου καπιταλισμού. Μπορείς να κάνεις λεφτά από τη φιλία; Ναι, μπορείς, αρκεί να αντικαταστήσεις τα λόγια από τον ήχο του πληκτρολογίου.
Αρκεί να δείξεις πως το εύρος της δικτυακής κοινωνικότητας είναι σημαντικότερο από την ουσία της πραγματικής επαφής. Έτσι, διαβάζουμε στις τελευταίες μελέτες για το φαινόμενο πως η επιτυχία του βασίζεται στην τάση των ανθρώπων να ομαδοποιούνται και να μιμούνται ο ένας τον άλλο. Ο ένας φίλος προσελκύει τον άλλο.
Για τις νεαρές ηλικιακά ομάδες η εγγραφή στο facebook είναι τόσο απαραίτητη όσο η κατοχή κινητού τηλεφώνου. Αφού είναι όλοι εκεί! Οι άνθρωποι λένε τα πάντα στο facebook και τα υπογράφουν με το πραγματικό τους όνομα, την ηλεκτρονική διεύθυνση και τη φωτογραφία τους.
Και το facebook διαθέτει τεράστια μνήμη και όλη την καλή διάθεση για να συνεργαστεί με τις αρμόδιες υπηρεσίες, αν του ζητηθεί.
Δεν χρειάζεται να σας το πει κάποιος τρίτος, το λέει και η άδεια χρήσης της υπηρεσίας, εκείνο το μακρύ κείμενο κάτω από το οποίο πάντα δηλώνουμε πως συμφωνούμε με όσα γράφει.
Μεταφράζουμε: «Όταν χρησιμοποιείτε το facebook ίσως δημιουργήσετε το προσωπικό σας προφίλ, σχέσεις, ανταλλάξετε μηνύματα και κάνετε χρήση των εφαρμογών του διοχετεύοντας προσωπικές πληροφορίες σε διάφορα κανάλια.
3
Εμείς συλλέγουμε αυτές τις πληροφορίες για να σας προσφέρουμε εξατομικευμένες εφαρμογές».
Τι μας λέει; Πως επεξεργάζονται προσωπικά στοιχεία. Το κάνουν όλοι, αλλά στο facebook οι χρήστες κάνουν μια καθημερινή online ψυχανάλυση καταθέτοντας τις προτιμήσεις τους ακόμα και για τα πλέον προσωπικά θέματα.
Το facebook δεν χρειάζεται να δημιουργεί περιεχόμενο για να προσελκύσει χρήστες. Οι χρήστες δημιουργούν περιεχόμενο και αυξάνουν τον αριθμό των συνδέσεων.
Το facebook μόνο ρωτάει με έξυπνο τρόπο. Ρωτάει αλλά δεν ξεχνάει: «Όταν τροποποιείτε τις προσωπικές πληροφορίες που έχετε διαθέσει, το facebook κρατάει αντίγραφο των προηγούμενων πληροφοριών για ένα εύλογο χρονικό διάστημα».
Ευτυχώς, όμως, μας λέει πως πρέπει να έχουμε κατά νου ότι τα προσωπικά μας δεδομένα μπορεί να εκτεθούν σε κακόβουλα μάτια: «Δεν μπορούμε να σας εγγυηθούμε ότι τα προσωπικά σας δεδομένα δεν θα εκτεθούν σε μη εξουσιοδοτημένα άτομα.
Αντιλαμβάνεστε και αποδέχεστε ότι ακόμα και αν διαγράψετε τις προσωπικές σας πληροφορίες, αυτές μπορεί να έχουν μείνει αποθηκευμένες σε σελίδες τρίτων». Θέλετε ένα παράδειγμα;
Πολύ πρόσφατα γόνοι γνωστών πολιτικών και επιχειρηματικών οικογενειών της χώρας είδαν να ξετυλίγεται στις σελίδες κυριακάτικης εφημερίδας όλο το κουβάρι των κοινωνικών γνωριμιών τους.
Οι περισσότεροι χρήστες δεν αξιοποιούν τη δυνατότητα να απομονώσουν το προφίλ τους, επιτρέποντας την προβολή του μόνο στους φίλους τους. Αν, όμως, έχουμε να κάνουμε με εξουσιοδοτημένες κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, τότε το facebook θα χαρεί να εξυπηρετήσει:
«Χρησιμοποιώντας το facebook συμφωνείτε στη μεταφορά προσωπικών σας δεδομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Μπορεί να υποχρεωθούμε να διαθέσουμε τα προσωπικά σας στοιχεία έπειτα από νομικές αιτήσεις ή δικαστικές αποφάσεις. Αυτό μπορεί να σημαίνει τη διανομή πληροφοριών σε τρίτες εταιρίες, δικηγόρους ή πράκτορες κυβερνητικών υπηρεσιών».
Στο facebook θα παραμείνεις έστω και νεκρός. Μπορεί να ακούγεται γλυκό καθώς οι φίλοι σου σπεύδουν στη σελίδα σου και γράφουν διάφορα όμορφα, αλλά από ένα σημείο και μετά γίνεσαι ένας ηλεκτρονικός βρικόλακας.
Η υπηρεσία θέλει στοιχεία και ένα φορτίο χαρτιά για να διαγράψει το προφίλ ενός ανθρώπου που πέθανε. Ίσως να είναι, τελικά, η σύγχρονη εκδοχή της έννοιας για τη μετά θάνατο ζωή, που μπορεί να είναι και καλύτερη από μια ζωή στο facebook.
Οι άνθρωποι πίσω από το facebook Το facebook δεν πωλείται, τουλάχιστον προς το παρόν. Η κεφαλαιοποίησή του αποτιμάται στα 15 δισεκατομμύρια δολάρια. Έχει προσελκύσει τις μεγαλύτερες εταιρίες της δικτυακής οικονομίας, αλλά περιόρισε τη συμμετοχή τους σε μικρό ποσοστό των μετοχών. Ακούστηκαν αρκετές ενδιαφέρουσες φήμες περί εξαγοράς, αλλά καμία δεν ανταποκρίνεται, όπως φαίνεται, στην αλήθεια.
Εξίσου ενδιαφέρουσα, όμως, είναι η πραγματικότητα για τη μετοχική σύνθεση της εταιρίας. Ο σταρ, αυτός που αναλαμβάνει να δανείζει πρόσωπο και φωνή στο facebook, είναι ο Μαρκ Ζούγκεμπεργκ, ο πρώην φοιτητής που δημιούργησε την υπηρεσία. Ο ίδιος έχει κατηγορηθεί πως «έκλεψε» την ιδέα από μια άλλη υπηρεσία. Στο διοικητικό συμβούλιο υπάρχουν άλλοι δύο άνδρες.
Ο Τζιμ Μπρέιερ, που εκπροσωπεί ένα venture capital, και ο Πίτερ Θίελ. Ο Θίελ ξέρει από επενδύσεις. Είχε συμμετάσχει στη δημιουργία της πετυχημένης υπηρεσίας ηλεκτρονικών πληρωμών, του paypal. Έτσι, δέχθηκε να τοποθετήσει και 500.000 δολάρια στο facebook. 4
Σήμερα το μερίδιό του αξίζει πάνω από 1 δισ. δολάρια.
«Μπορείς να έχεις μια τράπεζα που δεν κινδυνεύει από επανάσταση, αρκεί να την εγκαταστήσεις στο Βανουάτου», λέει ο Θίελ, που λατρεύει τους φορολογικούς παραδείσους και μισεί τους φόρους.
Δεν είναι ο μόνος που το πιστεύει. Πιστεύει και άλλα. Πως ο ιδανικός κόσμος είναι έξω από τα όρια του πραγματικού, είναι εικονικός και ελέγχεται από μηχανές με νοημοσύνη υψηλότερη της ανθρώπινης.
Αν πείτε πως λέει βλακείες, θα σας απαντήσει ότι με κάτι τέτοια έγινε πλούσιος και δεν θα έχει άδικο. Ας δούμε και το τρίτο μέλος του διοικητικού συμβουλίου, τον Τζιμ Μπρέιερ.
Ο Τζιμ, μέσω των συμμετοχών του σε άλλες εταιρίες, είναι στενά, πολύ στενά, συνδεδεμένος με την Q-Tel. Τι είναι πάλι αυτό; Είναι ένα venture capital, ένα επενδυτικό κεφάλαιο, που ελέγχεται, επισήμως, από τη CIA.
Σκοπός του είναι να συνδέει την καλή υπηρεσία με την τεχνολογία αιχμής, επενδύοντας σε εταιρίες με αντικείμενο χρήσιμο για τα ζωτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αν μη τι άλλο, φακέλωμα τέτοιου μεγέθους έχει και ενδιαφέρον, αλλά και ζωτική χρησιμότητα για τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
" Έρευνα... ...που πραγματοποιήθηκε σε αμερικανικά πανεπιστήμια έδειξε πως το facebook είναι το δεύτερο πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο, μαζί με το σεξ και την μπίρα.
Πρώτο είναι το ipod.
Κάθε μέρα 200.000 άνθρωποι δημιουργούν σελίδα στην υπηρεσία.
Κάθε χρήστης «ανεβάζει» κατά μέσο όρο 44 φωτογραφίες συνδεδεμένες με το προφίλ του.
Το facebook είναι ο έκτος δημοφιλέστερος δικτυακός τόπος στο Internet.
από τον "Ελεύθερο Τύπο" (Σάββατο 1 Μαρτίου 2008) :
Η καλή υπηρεσία μού προώθησε μία διαφήμιση με την οποία με προτρέπει να αγοράσω ένα βιβλίο προκειμένου, εύκολα και γρήγορα, να διπλασιάσω τον αριθμό των ηλεκτρονικών μου φίλων.
Δεν θέλω, αν και για τα ήθη του δικτύου θα έπρεπε. Είναι, τουλάχιστον, υποτιμητικό να διαθέτεις μόλις 30 φίλους σε ένα περιβάλλον 60 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Το facebook θα ήθελε να γίνουμε όλοι φίλοι μεταξύ μας. Ει δυνατόν, όλοι οι άνθρωποι που περπατούν και αναπνέουν στον πλανήτη. Να αναρτήσουμε φωτογραφία, στοιχεία ταυτότητας και να συμμετέχουμε με χαρά στις ηλεκτρονικές εφαρμογές που μας ζητούν να δηλώσουμε ποια είναι η αγαπημένη μας στάση στο σεξ.
Εκ των πραγμάτων, για αρκετούς ανθρώπους που περνούν τη μέρα τους στο facebook η αγαπημένη τους στάση είναι το 11, κοινώς δύο κορμιά παραλλήλως ξαπλωμένα χωρίς καμία απολύτως επαφή.
Αλλά, μισό λεπτό, εδώ χρειάζονται κάποιες εξηγήσεις, αν και όσοι δεν γνωρίζετε τι ακριβώς είναι το facebook θα ήταν καλύτερο να προσπεράσετε το κείμενο. Όμως, σας θέλουμε εδώ.
Το facebook, λοιπόν, περιγράφεται εύσχημα ως μια υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνούν με τους φίλους τους, να δημιουργήσουν καινούργιες σχέσεις, να συγκροτήσουν ομάδες κοινού ενδιαφέροντος. Ο μέσος χρήστης ξοδεύει 20 λεπτά τη μέρα στο facebook.
Τις τρεις πρώτες εβδομάδες, όμως, διαθέτει ώρες ολόκληρες αναζητώντας φίλους και ανταλλάσσοντας μηνύματα. Αυτή είναι η καλή επεξήγηση της υπηρεσίας. Η κακή λέει πως το facebook είναι ένα παγκόσμιο φακέλωμα προς χάρη των μεγάλων πολυεθνικών και των διαφημιστών, που αποθεώνουν τα εξειδικευμένα δημογραφικά στοιχεία.
Φιλικό στο χρήστη. Μπορείτε να δημιουργήσετε μία προσωπική σελίδα, η οποία ουσιαστικά υποδηλώνει το δικτυακό σας στίγμα. Αν θέλετε, όμως, να σας βρουν οι παλαιοί συμμαθητές και οι φίλοι, είστε υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσετε το όνομα που αναγράφεται στην ταυτότητά σας.
Για πρώτη φορά στην Ιστορία τόσα εκατομμύρια άνθρωποι έδωσαν με προθυμία το αληθινό τους όνομα σε ένα μέσο που είναι προσβάσιμο από όλους.
Η εγγραφή, όμως, δεν μπορεί να γίνει χωρίς μία έγκυρη ηλεκτρονική διεύθυνση.
Έχουμε, λοιπόν, περίπου 60 εκατομμύρια ονόματα που αντιστοιχούν σε ίδιο αριθμό ηλεκτρονικών διευθύνσεων. Το σύστημα σε προτρέπει να αναρτήσεις τη φωτογραφία σου και φωτογραφίες φίλων.
Χαριτωμένο; Όχι και τόσο. Το facebook είναι η μεγαλύτερη φωτογραφική βάση δεδομένων που δημιουργήθηκε ποτέ. Στους υπολογιστές του είναι αποθηκευμένες 2 δισεκατομμύρια φωτογραφίες, ούτε το σύστημα συνοριακών ελέγχων των ΗΠΑ δεν έχει τόσες.
Μέχρι να διαβάσετε αυτήν την πρόταση στη βάση θα έχουν προστεθεί εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες. Κάθε μέρα 14 εκατομμύρια φωτογραφίες εμπλουτίζουν το φωτογραφικό άλμπουμ της υπηρεσίας.
2
Η συντριπτική πλειονότητα των χρηστών έχει τοποθετήσει προσωπική φωτογραφία. Μπορεί να είναι και η δική σας κάπου εκεί, εν αγνοία σας και μάλιστα ταυτοποιημένη στο πρόσωπό σας.
Πώς; Κάποιος φίλος σας «ανέβασε» φωτογραφία σας στο προσωπικό του άλμπουμ, χρησιμοποίησε τη δυνατότητα λεζάντας και έτσι όταν ο δείκτης του mouse περάσει πάνω από το πρόσωπό σας, αποκαλύπτεται και το όνομά σας. Οι χρήστες έχουν κάποιους περιορισμούς στην περιήγηση των προφίλ.
Ούτως ή άλλως, δεν μπορείς να βουτήξεις σε εκατομμύρια εγγραφές, θα πνιγείς. Αλλά το facebook μπορεί να τους δει όλους. Και να τους περάσει από λεπτό κόσκινο. Ως υπηρεσία είναι εξαιρετικά εύχρηστη ως και χαριτωμένη.
Διατίθεται ένα πλήθος εφαρμογών με τεστ προσωπικότητας, τα οποία σου αποκαλύπτουν πόσο καλός εραστής είσαι ή σε ποιο είδος καταστροφής αντιστοιχείς. Για να δεις, όμως, τα αποτελέσματα, θα πρέπει να καλέσεις και άλλους είκοσι φίλους να ακολουθήσουν το ίδιο μονοπάτι, δηλαδή να χρησιμοποιήσουν την ίδια εφαρμογή.
Έτσι, όσο εσύ απαντάς σε ερωτηματολόγια για να μάθεις με ποιον τρόπο φιλάς, προσφέρεις στην καλή υπηρεσία την ευκαιρία να μάθει όχι μόνο τα δημογραφικά σου στοιχεία, αλλά και από ποιο πλευρό κοιμάσαι το βράδυ.
Και φαίνεται ότι κοιμάσαι βαθιά. Δωρεάν τυρί Το facebook δεν κρύβει πως δωρεάν τυράκι σερβίρεται μόνο σε ποντικοπαγίδες. Οι μεγαλύτερες εταιρίες μετρήσεων συνεργάζονται μαζί του, όπως, βέβαια, και οι ισχυρότερες πολυεθνικές, αφού διαπιστώνουν ότι μπορούν να κατευθύνουν τη διαφημιστική τους καμπάνια στο πλέον εξειδικευμένο κοινό που δημιουργήθηκε ποτέ.
Ήδη οι μεγαλύτερες εμπορικές επωνυμίες του πλανήτη έχουν υπερήφανα ανακοινώσει τη συνεργασία τους με την υπηρεσία. Μπορείτε, όμως, να δοκιμάσετε και εσείς να διαφημιστείτε σε κοινό της επιλογής σας με προσιτό κόστος.
Η διαφημιστική πλατφόρμα του facebook είναι τόσο έξυπνη που το μήνυμά σας θα φτάσει μόνο στους σωστούς αποδέκτες. Μεταξύ μας, πρόκειται για ένα τεράστιο πείραμα του σύγχρονου καπιταλισμού. Μπορείς να κάνεις λεφτά από τη φιλία; Ναι, μπορείς, αρκεί να αντικαταστήσεις τα λόγια από τον ήχο του πληκτρολογίου.
Αρκεί να δείξεις πως το εύρος της δικτυακής κοινωνικότητας είναι σημαντικότερο από την ουσία της πραγματικής επαφής. Έτσι, διαβάζουμε στις τελευταίες μελέτες για το φαινόμενο πως η επιτυχία του βασίζεται στην τάση των ανθρώπων να ομαδοποιούνται και να μιμούνται ο ένας τον άλλο. Ο ένας φίλος προσελκύει τον άλλο.
Για τις νεαρές ηλικιακά ομάδες η εγγραφή στο facebook είναι τόσο απαραίτητη όσο η κατοχή κινητού τηλεφώνου. Αφού είναι όλοι εκεί! Οι άνθρωποι λένε τα πάντα στο facebook και τα υπογράφουν με το πραγματικό τους όνομα, την ηλεκτρονική διεύθυνση και τη φωτογραφία τους.
Και το facebook διαθέτει τεράστια μνήμη και όλη την καλή διάθεση για να συνεργαστεί με τις αρμόδιες υπηρεσίες, αν του ζητηθεί.
Δεν χρειάζεται να σας το πει κάποιος τρίτος, το λέει και η άδεια χρήσης της υπηρεσίας, εκείνο το μακρύ κείμενο κάτω από το οποίο πάντα δηλώνουμε πως συμφωνούμε με όσα γράφει.
Μεταφράζουμε: «Όταν χρησιμοποιείτε το facebook ίσως δημιουργήσετε το προσωπικό σας προφίλ, σχέσεις, ανταλλάξετε μηνύματα και κάνετε χρήση των εφαρμογών του διοχετεύοντας προσωπικές πληροφορίες σε διάφορα κανάλια.
3
Εμείς συλλέγουμε αυτές τις πληροφορίες για να σας προσφέρουμε εξατομικευμένες εφαρμογές».
Τι μας λέει; Πως επεξεργάζονται προσωπικά στοιχεία. Το κάνουν όλοι, αλλά στο facebook οι χρήστες κάνουν μια καθημερινή online ψυχανάλυση καταθέτοντας τις προτιμήσεις τους ακόμα και για τα πλέον προσωπικά θέματα.
Το facebook δεν χρειάζεται να δημιουργεί περιεχόμενο για να προσελκύσει χρήστες. Οι χρήστες δημιουργούν περιεχόμενο και αυξάνουν τον αριθμό των συνδέσεων.
Το facebook μόνο ρωτάει με έξυπνο τρόπο. Ρωτάει αλλά δεν ξεχνάει: «Όταν τροποποιείτε τις προσωπικές πληροφορίες που έχετε διαθέσει, το facebook κρατάει αντίγραφο των προηγούμενων πληροφοριών για ένα εύλογο χρονικό διάστημα».
Ευτυχώς, όμως, μας λέει πως πρέπει να έχουμε κατά νου ότι τα προσωπικά μας δεδομένα μπορεί να εκτεθούν σε κακόβουλα μάτια: «Δεν μπορούμε να σας εγγυηθούμε ότι τα προσωπικά σας δεδομένα δεν θα εκτεθούν σε μη εξουσιοδοτημένα άτομα.
Αντιλαμβάνεστε και αποδέχεστε ότι ακόμα και αν διαγράψετε τις προσωπικές σας πληροφορίες, αυτές μπορεί να έχουν μείνει αποθηκευμένες σε σελίδες τρίτων». Θέλετε ένα παράδειγμα;
Πολύ πρόσφατα γόνοι γνωστών πολιτικών και επιχειρηματικών οικογενειών της χώρας είδαν να ξετυλίγεται στις σελίδες κυριακάτικης εφημερίδας όλο το κουβάρι των κοινωνικών γνωριμιών τους.
Οι περισσότεροι χρήστες δεν αξιοποιούν τη δυνατότητα να απομονώσουν το προφίλ τους, επιτρέποντας την προβολή του μόνο στους φίλους τους. Αν, όμως, έχουμε να κάνουμε με εξουσιοδοτημένες κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, τότε το facebook θα χαρεί να εξυπηρετήσει:
«Χρησιμοποιώντας το facebook συμφωνείτε στη μεταφορά προσωπικών σας δεδομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Μπορεί να υποχρεωθούμε να διαθέσουμε τα προσωπικά σας στοιχεία έπειτα από νομικές αιτήσεις ή δικαστικές αποφάσεις. Αυτό μπορεί να σημαίνει τη διανομή πληροφοριών σε τρίτες εταιρίες, δικηγόρους ή πράκτορες κυβερνητικών υπηρεσιών».
Στο facebook θα παραμείνεις έστω και νεκρός. Μπορεί να ακούγεται γλυκό καθώς οι φίλοι σου σπεύδουν στη σελίδα σου και γράφουν διάφορα όμορφα, αλλά από ένα σημείο και μετά γίνεσαι ένας ηλεκτρονικός βρικόλακας.
Η υπηρεσία θέλει στοιχεία και ένα φορτίο χαρτιά για να διαγράψει το προφίλ ενός ανθρώπου που πέθανε. Ίσως να είναι, τελικά, η σύγχρονη εκδοχή της έννοιας για τη μετά θάνατο ζωή, που μπορεί να είναι και καλύτερη από μια ζωή στο facebook.
Οι άνθρωποι πίσω από το facebook Το facebook δεν πωλείται, τουλάχιστον προς το παρόν. Η κεφαλαιοποίησή του αποτιμάται στα 15 δισεκατομμύρια δολάρια. Έχει προσελκύσει τις μεγαλύτερες εταιρίες της δικτυακής οικονομίας, αλλά περιόρισε τη συμμετοχή τους σε μικρό ποσοστό των μετοχών. Ακούστηκαν αρκετές ενδιαφέρουσες φήμες περί εξαγοράς, αλλά καμία δεν ανταποκρίνεται, όπως φαίνεται, στην αλήθεια.
Εξίσου ενδιαφέρουσα, όμως, είναι η πραγματικότητα για τη μετοχική σύνθεση της εταιρίας. Ο σταρ, αυτός που αναλαμβάνει να δανείζει πρόσωπο και φωνή στο facebook, είναι ο Μαρκ Ζούγκεμπεργκ, ο πρώην φοιτητής που δημιούργησε την υπηρεσία. Ο ίδιος έχει κατηγορηθεί πως «έκλεψε» την ιδέα από μια άλλη υπηρεσία. Στο διοικητικό συμβούλιο υπάρχουν άλλοι δύο άνδρες.
Ο Τζιμ Μπρέιερ, που εκπροσωπεί ένα venture capital, και ο Πίτερ Θίελ. Ο Θίελ ξέρει από επενδύσεις. Είχε συμμετάσχει στη δημιουργία της πετυχημένης υπηρεσίας ηλεκτρονικών πληρωμών, του paypal. Έτσι, δέχθηκε να τοποθετήσει και 500.000 δολάρια στο facebook. 4
Σήμερα το μερίδιό του αξίζει πάνω από 1 δισ. δολάρια.
«Μπορείς να έχεις μια τράπεζα που δεν κινδυνεύει από επανάσταση, αρκεί να την εγκαταστήσεις στο Βανουάτου», λέει ο Θίελ, που λατρεύει τους φορολογικούς παραδείσους και μισεί τους φόρους.
Δεν είναι ο μόνος που το πιστεύει. Πιστεύει και άλλα. Πως ο ιδανικός κόσμος είναι έξω από τα όρια του πραγματικού, είναι εικονικός και ελέγχεται από μηχανές με νοημοσύνη υψηλότερη της ανθρώπινης.
Αν πείτε πως λέει βλακείες, θα σας απαντήσει ότι με κάτι τέτοια έγινε πλούσιος και δεν θα έχει άδικο. Ας δούμε και το τρίτο μέλος του διοικητικού συμβουλίου, τον Τζιμ Μπρέιερ.
Ο Τζιμ, μέσω των συμμετοχών του σε άλλες εταιρίες, είναι στενά, πολύ στενά, συνδεδεμένος με την Q-Tel. Τι είναι πάλι αυτό; Είναι ένα venture capital, ένα επενδυτικό κεφάλαιο, που ελέγχεται, επισήμως, από τη CIA.
Σκοπός του είναι να συνδέει την καλή υπηρεσία με την τεχνολογία αιχμής, επενδύοντας σε εταιρίες με αντικείμενο χρήσιμο για τα ζωτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αν μη τι άλλο, φακέλωμα τέτοιου μεγέθους έχει και ενδιαφέρον, αλλά και ζωτική χρησιμότητα για τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
" Έρευνα... ...που πραγματοποιήθηκε σε αμερικανικά πανεπιστήμια έδειξε πως το facebook είναι το δεύτερο πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο, μαζί με το σεξ και την μπίρα.
Πρώτο είναι το ipod.
Κάθε μέρα 200.000 άνθρωποι δημιουργούν σελίδα στην υπηρεσία.
Κάθε χρήστης «ανεβάζει» κατά μέσο όρο 44 φωτογραφίες συνδεδεμένες με το προφίλ του.
Το facebook είναι ο έκτος δημοφιλέστερος δικτυακός τόπος στο Internet.
από τον "Ελεύθερο Τύπο" (Σάββατο 1 Μαρτίου 2008) :
Ζήτησα απ’ τον Θεό.
Ζήτησα απ’ τον Θεό
Να μου δώσει δύναμη,
κι Αυτός μου έδωσε δυσκολίες
για να τις ξεπεράσω.
Του ζήτησα σοφία,
κι Αυτός μου έδωσε προβλήματα
να μάθω να λύνω.
Του ζήτησα οικονομική άνεση,
κι Αυτός μου έδωσε νου
και ικανότητα να δουλεύω.
Του ζήτησα θάρρος,
κι Αυτός μου έδωσε κινδύνους
να ξεπερνώ.
Του ζήτησα αγάπη,
κι Αυτός μου έδωσε
προβληματικά άτομα να βοηθώ.
Του ζήτησα χάρες,
κι Αυτός μου έδωσε ευκαιρίες
να εκμεταλλευτώ.
Απ’ ό,τι ζήτησα δεν πήρα τίποτε-
-τίποτε απ’ αυτά που ήθελα.
Πήρα όμως τα πάντα,
-αυτά που πραγματικά χρειαζόμουν.
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΗΚΕ
«Κοσμοκαλόγηρος»
Να μου δώσει δύναμη,
κι Αυτός μου έδωσε δυσκολίες
για να τις ξεπεράσω.
Του ζήτησα σοφία,
κι Αυτός μου έδωσε προβλήματα
να μάθω να λύνω.
Του ζήτησα οικονομική άνεση,
κι Αυτός μου έδωσε νου
και ικανότητα να δουλεύω.
Του ζήτησα θάρρος,
κι Αυτός μου έδωσε κινδύνους
να ξεπερνώ.
Του ζήτησα αγάπη,
κι Αυτός μου έδωσε
προβληματικά άτομα να βοηθώ.
Του ζήτησα χάρες,
κι Αυτός μου έδωσε ευκαιρίες
να εκμεταλλευτώ.
Απ’ ό,τι ζήτησα δεν πήρα τίποτε-
-τίποτε απ’ αυτά που ήθελα.
Πήρα όμως τα πάντα,
-αυτά που πραγματικά χρειαζόμουν.
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΗΚΕ
«Κοσμοκαλόγηρος»
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΙΛΑΤΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΙΒΕΡΙΟ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
Η παρουσία του Θεανθρώπου στη γη αναφέρεται και περιγράφεται απο τον άνθρωπο που τον καταδίκασε σε θάνατο τον Πόντιο Πιλάτο.
Η επιστολή αποτελεί ιστορικό κειμήλιο για τους Χριστιανούς όλου του κόσμου.
Γράφει λοιπόν ο Πιλάτος στον Τιβέριο
Εν ημέραις ημών εθεάθη εις αγαθοποιός άνθρωπος όστις ζη εισέτι και ονομάζεται Ιησούς Χριστός και ο οποίος λέγεται υπό του κόσμου ότι είναι αληθής προφήτης, οι δε μαθηταί αυτού λέγουσιν περί αυτού ότι είναι Υιός του Θεού και ποιητής Ουρανών και γης και πάντων των υπαρχόντων και υπαρξάντων πραγμάτων.
Τω όντι ω Καίσαρ, ακούονται περί αυτού καθημερινώς θαυμάσια πράγματα.
Ο Ιησούς ούτος Χριστός ανασταίνει νεκρούς και θεραπεύει ασθενείς μόνον δια του λόγου.
Είναι άνθρωπος κανονικού αναστήματος και ωραιοτάτων χαρακτηριστικών, το δε πρόσωπον αυτού, ενέχει τοιαύτην μεγαλοπρέπειαν, ώστε να εκβιάζει την αγάπην και το δέος των παρατηρούντων αυτόν.
Η κόμη αυτού είναι υπόξανθος μακρά μέχρι των ώτων και από των ώτων μέχρι των ώμων, μολονότι δεν έχει το χρώμα του χώματος είναι πλέον στιλπνός και είναι γνωστός ως Ναζωραίος.
Έχει το μέτωπον προέχον και φωτεινόν και το πρόσωπον αυτού, χωρίς ουδενός ελαττώματος η κηλίδος, έχει ιδιάζουσα χροιάν, αναλόγων ως επίσης την ρίνα και το στόμα.
Το γένειον είναι αραιόν όμοιον προς την κόμην, όχι πολύ μακρύ και διηρημένον.
Το βλέμμα του πρόσχαρον και σοβαρόν, οι οφθαλμοί του έχουσιν λάμψιν ως αι ακτίνες του ηλίου, ώστε ουδείς δύναται να προσηλώσει τους οφθαλμούς επι του προσώπου αυτού ένεκεν της αίγλης αυτού.
Όταν απαντά τρομάζει και όταν πείθη εξαναγκάζει εις δάκρυα και ούτω γίνεται αγαπητός και είναι εύθυμος και μετριώφρων.
Λέγεται περί αυτού ότι ουδείς είδεν αυτόν γελώντα, αλλά μάλλον δακρύοντα.
Έχει τας χείρας και τους βραχίονας τελείως εσχηματισμένους.
Εν τοις λόγοις αυτού ευρίσκονται πάντες ευχαριστημένοι, ελάχιστοι εν τούτοις βλέπουσιν αυτόν, εις δε τους συναντώντας αυτόν αναφαίνεται εν λίαν μετριοπαθή φυσιογνωμία και παρουσία.
Είναι άνθρωπος αφαντάστου ωραιότητος, ομοιάζων προς την Μητέρα αυτού, τόσο ωραίαν μεταξύ των γυναικών ώστε ουδεμία παρομοιάζουσα αυτή ευρίσκεται καθ' όλα ταύτα τα μέρη.
Εάν η υμετέρα Μεγελειότης επιθυμεί να τον ιδή θέλω σπεύση να τον αποστείλω προς Αυτήν.
Ως την επιρροήν, άπασα η πόλις της Ιερουσαλήμ τον τρέμει διότι είναι κάτοχος όλων των γνώσεων χωρίς ποτέ να τον διδαχθεί παρ' ουδενός.
Περπατεί γυμνόπους και ασκεπείς την κεφαλήν.
Πολλοί βλέποντες αυτόν τον μυκτηρίζουσιν ως παράφρωνα.
Μόλις όμως παρουσιασθεί και ανοίξει το στόμα του πάντες τον φοβούνται και τρέμουσι.
Λέγεται επίσης περί αυτού ότι ουδέποτε εφάνη εις τα μέρη ταύτα προσόμοιος του, τω όντι δε, λέγουσι και αυτοί οι Εβραίοι, ουδέποτε ηκούσθη διδασκαλία ομοία προς εκείνην ην ο Χριστός ούτος διδάσκει, πολλοί δε μεταξύ των Εβραίων θεωρούσιν αυτόν ως Θεόν και προς τοιούτον πιστεύουσι.
Υπάρχουν όμως και πολλοί οίτινες κατηγορούσιν αυτόν λέγοντες ότι είναι ενάντιος προς τους νόμους της Υμετέρας Μεγαλειότητος και εγώ αύτος παρενοχλούμαι υπό τοιούτων κακοβούλων Εβραίων.
Λέγεται δε περί αυτού οτι ουδέποτε δυσαρέστησε τίνα, αντιθέτως έπραττε το καλόν, πάντες δε όσοι τον συνανεστράφησαν, ομολογούσιν οτι έτυχον παρ' αυτού ευεργεσιών και θεραπείας.
Η επιστολή αποτελεί ιστορικό κειμήλιο για τους Χριστιανούς όλου του κόσμου.
Γράφει λοιπόν ο Πιλάτος στον Τιβέριο
Εν ημέραις ημών εθεάθη εις αγαθοποιός άνθρωπος όστις ζη εισέτι και ονομάζεται Ιησούς Χριστός και ο οποίος λέγεται υπό του κόσμου ότι είναι αληθής προφήτης, οι δε μαθηταί αυτού λέγουσιν περί αυτού ότι είναι Υιός του Θεού και ποιητής Ουρανών και γης και πάντων των υπαρχόντων και υπαρξάντων πραγμάτων.
Τω όντι ω Καίσαρ, ακούονται περί αυτού καθημερινώς θαυμάσια πράγματα.
Ο Ιησούς ούτος Χριστός ανασταίνει νεκρούς και θεραπεύει ασθενείς μόνον δια του λόγου.
Είναι άνθρωπος κανονικού αναστήματος και ωραιοτάτων χαρακτηριστικών, το δε πρόσωπον αυτού, ενέχει τοιαύτην μεγαλοπρέπειαν, ώστε να εκβιάζει την αγάπην και το δέος των παρατηρούντων αυτόν.
Η κόμη αυτού είναι υπόξανθος μακρά μέχρι των ώτων και από των ώτων μέχρι των ώμων, μολονότι δεν έχει το χρώμα του χώματος είναι πλέον στιλπνός και είναι γνωστός ως Ναζωραίος.
Έχει το μέτωπον προέχον και φωτεινόν και το πρόσωπον αυτού, χωρίς ουδενός ελαττώματος η κηλίδος, έχει ιδιάζουσα χροιάν, αναλόγων ως επίσης την ρίνα και το στόμα.
Το γένειον είναι αραιόν όμοιον προς την κόμην, όχι πολύ μακρύ και διηρημένον.
Το βλέμμα του πρόσχαρον και σοβαρόν, οι οφθαλμοί του έχουσιν λάμψιν ως αι ακτίνες του ηλίου, ώστε ουδείς δύναται να προσηλώσει τους οφθαλμούς επι του προσώπου αυτού ένεκεν της αίγλης αυτού.
Όταν απαντά τρομάζει και όταν πείθη εξαναγκάζει εις δάκρυα και ούτω γίνεται αγαπητός και είναι εύθυμος και μετριώφρων.
Λέγεται περί αυτού ότι ουδείς είδεν αυτόν γελώντα, αλλά μάλλον δακρύοντα.
Έχει τας χείρας και τους βραχίονας τελείως εσχηματισμένους.
Εν τοις λόγοις αυτού ευρίσκονται πάντες ευχαριστημένοι, ελάχιστοι εν τούτοις βλέπουσιν αυτόν, εις δε τους συναντώντας αυτόν αναφαίνεται εν λίαν μετριοπαθή φυσιογνωμία και παρουσία.
Είναι άνθρωπος αφαντάστου ωραιότητος, ομοιάζων προς την Μητέρα αυτού, τόσο ωραίαν μεταξύ των γυναικών ώστε ουδεμία παρομοιάζουσα αυτή ευρίσκεται καθ' όλα ταύτα τα μέρη.
Εάν η υμετέρα Μεγελειότης επιθυμεί να τον ιδή θέλω σπεύση να τον αποστείλω προς Αυτήν.
Ως την επιρροήν, άπασα η πόλις της Ιερουσαλήμ τον τρέμει διότι είναι κάτοχος όλων των γνώσεων χωρίς ποτέ να τον διδαχθεί παρ' ουδενός.
Περπατεί γυμνόπους και ασκεπείς την κεφαλήν.
Πολλοί βλέποντες αυτόν τον μυκτηρίζουσιν ως παράφρωνα.
Μόλις όμως παρουσιασθεί και ανοίξει το στόμα του πάντες τον φοβούνται και τρέμουσι.
Λέγεται επίσης περί αυτού ότι ουδέποτε εφάνη εις τα μέρη ταύτα προσόμοιος του, τω όντι δε, λέγουσι και αυτοί οι Εβραίοι, ουδέποτε ηκούσθη διδασκαλία ομοία προς εκείνην ην ο Χριστός ούτος διδάσκει, πολλοί δε μεταξύ των Εβραίων θεωρούσιν αυτόν ως Θεόν και προς τοιούτον πιστεύουσι.
Υπάρχουν όμως και πολλοί οίτινες κατηγορούσιν αυτόν λέγοντες ότι είναι ενάντιος προς τους νόμους της Υμετέρας Μεγαλειότητος και εγώ αύτος παρενοχλούμαι υπό τοιούτων κακοβούλων Εβραίων.
Λέγεται δε περί αυτού οτι ουδέποτε δυσαρέστησε τίνα, αντιθέτως έπραττε το καλόν, πάντες δε όσοι τον συνανεστράφησαν, ομολογούσιν οτι έτυχον παρ' αυτού ευεργεσιών και θεραπείας.
ΚΥΡΙΕ, βοήθησέ με
ΚΥΡΙΕ, βοήθησέ με ν' αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα, όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα. Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου.
Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις κι αν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις Εσύ.
Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα μου τα έργα και τα λόγια.
Στις απρόοπτες περιστάσεις μη μ' αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα.
Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου και σ' όλους τους συνανθρώπους μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μη συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα.
ΚΥΡΙΕ, δός μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής, σε όλη τη διάρκειά της.
Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και ν' αγαπώ.
ΑΜΗΝ. «Κοσμοκαλόγηρος»
Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις κι αν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις Εσύ.
Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα μου τα έργα και τα λόγια.
Στις απρόοπτες περιστάσεις μη μ' αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα.
Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου και σ' όλους τους συνανθρώπους μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μη συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα.
ΚΥΡΙΕ, δός μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής, σε όλη τη διάρκειά της.
Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και ν' αγαπώ.
ΑΜΗΝ. «Κοσμοκαλόγηρος»
Εκείνο το βράδυ, κοιμήθηκα με την στολή μου....
Από μικρός, εκεί στο χωριό μου, είχα έναν σεβασμό στους ανθρώπους της αστυνομίας, αν και εκείνα τα χρόνια η εικόνα της ήταν ακόμη άγουρη σε ό, τι αφορά το ρόλο και την αντίληψη της προσφοράς της στην Ελληνική επαρχία. Όσο μεγάλωνα είχα μια μουδιασμένη αίσθηση για τους αστυνομικούς, δεν είχαμε και κανέναν αστυνόμο στο συγγενικό μας περιβάλλον κι έτσι έβλεπα από μακριά τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά τους.
Τους αισθανόμουν αυστηρούς, απερίσκεπτους πολλές φορές, αλλά και πολύ φιλικούς άλλες. Εκτός του ότι άρχισα να μεγαλώνω και να καταλαβαίνω καλύτερα τους ανθρώπους και τις λειτουργίες των υπηρεσιών τους μέσα στη ζωή, άρχισα να γνωρίζω πολλούς αστυνομικούς που κάποιοι γίνανε και στενοί φίλοι μου.
Έτσι άρχισα να κατανοώ τη ζωή και τις αγωνίες αυτού που έπρεπε να βάζει τη ζωή του μπροστά σε όλη την κοινωνία, ώστε να κοιμάται ήσυχη, όντας αυτό ταυτόχρονα εργασία και λειτούργημα μαζί και το λέω αυτό γιατί εκεί πιστεύω πως ξετυλίγεται η αλήθεια της δυσκολίας της πορείας ενός αστυνομικού. Στο να φορτώνεται στους ώμους του όχι μόνον την επαγγελματική του υποχρέωση να επιτηρεί την τάξη και την ασφάλεια, αλλά, να ενεργοποιεί ταυτόχρονα και την φιλάνθρωπη διάθεσή του.
Να μην τρέχει με ζέση δηλαδή στην υπεράσπιση της ακεραιότητας του δίκαιου πολίτη και της ασφάλειάς του γιατί τον καλεί η υπηρεσία, αλλά, πιο πολύ γιατί τον καλεί η ανθρωπιά του. Εκεί θεωρώ, πως εμείς, οι έξω από την αστυνομία, είμαστε άδικοι με τους ανθρώπους αυτούς, της δημόσιας τάξης, αν σκεφτεί κανείς έτσι απλά, ο, τι δεν πληρώνεται αυτή η ανεκτίμητη υπηρεσία, ούτε με τους δεκαπλάσιους μισθούς που παίρνουν, θα καταλάβει πως οι καρδιές μας θα πρέπει να ζεσταθούν, όπως και να νιώσουν εμπιστοσύνη προς την αποστολή τους να σχεδιάζουν και να φέρνουν σε πέρας τις επιχειρήσεις της υπηρεσίας τους.
Λίγη ζεστασιά και αναγνώριση είναι η δική μας αμοιβή σε αυτούς, πιστεύω όμως πως το πιο απαραίτητο στοιχείο για την ορθή λειτουργία του λειτουργήματός τους, είναι να τους έχουμε εμπιστοσύνη.
Οι λάθος άνθρωποι υπάρχουν σε όλους τους χώρους, δεν είναι σωστό, δεν είναι δίκαιο να προτρέχουμε σε κρίσεις χαρακτηρίζοντας την υπηρεσία και την αποτελεσματικότητά της λανθασμένη.
Παρότι είναι ίσως από τις ελάχιστες υπηρεσίες-θεσμούς που δεν έχουν αναδιαρθρωθεί και οι συνάνθρωποί μας αυτοί, παλεύουν να φέρουν σε πέρας δουλειές πολλών, ενώ είναι λίγοι και μάλιστα εκτός από τη στεναχώρια τους να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις τεράστιες απαιτήσεις των καιρών ενταγμένη σε ένα παλιό σύστημα που λειτουργούσε για πολύ λιγότερες ανάγκες, να δέχονται και την κατηγορία της ανετοιμότητας.
Αυτό βέβαια δεν πρέπει να αναπαύει αυτούς που δεν νοιάζονται για τον συνεπή και υπεύθυνο ρόλο της αστυνομίας μας, όντας αστυνομικοί, ας πονέσουν λίγο παραπάνω και ας φροντίσουν για το καλό του σώματος να κάνουν αυτό που τουλάχιστον είναι υποχρεωμένοι και σιγά, σιγά ας ζεστάνουν τις καρδιές τους και για το συνάνθρωπο.
Ο ρόλος της κοινωνίας μας και η συνοχή της αισθάνομαι πως στηρίζονται σε κάποιες λέξεις που εκφράζουν το κλειδί της αρμονίας της. Λέξεις όπως: αγάπη, μακροθυμία, συγχώρεση, συνεργασία, κατανόηση, συμπόνια, υπομονή και άλλες τόσο χρήσιμες και λειτουργικές εκφράσεις λόγου και συμπεριφοράς.
Θα προσπαθήσω να μπω λοιπόν για λίγο στη θέση, στην ψυχή και το σώμα ενός αστυνομικού, θα φτιάξω μια δική μου ιστορία, με απλά, πολλές φορές, και καθημερινά γεγονότα στη ζωή αυτών των συνανθρώπων μας, θα αναφέρω κάποια από τα πολλά που υπάρχουν σε μια υπηρεσία του για να δω τι γεύση θα μου αφήσει στο τέλος η εμπειρία του να είσαι για μια βάρδια αστυνομικός.
Είμαι σε υπηρεσία και η δουλειά μου είναι να επιτηρώ και να παρέχω ασφάλεια στους ανθρώπους γύρω μου, μέσα σε ένα συγκεκριμένο ωράριο υπό αμοιβή, με τη στολή, την ετοιμότητα, την εκπαίδευση, την προϋπηρεσία και την πλήρη υποταγή μου στο σώμα που άνοιξε την αγκαλιά του να με εμπιστευτεί στους κόλπους του εδώ και χρόνια. Στο μυαλό μου γυρίζουνε πολλές σκέψεις, βλέποντας για άλλη μια μέρα μέσα στον κόσμο την κοινωνία και τις συμπεριφορές της.
Τον τελευταίο καιρό τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν πληγώσει την εικόνα και το ρόλο της υπηρεσίας μας. Αυτές τις μέρες έχουν κάνει πολλές επιθέσεις σε τμήματά μας, τόσοι που περνάνε γύρω μου άραγε τι σκέφτονται για μένα, μια κακή σκέψη περνά από το μυαλό μου και θέλω να τη διώξω, "…όχι μην κάνεις τέτοιες σκέψεις λέω στον εαυτό μου, δεν υπάρχει κίνδυνος, άλλωστε όλες αυτές οι επιθέσεις στα αστυνομικά τμήματα άλλο στόχο έχουν να μας δείξουν…".
Έχει πολύ ζέστη σήμερα, είναι ανυπόφορο να φοράω όλα αυτά τα ρούχα με 30 βαθμούς αλλά, δεν μπορώ να βγάλω τίποτα γιατί δεν έχει έρθει ακόμη η αλλαγή της θερινής στολής, τα ίδια πάθαμε και το φθινόπωρο, δεκαπέντε μέρες ήμουν στο κρεβάτι μετά από εκείνο το κρύωμα που άρπαξα μέσα στο αγιάζει με τη θερινή στολή, μήπως και με τη χειμερινή καλύτερα ήταν με μείον 15 το Φλεβάρη;
Έλα όμως τώρα, ας μη γίνω γκρινιάρης, πόσοι συνάνθρωποί μου θυσιάζονται σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες; τέλος πάντων δεν είμαστε και κάθε μέρα έτσι. Άρχισα να παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου, ήταν όλοι τόσο καλοί, αλλά και σκοτισμένοι με τόσα στο μυαλό τους, πήγα στο περιπολικό για λίγο μια και με καλούσε το κέντρο, "… Β 735 από κέντρο ακούει παρακαλώ;…", "… διαβιβάστε παρακαλώ…", " … μεταβείτε παρακαλώ Αλαμάνας 132, επαναλαμβάνω, Αλαμάνας 132, γίνονται επεισόδια με διαδηλωτές και αναρχικούς που έχουν σπάσει τζαμαρίες και καίνε αυτοκίνητα, εντοπίστηκε όχημα που κινούμενο καίει κάδους γύρω από την περιοχή, Ίσκιος, Ύμνος, Τίγρης 3245, προσοχή παρακαλώ κατέχουν όπλο…", "… ένα τέσσερα κέντρο…".
Μπαίνω βιαστικά μέσα στο περιπολικό και κατευθύνομαι προς τα εκεί, δεν ξέρω γιατί, όμως, αυτή τη μέρα αισθανόμουν κάπως αλλιώς, σαν να είναι πιο ελαφρύ το σώμα μου, πιο ευέλικτο κι αυτό μου άρεσε.
Αναμένω στο παρακάτω φανάρι, δύο νεαροί με χλευάζανε και μάλιστα διέκρινα σχεδόν τα λόγια τους από τα κλειστά τζάμια που με βρίζανε, θα μπορούσαν, σκέφτηκα, να ‘ναι αυτοί που κινδυνεύανε και να έτρεχα εκεί για να τους σώσω, για μια στιγμή ένιωσα θυμό, ένιωσα θύμα όλων αυτών που καλοστημένα με βάλανε σε αυτό το παραμύθι, επιτέλους τι θέλουν αυτοί που μου ορίσανε να κάνω αυτή τη δουλειά ; τι θέλουν αυτοί που περιμένουν από μένα τις υπηρεσίες μου για την προστασία τους ;
Αμήχανα, αλλά κλειδωμένος στην ευθύνη μου να εναρμονίζω την ασφάλεια των ανθρώπων γύρω, έτρεξα να βρεθώ στον τόπο που με καλούσανε σε βοήθεια. Πλησιάζοντας χτυπάει το κινητό μου, ήταν η γυναίκα μου που ήθελε να με ρωτήσει τι ώρα εν τέλει θα γυρίσω σπίτι, ώστε να δει που θα αφήσει τα παιδιά, μια και η ίδια δούλευε με κυλιόμενο ωράριο μέχρι και τα Σάββατα.
"… Ελένη δεν μπορώ να σου μιλήσω…", της είπα και μια μολότοφ έπεσε σχεδόν δίπλα από το περιπολικό μου. Έριξα το κινητό μου βίαια κάπου μέσα στο όχημα και βγήκα έξω να αντιμετωπίσω την κατάσταση, γύρω καπνοί, φωτιές και κόσμος να περιφέρεται φοβισμένος, σποραδικά διάφοροι αναρχικοί καταστρέφανε την περιουσία μας. Ήμασταν σε πλήρη συντονισμό με το κέντρο, είχανε καταφθάσει ήδη άλλα τρία περιπολικά με συναδέρφους και στήσαμε μια επιχείρηση καταστολής των γεγονότων.
Μπήκα μέσα στους καπνούς με το όπλο στα χέρια, στο δρόμο ήταν πεσμένοι δύο άνθρωποι με αίματα στο σώμα τους, ήταν διαδηλωτές σε αυτή τη διαδήλωση και βρήκανε την ευκαιρία και κάποιοι αναρχικοί να μπλεχτούν μαζί τους ώστε να κάνουν καταστροφές. Τους είχανε χτυπήσει άγρια οι αναρχικοί αυτούς τους δύο, γιατί δεν θέλανε να συνεχίσουνε σε καταστροφές μαζί τους ενώ οι διαδηλωτές τους καλούσανε σε καταστολή. Λίγο πιο πέρα, άλλος ένας περαστικός, τον είχανε πυροβολήσει στο πόδι από λάθος ενώ περνούσε από κει, εκλιπαρούσε σε βοήθεια.
Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά στέλνοντας μπόλικο αίμα στο σώμα μου, ένιωθα ένα κάψιμο στα μάτια μου από τον πυκνό καπνό, έβαλα το πιστόλι στη θήκη του και προσπαθούσα να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου που με μάτια ταπεινά και πονεμένα περίμεναν από εμένα. Η καρδιά μου ράγισε, οι δυνάμεις μου γίνανε πολλαπλάσιες σαν από θαύμα, τελικά την δύσκολη ώρα η πίστη στον ευατό μας, μας κάνει θηρία, ανακάλυψα όμως πόσο ολοκληρωμένα και αρμονικά γίνεται κανείς σιδερένιος ιππότης με την ευλογία του Θεού όταν προσφέρει την βοήθεια στον συνάνθρωπό του. Όρμηξα με αποφασιστικότητα και έκανα ο, τι μπορούσα καλύτερο, δύο ασθενοφόρα ήταν 200 μέτρα έξω από τον πυρήνα των γεγονότων.
Πήρα στην πλάτη μου τους πρώτους δύο, τα χέρια μου κρατούσαν σφιχτά την μόνη ελπίδα της σωτηρίας της ψυχής μου, που απλόχερα μου δινόταν μια αχτίδα της μέσα από τα πονεμένα σώματα και τα δακρυσμένα μάτια των ανθρώπων που μετέφερε. Έφτασα και γύρισα πίσω να φροντίσω τον άλλον άνθρωπο, ήταν σχεδόν λιπόθυμος μετά από τόσο αίμα που έχασε, χίμηξα με ανέκφραστη συμπόνια και τον πήρα στα χέρια μου, έτρεχα να προλάβω, σκεφτόμουν μήπως κι άλλοι είχανε την ανάγκη μου.
Με καλούσανε από το κέντρο, έπρεπε να συντονιστώ μαζί τους. "… Β 735 το ένα έντεκα παρακαλώ…", "… κέντρο, Αλαμάνας 38, στο δρόμο προς βοήθεια αιμοραγούντων…", "… προχωρήστε στην παράλληλη οδό που βρίσκεστε Βαλαωρίτου 32 στο δεύτερο όροφο έχουν ανέβει οι ένοπλοι δράστες, η Κυρία Γεωργιάδου είναι η καλούσα, η οποία λέει πως τους ακούει να μετακινούνται στο κλιμακοστάσιο, έχουνε μπει μάλιστα σε κάποιο διαμέρισμα, αλλά, δεν μπορεί να εντοπίσει σε ποιο, παρακαλώ όπως μεταβείτε εκεί για εξακρίβωση και σύλληψη των καταζητούμενων, ιδιαίτερα μέτρα αυτοπροστασίας…", "…ελήφθη κέντρο…".
Τρέχω και φτάνω σε λίγο στην είσοδο της πολυκατοικίας, χτυπάω το κουδούνι με το όνομα Γεωργιάδης, μου ανοίγουν, βγάζω το πιστόλι και το σφίγγω γερά και σταθερά στα χέρια μου, στέκομαι για λίγο να ακούσω που βρίσκονται, εκείνη την ώρα έρχονται άλλοι δύο συνάδελφοι και στήνουμε την επιχείρηση σύλληψής τους.
Ο ένας πήρε το ασανσέρ, ο άλλος κάθισε στην είσοδο κι εγώ ανέβαινα τις σκάλες. Όσο ανέβαινα οι κάτοικοι έντρομοι στέκονταν πίσω από τις πόρτες χωρίς να βγάζουνε άχνα. Για μια στιγμή αισθάνθηκα τόσο εκτεθειμένος και ανασφαλής, αλλά, σύντομα ξαναπήρα θάρρος και προχώρησα προς τα επάνω διαμερίσματα.
Στον τέταρτο όροφο άκουσα ένα θόρυβο ποδιών πολύ κοντά μου, κόλλησα αμέσως στον τοίχο και πίεσα με την πλάτη μου το διακόπτη φωτισμού. Όταν άναψε το φως ήταν και οι δύο με τα όπλα τους στον κρόταφό μου, τα μάτια τους ήταν κόκκινα, ήταν ένας νεαρός γύρω στα 24 και ένα μεγαλύτερος γύρω στα 37, είχανε βγάλει τις κουκούλες, η θέση μου ήταν κακή μια και είχα δει τα πρόσωπά τους, στέγνωσε το στόμα μου, μούδιασα. Με πήρανε μέσα σε ένα διαμέρισμα που είχανε ήδη διαρρήξει, ενώ οι ένοικοί του καθόντουσαν παγωμένοι με τα μάτια τους σφιχτά να με κοιτάζουν εκπέμποντας βουβά βοήθεια.
Με ακινητοποίησαν, αφού είδα πως δεν μπορώ να κάνω κάτι, ελπίζοντας στην άμεση βοήθεια των συναδέρφων που βρισκόντουσαν στην οικοδομή, πέταξα με μια απότομη κίνηση το όπλο μου από το μπαλκόνι σπάζοντας τη τζαμαρία. Έχασα σχεδόν την αναπνοή μου από τον τρόπο που με σφίξανε στο λαιμό και το στήθος ώστε να με καθηλώσουν.
Ήταν 8 και 20 περίπου το βράδυ, η τηλεόραση ήταν ανοιχτή, μετά από κάποια λεπτά σιωπής και αμηχανίας στην ατμόσφαιρα, με πατήσανε βίαια προς τα κάτω να ξαπλώσω στο πάτωμα αλλά, έτσι όπως με ρίξανε κάτω έπεσα πάνω στο τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης και ενεργοποίησα την έντασή της.
Την παγωμένη σιωπή αντικατέστησαν οι φωνές των δημοσιογράφων και των καλεσμένων πολιτικών που πασχίζανε να βάλουνε "τάξη" στην ανεύθυνη Ελληνική αστυνομία, μέσα από το δελτίο ειδήσεων. Γύρισα το βλέμμα μου και με απορία άκουσα να μαλώνουν δύο πολιτικοί γιατί λέγανε πως οι αστυνομικοί φταίνε για ότι γίνετε στραβό στη δημόσια τάξη, ο δημοσιογράφος μάλιστα εκφραζόταν σχεδόν ειρωνικά για το αν οι αστυνομικοί κάνουν κάτι για να βγούνε από την καλοπέραση και την ανευθυνότητά τους.
Είχανε μάλιστα κι έναν συνάδερφο συνδικαλιστή ο οποίος μόλις πήγαινε να αρθρώσει κουβέντα υπεύθυνη δεν τον αφήνανε να την ολοκληρώσει, μια σύγχυση, μια ασάφεια, ελπίδα πουθενά, άκουγα συνεχώς στην τηλεόραση να λένε :".. οι αστυνομικοί φταίνε γιατί είναι δειλοί..", "…δεν κάνουν τίποτα για την ασφάλειά μας…", "…δεν θέλουμε τέτοια αστυνομία…".
Βούρκωσαν τα μάτια μου, τα δύο πιστόλια πίεζαν τους κροτάφους μου και στιγμή, προς στιγμή θα κόβανε το νήμα στο οποίο θα συνέχιζα να πατώ, να βαδίζω, να δίνω το παρόν μου σε αυτή τη ζωή, οι κακοποιοί γύρισαν αργά τα κεφάλια τους με αυτά που ακούγανε και για μια στιγμή χαλάρωσαν την πίεση των όπλων στο κεφάλι μου, τα μάτια τους γίναν πιο απλά, λίγο πιο ήρεμα.
Τι ειρωνεία σκέφτηκα, ακόμη και τη ζωή μου να έδινα μπροστά στις κάμερες δεν θα συγκινούσα κανέναν από όλους αυτούς που πήγαιναν ως καλεσμένοι για να "βάλουν σε τάξη" την δημόσια τάξη, όμως εγώ είχα τάξει τη ζωή μου και την αποστολή μου προς το κοινό όφελος και την διασφάλιση της ασφάλειάς του. Αυτό μου έδωσε ξανά νόημα και κουράγιο μέσα σε αυτή την μπερδεμένη ατμόσφαιρα.
Για μια στιγμή δεν ήξερα αν ήθελα την απόλυτη σιωπή της απειλής των όπλων, ή την παρουσία έστω μιας, όχι τόσο άμεσα επικίνδυνης, αλλά θλιβερής και απερίσκεπτης ατμόσφαιρας από τους γύρω μου που εξέπεμπε η τηλεόραση.
Με πήρε το παράπονο, εκείνη την ώρα σκέφτηκα την οικογένειά μου, τα παιδιά μου που με τα αθώα μάτια τους τη στιγμή εκείνη θα κοιτάζανε αμέριμνα κάπου χωρίς να ξέρουν ότι ο μπαμπάς μπορεί να μην ξαναγυρίσει, σκέφτηκα τη μάνα μου που άδικα με ανύποτο πόνο θα έχανε το νόημα της ζωής της, σκέφτηκα τους καλούς μου φίλους, τους δικούς μου κολλητούς που θα έσκιζα την καρδιά τους με το μοιραίο τέλος.7
Αισθάνθηκα αποτυχημένος, το μόνο που διαπερνούσε τις μουδιασμένες μου αισθήσεις ήταν ένα στερνό αμυδρό απομηνάρι της παρουσίας της ψυχής μου και της συγγένειας της με τον δημιουργό της, το σώμα μου ήταν σαν να το είχα χάσει ήδη.
Όλα αυτά γίνανε μέσα σε πολύ λίγα λεπτά, έξω εν τούτοις είχανε έρθει τέσσερεις ακόμη συνάδελφοι με δύο περιπολικά, είχανε περικυκλώσει την περιοχή και φωνάζανε τους κουκουλοφόρους να παραδοθούνε, ενώ ταυτόχρονα την ίδια στιγμή, χτυπάει και σπάει την πόρτα ο συνάδελφος που ήταν στο ασανσέρ με άλλους δύο, άρχισαν αμέσως να ρίχνουν προς το μέρος των κακοποιών, οι οποίοι με την κρούση της πόρτας πετάχτηκαν στο διπλανό δωμάτιο.
Έπεσαν πολλοί πυροβολισμοί και από τις δύο μεριές, σηκώθηκα και έβαλα στην αγκαλιά μου τους ανθρώπους του διαμερίσματος ώστε να νιώσουν προστασία, κουρνιάσανε και δεν βγάζανε μιλιά.
Μετά από λίγη ώρα κι αφού κατέβασα σώους τους ανθρώπους οι δράστες συλληφθήκανε. Μετά από λίγες ώρες όλα στην περιοχή είχανε μπει σε μια τάξη. Η ώρα είχε πάει ήδη 1 μετά τα μεσάνυχτα, μπήκα στο αυτοκίνητό μου και πήγα σιωπηλός στο σπίτι, η γυναίκα μου είχε φύγει στη δουλειά της, είχα αργήσει τέσσερεις ώρες να πάω σπίτι απ’ ότι λογικά με περίμεναν από τη δουλειά.
Τα παιδιά κοιμόντουσαν στην γειτόνισσα που έμενε από πάνω μας, μπήκα μέσα στο σπίτι, δεν άναψα τα φώτα, άναψα μόνον ένα τσιγάρο, βγήκα στο μπαλκόνι και κοίταγα την πόλη γύρω μου.
Όσο καιγόταν το τσιγάρο, που ήταν η μόνη μου συντροφιά εκείνη την ώρα, έβλεπα την πόλη χωρίς να σκέφτομαι και να προσέχω τίποτα, μετά από πολύ ώρα σήκωσα το βλέμμα μου στον νυχτερινό ουρανό, αχνά ολοκλήρωσα στο νου μου ένα γιατί ; με βουρκωμένα μάτια μπήκα στο σπίτι και έπεσα να κοιμηθώ.
Δεν είχα βγάλει εκείνο το βράδυ τη στολή μου κοιμήθηκα με αυτήν, είχα έντονα την αίσθηση πως έτσι δεν θα σταματούσα να δίνω το παρόν μου σε αυτό που ήμουν ταμένος να κάνω. Εκείνο το βράδι η γη και ο ουρανός μου δείξανε το δρόμο, εγώ ήμουν μεταξύ τους, να δίνω, με ζεστή την καρδιά μου, νόημα στη διάσταση της ύπαρξής τους.
Τους αισθανόμουν αυστηρούς, απερίσκεπτους πολλές φορές, αλλά και πολύ φιλικούς άλλες. Εκτός του ότι άρχισα να μεγαλώνω και να καταλαβαίνω καλύτερα τους ανθρώπους και τις λειτουργίες των υπηρεσιών τους μέσα στη ζωή, άρχισα να γνωρίζω πολλούς αστυνομικούς που κάποιοι γίνανε και στενοί φίλοι μου.
Έτσι άρχισα να κατανοώ τη ζωή και τις αγωνίες αυτού που έπρεπε να βάζει τη ζωή του μπροστά σε όλη την κοινωνία, ώστε να κοιμάται ήσυχη, όντας αυτό ταυτόχρονα εργασία και λειτούργημα μαζί και το λέω αυτό γιατί εκεί πιστεύω πως ξετυλίγεται η αλήθεια της δυσκολίας της πορείας ενός αστυνομικού. Στο να φορτώνεται στους ώμους του όχι μόνον την επαγγελματική του υποχρέωση να επιτηρεί την τάξη και την ασφάλεια, αλλά, να ενεργοποιεί ταυτόχρονα και την φιλάνθρωπη διάθεσή του.
Να μην τρέχει με ζέση δηλαδή στην υπεράσπιση της ακεραιότητας του δίκαιου πολίτη και της ασφάλειάς του γιατί τον καλεί η υπηρεσία, αλλά, πιο πολύ γιατί τον καλεί η ανθρωπιά του. Εκεί θεωρώ, πως εμείς, οι έξω από την αστυνομία, είμαστε άδικοι με τους ανθρώπους αυτούς, της δημόσιας τάξης, αν σκεφτεί κανείς έτσι απλά, ο, τι δεν πληρώνεται αυτή η ανεκτίμητη υπηρεσία, ούτε με τους δεκαπλάσιους μισθούς που παίρνουν, θα καταλάβει πως οι καρδιές μας θα πρέπει να ζεσταθούν, όπως και να νιώσουν εμπιστοσύνη προς την αποστολή τους να σχεδιάζουν και να φέρνουν σε πέρας τις επιχειρήσεις της υπηρεσίας τους.
Λίγη ζεστασιά και αναγνώριση είναι η δική μας αμοιβή σε αυτούς, πιστεύω όμως πως το πιο απαραίτητο στοιχείο για την ορθή λειτουργία του λειτουργήματός τους, είναι να τους έχουμε εμπιστοσύνη.
Οι λάθος άνθρωποι υπάρχουν σε όλους τους χώρους, δεν είναι σωστό, δεν είναι δίκαιο να προτρέχουμε σε κρίσεις χαρακτηρίζοντας την υπηρεσία και την αποτελεσματικότητά της λανθασμένη.
Παρότι είναι ίσως από τις ελάχιστες υπηρεσίες-θεσμούς που δεν έχουν αναδιαρθρωθεί και οι συνάνθρωποί μας αυτοί, παλεύουν να φέρουν σε πέρας δουλειές πολλών, ενώ είναι λίγοι και μάλιστα εκτός από τη στεναχώρια τους να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις τεράστιες απαιτήσεις των καιρών ενταγμένη σε ένα παλιό σύστημα που λειτουργούσε για πολύ λιγότερες ανάγκες, να δέχονται και την κατηγορία της ανετοιμότητας.
Αυτό βέβαια δεν πρέπει να αναπαύει αυτούς που δεν νοιάζονται για τον συνεπή και υπεύθυνο ρόλο της αστυνομίας μας, όντας αστυνομικοί, ας πονέσουν λίγο παραπάνω και ας φροντίσουν για το καλό του σώματος να κάνουν αυτό που τουλάχιστον είναι υποχρεωμένοι και σιγά, σιγά ας ζεστάνουν τις καρδιές τους και για το συνάνθρωπο.
Ο ρόλος της κοινωνίας μας και η συνοχή της αισθάνομαι πως στηρίζονται σε κάποιες λέξεις που εκφράζουν το κλειδί της αρμονίας της. Λέξεις όπως: αγάπη, μακροθυμία, συγχώρεση, συνεργασία, κατανόηση, συμπόνια, υπομονή και άλλες τόσο χρήσιμες και λειτουργικές εκφράσεις λόγου και συμπεριφοράς.
Θα προσπαθήσω να μπω λοιπόν για λίγο στη θέση, στην ψυχή και το σώμα ενός αστυνομικού, θα φτιάξω μια δική μου ιστορία, με απλά, πολλές φορές, και καθημερινά γεγονότα στη ζωή αυτών των συνανθρώπων μας, θα αναφέρω κάποια από τα πολλά που υπάρχουν σε μια υπηρεσία του για να δω τι γεύση θα μου αφήσει στο τέλος η εμπειρία του να είσαι για μια βάρδια αστυνομικός.
Είμαι σε υπηρεσία και η δουλειά μου είναι να επιτηρώ και να παρέχω ασφάλεια στους ανθρώπους γύρω μου, μέσα σε ένα συγκεκριμένο ωράριο υπό αμοιβή, με τη στολή, την ετοιμότητα, την εκπαίδευση, την προϋπηρεσία και την πλήρη υποταγή μου στο σώμα που άνοιξε την αγκαλιά του να με εμπιστευτεί στους κόλπους του εδώ και χρόνια. Στο μυαλό μου γυρίζουνε πολλές σκέψεις, βλέποντας για άλλη μια μέρα μέσα στον κόσμο την κοινωνία και τις συμπεριφορές της.
Τον τελευταίο καιρό τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν πληγώσει την εικόνα και το ρόλο της υπηρεσίας μας. Αυτές τις μέρες έχουν κάνει πολλές επιθέσεις σε τμήματά μας, τόσοι που περνάνε γύρω μου άραγε τι σκέφτονται για μένα, μια κακή σκέψη περνά από το μυαλό μου και θέλω να τη διώξω, "…όχι μην κάνεις τέτοιες σκέψεις λέω στον εαυτό μου, δεν υπάρχει κίνδυνος, άλλωστε όλες αυτές οι επιθέσεις στα αστυνομικά τμήματα άλλο στόχο έχουν να μας δείξουν…".
Έχει πολύ ζέστη σήμερα, είναι ανυπόφορο να φοράω όλα αυτά τα ρούχα με 30 βαθμούς αλλά, δεν μπορώ να βγάλω τίποτα γιατί δεν έχει έρθει ακόμη η αλλαγή της θερινής στολής, τα ίδια πάθαμε και το φθινόπωρο, δεκαπέντε μέρες ήμουν στο κρεβάτι μετά από εκείνο το κρύωμα που άρπαξα μέσα στο αγιάζει με τη θερινή στολή, μήπως και με τη χειμερινή καλύτερα ήταν με μείον 15 το Φλεβάρη;
Έλα όμως τώρα, ας μη γίνω γκρινιάρης, πόσοι συνάνθρωποί μου θυσιάζονται σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες; τέλος πάντων δεν είμαστε και κάθε μέρα έτσι. Άρχισα να παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου, ήταν όλοι τόσο καλοί, αλλά και σκοτισμένοι με τόσα στο μυαλό τους, πήγα στο περιπολικό για λίγο μια και με καλούσε το κέντρο, "… Β 735 από κέντρο ακούει παρακαλώ;…", "… διαβιβάστε παρακαλώ…", " … μεταβείτε παρακαλώ Αλαμάνας 132, επαναλαμβάνω, Αλαμάνας 132, γίνονται επεισόδια με διαδηλωτές και αναρχικούς που έχουν σπάσει τζαμαρίες και καίνε αυτοκίνητα, εντοπίστηκε όχημα που κινούμενο καίει κάδους γύρω από την περιοχή, Ίσκιος, Ύμνος, Τίγρης 3245, προσοχή παρακαλώ κατέχουν όπλο…", "… ένα τέσσερα κέντρο…".
Μπαίνω βιαστικά μέσα στο περιπολικό και κατευθύνομαι προς τα εκεί, δεν ξέρω γιατί, όμως, αυτή τη μέρα αισθανόμουν κάπως αλλιώς, σαν να είναι πιο ελαφρύ το σώμα μου, πιο ευέλικτο κι αυτό μου άρεσε.
Αναμένω στο παρακάτω φανάρι, δύο νεαροί με χλευάζανε και μάλιστα διέκρινα σχεδόν τα λόγια τους από τα κλειστά τζάμια που με βρίζανε, θα μπορούσαν, σκέφτηκα, να ‘ναι αυτοί που κινδυνεύανε και να έτρεχα εκεί για να τους σώσω, για μια στιγμή ένιωσα θυμό, ένιωσα θύμα όλων αυτών που καλοστημένα με βάλανε σε αυτό το παραμύθι, επιτέλους τι θέλουν αυτοί που μου ορίσανε να κάνω αυτή τη δουλειά ; τι θέλουν αυτοί που περιμένουν από μένα τις υπηρεσίες μου για την προστασία τους ;
Αμήχανα, αλλά κλειδωμένος στην ευθύνη μου να εναρμονίζω την ασφάλεια των ανθρώπων γύρω, έτρεξα να βρεθώ στον τόπο που με καλούσανε σε βοήθεια. Πλησιάζοντας χτυπάει το κινητό μου, ήταν η γυναίκα μου που ήθελε να με ρωτήσει τι ώρα εν τέλει θα γυρίσω σπίτι, ώστε να δει που θα αφήσει τα παιδιά, μια και η ίδια δούλευε με κυλιόμενο ωράριο μέχρι και τα Σάββατα.
"… Ελένη δεν μπορώ να σου μιλήσω…", της είπα και μια μολότοφ έπεσε σχεδόν δίπλα από το περιπολικό μου. Έριξα το κινητό μου βίαια κάπου μέσα στο όχημα και βγήκα έξω να αντιμετωπίσω την κατάσταση, γύρω καπνοί, φωτιές και κόσμος να περιφέρεται φοβισμένος, σποραδικά διάφοροι αναρχικοί καταστρέφανε την περιουσία μας. Ήμασταν σε πλήρη συντονισμό με το κέντρο, είχανε καταφθάσει ήδη άλλα τρία περιπολικά με συναδέρφους και στήσαμε μια επιχείρηση καταστολής των γεγονότων.
Μπήκα μέσα στους καπνούς με το όπλο στα χέρια, στο δρόμο ήταν πεσμένοι δύο άνθρωποι με αίματα στο σώμα τους, ήταν διαδηλωτές σε αυτή τη διαδήλωση και βρήκανε την ευκαιρία και κάποιοι αναρχικοί να μπλεχτούν μαζί τους ώστε να κάνουν καταστροφές. Τους είχανε χτυπήσει άγρια οι αναρχικοί αυτούς τους δύο, γιατί δεν θέλανε να συνεχίσουνε σε καταστροφές μαζί τους ενώ οι διαδηλωτές τους καλούσανε σε καταστολή. Λίγο πιο πέρα, άλλος ένας περαστικός, τον είχανε πυροβολήσει στο πόδι από λάθος ενώ περνούσε από κει, εκλιπαρούσε σε βοήθεια.
Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά στέλνοντας μπόλικο αίμα στο σώμα μου, ένιωθα ένα κάψιμο στα μάτια μου από τον πυκνό καπνό, έβαλα το πιστόλι στη θήκη του και προσπαθούσα να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου που με μάτια ταπεινά και πονεμένα περίμεναν από εμένα. Η καρδιά μου ράγισε, οι δυνάμεις μου γίνανε πολλαπλάσιες σαν από θαύμα, τελικά την δύσκολη ώρα η πίστη στον ευατό μας, μας κάνει θηρία, ανακάλυψα όμως πόσο ολοκληρωμένα και αρμονικά γίνεται κανείς σιδερένιος ιππότης με την ευλογία του Θεού όταν προσφέρει την βοήθεια στον συνάνθρωπό του. Όρμηξα με αποφασιστικότητα και έκανα ο, τι μπορούσα καλύτερο, δύο ασθενοφόρα ήταν 200 μέτρα έξω από τον πυρήνα των γεγονότων.
Πήρα στην πλάτη μου τους πρώτους δύο, τα χέρια μου κρατούσαν σφιχτά την μόνη ελπίδα της σωτηρίας της ψυχής μου, που απλόχερα μου δινόταν μια αχτίδα της μέσα από τα πονεμένα σώματα και τα δακρυσμένα μάτια των ανθρώπων που μετέφερε. Έφτασα και γύρισα πίσω να φροντίσω τον άλλον άνθρωπο, ήταν σχεδόν λιπόθυμος μετά από τόσο αίμα που έχασε, χίμηξα με ανέκφραστη συμπόνια και τον πήρα στα χέρια μου, έτρεχα να προλάβω, σκεφτόμουν μήπως κι άλλοι είχανε την ανάγκη μου.
Με καλούσανε από το κέντρο, έπρεπε να συντονιστώ μαζί τους. "… Β 735 το ένα έντεκα παρακαλώ…", "… κέντρο, Αλαμάνας 38, στο δρόμο προς βοήθεια αιμοραγούντων…", "… προχωρήστε στην παράλληλη οδό που βρίσκεστε Βαλαωρίτου 32 στο δεύτερο όροφο έχουν ανέβει οι ένοπλοι δράστες, η Κυρία Γεωργιάδου είναι η καλούσα, η οποία λέει πως τους ακούει να μετακινούνται στο κλιμακοστάσιο, έχουνε μπει μάλιστα σε κάποιο διαμέρισμα, αλλά, δεν μπορεί να εντοπίσει σε ποιο, παρακαλώ όπως μεταβείτε εκεί για εξακρίβωση και σύλληψη των καταζητούμενων, ιδιαίτερα μέτρα αυτοπροστασίας…", "…ελήφθη κέντρο…".
Τρέχω και φτάνω σε λίγο στην είσοδο της πολυκατοικίας, χτυπάω το κουδούνι με το όνομα Γεωργιάδης, μου ανοίγουν, βγάζω το πιστόλι και το σφίγγω γερά και σταθερά στα χέρια μου, στέκομαι για λίγο να ακούσω που βρίσκονται, εκείνη την ώρα έρχονται άλλοι δύο συνάδελφοι και στήνουμε την επιχείρηση σύλληψής τους.
Ο ένας πήρε το ασανσέρ, ο άλλος κάθισε στην είσοδο κι εγώ ανέβαινα τις σκάλες. Όσο ανέβαινα οι κάτοικοι έντρομοι στέκονταν πίσω από τις πόρτες χωρίς να βγάζουνε άχνα. Για μια στιγμή αισθάνθηκα τόσο εκτεθειμένος και ανασφαλής, αλλά, σύντομα ξαναπήρα θάρρος και προχώρησα προς τα επάνω διαμερίσματα.
Στον τέταρτο όροφο άκουσα ένα θόρυβο ποδιών πολύ κοντά μου, κόλλησα αμέσως στον τοίχο και πίεσα με την πλάτη μου το διακόπτη φωτισμού. Όταν άναψε το φως ήταν και οι δύο με τα όπλα τους στον κρόταφό μου, τα μάτια τους ήταν κόκκινα, ήταν ένας νεαρός γύρω στα 24 και ένα μεγαλύτερος γύρω στα 37, είχανε βγάλει τις κουκούλες, η θέση μου ήταν κακή μια και είχα δει τα πρόσωπά τους, στέγνωσε το στόμα μου, μούδιασα. Με πήρανε μέσα σε ένα διαμέρισμα που είχανε ήδη διαρρήξει, ενώ οι ένοικοί του καθόντουσαν παγωμένοι με τα μάτια τους σφιχτά να με κοιτάζουν εκπέμποντας βουβά βοήθεια.
Με ακινητοποίησαν, αφού είδα πως δεν μπορώ να κάνω κάτι, ελπίζοντας στην άμεση βοήθεια των συναδέρφων που βρισκόντουσαν στην οικοδομή, πέταξα με μια απότομη κίνηση το όπλο μου από το μπαλκόνι σπάζοντας τη τζαμαρία. Έχασα σχεδόν την αναπνοή μου από τον τρόπο που με σφίξανε στο λαιμό και το στήθος ώστε να με καθηλώσουν.
Ήταν 8 και 20 περίπου το βράδυ, η τηλεόραση ήταν ανοιχτή, μετά από κάποια λεπτά σιωπής και αμηχανίας στην ατμόσφαιρα, με πατήσανε βίαια προς τα κάτω να ξαπλώσω στο πάτωμα αλλά, έτσι όπως με ρίξανε κάτω έπεσα πάνω στο τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης και ενεργοποίησα την έντασή της.
Την παγωμένη σιωπή αντικατέστησαν οι φωνές των δημοσιογράφων και των καλεσμένων πολιτικών που πασχίζανε να βάλουνε "τάξη" στην ανεύθυνη Ελληνική αστυνομία, μέσα από το δελτίο ειδήσεων. Γύρισα το βλέμμα μου και με απορία άκουσα να μαλώνουν δύο πολιτικοί γιατί λέγανε πως οι αστυνομικοί φταίνε για ότι γίνετε στραβό στη δημόσια τάξη, ο δημοσιογράφος μάλιστα εκφραζόταν σχεδόν ειρωνικά για το αν οι αστυνομικοί κάνουν κάτι για να βγούνε από την καλοπέραση και την ανευθυνότητά τους.
Είχανε μάλιστα κι έναν συνάδερφο συνδικαλιστή ο οποίος μόλις πήγαινε να αρθρώσει κουβέντα υπεύθυνη δεν τον αφήνανε να την ολοκληρώσει, μια σύγχυση, μια ασάφεια, ελπίδα πουθενά, άκουγα συνεχώς στην τηλεόραση να λένε :".. οι αστυνομικοί φταίνε γιατί είναι δειλοί..", "…δεν κάνουν τίποτα για την ασφάλειά μας…", "…δεν θέλουμε τέτοια αστυνομία…".
Βούρκωσαν τα μάτια μου, τα δύο πιστόλια πίεζαν τους κροτάφους μου και στιγμή, προς στιγμή θα κόβανε το νήμα στο οποίο θα συνέχιζα να πατώ, να βαδίζω, να δίνω το παρόν μου σε αυτή τη ζωή, οι κακοποιοί γύρισαν αργά τα κεφάλια τους με αυτά που ακούγανε και για μια στιγμή χαλάρωσαν την πίεση των όπλων στο κεφάλι μου, τα μάτια τους γίναν πιο απλά, λίγο πιο ήρεμα.
Τι ειρωνεία σκέφτηκα, ακόμη και τη ζωή μου να έδινα μπροστά στις κάμερες δεν θα συγκινούσα κανέναν από όλους αυτούς που πήγαιναν ως καλεσμένοι για να "βάλουν σε τάξη" την δημόσια τάξη, όμως εγώ είχα τάξει τη ζωή μου και την αποστολή μου προς το κοινό όφελος και την διασφάλιση της ασφάλειάς του. Αυτό μου έδωσε ξανά νόημα και κουράγιο μέσα σε αυτή την μπερδεμένη ατμόσφαιρα.
Για μια στιγμή δεν ήξερα αν ήθελα την απόλυτη σιωπή της απειλής των όπλων, ή την παρουσία έστω μιας, όχι τόσο άμεσα επικίνδυνης, αλλά θλιβερής και απερίσκεπτης ατμόσφαιρας από τους γύρω μου που εξέπεμπε η τηλεόραση.
Με πήρε το παράπονο, εκείνη την ώρα σκέφτηκα την οικογένειά μου, τα παιδιά μου που με τα αθώα μάτια τους τη στιγμή εκείνη θα κοιτάζανε αμέριμνα κάπου χωρίς να ξέρουν ότι ο μπαμπάς μπορεί να μην ξαναγυρίσει, σκέφτηκα τη μάνα μου που άδικα με ανύποτο πόνο θα έχανε το νόημα της ζωής της, σκέφτηκα τους καλούς μου φίλους, τους δικούς μου κολλητούς που θα έσκιζα την καρδιά τους με το μοιραίο τέλος.7
Αισθάνθηκα αποτυχημένος, το μόνο που διαπερνούσε τις μουδιασμένες μου αισθήσεις ήταν ένα στερνό αμυδρό απομηνάρι της παρουσίας της ψυχής μου και της συγγένειας της με τον δημιουργό της, το σώμα μου ήταν σαν να το είχα χάσει ήδη.
Όλα αυτά γίνανε μέσα σε πολύ λίγα λεπτά, έξω εν τούτοις είχανε έρθει τέσσερεις ακόμη συνάδελφοι με δύο περιπολικά, είχανε περικυκλώσει την περιοχή και φωνάζανε τους κουκουλοφόρους να παραδοθούνε, ενώ ταυτόχρονα την ίδια στιγμή, χτυπάει και σπάει την πόρτα ο συνάδελφος που ήταν στο ασανσέρ με άλλους δύο, άρχισαν αμέσως να ρίχνουν προς το μέρος των κακοποιών, οι οποίοι με την κρούση της πόρτας πετάχτηκαν στο διπλανό δωμάτιο.
Έπεσαν πολλοί πυροβολισμοί και από τις δύο μεριές, σηκώθηκα και έβαλα στην αγκαλιά μου τους ανθρώπους του διαμερίσματος ώστε να νιώσουν προστασία, κουρνιάσανε και δεν βγάζανε μιλιά.
Μετά από λίγη ώρα κι αφού κατέβασα σώους τους ανθρώπους οι δράστες συλληφθήκανε. Μετά από λίγες ώρες όλα στην περιοχή είχανε μπει σε μια τάξη. Η ώρα είχε πάει ήδη 1 μετά τα μεσάνυχτα, μπήκα στο αυτοκίνητό μου και πήγα σιωπηλός στο σπίτι, η γυναίκα μου είχε φύγει στη δουλειά της, είχα αργήσει τέσσερεις ώρες να πάω σπίτι απ’ ότι λογικά με περίμεναν από τη δουλειά.
Τα παιδιά κοιμόντουσαν στην γειτόνισσα που έμενε από πάνω μας, μπήκα μέσα στο σπίτι, δεν άναψα τα φώτα, άναψα μόνον ένα τσιγάρο, βγήκα στο μπαλκόνι και κοίταγα την πόλη γύρω μου.
Όσο καιγόταν το τσιγάρο, που ήταν η μόνη μου συντροφιά εκείνη την ώρα, έβλεπα την πόλη χωρίς να σκέφτομαι και να προσέχω τίποτα, μετά από πολύ ώρα σήκωσα το βλέμμα μου στον νυχτερινό ουρανό, αχνά ολοκλήρωσα στο νου μου ένα γιατί ; με βουρκωμένα μάτια μπήκα στο σπίτι και έπεσα να κοιμηθώ.
Δεν είχα βγάλει εκείνο το βράδυ τη στολή μου κοιμήθηκα με αυτήν, είχα έντονα την αίσθηση πως έτσι δεν θα σταματούσα να δίνω το παρόν μου σε αυτό που ήμουν ταμένος να κάνω. Εκείνο το βράδι η γη και ο ουρανός μου δείξανε το δρόμο, εγώ ήμουν μεταξύ τους, να δίνω, με ζεστή την καρδιά μου, νόημα στη διάσταση της ύπαρξής τους.
Ένας Σοφιστής
Ένας Σοφιστής ταξίδευσε στη Μίλητο της Μ. Ασίας να εξετάσει τον μεγάλο Σοφό με τα πιο παγιδευτικά θα λέγαμε ερωτήματα.
Ο Σοφός βέβαια του απαντούσε χωρίς ενδοιασμό και χωρίς καθυστέρηση.
1η ερώτηση: Τι είναι το πιο παλιό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Ο ΘΕΟΣ, επειδή ΠΑΝΤΑ υπήρχε και ΠΑΝΤΑ θα υπάρχει.
2η ερώτηση: Τι είναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Το Σύμπαν γιατί είναι το έργο του ΘΕΟΥ, γιατί κανείς δεν μπορεί να φτιάξει κάτι παρόμοιο.
3η ερώτηση: Τι είναι το μεγαλύτερο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Ο Χώρος, επειδή περιέχει τα πάντα που δημιούργησε ο ΘΕΟΣ.
4η ερώτηση: Τι είναι το πιο σταθερό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Ρυτίδα, η οποία παραμένει ακόμα και όταν ο άνθρωπος έχει χάσει τα πάντα.
5η ερώτηση: Τι είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Αρετή, γιατί χωρίς αυτήν τίποτα καλό στον κόσμο δεν υπάρχει.
6η ερώτηση: Τι είναι το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Σκέψη, γιατί σε απειροελάχιστο χρόνο φτάνει στα άκρα του Σύμπαντος.
7η ερώτηση: Τι είναι το πιο δυνατό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Ανάγκη, που κάνει τον άνθρωπο να αντιμετωπίζει τους κινδύνους της ζωής του.
8η ερώτηση: Τι είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Να δίνεις συμβουλές.
9η ερώτηση: Τι είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Να γνωρίσεις τον Εαυτό σου.
Έτσι απάντησε στα ερωτήματα αυτός ο Σοφός.
(Από τα αποφθέγματά μου)
«ΚΟΣΜΟΚΑΛΟΓΗΡΟΣ»
Ο Σοφός βέβαια του απαντούσε χωρίς ενδοιασμό και χωρίς καθυστέρηση.
1η ερώτηση: Τι είναι το πιο παλιό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Ο ΘΕΟΣ, επειδή ΠΑΝΤΑ υπήρχε και ΠΑΝΤΑ θα υπάρχει.
2η ερώτηση: Τι είναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Το Σύμπαν γιατί είναι το έργο του ΘΕΟΥ, γιατί κανείς δεν μπορεί να φτιάξει κάτι παρόμοιο.
3η ερώτηση: Τι είναι το μεγαλύτερο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Ο Χώρος, επειδή περιέχει τα πάντα που δημιούργησε ο ΘΕΟΣ.
4η ερώτηση: Τι είναι το πιο σταθερό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Ρυτίδα, η οποία παραμένει ακόμα και όταν ο άνθρωπος έχει χάσει τα πάντα.
5η ερώτηση: Τι είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Αρετή, γιατί χωρίς αυτήν τίποτα καλό στον κόσμο δεν υπάρχει.
6η ερώτηση: Τι είναι το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Σκέψη, γιατί σε απειροελάχιστο χρόνο φτάνει στα άκρα του Σύμπαντος.
7η ερώτηση: Τι είναι το πιο δυνατό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Ανάγκη, που κάνει τον άνθρωπο να αντιμετωπίζει τους κινδύνους της ζωής του.
8η ερώτηση: Τι είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Να δίνεις συμβουλές.
9η ερώτηση: Τι είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Να γνωρίσεις τον Εαυτό σου.
Έτσι απάντησε στα ερωτήματα αυτός ο Σοφός.
(Από τα αποφθέγματά μου)
«ΚΟΣΜΟΚΑΛΟΓΗΡΟΣ»
Μεθυσμένος από τις εκφράσεις των χεριών.
Τόσα χρόνια οι άνθρωποι κινούνται γύρω μου και εκφράζοντε με πολλούς τρόπους. Είναι φορές που στέκομαι σε κάποιους από αυτούς τους τρόπους που με διδάσκουν αποκαλυπτικά.
Πριν λίγες μέρες πήγα σε ένα χωριό κάπου στη Βόρεια Ελλάδα και συνάντησα τους κατοίκους του. Μέσα σε όλους ήρθε κι ένας Κύριος, ο Κύριος Νίκος που μου έδωσε το χέρι του για να με χαιρετίσει, χάθηκα μέσα στη ζωή αυτού του χεριού, συγκινήθηκα βαθειά, λες και με άρπαξε με αθώα και ανύποπτη σιγουριά η προσωπικότητά του και αποτύπωσε στη διάνοιά μου διδάγματα αλήθειας.
Είμαι σίγουρος πως αν τα έλεγα αυτά στον ίδιο δεν θα μπορούσε να αισθανθεί και να παρακολουθήσει την εμπειρία μου, εκεί εντοπίζω και ένα από τα πιο ισχυρά στοιχεία της γοητείας τέτοιων εμπειριών, να διδάσκει, δηλαδή, κάποιος με την χρεωμένη αλήθεια του μέσα από όλα αυτά που η φύση και σεβαστική του διάθεση προς αυτήν μορφοποίησαν την εμφάνιση και την ενέργεια της ύπαρξής του.
Ήταν δυο χέρια μεγάλα, χοντρά, ταλαιπωρημένα, με παλιά και πρόσφατα σημάδια κόπου και εργασίας. Πόσο με αποτελειώνουν τέτοια χέρια, ήταν σαν, να έφεγγε μια ευλογία γύρω τους κι ο ταπεινός Κύριος Νίκος να τα φορτώνει επιπλέον Θεό με την συστολή της παρατηρητικότητά μου επάνω τους, γιατί ίσως ντρεπότανε που εγώ ένας διάσημος καλλιτέχνης δεν τον εύρισκα όπως θα ήθελε, πιο περιποιημένο.
Όχι γιατί δεν ήταν ωραίος και περιποιημένος, αλλά, γιατί ίσως έτσι δεν με τιμούσε, να σαν τα καλά που βάζει για να πάει την Κυριακή στην εκκλησιά. Σκέφτηκα λοιπόν όλα αυτά τα ευλογημένα χέρια που συναντώ συχνά στην Ελληνική ζωή μου, σκέφτηκα πόσα τέτοια χέρια με τιμήσανε και αγγίξανε τις εγωιστικές μου παλάμες.
Θυμήθηκα τα χέρια του μπαμπά, της μαμάς, αχ τα χέρια της μαμάς που ακόμη και μετά από χρόνια παύσης επιμένουν να προδώνουν την αλύπητη προσφορά τους, που ούτε στιγμή κάθισε να υπολογίσει την χρήση τους για τίποτε άλλο παρά για την εξυπηρέτησή μας, θυσιαζόμενα για μας.2
Από αυτά τα χέρια μεγάλωσα, θυμάμαι πόσες σκληρές εργασίες κάνανε αυθόρμητα, ακατάπαυστα για να μας αναστήσουν. Τα χέρια της γιαγιάς! του Παππού! των συγγενών μου, των συγχωριανών μου, των φίλων μου, των Ελλήνων, των συνανθρώπων μου. Πόσο ωραίο είναι να σε αγγίζουν περιποιημένα, ευγενικά χέρια που με απλή φροντίδα, όμορφα ενώνονται μαζί σου, αισθανόμενα την αγάπη και την ανάγκη για επικοινωνία.
Όλα τα χέρια είναι ωραία, εκτός από αυτά που τα προδώνει και τα ευτελίζει ο "κάτοχός τους". Εκεί έχει φωλιάσει η αίσθηση της αφής που μυστικά, θαυμαστά λύνει και δένει την καρδιά μέσα από το δικούς της δρόμους. Όλα περνούν καθημερινά μέσα από το πιάσιμό τους, τόσο πολύ που τακτικά πρέπει να πλένονται για να είναι διαθέσιμα για την υγιεινή μας, αλλά και για να λευκαίνεται και να γίνεται πιο διαυγής η ματιά της αφής τους.
Πόσα κρυφά προδίδει το άφημα ενός κοριτσίστικου χεριού την αγνή και φυλαγμένη με φροντίδα αγκαλιά του, πόσο όμορφα και ευχάριστα η όψη του αντρικού χεριού αναμένει ακόμη και με την στασιμότητά του να προστατεύσει τρυφερά όποιον χρειάζεται την φυσική τους περηφάνια! Δεν τους δίνουμε τη σημασία που πρέπει, ίσως έτσι είναι καλύτερα, μάλλον τα πιο όμορφα σημεία του ανθρώπου είναι αυτά που δεν τα προσέχει ώστε να γίνουν όπως θα ήθελε.
Την εμπειρία που είχα εκείνο το απόγευμα στο γαλήνιο χωριό την έχω ξαναζήσει, πολλές φορές συγκινούμε όταν με αγγίζουν ξεχασμένα χέρια, τι αξία έχουν οι τιμές των ανθρώπων μέσα από γιορτές και βραβεία.
Πολλές φορές με έχουν καλέσει να με βραβεύσουν, να με τιμήσουν για το έργο μου, όπως λένε, να ‘ναι καλά οι άνθρωποι που αισθάνονται έτσι για μένα, μα πώς να τους εκφράσω και να μοιραστώ μαζί τους την ασταμάτητη τιμή που έχω πάρει στη ζωή μου από τους ανθρώπους απέριττα, ανυποψίαστα, υποσυνείδητα, αλλά, ουσιαστικά! Με το σφίξιμο και το χάϊδεμα των ταπεινών χεριών τους.
Τα χέρια της μαμάς που ταλαιπωρημένα, στην πρώτη μου ανάσα, λίγες ώρες πριν τον ερχομό μου στη ζωή, δουλεύανε στα χωράφια με πιάσανε και με καλωσορίσανε στη ζωή.
Τα χέρια της γιαγιάς που με πιάνανε να μην φύγω από το δρόμο και με διαφωτίζανε με την προσφυγική τους απαντοχή, που μετατράπηκε σε ευλογία, ενώ τα παιδικά μου χέρια φυλακίζανε με ορθάνοιχτες τις πύλες της ενδότερης συνήδεισής μου τον ευθύ το φυσικό τρόπο της ζωής.
Τα χέρια χιλιάδων ανθρώπων που ήρθανε στα καμαρίνια μετά από μια συναυλία στην πόλη τους, στο χωριό τους και με συγχαρήκανε, κάνοντάς με να φεύγω μεθυσμένος από την τιμή που κάνανε να με αγγίξουν, να έρθουν κοντά μου. Η ένταση και η αξιοσύνη που παίρνω όταν τα χέρια ταλαιπωρημένων ανθρώπων με αγγίζουν, με χαιρετούν, με χαϊδεύουν δεν έχει σύγκριση με οποιαδήποτε τιμή και βραβείο.
Μου αρέσει πολύ όταν ένας άνθρωπος είναι περιποιημένος και καθαρός, με γοητεύει, μα όταν συναντώ ανθρώπους απεριποίητους γιατί δεν έχουν το χρόνο και τον τρόπο να γίνουν πιο περιποιημένοι, λόγω της υποταγής τους και της θυσίας τους στην προσφορά για τον συνάνθρωπο, λιώνω εσωτερικά.
Να λοιπόν πια είναι η καλλιέργεια και η παιδεία που χρειάζεται ο άνθρωπος, αυτή που τον κάνει όχι πιο γνωστικό, αλλά, περισσότερο αυτή που τον κάνει πιο συνειδητό προς την αιώνια αλήθεια της ζωής, της αλήθειας που του διδάσκει, πως όποιος ξεχνάει, παραμερίζει, τον εαυτό του για τη χαρά και την προκοπή του συνανθρώπου του, σιωπηλά, ασυνήθιστα, ευφρόσυνα, γεμίζει χάρη και πετάει ψηλότερα.
Λες και κάτω από τη γη αρχίζει ο πραγματικός ουρανός, λες και όλες οι δυσκολίες και οι πειρασμοί τον βαραίνουν τόσο που βουλιάζοντας στη γη με κάλυμμα την ταπείνωση, διαπερνά το γήινο έδαφος και πετάγεται να αιωρηθεί ασφαλώς, στον νέο ουρανό, που βρίσκεται κάτω από την στενή και ψεύτικη διάσταση της κτιστής ακτίνας. Μου αρέσει πολύ, πολύ! όταν συμβαίνουν πράγματα που με γεμίζουν εσωτερικά, μυστικά και με λυτρώνουν εναρμονίζοντάς με στην αλήθεια, βουβά.
Ευλογημένα ας είναι τα χέρια που ξέρουν να μιλούν καρδιακά με τις κινήσεις και την τρυφερότητά τους, μα περισσότερο με την υποταγή τους στον ευθύ ρόλο της προσφοράς τους.
Πριν λίγες μέρες πήγα σε ένα χωριό κάπου στη Βόρεια Ελλάδα και συνάντησα τους κατοίκους του. Μέσα σε όλους ήρθε κι ένας Κύριος, ο Κύριος Νίκος που μου έδωσε το χέρι του για να με χαιρετίσει, χάθηκα μέσα στη ζωή αυτού του χεριού, συγκινήθηκα βαθειά, λες και με άρπαξε με αθώα και ανύποπτη σιγουριά η προσωπικότητά του και αποτύπωσε στη διάνοιά μου διδάγματα αλήθειας.
Είμαι σίγουρος πως αν τα έλεγα αυτά στον ίδιο δεν θα μπορούσε να αισθανθεί και να παρακολουθήσει την εμπειρία μου, εκεί εντοπίζω και ένα από τα πιο ισχυρά στοιχεία της γοητείας τέτοιων εμπειριών, να διδάσκει, δηλαδή, κάποιος με την χρεωμένη αλήθεια του μέσα από όλα αυτά που η φύση και σεβαστική του διάθεση προς αυτήν μορφοποίησαν την εμφάνιση και την ενέργεια της ύπαρξής του.
Ήταν δυο χέρια μεγάλα, χοντρά, ταλαιπωρημένα, με παλιά και πρόσφατα σημάδια κόπου και εργασίας. Πόσο με αποτελειώνουν τέτοια χέρια, ήταν σαν, να έφεγγε μια ευλογία γύρω τους κι ο ταπεινός Κύριος Νίκος να τα φορτώνει επιπλέον Θεό με την συστολή της παρατηρητικότητά μου επάνω τους, γιατί ίσως ντρεπότανε που εγώ ένας διάσημος καλλιτέχνης δεν τον εύρισκα όπως θα ήθελε, πιο περιποιημένο.
Όχι γιατί δεν ήταν ωραίος και περιποιημένος, αλλά, γιατί ίσως έτσι δεν με τιμούσε, να σαν τα καλά που βάζει για να πάει την Κυριακή στην εκκλησιά. Σκέφτηκα λοιπόν όλα αυτά τα ευλογημένα χέρια που συναντώ συχνά στην Ελληνική ζωή μου, σκέφτηκα πόσα τέτοια χέρια με τιμήσανε και αγγίξανε τις εγωιστικές μου παλάμες.
Θυμήθηκα τα χέρια του μπαμπά, της μαμάς, αχ τα χέρια της μαμάς που ακόμη και μετά από χρόνια παύσης επιμένουν να προδώνουν την αλύπητη προσφορά τους, που ούτε στιγμή κάθισε να υπολογίσει την χρήση τους για τίποτε άλλο παρά για την εξυπηρέτησή μας, θυσιαζόμενα για μας.2
Από αυτά τα χέρια μεγάλωσα, θυμάμαι πόσες σκληρές εργασίες κάνανε αυθόρμητα, ακατάπαυστα για να μας αναστήσουν. Τα χέρια της γιαγιάς! του Παππού! των συγγενών μου, των συγχωριανών μου, των φίλων μου, των Ελλήνων, των συνανθρώπων μου. Πόσο ωραίο είναι να σε αγγίζουν περιποιημένα, ευγενικά χέρια που με απλή φροντίδα, όμορφα ενώνονται μαζί σου, αισθανόμενα την αγάπη και την ανάγκη για επικοινωνία.
Όλα τα χέρια είναι ωραία, εκτός από αυτά που τα προδώνει και τα ευτελίζει ο "κάτοχός τους". Εκεί έχει φωλιάσει η αίσθηση της αφής που μυστικά, θαυμαστά λύνει και δένει την καρδιά μέσα από το δικούς της δρόμους. Όλα περνούν καθημερινά μέσα από το πιάσιμό τους, τόσο πολύ που τακτικά πρέπει να πλένονται για να είναι διαθέσιμα για την υγιεινή μας, αλλά και για να λευκαίνεται και να γίνεται πιο διαυγής η ματιά της αφής τους.
Πόσα κρυφά προδίδει το άφημα ενός κοριτσίστικου χεριού την αγνή και φυλαγμένη με φροντίδα αγκαλιά του, πόσο όμορφα και ευχάριστα η όψη του αντρικού χεριού αναμένει ακόμη και με την στασιμότητά του να προστατεύσει τρυφερά όποιον χρειάζεται την φυσική τους περηφάνια! Δεν τους δίνουμε τη σημασία που πρέπει, ίσως έτσι είναι καλύτερα, μάλλον τα πιο όμορφα σημεία του ανθρώπου είναι αυτά που δεν τα προσέχει ώστε να γίνουν όπως θα ήθελε.
Την εμπειρία που είχα εκείνο το απόγευμα στο γαλήνιο χωριό την έχω ξαναζήσει, πολλές φορές συγκινούμε όταν με αγγίζουν ξεχασμένα χέρια, τι αξία έχουν οι τιμές των ανθρώπων μέσα από γιορτές και βραβεία.
Πολλές φορές με έχουν καλέσει να με βραβεύσουν, να με τιμήσουν για το έργο μου, όπως λένε, να ‘ναι καλά οι άνθρωποι που αισθάνονται έτσι για μένα, μα πώς να τους εκφράσω και να μοιραστώ μαζί τους την ασταμάτητη τιμή που έχω πάρει στη ζωή μου από τους ανθρώπους απέριττα, ανυποψίαστα, υποσυνείδητα, αλλά, ουσιαστικά! Με το σφίξιμο και το χάϊδεμα των ταπεινών χεριών τους.
Τα χέρια της μαμάς που ταλαιπωρημένα, στην πρώτη μου ανάσα, λίγες ώρες πριν τον ερχομό μου στη ζωή, δουλεύανε στα χωράφια με πιάσανε και με καλωσορίσανε στη ζωή.
Τα χέρια της γιαγιάς που με πιάνανε να μην φύγω από το δρόμο και με διαφωτίζανε με την προσφυγική τους απαντοχή, που μετατράπηκε σε ευλογία, ενώ τα παιδικά μου χέρια φυλακίζανε με ορθάνοιχτες τις πύλες της ενδότερης συνήδεισής μου τον ευθύ το φυσικό τρόπο της ζωής.
Τα χέρια χιλιάδων ανθρώπων που ήρθανε στα καμαρίνια μετά από μια συναυλία στην πόλη τους, στο χωριό τους και με συγχαρήκανε, κάνοντάς με να φεύγω μεθυσμένος από την τιμή που κάνανε να με αγγίξουν, να έρθουν κοντά μου. Η ένταση και η αξιοσύνη που παίρνω όταν τα χέρια ταλαιπωρημένων ανθρώπων με αγγίζουν, με χαιρετούν, με χαϊδεύουν δεν έχει σύγκριση με οποιαδήποτε τιμή και βραβείο.
Μου αρέσει πολύ όταν ένας άνθρωπος είναι περιποιημένος και καθαρός, με γοητεύει, μα όταν συναντώ ανθρώπους απεριποίητους γιατί δεν έχουν το χρόνο και τον τρόπο να γίνουν πιο περιποιημένοι, λόγω της υποταγής τους και της θυσίας τους στην προσφορά για τον συνάνθρωπο, λιώνω εσωτερικά.
Να λοιπόν πια είναι η καλλιέργεια και η παιδεία που χρειάζεται ο άνθρωπος, αυτή που τον κάνει όχι πιο γνωστικό, αλλά, περισσότερο αυτή που τον κάνει πιο συνειδητό προς την αιώνια αλήθεια της ζωής, της αλήθειας που του διδάσκει, πως όποιος ξεχνάει, παραμερίζει, τον εαυτό του για τη χαρά και την προκοπή του συνανθρώπου του, σιωπηλά, ασυνήθιστα, ευφρόσυνα, γεμίζει χάρη και πετάει ψηλότερα.
Λες και κάτω από τη γη αρχίζει ο πραγματικός ουρανός, λες και όλες οι δυσκολίες και οι πειρασμοί τον βαραίνουν τόσο που βουλιάζοντας στη γη με κάλυμμα την ταπείνωση, διαπερνά το γήινο έδαφος και πετάγεται να αιωρηθεί ασφαλώς, στον νέο ουρανό, που βρίσκεται κάτω από την στενή και ψεύτικη διάσταση της κτιστής ακτίνας. Μου αρέσει πολύ, πολύ! όταν συμβαίνουν πράγματα που με γεμίζουν εσωτερικά, μυστικά και με λυτρώνουν εναρμονίζοντάς με στην αλήθεια, βουβά.
Ευλογημένα ας είναι τα χέρια που ξέρουν να μιλούν καρδιακά με τις κινήσεις και την τρυφερότητά τους, μα περισσότερο με την υποταγή τους στον ευθύ ρόλο της προσφοράς τους.
Προβλήματα συμπεροφοράς μαθητών.
Αν θέλαμε να ιεραρχήσουμε τα προβλήματα, που μπορεί να παρουσιαστούν σε ένα συνηθισμένο σχολείο, ένα ειδικό σχολείο, μία συνηθισμένη σχολική τάξη ή μία ειδική τάξη, αυτό που πιθανόν θα έμπαινε στην πρώτη ή στις πρώτες θέσεις θα ήταν σίγουρα το πρόβλημα των ανεπιθύμητων συμπεριφορών.
Και αυτό γιατί το συγκεκριμένο πρόβλημα μπορεί να γίνει αιτία και αφορμή για πολλά άλλα, που αφορούν τόσο το μαθητή στον οποίο παρουσιάζεται, όσο και το ευρύτερο σχολικό περιβάλλον.
Έτσι σαν απόρροια μπορεί να έχουμε μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα προσαρμογής και κοινωνικοποίησης, διατάραξη του σχολικού κλίματος γενικά, και μακροχρόνια πρόβλημα παραβατικότητας.
Οι αιτίες της προβληματικής συμπεριφοράς μπορεί να είναι εγγενείς στο άτομο, να είναι δηλαδή οργανικής προέλευσης ή να είναι περιβαλλοντικής φύσης. Οι εγγενείς αιτίες μπορεί να αφορούν υπερκινητικότητα, χαμηλή νοημοσύνη, συναισθηματικές διαταραχές, ψυχοπαθολογία.
Στις περιβαλλοντικές αιτίες μπορούμε να συμπεριλάβουμε ένα στερημένο, διαταραγμένο και χαώδες οικογενειακό ή ευρύτερο περιβάλλον, αλλά και ένα προβληματικό και μη ευέλικτο σχολικό περιβάλλον.
Ας δούμε όμως πως οι παραπάνω αιτίες οδηγούν, με μαθηματική θα λέγαμε ακρίβεια, στην ανεπιθύμητη ή διαταραγμένη όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε συμπεριφορά.
Η υπερκινητικότητα από μόνη της αποτελεί μια προβληματική συμπεριφορά και ίσως τη συχνότερη. Το φαινόμενο έχει απασχολήσει επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων και αναφέρεται με τον όρο Υπερκινητικό Σύνδρομο, αφορά δε στο συνδυασμό ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Το DSM III (1980) της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας θέτει σαν προϋπόθεση για τη διάγνωση της διαταραχής τη συνύπαρξη συμπτωμάτων απροσεξίας και υπερκινητικότητας.
Στο DSM III-R (1990) έχουμε ένα κατάλογο 14 συμπεριφορών με 8 απ' αυτές αρκετές για τη διάγνωση, που όμως δεν υιοθετείται στη 10η αναθεώρηση της Διεθνούς Ταξινόμησης Νόσων (ICD-10, 1990) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, όπου δίνεται προτεραιότητα στις υπερκινητικές εκδηλώσεις και συμπεριφορές ελλειμματικής προσοχής.
Το ενδιαφέρον των ειδικών είναι εντονότατο, αρκεί να αναφέρουμε ότι στο διάστημα 1957-60 έχουμε δημοσιευμένα 31 σχετικά άρθρα, σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ μεταξύ 1977-80 7.000.(1)
Και αυτό γιατί το συγκεκριμένο πρόβλημα μπορεί να γίνει αιτία και αφορμή για πολλά άλλα, που αφορούν τόσο το μαθητή στον οποίο παρουσιάζεται, όσο και το ευρύτερο σχολικό περιβάλλον.
Έτσι σαν απόρροια μπορεί να έχουμε μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα προσαρμογής και κοινωνικοποίησης, διατάραξη του σχολικού κλίματος γενικά, και μακροχρόνια πρόβλημα παραβατικότητας.
Οι αιτίες της προβληματικής συμπεριφοράς μπορεί να είναι εγγενείς στο άτομο, να είναι δηλαδή οργανικής προέλευσης ή να είναι περιβαλλοντικής φύσης. Οι εγγενείς αιτίες μπορεί να αφορούν υπερκινητικότητα, χαμηλή νοημοσύνη, συναισθηματικές διαταραχές, ψυχοπαθολογία.
Στις περιβαλλοντικές αιτίες μπορούμε να συμπεριλάβουμε ένα στερημένο, διαταραγμένο και χαώδες οικογενειακό ή ευρύτερο περιβάλλον, αλλά και ένα προβληματικό και μη ευέλικτο σχολικό περιβάλλον.
Ας δούμε όμως πως οι παραπάνω αιτίες οδηγούν, με μαθηματική θα λέγαμε ακρίβεια, στην ανεπιθύμητη ή διαταραγμένη όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε συμπεριφορά.
Η υπερκινητικότητα από μόνη της αποτελεί μια προβληματική συμπεριφορά και ίσως τη συχνότερη. Το φαινόμενο έχει απασχολήσει επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων και αναφέρεται με τον όρο Υπερκινητικό Σύνδρομο, αφορά δε στο συνδυασμό ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Το DSM III (1980) της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας θέτει σαν προϋπόθεση για τη διάγνωση της διαταραχής τη συνύπαρξη συμπτωμάτων απροσεξίας και υπερκινητικότητας.
Στο DSM III-R (1990) έχουμε ένα κατάλογο 14 συμπεριφορών με 8 απ' αυτές αρκετές για τη διάγνωση, που όμως δεν υιοθετείται στη 10η αναθεώρηση της Διεθνούς Ταξινόμησης Νόσων (ICD-10, 1990) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, όπου δίνεται προτεραιότητα στις υπερκινητικές εκδηλώσεις και συμπεριφορές ελλειμματικής προσοχής.
Το ενδιαφέρον των ειδικών είναι εντονότατο, αρκεί να αναφέρουμε ότι στο διάστημα 1957-60 έχουμε δημοσιευμένα 31 σχετικά άρθρα, σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ μεταξύ 1977-80 7.000.(1)
Τα συνθήματα στους τοίχους των πόλεων .
Τα συνθήματα στους τοίχους των πόλεων πάντα ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία.
Παρακάτω ακολουθούν ορισμένα:
«Αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε.»
(λεωφόρος Αλεξάνδρας, Αθήνα)
«Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση.»
(οδός Μπενάκη, Αθήνα)
«Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα?»
(λόφος Στρέφη, Αθήνα)
«Δεν φοβάμαι τίποτα, Δεν ελπίζω τίποτα, Ι am a free man.»
(πλατεία Αγ. Κήρυκου, Ικαρία)
«Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα.»
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
«Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους.»
(Ψυρρή Αθήνα)
«Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του.»
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
«Φονιάδες των Ψαριών, Πελεκάνοι.»
(οδός Γερουλάνου, Αργυρούπολη)
«Η μαμά μου λέει ότι αν δεν έχω πέσει στο κρεβάτι μέχρι τις δέκα και μισή, θα πρέπει να γυρίσω σπίτι.»
(Ποτοπωλείον, Αθήνα)
«Μόνο τα καλά κορίτσια κρατάνε ημερολόγιο. Τα κακά δεν έχουν χρόνο.»
( Dark Sun, Αθήνα)
«Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές»
( T.E. I ., Αθήνας)
«Το Lifestyle είναι μαγικό, από μηδενικό σε κάνει νούμερο.»
(Γκάζι, Αθήνα)
«Θεσσαλονίκη, η μόνη πόλη που γράφεται με δύο Σίγμα και προφέρεται με δύο Λάμδα.»
(Μύλος, Θεσσαλονίκη)
«Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή. Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά.»
(Μεταξουργείο, Αθήνα)
«Ζαλίζομαι. Σταματήστε τη Γη να κατέβω.»
(Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη)
«Συμμετέχω, Συμμετέχεις, Συμμετέχει, Συμμετέχουμε, Συμμετέχετε, Αποφασίζουν.»
(οδός Σινώπης, Αθήνα)
«Έγχρωμη TV , Ασπρόμαυρη Ζωή.»
(οδός Στουρνάρα, Αθήνα)
«Η Βία δεν είναι Λύση, η Λία όμως είναι Βίσση.»
(Μύθος, Ρέθυμνο)
Παρακάτω ακολουθούν ορισμένα:
«Αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε.»
(λεωφόρος Αλεξάνδρας, Αθήνα)
«Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση.»
(οδός Μπενάκη, Αθήνα)
«Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα?»
(λόφος Στρέφη, Αθήνα)
«Δεν φοβάμαι τίποτα, Δεν ελπίζω τίποτα, Ι am a free man.»
(πλατεία Αγ. Κήρυκου, Ικαρία)
«Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα.»
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
«Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους.»
(Ψυρρή Αθήνα)
«Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του.»
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
«Φονιάδες των Ψαριών, Πελεκάνοι.»
(οδός Γερουλάνου, Αργυρούπολη)
«Η μαμά μου λέει ότι αν δεν έχω πέσει στο κρεβάτι μέχρι τις δέκα και μισή, θα πρέπει να γυρίσω σπίτι.»
(Ποτοπωλείον, Αθήνα)
«Μόνο τα καλά κορίτσια κρατάνε ημερολόγιο. Τα κακά δεν έχουν χρόνο.»
( Dark Sun, Αθήνα)
«Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές»
( T.E. I ., Αθήνας)
«Το Lifestyle είναι μαγικό, από μηδενικό σε κάνει νούμερο.»
(Γκάζι, Αθήνα)
«Θεσσαλονίκη, η μόνη πόλη που γράφεται με δύο Σίγμα και προφέρεται με δύο Λάμδα.»
(Μύλος, Θεσσαλονίκη)
«Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή. Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά.»
(Μεταξουργείο, Αθήνα)
«Ζαλίζομαι. Σταματήστε τη Γη να κατέβω.»
(Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη)
«Συμμετέχω, Συμμετέχεις, Συμμετέχει, Συμμετέχουμε, Συμμετέχετε, Αποφασίζουν.»
(οδός Σινώπης, Αθήνα)
«Έγχρωμη TV , Ασπρόμαυρη Ζωή.»
(οδός Στουρνάρα, Αθήνα)
«Η Βία δεν είναι Λύση, η Λία όμως είναι Βίσση.»
(Μύθος, Ρέθυμνο)
Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008
Ένας αληθινός πρίγκιπας: Ο Τάκης
Ένας αληθινός πρίγκιπας. Πρίγκιπας της ασφάλτου, πρίγκιπας της νύχτας, του περιθωρίου της καθω-σπρεπισμένης ζωής. Από τους λίγους που γνώρισα και δικαιούνται τον «γαλαζοαίματο» χαρακτηρισμό. Ήξερε να ρουφάει τη ζωή ως το μεδούλι, να αρπάζει ασυλλόγιστα τις εμπειρίες χωρίς να υπολογίζει συνέπειες και τα τοιαύτα.
Τον γνώρισα στα χρόνια της παρακμής του. Στα χρόνια που «το γήρασμα του σώματος και της μορφής του» ήταν «πληγή από φρικτό μαχαίρι», που στις παρέες της Φιλοσοφικής αναζητούσε κι έβρισκε «το μερτικό που’ χε ακόμη αυτός στα νιάτα». Ήθελε μέχρι τέλους να αισθάνεται, κι ας μην του έφταναν πια οι δυνάμεις, αυτό που ένιωθε ότι πάντα υπήρξε στη ζωή του: γκόμενος.
Δεθήκαμε με συμπάθεια κι αγάπη, αμοιβαία κι απρόσμενη, σχεδόν ασύμβατη. Εκείνος, ό,τι πιο κοντινό γνώρισα επί γης στον «Λούη Ρετσίνα» από τα «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά»: χαρισματικός και καταστροφικός μαζί. Εγώ, ο αιώνιος «Μανωλόπουλος» του ίδιου έργου, πάντα ονειροπόλος, πάντα ένα βήμα πίσω από την πραγματική ζωή.
Είχε πάντα του έναν καλό λόγο για μένα – κι εγώ δε χόρταινα τα καλαμπούρια του, τις μυθιστορηματικές του αφηγήσεις, μιας ζωής που εγώ ποτέ δεν επρόκειτο να ζήσω. Αμφιβάλλω αν μπόρεσα ποτέ να του δείξω πόσο τον είχα αγαπήσει για όλα αυτά, πόσο κολακευόμουν όταν εκείνος, ο πολυπερπατημένος, με καλοκάρδιζε για τις δικές μου γνωριμίες στο ωραίο φύλο.
Τον είχα μνημονεύσει αρκετές φορές πρόσφατα. Μόλις λίγες μέρες πριν είχα θυμηθεί μια λέξη του, βγαλμένη ποιος ξέρει από ποια παραλλαγή των καλιαρντών ή της γλώσσας της νύχτας, «μωρή λα(ν)τζόνα», κάπως έτσι, και μάταια είχα ψάξει στα google να τη δω θησαυρισμένη.
Κάποια στιγμή μες στη χρονιά που είχα ακούσει ότι είχε ένα πρόβλημα υγείας, δε φανταζόμουν πόσο κοντά ήταν το τέλος. Και το τέλος ήρθε και με βρήκε στα ξένα, πολύ μακριά του, να συνειδητοποιώ πόσο πιο οδυνηρή γίνεται η απόσταση κάτι τέτοιες ώρες, όταν ειδήσεις σαν κι αυτές φτάνουν απόμακρες σα δελτίο της κοινής επικαιρότητας, όταν η απόσταση από τον πόνο και τον αποχαιρετισμό κόβει την ψυχή σα χοντρό λεπίδι.
Δεν τόνε κλαίω πιότερο – νομίζω ότι για όσους αγάπησαν «την κόλαση και τον παράδεισό του» η είδηση δεν είναι ότι έφυγε, αλλά ότι πέρασε δυναμικά από αυτή τη ζωή – σκορπίζοντας, ελπίζω, περισσότερα χαμόγελα παρά δάκρυα, περισσότερη αγάπη παρά εγκατάλειψη στο διάβα του.
Ένα μόνο παράπονο έχω, κι από κείνον κι από τον εαυτό μου: που δεν πρόλαβε να χορέψει στο γάμο μου το χορό εκείνο με τα πόδια στον ουρανό και το κεφάλι στο πάτωμα που μου είχε υποσχεθεί. Δεν πειράζει, ρε Τάκουλα: στην υγειά σου εκεί που είσαι ανοίγω απόψε το πιο εκλεκτό μπουκάλι από την «κάβα»…
ΥΓ.: Ο Χρήστος Αποστολόπουλος και συντάκτης του κειμένου,είναι προϊστάμενος του γραφείου Τύπου της πρεσβείας μας.
Τον γνώρισα στα χρόνια της παρακμής του. Στα χρόνια που «το γήρασμα του σώματος και της μορφής του» ήταν «πληγή από φρικτό μαχαίρι», που στις παρέες της Φιλοσοφικής αναζητούσε κι έβρισκε «το μερτικό που’ χε ακόμη αυτός στα νιάτα». Ήθελε μέχρι τέλους να αισθάνεται, κι ας μην του έφταναν πια οι δυνάμεις, αυτό που ένιωθε ότι πάντα υπήρξε στη ζωή του: γκόμενος.
Δεθήκαμε με συμπάθεια κι αγάπη, αμοιβαία κι απρόσμενη, σχεδόν ασύμβατη. Εκείνος, ό,τι πιο κοντινό γνώρισα επί γης στον «Λούη Ρετσίνα» από τα «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά»: χαρισματικός και καταστροφικός μαζί. Εγώ, ο αιώνιος «Μανωλόπουλος» του ίδιου έργου, πάντα ονειροπόλος, πάντα ένα βήμα πίσω από την πραγματική ζωή.
Είχε πάντα του έναν καλό λόγο για μένα – κι εγώ δε χόρταινα τα καλαμπούρια του, τις μυθιστορηματικές του αφηγήσεις, μιας ζωής που εγώ ποτέ δεν επρόκειτο να ζήσω. Αμφιβάλλω αν μπόρεσα ποτέ να του δείξω πόσο τον είχα αγαπήσει για όλα αυτά, πόσο κολακευόμουν όταν εκείνος, ο πολυπερπατημένος, με καλοκάρδιζε για τις δικές μου γνωριμίες στο ωραίο φύλο.
Τον είχα μνημονεύσει αρκετές φορές πρόσφατα. Μόλις λίγες μέρες πριν είχα θυμηθεί μια λέξη του, βγαλμένη ποιος ξέρει από ποια παραλλαγή των καλιαρντών ή της γλώσσας της νύχτας, «μωρή λα(ν)τζόνα», κάπως έτσι, και μάταια είχα ψάξει στα google να τη δω θησαυρισμένη.
Κάποια στιγμή μες στη χρονιά που είχα ακούσει ότι είχε ένα πρόβλημα υγείας, δε φανταζόμουν πόσο κοντά ήταν το τέλος. Και το τέλος ήρθε και με βρήκε στα ξένα, πολύ μακριά του, να συνειδητοποιώ πόσο πιο οδυνηρή γίνεται η απόσταση κάτι τέτοιες ώρες, όταν ειδήσεις σαν κι αυτές φτάνουν απόμακρες σα δελτίο της κοινής επικαιρότητας, όταν η απόσταση από τον πόνο και τον αποχαιρετισμό κόβει την ψυχή σα χοντρό λεπίδι.
Δεν τόνε κλαίω πιότερο – νομίζω ότι για όσους αγάπησαν «την κόλαση και τον παράδεισό του» η είδηση δεν είναι ότι έφυγε, αλλά ότι πέρασε δυναμικά από αυτή τη ζωή – σκορπίζοντας, ελπίζω, περισσότερα χαμόγελα παρά δάκρυα, περισσότερη αγάπη παρά εγκατάλειψη στο διάβα του.
Ένα μόνο παράπονο έχω, κι από κείνον κι από τον εαυτό μου: που δεν πρόλαβε να χορέψει στο γάμο μου το χορό εκείνο με τα πόδια στον ουρανό και το κεφάλι στο πάτωμα που μου είχε υποσχεθεί. Δεν πειράζει, ρε Τάκουλα: στην υγειά σου εκεί που είσαι ανοίγω απόψε το πιο εκλεκτό μπουκάλι από την «κάβα»…
ΥΓ.: Ο Χρήστος Αποστολόπουλος και συντάκτης του κειμένου,είναι προϊστάμενος του γραφείου Τύπου της πρεσβείας μας.
Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008
Η γυμναστική με δόνηση βοηθάει σημαντικά στους μυς και στα οστά
Η γυμναστική με τη χρήση πλατφόρμας δόνησης μπορεί να είναι ευεργετική για το μυοσκελετικό σύστημα ιδιαίτερα σε άτομα με καθιστική ζωή.
Η εκγύμναση δόνησης, περιλαμβάνει το να στέκεται κανείς, πάνω σε μια πλατφόρμα η οποία στέλνει ήπιους παλμούς δόνησης μέσω του σημείου επαφής, στο υπόλοιπο σώμα. Υποστηρίζεται ότι η δονήσεις ενεργοποιούν τις μυϊκές ίνες πιο αποτελεσματικά απ’ ότι οι συνειδητές συσπάσεις των μυών κατά την διάρκεια συμβατικής άσκησης.
Κάποιες μελέτες έχουν δείξει ότι αυξάνει την οστική πυκνότητα στο ισχίο και εμποδίζει την απώλεια οστικής μάζας στις περιοχές της σπονδυλική στήλης και του ισχύου.
Η πλατφόρμες δόνησης προέκυψαν από έρευνες που διεξήχθηκαν την δεκαετία του ’60 κατά την διάρκεια της ερευνητικής έξαρσης για την κατάκτηση του διαστήματος. Έχουν ως αρχή λειτουργίας ότι οι μύες καθώς δονούνται κατά την διάρκεια της άσκησης, ενεργοποιούν γειτονικές μυϊκές ίνες, οπότε αυξάνουν την μυϊκή μάζα ταχύτερα.
Στα οφέλη από την άσκηση με την χρήση δόνησης είναι η σημαντική βελτίωση στην κυτταρίτιδα, της λυμφατικής κυκλοφορίας, της αποσυμφόρησης όπως και η μείωση των επιπέδων κορτιζόλης στο αίμα και η αύξηση της σεροτονίνης.
Έχει αποδειχτεί ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία βελτιώνει την κιναισθησία (την αντίληψη της κίνησης και της θέσεις του σώματος), την δύναμη και την ισορροπία, ενώ μειώνει την αστάθεια στους ηλικιωμένους και έχει βρεθεί ιδιαίτερα ευεργετικό στην αποκατάσταση και την βελτίωση του κυκλοφορικού.
Η άσκηση είναι ξεκάθαρα ένα υποτιμημένο εργαλείο στην θεραπεία ασθενειών. Πολλοί, συμπεριλαμβανομένης της πλειοψηφίας των γιατρών, δεν το χρησιμοποιούν για να την επίτευξη της βέλτιστης κατάστασης υγείας.
Θεωρώ ότι η προσέγγιση μας θα πρέπει να προσανατολίζεται στην αποκατάσταση της βέλτιστης υγείας και λιγότερο στην θεραπεία της νόσου. Πολλές φορές στην προσπάθεια μας να θεραπεύουμε επιβαρύνουμε τον οργανισμό και εμποδίζουμε τους μηχανισμούς επούλωσης που είναι εγγενής σε αυτό.
Η προσέγγιση από την σκοπιά της νόσου τείνει να αναπαράγει νόσο αντί να επιφέρει υγεία. Ένας υγιής οργανισμός μπορεί να επουλώσει και να επανορθώσει ταχύτερα και με εντυπωσιακή ευκολία.
Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς
Πηγές:
Reuters June 12, 2008 Current Sports Medicine Reports May-June 2008; 7(3):152-7 www.mercola.com
Η εκγύμναση δόνησης, περιλαμβάνει το να στέκεται κανείς, πάνω σε μια πλατφόρμα η οποία στέλνει ήπιους παλμούς δόνησης μέσω του σημείου επαφής, στο υπόλοιπο σώμα. Υποστηρίζεται ότι η δονήσεις ενεργοποιούν τις μυϊκές ίνες πιο αποτελεσματικά απ’ ότι οι συνειδητές συσπάσεις των μυών κατά την διάρκεια συμβατικής άσκησης.
Κάποιες μελέτες έχουν δείξει ότι αυξάνει την οστική πυκνότητα στο ισχίο και εμποδίζει την απώλεια οστικής μάζας στις περιοχές της σπονδυλική στήλης και του ισχύου.
Η πλατφόρμες δόνησης προέκυψαν από έρευνες που διεξήχθηκαν την δεκαετία του ’60 κατά την διάρκεια της ερευνητικής έξαρσης για την κατάκτηση του διαστήματος. Έχουν ως αρχή λειτουργίας ότι οι μύες καθώς δονούνται κατά την διάρκεια της άσκησης, ενεργοποιούν γειτονικές μυϊκές ίνες, οπότε αυξάνουν την μυϊκή μάζα ταχύτερα.
Στα οφέλη από την άσκηση με την χρήση δόνησης είναι η σημαντική βελτίωση στην κυτταρίτιδα, της λυμφατικής κυκλοφορίας, της αποσυμφόρησης όπως και η μείωση των επιπέδων κορτιζόλης στο αίμα και η αύξηση της σεροτονίνης.
Έχει αποδειχτεί ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία βελτιώνει την κιναισθησία (την αντίληψη της κίνησης και της θέσεις του σώματος), την δύναμη και την ισορροπία, ενώ μειώνει την αστάθεια στους ηλικιωμένους και έχει βρεθεί ιδιαίτερα ευεργετικό στην αποκατάσταση και την βελτίωση του κυκλοφορικού.
Η άσκηση είναι ξεκάθαρα ένα υποτιμημένο εργαλείο στην θεραπεία ασθενειών. Πολλοί, συμπεριλαμβανομένης της πλειοψηφίας των γιατρών, δεν το χρησιμοποιούν για να την επίτευξη της βέλτιστης κατάστασης υγείας.
Θεωρώ ότι η προσέγγιση μας θα πρέπει να προσανατολίζεται στην αποκατάσταση της βέλτιστης υγείας και λιγότερο στην θεραπεία της νόσου. Πολλές φορές στην προσπάθεια μας να θεραπεύουμε επιβαρύνουμε τον οργανισμό και εμποδίζουμε τους μηχανισμούς επούλωσης που είναι εγγενής σε αυτό.
Η προσέγγιση από την σκοπιά της νόσου τείνει να αναπαράγει νόσο αντί να επιφέρει υγεία. Ένας υγιής οργανισμός μπορεί να επουλώσει και να επανορθώσει ταχύτερα και με εντυπωσιακή ευκολία.
Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς
Πηγές:
Reuters June 12, 2008 Current Sports Medicine Reports May-June 2008; 7(3):152-7 www.mercola.com
ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΛΙΜΠΙΝΤΟ;
Αν κοιτάξουμε γύρω μας θα δούμε πολλούς ανθρώπους κουρασμένους με κακή διάθεση, μειωμένη σεξουαλική επιθυμία ή ικανότητα, υπέρβαρους, με έλλειψη ενέργειας, κ.ά. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, το στρες και η καθιστική ζωή έχουν επηρεάσει τα μέγιστα την φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού Η χαριστική βολή επήλθε με την επιβάρυνση του περιβάλλοντος, 80.000 βιομηχανικά χημικά, την τρύπα του όζοντος, το Τσερνομπίλ. Οι διοξίνες επιβάρυναν σε τέτοιο βαθμό το σώμα που έχει πια διαταραχθεί η βιοχημική ισορροπία του οργανισμού με αντίστοιχη συμβολή στο πρόβλημα της μειωμένης σεξουαλικής διάθεσης.
Μέσα σε κάθε κύτταρο του οργανισμού υπάρχουν αναρίθμητα ξένα προς αυτό χημικά που επηρεάζουν τις φυσιολογικές διεργασίες του κάθε κυττάρου και κατ’ επέκταση την λειτουργία όλου του οργανισμού σε βιοχημικό επίπεδο. Ο οργανισμός δεν ανταπεξέρχεται όπως θα έπρεπε χάνοντας με ταχύτερο από τον φυσιολογικό ρυθμό το σφρίγος τη ρώμη και την ενέργεια που έχει.Οι κατανόηση μας όμως σε βιοχημικό και μοριακό επίπεδο ενισχύεται ημέρα με την ημέρα και μας δίνει την δυνατότητα να επέμβουμε και να κατανοήσουμε σε βάθος μεταβολικές οδούς που μέχρι από λίγα χρόνια αναφέρονταν μόνο σε αυστηρα ερευνητικό επίπεδο.
Το σημαντικό είναι ότι όλα αυτά μπορούμε να τα κάνουμε με εντελώς φυσικό τρόπο αποκαθιστώντας ήδη υπάρχοντες μηχανισμούς. Δεν μπορούμε βέβαια να αναστείλουμε το φυσιολογικό βιολογικό γήρας, μπορούμε όμως να μειώσουμε την αρνητική επίδραση του περιβάλλοντος στο ανθρώπινο σώμα και να το επαναφέρουμε στην φυσική του κατάσταση.Η σεξουαλική επιθυμία και ικανότητα, για παράδειγμα, πρόκειται για ένα σύνολο διανοητικών και οργανικών λειτουργιών που πρέπει να λάβουν χώρα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, στο κυκλοφορικό και σε όλα σχεδόν τα συστήματα. Είναι λοιπόν αναμενόμενο σε συνθήκες μεταβολικής ανεπάρκειας να μην υπάρχει ή να είναι σημαντικά μειωμένη η σεξουαλική επιθυμία;
Η μείωση και αποβολή ξένων προς τον οργανισμό χημικών ουσιών επαναφέρει την φυσιολογική λειτουργία και επιθυμία. Το Detoxification Program έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τον σύγχρονο άνθρωπο να επιβιώσει και να ανακάμψει στην βιοχημική κοινωνία που ζούμε.
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα φυσικής αποτοξίνωσης. Σκοπός είναι να αποβάλει τις τοξίνες που επιβαρύνουν τον οργανισμό. Αποκαθιστά τους μηχανισμούς αποτοξίνωσης του οργανισμού.Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Όσοι το έχουν κάνει αναφέρουν μια αξιοσημείωτη αναζωογόνηση, μεγαλύτερη ψυχραιμία, καλύτερη διάθεση και αυξημένη λίμπιντο.
Σήμερα δεν χρειάζεται να καλύπτουμε τα συμπτώματα, μπορούμε να τα διαχειριστούμε ριζικά.
Dr.ΔημήτρηςΤσουκαλάς
Μέσα σε κάθε κύτταρο του οργανισμού υπάρχουν αναρίθμητα ξένα προς αυτό χημικά που επηρεάζουν τις φυσιολογικές διεργασίες του κάθε κυττάρου και κατ’ επέκταση την λειτουργία όλου του οργανισμού σε βιοχημικό επίπεδο. Ο οργανισμός δεν ανταπεξέρχεται όπως θα έπρεπε χάνοντας με ταχύτερο από τον φυσιολογικό ρυθμό το σφρίγος τη ρώμη και την ενέργεια που έχει.Οι κατανόηση μας όμως σε βιοχημικό και μοριακό επίπεδο ενισχύεται ημέρα με την ημέρα και μας δίνει την δυνατότητα να επέμβουμε και να κατανοήσουμε σε βάθος μεταβολικές οδούς που μέχρι από λίγα χρόνια αναφέρονταν μόνο σε αυστηρα ερευνητικό επίπεδο.
Το σημαντικό είναι ότι όλα αυτά μπορούμε να τα κάνουμε με εντελώς φυσικό τρόπο αποκαθιστώντας ήδη υπάρχοντες μηχανισμούς. Δεν μπορούμε βέβαια να αναστείλουμε το φυσιολογικό βιολογικό γήρας, μπορούμε όμως να μειώσουμε την αρνητική επίδραση του περιβάλλοντος στο ανθρώπινο σώμα και να το επαναφέρουμε στην φυσική του κατάσταση.Η σεξουαλική επιθυμία και ικανότητα, για παράδειγμα, πρόκειται για ένα σύνολο διανοητικών και οργανικών λειτουργιών που πρέπει να λάβουν χώρα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, στο κυκλοφορικό και σε όλα σχεδόν τα συστήματα. Είναι λοιπόν αναμενόμενο σε συνθήκες μεταβολικής ανεπάρκειας να μην υπάρχει ή να είναι σημαντικά μειωμένη η σεξουαλική επιθυμία;
Η μείωση και αποβολή ξένων προς τον οργανισμό χημικών ουσιών επαναφέρει την φυσιολογική λειτουργία και επιθυμία. Το Detoxification Program έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τον σύγχρονο άνθρωπο να επιβιώσει και να ανακάμψει στην βιοχημική κοινωνία που ζούμε.
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα φυσικής αποτοξίνωσης. Σκοπός είναι να αποβάλει τις τοξίνες που επιβαρύνουν τον οργανισμό. Αποκαθιστά τους μηχανισμούς αποτοξίνωσης του οργανισμού.Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Όσοι το έχουν κάνει αναφέρουν μια αξιοσημείωτη αναζωογόνηση, μεγαλύτερη ψυχραιμία, καλύτερη διάθεση και αυξημένη λίμπιντο.
Σήμερα δεν χρειάζεται να καλύπτουμε τα συμπτώματα, μπορούμε να τα διαχειριστούμε ριζικά.
Dr.ΔημήτρηςΤσουκαλάς
Χοληστερίνη ένας σύγχρονος μύθος!
Χοληστερίνη: το θέμα της «καλής» και της «κακής» χοληστερίνης είναι πιθανόν ένας από τους μεγαλύτερους ιατρικούς μύθους της εποχής μας, έχει δημιουργηθεί και προωθείται από την φαρμακευτική διαφήμιση
Τα δεδομένα που ακολουθούν στηρίζονται σε ανακαλύψεις 3 τουλάχιστον βραβείων Νόμπελ.
Πριν από μερικούς μήνες διαβάζαμε σε κύριο άρθρο από τη σύνταξη των New York Times ότι "Πρόσφατα ανακοινώθηκε μελέτη όπου αφού χορηγήθηκαν για 2 χρόνια νέα υπολιπιδαιμικά φάρμακα σε ασθενείς με υψηλή χοληστερίνη, το πάχος της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία τους διπλασιάστηκε. Τα αποτελέσματα ήταν γνωστά εδώ και 2 χρόνια δεν είχαν όμως ανακοινωθεί από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Τα δύο αυτά φάρμακα έκαναν πωλήσεις 5 δις $ το προηγούμενο έτος" (The New York Times, 16 Jan 2008 ).
Ο Dr. Ρον Ροζντέιλ είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ειδικός στη διατροφή και το μεταβολισμό και αν δεν έχετε ήδη δει το σχετικό βίντεο How You Have Been Fooled by Good and Bad Cholesterol, δείτε το οπωσδήποτε.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, τι ακριβώς είναι η χοληστερίνη;
Η χοληστερίνη είναι ένα μόριο λίπους που παράγεται στο συκώτι και είναι απαραίτητη για πληθώρα λειτουργιών στον οργανισμό.
Είναι απαραίτητη για τη δημιουργία της μεμβράνης των κυττάρων, τη λειτουργία του νευρικού συστήματος (για την παραγωγή νευροδιαβιβαστών: μόρια που μεταφέρουν τη πληροφορία στο νευρικό σύστημα), μεγάλου αριθμού ορμονών, ως καύσιμο για τον καρδιακό μυ κ.ά. Χαμηλα επίπεδα χοληστερίνης στον οργανισμό μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στη λειτουργία του: σεξουαλικές δυσλειτουργίες, περισσότερο στρες, λιγότερη ενέργεια.
Ποια είναι λοιπόν η σχέση της χοληστερίνης με την βλάβη στα αγγεία και την αθηρωμάτωση;
Είναι γνωστό ότι όταν προκληθεί βλάβη στο τοίχωμα ενός αγγείου, τότε η χοληστερίνη προσκολλάται σ’ αυτό για να επικαλύψει τη βλάβη, έτσι δημιουργείται μια αθηρωματική πλάκα. Αυτή η παρατήρηση οδήγησε τον Brown-Goldstein στο Νόμπελ ιατρικής το 1985.
Αυτό σημαίνει ότι η χοληστερίνη δεν είναι η αιτία που κλείνουν αρτηρίες αλλά ένας δεύτερος μηχανισμός άμυνας του οργανισμού σε περίπτωση που υποστούν βλάβη τα αγγεία μας.
Η χοληστερίνη μεταφέρεται στο αίμα σε μορφή μεγάλων (καλά) και μικρών (κακών) μορίων. Τα μικρά μόρια διεισδύουν πιο εύκολα και επικάθονται στο τοίχωμα των αγγείων ενώ τα μεγάλα μεταφέρονται στο αίμα χωρίς να επικάθονται στα τοιχώματα. Κανένα φάρμακο δεν επιδρά στο μέγεθος αυτών των μορίων.
Όπως περιέγραψε ο Linus Pauling (2 βραβεία Νόμπελ) και ο συνεργάτης του ερευνητής Matthias Rath οι βλάβες στα αγγεία μας προκαλούνται κυρίως λόγω έλλειψης βιταμίνης C και άλλων θρεπτικών στοιχείων. Παλαιότερα όταν δεν γνωρίζαμε την ύπαρξη της βιταμίνης C η ναυτικοί που δεν έτρωγαν φρέσκα φρούτα και λαχανικά πάθαιναν μια ολική ρήξη στα αγγεία τους από πλήρη έλλειψη βιταμίνης C και πέθαιναν από εσωτερική αιμορραγία. Αυτό που συμβαίνει στο σύγχρονο άνθρωπο είναι ένα χρόνιο σκορβούτο. Αυτή η έλλειψη δεν πραγματοποιείται σε μήνες όπως στους ναυτικούς αλλά σε χρόνια.
Παρόλο που λήψη φρέσκων φρούτων και λαχανικών είναι πολύ σημαντική η αλλοίωση λόγω επεξεργασίας των τροφών τις στερεί από τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Το σύγχρονο τοξικό περιβάλλον αυξάνει τις ανάγκες μας σε βιταμίνη C ενώ ταυτόχρονα μειώνεται η πρόσληψη μέσα από τις τροφές.
Η ελάχιστη ημερήσια δόση για να καλύψει τις βασικές ανάγκες του οργανισμού είναι 1000 mg. Φανταστείτε ότι ένα πορτοκάλι περιέχει 55 mg, αν βέβαια το φάμε με τη φλούδα και τα κουκούτσια, μέσα σε λίγες ημέρες αφού κοπεί από το δέντρο.
Όταν λοιπόν δεν υπάρχει αρκετή C και αρχίζουν να εμφανίζονται ρωγμές στην εσωτερική επιφάνεια των αγγείων. Σε αυτό το σημείο το σώμα δίνει εντολή στο συκώτι να παράγει παραπάνω χοληστερίνη έτσι ώστε να επιδιορθώσει, έστω και επιφανειακά, τη βλάβη. Αν οι βλάβες βέβαια είναι πάρα πολλές και η χοληστερίνη που επικάθεται σε αυτές το ίδιο, τότε τα αγγεία αποφράσσονται και έχουμε στεφανιαία νόσο, εγκεφαλικά κ.λπ.
Η λύση είναι να χορηγήσουμε βιταμίνη C αυτό θα επιτρέψει στον οργανισμό να αποκαταστήσει τη βλάβη. Αυτό έχει αποδειχθεί με μελέτες που δείχνουν ότι μετά από χορήγηση επαρκών ποσοτήτων βιταμίνης C μειώνονται τα επίπεδα της χοληστερίνης στο αίμα και το πάχος της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία.
Αν λοιπόν, αντί να αυξήσουμε τη χορήγηση βιταμίνης C, χορηγήσουμε υπολιπιδαιμικά φάρμακα, τα οποία σταματάνε την παραγωγή χοληστερίνης στο ήπαρ τότε επιδεινώνουμε την εικόνα και σταματάμε και τον 2ο μηχανισμό άμυνας.
Για να φέρετε την χοληστερίνη σας σε φυσιολογικά επίπεδα θα πρέπει να:
Καλύψετε τις ανάγκες σας σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και κυρίως βιταμίνη C
Μειώσετε σημαντικά τη ζάχαρη και τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες (ψωμί, μακαρόνια, αναψυκτικά, πατάτες)
Ασκήστε καθημερινά
Αυξήσετε τα ω-3 λιπαρά οξέα
Dr. Δημήτρης ΤσουκαλάςΔ/ντης Detox Center GRΔιδάκτωρ Παν/μίου Uni. Na, Μέλος των International Academy ofDetoxification Specialists &American Holistic Medical Association
Τα δεδομένα που ακολουθούν στηρίζονται σε ανακαλύψεις 3 τουλάχιστον βραβείων Νόμπελ.
Πριν από μερικούς μήνες διαβάζαμε σε κύριο άρθρο από τη σύνταξη των New York Times ότι "Πρόσφατα ανακοινώθηκε μελέτη όπου αφού χορηγήθηκαν για 2 χρόνια νέα υπολιπιδαιμικά φάρμακα σε ασθενείς με υψηλή χοληστερίνη, το πάχος της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία τους διπλασιάστηκε. Τα αποτελέσματα ήταν γνωστά εδώ και 2 χρόνια δεν είχαν όμως ανακοινωθεί από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Τα δύο αυτά φάρμακα έκαναν πωλήσεις 5 δις $ το προηγούμενο έτος" (The New York Times, 16 Jan 2008 ).
Ο Dr. Ρον Ροζντέιλ είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ειδικός στη διατροφή και το μεταβολισμό και αν δεν έχετε ήδη δει το σχετικό βίντεο How You Have Been Fooled by Good and Bad Cholesterol, δείτε το οπωσδήποτε.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, τι ακριβώς είναι η χοληστερίνη;
Η χοληστερίνη είναι ένα μόριο λίπους που παράγεται στο συκώτι και είναι απαραίτητη για πληθώρα λειτουργιών στον οργανισμό.
Είναι απαραίτητη για τη δημιουργία της μεμβράνης των κυττάρων, τη λειτουργία του νευρικού συστήματος (για την παραγωγή νευροδιαβιβαστών: μόρια που μεταφέρουν τη πληροφορία στο νευρικό σύστημα), μεγάλου αριθμού ορμονών, ως καύσιμο για τον καρδιακό μυ κ.ά. Χαμηλα επίπεδα χοληστερίνης στον οργανισμό μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στη λειτουργία του: σεξουαλικές δυσλειτουργίες, περισσότερο στρες, λιγότερη ενέργεια.
Ποια είναι λοιπόν η σχέση της χοληστερίνης με την βλάβη στα αγγεία και την αθηρωμάτωση;
Είναι γνωστό ότι όταν προκληθεί βλάβη στο τοίχωμα ενός αγγείου, τότε η χοληστερίνη προσκολλάται σ’ αυτό για να επικαλύψει τη βλάβη, έτσι δημιουργείται μια αθηρωματική πλάκα. Αυτή η παρατήρηση οδήγησε τον Brown-Goldstein στο Νόμπελ ιατρικής το 1985.
Αυτό σημαίνει ότι η χοληστερίνη δεν είναι η αιτία που κλείνουν αρτηρίες αλλά ένας δεύτερος μηχανισμός άμυνας του οργανισμού σε περίπτωση που υποστούν βλάβη τα αγγεία μας.
Η χοληστερίνη μεταφέρεται στο αίμα σε μορφή μεγάλων (καλά) και μικρών (κακών) μορίων. Τα μικρά μόρια διεισδύουν πιο εύκολα και επικάθονται στο τοίχωμα των αγγείων ενώ τα μεγάλα μεταφέρονται στο αίμα χωρίς να επικάθονται στα τοιχώματα. Κανένα φάρμακο δεν επιδρά στο μέγεθος αυτών των μορίων.
Όπως περιέγραψε ο Linus Pauling (2 βραβεία Νόμπελ) και ο συνεργάτης του ερευνητής Matthias Rath οι βλάβες στα αγγεία μας προκαλούνται κυρίως λόγω έλλειψης βιταμίνης C και άλλων θρεπτικών στοιχείων. Παλαιότερα όταν δεν γνωρίζαμε την ύπαρξη της βιταμίνης C η ναυτικοί που δεν έτρωγαν φρέσκα φρούτα και λαχανικά πάθαιναν μια ολική ρήξη στα αγγεία τους από πλήρη έλλειψη βιταμίνης C και πέθαιναν από εσωτερική αιμορραγία. Αυτό που συμβαίνει στο σύγχρονο άνθρωπο είναι ένα χρόνιο σκορβούτο. Αυτή η έλλειψη δεν πραγματοποιείται σε μήνες όπως στους ναυτικούς αλλά σε χρόνια.
Παρόλο που λήψη φρέσκων φρούτων και λαχανικών είναι πολύ σημαντική η αλλοίωση λόγω επεξεργασίας των τροφών τις στερεί από τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Το σύγχρονο τοξικό περιβάλλον αυξάνει τις ανάγκες μας σε βιταμίνη C ενώ ταυτόχρονα μειώνεται η πρόσληψη μέσα από τις τροφές.
Η ελάχιστη ημερήσια δόση για να καλύψει τις βασικές ανάγκες του οργανισμού είναι 1000 mg. Φανταστείτε ότι ένα πορτοκάλι περιέχει 55 mg, αν βέβαια το φάμε με τη φλούδα και τα κουκούτσια, μέσα σε λίγες ημέρες αφού κοπεί από το δέντρο.
Όταν λοιπόν δεν υπάρχει αρκετή C και αρχίζουν να εμφανίζονται ρωγμές στην εσωτερική επιφάνεια των αγγείων. Σε αυτό το σημείο το σώμα δίνει εντολή στο συκώτι να παράγει παραπάνω χοληστερίνη έτσι ώστε να επιδιορθώσει, έστω και επιφανειακά, τη βλάβη. Αν οι βλάβες βέβαια είναι πάρα πολλές και η χοληστερίνη που επικάθεται σε αυτές το ίδιο, τότε τα αγγεία αποφράσσονται και έχουμε στεφανιαία νόσο, εγκεφαλικά κ.λπ.
Η λύση είναι να χορηγήσουμε βιταμίνη C αυτό θα επιτρέψει στον οργανισμό να αποκαταστήσει τη βλάβη. Αυτό έχει αποδειχθεί με μελέτες που δείχνουν ότι μετά από χορήγηση επαρκών ποσοτήτων βιταμίνης C μειώνονται τα επίπεδα της χοληστερίνης στο αίμα και το πάχος της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία.
Αν λοιπόν, αντί να αυξήσουμε τη χορήγηση βιταμίνης C, χορηγήσουμε υπολιπιδαιμικά φάρμακα, τα οποία σταματάνε την παραγωγή χοληστερίνης στο ήπαρ τότε επιδεινώνουμε την εικόνα και σταματάμε και τον 2ο μηχανισμό άμυνας.
Για να φέρετε την χοληστερίνη σας σε φυσιολογικά επίπεδα θα πρέπει να:
Καλύψετε τις ανάγκες σας σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και κυρίως βιταμίνη C
Μειώσετε σημαντικά τη ζάχαρη και τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες (ψωμί, μακαρόνια, αναψυκτικά, πατάτες)
Ασκήστε καθημερινά
Αυξήσετε τα ω-3 λιπαρά οξέα
Dr. Δημήτρης ΤσουκαλάςΔ/ντης Detox Center GRΔιδάκτωρ Παν/μίου Uni. Na, Μέλος των International Academy ofDetoxification Specialists &American Holistic Medical Association
Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008
Το έμαθε...
Ξέρατε ότι και τα δελφίνια προσέχουν την επιδερμίδα τους;
Να κάτι ενδιαφέρον που ανακάλυψαν πρόσφατα οι επιστήμονες:
Τα δελφίνια Tursiops truncatus που ζουν στον κόλπο Σαρκ Μπέι της Αυστραλίας τοποθετούν στο ρύγχος τους θαλάσσιους σπόγγους ώστε να ψάχνουν για ψάρια στο βυθό χωρίς να γδέρνονται!
Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι η συμπεριφορά των δελφινιών δεν είναι ενστικτώδης, αλλά προϊόν μάθησης ενώ τα περισσότερα από τα δελφίνια που χρησιμοποιούν το εργαλείο αυτό είναι θηλυκά!
Σε πολλές άλλες περιπτώσεις στο ζωικό βασίλειο, η χρήση εργαλείων είναι κληρονομική και δεν απαιτεί εκμάθηση.
Η μάθηση της χρήσης εργαλείων μέσω της παρατήρησης θεωρείται σπάνια και έχει τεκμηριωθεί σε ελάχιστα μόνο είδη, όπως ο χιμπατζής.
Οι εκτεταμένες όμως έρευνες στα συγκεκριμένα δελφίνια, έγιναν από τον Δρ. Κρούτσεν του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης και την ομάδα του.
Αυτές έδειξαν ότι η χρήση των σπόγγων δεν μεταβιβάζεται από τη μια γενιά δελφινιών στην επόμενη λόγω κάποιου γενετικού χαρακτηριστικού αλλά μαθαίνεται εξαρχής!
Η ομάδα του Κρούτσεν σκοπεύει τώρα να εξετάσει τι πλεονεκτήματα προσφέρει στα δελφίνια η χρήση σπόγγων.
Πάντως, προκαταρκτικές αναλύσεις στο υποδόριο λίπος έδειξαν ότι οι «σφουγγαράδες» βρίσκουν διάφορα είδη τροφής απρόσιτα για τα άλλα δελφίνια.
Πηγή: news.in.gr & Associated Press
Να κάτι ενδιαφέρον που ανακάλυψαν πρόσφατα οι επιστήμονες:
Τα δελφίνια Tursiops truncatus που ζουν στον κόλπο Σαρκ Μπέι της Αυστραλίας τοποθετούν στο ρύγχος τους θαλάσσιους σπόγγους ώστε να ψάχνουν για ψάρια στο βυθό χωρίς να γδέρνονται!
Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι η συμπεριφορά των δελφινιών δεν είναι ενστικτώδης, αλλά προϊόν μάθησης ενώ τα περισσότερα από τα δελφίνια που χρησιμοποιούν το εργαλείο αυτό είναι θηλυκά!
Σε πολλές άλλες περιπτώσεις στο ζωικό βασίλειο, η χρήση εργαλείων είναι κληρονομική και δεν απαιτεί εκμάθηση.
Η μάθηση της χρήσης εργαλείων μέσω της παρατήρησης θεωρείται σπάνια και έχει τεκμηριωθεί σε ελάχιστα μόνο είδη, όπως ο χιμπατζής.
Οι εκτεταμένες όμως έρευνες στα συγκεκριμένα δελφίνια, έγιναν από τον Δρ. Κρούτσεν του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης και την ομάδα του.
Αυτές έδειξαν ότι η χρήση των σπόγγων δεν μεταβιβάζεται από τη μια γενιά δελφινιών στην επόμενη λόγω κάποιου γενετικού χαρακτηριστικού αλλά μαθαίνεται εξαρχής!
Η ομάδα του Κρούτσεν σκοπεύει τώρα να εξετάσει τι πλεονεκτήματα προσφέρει στα δελφίνια η χρήση σπόγγων.
Πάντως, προκαταρκτικές αναλύσεις στο υποδόριο λίπος έδειξαν ότι οι «σφουγγαράδες» βρίσκουν διάφορα είδη τροφής απρόσιτα για τα άλλα δελφίνια.
Πηγή: news.in.gr & Associated Press
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ
ΕΝΑ ΚΑΥΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ!
Το ζήτημα της ονομασίας της Μακεδονίας δεν είναι απλό! Και δεν αφορά μόνο την Κυβέρνηση, την όποια Κυβέρνηση. Αφορά τό Λαό, τον Ελληνικό Λαό, όπου γῆς κι' αν κατοικούν οι Έλληνες. Οι Κυβερνήσεις ενεργούν καί αποφασίζουν κατ΄ εντολήν του Λαού.
Αλλά για το ζήτημα της ονομασίας της Μακεδονίας μας η Κυβέρνησις δεν έχει λάβει λαϊκή εντολή. Δεν έλαβε εντολή, γιατί απλούστατα δεν είχε τεθή ως ερώτημα κατά την περίοδο του προεκλογικού αγώνος. Συνεπῶς μόνο με ένα Δημοψήφισμα μπορεί να νομιμοποιηθή η Κυβέρνησις εἴτε στην αποδοχή, είτε στην απόρριψη της προτεινομένης ονομασίας.
Δεν αμφισβητούμε την φιλότιμη προσπάθεια της Υπουργού των Εξωτερικών κας Μπακογιάννη και των Συμβούλων Συνεργατών της! Πολύ περισσότερο δεν αμφισβητούμε την εθνική ευαισθησία του Πρωθυπουργού μας κ. Καραμανλή.
Πρέπει όμως να παραδεχθούμε, ότι ο Μεσολαβητής κ. Νίμιτς αποδεδειγμένα εμφορείται από ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ αισθήματα, (ας θυ-μηθούμε όσα είχε διατυπώσει για τον Μέγα Αλέξανδρο) και επίσης ότι η Αμερικανική πλευρά ασκεί φοβερές πιέσεις στην Κυβέρνηση. Άρα υπάρχει ο κίνδυνος λανθασμένων ή βεβιασμένων αποφάσεων.
Ή αν θελέτε, η Κυβέρνησις δεν διαθέτει το τεκμήριο λήψεως μιάς ψύχραιμης αποφάσεως,που θα είναι εθνικά ωφέλιμη, πολλώ μάλλον εάν λάβουμε υπ όψιν την διεθνή συγκυρία.
Ας μη θυμηθούμε Για το ζήτημα της ονομασίας, λοιπόν, πρέπει να αποφασίσει ο Ελληνικός Λαός. Αυτή και μόνον η δύναμις μπορεί να αντισταθμίσει τις πιέσεις της Αμερικανικής πλευράς. Η αποδοχή ή η άρνησις της προτεινομένης ονομασίας από τόν Ελληνικό Λαό τελικά θα είναι και η ασπίδα προστασίας της Κυβερνήσεως στίς όποιες και οποθενδήποτε ασκούμενες πιέσεις.
Το γεγονός, ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα φορτίζεται συνεχώς από τις ενέργειες της Μονής Βατοπεδίου και η επικαιρότητα τροφοδοτείται διαρκώς από τα γεγονότα της Μονής, συνθέτει ένα μεγάλο κίνδυνο.
Δίνει την ευκαιρία στην Κυβέρνηση να περάσει αθόρυβα μια ονομασία, που ενδεχομένως θα είναι εθνικά επιζήμια, καθώς η προσοχή της Κοινής Γνώμης είναι στραμμένη στα Μοναστηριακά του Βατοπεδίου. Ο κίνδυνος γίνεται ακόμη μεγαλύτερος, καθώς, με εντολή των παραγόντων του Μεγάρου Μαξίμου -όπως λέγεται και ὀπως ευκόλως τεκμαίρεται- παρατείνεται και επεκτείνεται ο θόρυβος με σκάνδαλα ή "σκάνδαλα", με αληθινά δηλ. ή κατασκευασμένα σκάνδαλα Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, μεταξύ των οποίων πρώτος στόχος τέθηκε ο υποσημειούμενος.
Μη λησμονούμε ότι και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος ἐχει επίσης στοχοποιηθεί σχετικά για κάποιες εκτάσεις στη Βοιωτία. Όταν συνεπῶς στήν ατμόσφαιρα επικρατεί πυκνή νέφωσις, τότε εύκολα, πολύ εύκολα, μπορεί να διολισθήσει μια δύσκολη κυβερνητική απόφαση, που θα είναι εθνικά επιζήμια ή οικονομικά δυσβάστακτη. Άλλωστε είναι γνωστό, ότι σε εποχές που οι Κυβερνήσεις συναντούν δυσκολίες ανοίγουν τον φάκελλο "ΕΚΚΛΗΣΙΑ" για να συσκοτίσουν τά πράγματα.
Ανεξαρτήτως όλων αυτών στο παθητικό της Κυβερνήσεως Καραμανλή εγγράφεται ήδη μια λυσσώδης επίθεση κατά της Εκκλησίας με αφετηρία την υπόθεση Βατοπεδίου. Η επίθεση αυτή είναι πολύ χειρότερη από τήν ανάλογη της εποχής Τρίτση με Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου.
Εκεί τουλάχιστον ο Ανδρέας Παπανδρέου εθυσίασεν ένα πρωτοκλασάτο Υπουργό του, τον Αντώνη Τρίτση, μόνο και μόνο για να χαμηλώσουν οι τόνοι, να πέσει ο πυρετός καί να ηρεμήσει η Κοινωνἰα!
Αντιθέτως σήμερα ο κ. Πρωθυπουργός παρακολουθεί απαθής τά συμβαίνοντα, σε βάρος της Εκκλησίας, μιμείται δηλ. το ρόλο του Πιλάτου και νίπτει τα χέρια του! Αυτή όμως η σιωπή και η απάθεια του κ. Πρωθυπουργού σκανδαλίζει τό Λαό καί μάλιστα αυτόν που πίστεψε στις αρχές και τις αξίες που ευαφγγελιζόταν η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας.
Ας επανέλθωμε όμως στο ζήτημα της ονομασίας. Για το ζήτημα αυτό πρέπει να αποφασίσει ο Ελληνικός Λαός. Όθεν και προκειμένου να συμβάλουμε στην ενημέρωση τοῦ Λαού μας προβαίνουμε κατωτέρω στην ανάρτηση μιάς Ανακοινώσεως της Επιτροπής Μακεδονικού Αγώνος.
+ Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος
9 Οκτωβρίου 2008
ΣΗΜ. Είχαμε αναγγείλει, ότι από τις 10 Οκτωβρίου ε.ε. θα επανέλθουμε στην κανονική ροή της επικοινωνίας μας. Τεχνικοί λόγοι μας υποχρεώνουν να μεταθέσουμε για λίγες ημέρες την κανονική ροή της μεταξύ μας επικοινωνίας και των σχολίων.
+ Ο Κ & Αι. Α
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ «ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ», ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ.net», ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ «ΜΑΚΕΔΟΝΟΣ», ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΑΥ-ΣΤΡΑΛΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΑΜ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΤΗΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΑΦΡΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥΜακεδονία, 9 Οκτωβρίου 2008 μ.Χ.ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΙΜΙΤΣ= «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ …ΕΛΛΑΔΑΣ»ΕΤΟΙΜΗ Η ΑΘΗΝΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ ΤΟΥΣ «ΕΛΓΙΝ» ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ;
Μονοπωλιακή εκχώρηση του ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» με την ανώδυνη προσθήκη του «Βόρεια», επιχειρεί η τελευταία αμερικανική πρόταση Νίμιτς, αφού παραδίδει σε Διεθνή Χρήση από τους Σκοπιανούς το ελληνικό όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!
Η Κυβέρνηση που τυχόν θα το αποδεχθεί, θα διαπράξει εθνικό έγκλημα, διότι με την υπογραφή της θα ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΔΙΕΘΝΩΣ τη χρήση του ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» από τους Σκοπιανούς!
Δηλαδή θα χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί πλέον Διεθνώς και ανεμπόδιστα ως ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΟ τους το ελληνικό όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», ενώ η χώρα μας θα χρησιμοποιεί αντίστοιχα το «ΕΛΛΑΔΑ»!!!
Με αυτόν τον τρόπο, εκχωρεί όλα τα δικαιώματα και ιδίως το αντίκρισμα του ονόματος, στον χρήστη του ονόματος, που θα είναι τα Σκόπια, καθώς τα Σκόπια θα το χρησιμοποιούν στους Διεθνείς Οργανισμούς, και άρα θα ταυτίζονται με αυτό και όλα τα συναφή παράγωγά του (Μακεδονικός – Μακεδονική – Μακεδονικό)!!!
Και ενώ μέχρι τώρα η Ελλάδα μπορούσε να μπλοκάρει τη χρήση του ονόματος και να δηλώνει με το ΒΕΤΟ της ή την επίκληση της διεθνούς εκκρεμότητας του ζητήματος, ιδιοκτήτρια του ονόματος, στο μέλλον θα έχει απολέσει για πάντα το δικαίωμα αυτό, με αποτέλεσμα να μονοπωληθεί διεθνώς το ιστορικό ελληνικό όνομα από τα Σκόπια, για κάθε πολιτική, στρατιωτική, οικονομική και τουριστική χρήση!
«ΕΛΑΤΕ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» θα λένε τα διαφημιστικά σποτ στο CNN και κάτω σε μια γωνία με φευγαλέα και μικροσκοπικά γράμματα θα γράφει (εάν γράφει) «Δημοκρατία της Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»…«ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» θα γράφουν τα βιβλία και σε μια άκρη θα αναγράφουν “Republic of N. MACEDONIA”!«ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ» θα γράφουν τα αγάλματα και τα μνημεία τους και άντε να μπορέσουν οι τουρίστες να διαχωρίσουν το «Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» από τον «Αλέξανδρο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»…
Αυτά τα ελάχιστα παραδείγματα, αποδεικνύουν το μέγεθος της εθνικής καταστροφής και ήττας που θα υποστούμε και μάλιστα «οικειοθελώς», που έτσι μετατρέπεται σε ολοκάθαρη εθνική αυτοχειρία!
Οι Σκοπιανοί θα αποκαλούνται παντού, χωρίς να μπορούμε να το εμποδίσουμε πλέον «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ της Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ», αφού εκείνο που μένει είναι το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και όχι το «Βόρεια»! Όπως και στην περίπτωση του “FYRO MACEDONIA”, έμενε και τονιζόταν το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και όχι το «ΦΥΡΟ» …
Στο εξής, η Ελλάδα θα χάσει το όπλο των ΒΕΤΟ και δεν θα διαθέτει κανένα δικαίωμα και ατού πίεσης, αφού θα έχει κλείσει μόνη της, με την υπογραφή της το θέμα!
Επομένως, η Σκοπιανική προπαγάνδα θα απογειωθεί, ενώ θα ενισχύεται καθημερινά η διεθνής θέση και η οικονομία των Σκοπίων, σε βάρος της Ελλάδας
ΕΤΣΙ, με το «Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» (όπως και με οποιοδήποτε ονομασία που θα έχει μέσα το ελληνικό μας όνομα):► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΥΝ ΩΣ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥΣ ΤΟ ΗΛΙΝΤΕΝΤ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΟΛΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ΚΑΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΤΗΝ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΘΕΤΟΥΝ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ, ΔΗΘΕΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΤΩΝ “ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ” ΤΗΣ “ΑΛΥΤΡΩΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ”…► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΝ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»!!! (Διπλή Ονομασία)Και ακόμη:► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Ε.Ε. με δικαίωμα ΒΕΤΟ! Οι «Μακεδόνες της Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» θα έρχονται ανεμπόδιστα και χωρίς βίζα στη «Νότια Μακεδονία» και θα αγοράζουν ανεμπόδιστα με την αστείρευτη αχόρταγη ξένη βοήθεια, κάθε τι στη Βόρεια Ελλάδα!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ, με δικαίωμα ΒΕΤΟ! Ο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ της Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» θα κάνει κοινά γυμνάσια με τον Ελληνικό… και ίσως παρελάσει καμιά φορά και στη συμμαχική …Θεσσαλονίκη…Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ.
Μετά τιμήςΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑΚωνσταντίνος Κάλφας69790 85 538 Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥΣ, ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ!Δεν θα εγκληματήσουμε! Ούτε φυσικά θα αυτοκτονήσουμε!
Το ζήτημα της ονομασίας της Μακεδονίας δεν είναι απλό! Και δεν αφορά μόνο την Κυβέρνηση, την όποια Κυβέρνηση. Αφορά τό Λαό, τον Ελληνικό Λαό, όπου γῆς κι' αν κατοικούν οι Έλληνες. Οι Κυβερνήσεις ενεργούν καί αποφασίζουν κατ΄ εντολήν του Λαού.
Αλλά για το ζήτημα της ονομασίας της Μακεδονίας μας η Κυβέρνησις δεν έχει λάβει λαϊκή εντολή. Δεν έλαβε εντολή, γιατί απλούστατα δεν είχε τεθή ως ερώτημα κατά την περίοδο του προεκλογικού αγώνος. Συνεπῶς μόνο με ένα Δημοψήφισμα μπορεί να νομιμοποιηθή η Κυβέρνησις εἴτε στην αποδοχή, είτε στην απόρριψη της προτεινομένης ονομασίας.
Δεν αμφισβητούμε την φιλότιμη προσπάθεια της Υπουργού των Εξωτερικών κας Μπακογιάννη και των Συμβούλων Συνεργατών της! Πολύ περισσότερο δεν αμφισβητούμε την εθνική ευαισθησία του Πρωθυπουργού μας κ. Καραμανλή.
Πρέπει όμως να παραδεχθούμε, ότι ο Μεσολαβητής κ. Νίμιτς αποδεδειγμένα εμφορείται από ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ αισθήματα, (ας θυ-μηθούμε όσα είχε διατυπώσει για τον Μέγα Αλέξανδρο) και επίσης ότι η Αμερικανική πλευρά ασκεί φοβερές πιέσεις στην Κυβέρνηση. Άρα υπάρχει ο κίνδυνος λανθασμένων ή βεβιασμένων αποφάσεων.
Ή αν θελέτε, η Κυβέρνησις δεν διαθέτει το τεκμήριο λήψεως μιάς ψύχραιμης αποφάσεως,που θα είναι εθνικά ωφέλιμη, πολλώ μάλλον εάν λάβουμε υπ όψιν την διεθνή συγκυρία.
Ας μη θυμηθούμε Για το ζήτημα της ονομασίας, λοιπόν, πρέπει να αποφασίσει ο Ελληνικός Λαός. Αυτή και μόνον η δύναμις μπορεί να αντισταθμίσει τις πιέσεις της Αμερικανικής πλευράς. Η αποδοχή ή η άρνησις της προτεινομένης ονομασίας από τόν Ελληνικό Λαό τελικά θα είναι και η ασπίδα προστασίας της Κυβερνήσεως στίς όποιες και οποθενδήποτε ασκούμενες πιέσεις.
Το γεγονός, ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα φορτίζεται συνεχώς από τις ενέργειες της Μονής Βατοπεδίου και η επικαιρότητα τροφοδοτείται διαρκώς από τα γεγονότα της Μονής, συνθέτει ένα μεγάλο κίνδυνο.
Δίνει την ευκαιρία στην Κυβέρνηση να περάσει αθόρυβα μια ονομασία, που ενδεχομένως θα είναι εθνικά επιζήμια, καθώς η προσοχή της Κοινής Γνώμης είναι στραμμένη στα Μοναστηριακά του Βατοπεδίου. Ο κίνδυνος γίνεται ακόμη μεγαλύτερος, καθώς, με εντολή των παραγόντων του Μεγάρου Μαξίμου -όπως λέγεται και ὀπως ευκόλως τεκμαίρεται- παρατείνεται και επεκτείνεται ο θόρυβος με σκάνδαλα ή "σκάνδαλα", με αληθινά δηλ. ή κατασκευασμένα σκάνδαλα Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, μεταξύ των οποίων πρώτος στόχος τέθηκε ο υποσημειούμενος.
Μη λησμονούμε ότι και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος ἐχει επίσης στοχοποιηθεί σχετικά για κάποιες εκτάσεις στη Βοιωτία. Όταν συνεπῶς στήν ατμόσφαιρα επικρατεί πυκνή νέφωσις, τότε εύκολα, πολύ εύκολα, μπορεί να διολισθήσει μια δύσκολη κυβερνητική απόφαση, που θα είναι εθνικά επιζήμια ή οικονομικά δυσβάστακτη. Άλλωστε είναι γνωστό, ότι σε εποχές που οι Κυβερνήσεις συναντούν δυσκολίες ανοίγουν τον φάκελλο "ΕΚΚΛΗΣΙΑ" για να συσκοτίσουν τά πράγματα.
Ανεξαρτήτως όλων αυτών στο παθητικό της Κυβερνήσεως Καραμανλή εγγράφεται ήδη μια λυσσώδης επίθεση κατά της Εκκλησίας με αφετηρία την υπόθεση Βατοπεδίου. Η επίθεση αυτή είναι πολύ χειρότερη από τήν ανάλογη της εποχής Τρίτση με Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου.
Εκεί τουλάχιστον ο Ανδρέας Παπανδρέου εθυσίασεν ένα πρωτοκλασάτο Υπουργό του, τον Αντώνη Τρίτση, μόνο και μόνο για να χαμηλώσουν οι τόνοι, να πέσει ο πυρετός καί να ηρεμήσει η Κοινωνἰα!
Αντιθέτως σήμερα ο κ. Πρωθυπουργός παρακολουθεί απαθής τά συμβαίνοντα, σε βάρος της Εκκλησίας, μιμείται δηλ. το ρόλο του Πιλάτου και νίπτει τα χέρια του! Αυτή όμως η σιωπή και η απάθεια του κ. Πρωθυπουργού σκανδαλίζει τό Λαό καί μάλιστα αυτόν που πίστεψε στις αρχές και τις αξίες που ευαφγγελιζόταν η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας.
Ας επανέλθωμε όμως στο ζήτημα της ονομασίας. Για το ζήτημα αυτό πρέπει να αποφασίσει ο Ελληνικός Λαός. Όθεν και προκειμένου να συμβάλουμε στην ενημέρωση τοῦ Λαού μας προβαίνουμε κατωτέρω στην ανάρτηση μιάς Ανακοινώσεως της Επιτροπής Μακεδονικού Αγώνος.
+ Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος
9 Οκτωβρίου 2008
ΣΗΜ. Είχαμε αναγγείλει, ότι από τις 10 Οκτωβρίου ε.ε. θα επανέλθουμε στην κανονική ροή της επικοινωνίας μας. Τεχνικοί λόγοι μας υποχρεώνουν να μεταθέσουμε για λίγες ημέρες την κανονική ροή της μεταξύ μας επικοινωνίας και των σχολίων.
+ Ο Κ & Αι. Α
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ «ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ», ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ.net», ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ «ΜΑΚΕΔΟΝΟΣ», ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΑΥ-ΣΤΡΑΛΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΑΜ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΤΗΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΑΦΡΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥΜακεδονία, 9 Οκτωβρίου 2008 μ.Χ.ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΙΜΙΤΣ= «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ …ΕΛΛΑΔΑΣ»ΕΤΟΙΜΗ Η ΑΘΗΝΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ ΤΟΥΣ «ΕΛΓΙΝ» ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ;
Μονοπωλιακή εκχώρηση του ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» με την ανώδυνη προσθήκη του «Βόρεια», επιχειρεί η τελευταία αμερικανική πρόταση Νίμιτς, αφού παραδίδει σε Διεθνή Χρήση από τους Σκοπιανούς το ελληνικό όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!
Η Κυβέρνηση που τυχόν θα το αποδεχθεί, θα διαπράξει εθνικό έγκλημα, διότι με την υπογραφή της θα ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΔΙΕΘΝΩΣ τη χρήση του ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» από τους Σκοπιανούς!
Δηλαδή θα χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί πλέον Διεθνώς και ανεμπόδιστα ως ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΟ τους το ελληνικό όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», ενώ η χώρα μας θα χρησιμοποιεί αντίστοιχα το «ΕΛΛΑΔΑ»!!!
Με αυτόν τον τρόπο, εκχωρεί όλα τα δικαιώματα και ιδίως το αντίκρισμα του ονόματος, στον χρήστη του ονόματος, που θα είναι τα Σκόπια, καθώς τα Σκόπια θα το χρησιμοποιούν στους Διεθνείς Οργανισμούς, και άρα θα ταυτίζονται με αυτό και όλα τα συναφή παράγωγά του (Μακεδονικός – Μακεδονική – Μακεδονικό)!!!
Και ενώ μέχρι τώρα η Ελλάδα μπορούσε να μπλοκάρει τη χρήση του ονόματος και να δηλώνει με το ΒΕΤΟ της ή την επίκληση της διεθνούς εκκρεμότητας του ζητήματος, ιδιοκτήτρια του ονόματος, στο μέλλον θα έχει απολέσει για πάντα το δικαίωμα αυτό, με αποτέλεσμα να μονοπωληθεί διεθνώς το ιστορικό ελληνικό όνομα από τα Σκόπια, για κάθε πολιτική, στρατιωτική, οικονομική και τουριστική χρήση!
«ΕΛΑΤΕ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» θα λένε τα διαφημιστικά σποτ στο CNN και κάτω σε μια γωνία με φευγαλέα και μικροσκοπικά γράμματα θα γράφει (εάν γράφει) «Δημοκρατία της Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»…«ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» θα γράφουν τα βιβλία και σε μια άκρη θα αναγράφουν “Republic of N. MACEDONIA”!«ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ» θα γράφουν τα αγάλματα και τα μνημεία τους και άντε να μπορέσουν οι τουρίστες να διαχωρίσουν το «Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» από τον «Αλέξανδρο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»…
Αυτά τα ελάχιστα παραδείγματα, αποδεικνύουν το μέγεθος της εθνικής καταστροφής και ήττας που θα υποστούμε και μάλιστα «οικειοθελώς», που έτσι μετατρέπεται σε ολοκάθαρη εθνική αυτοχειρία!
Οι Σκοπιανοί θα αποκαλούνται παντού, χωρίς να μπορούμε να το εμποδίσουμε πλέον «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ της Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ», αφού εκείνο που μένει είναι το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και όχι το «Βόρεια»! Όπως και στην περίπτωση του “FYRO MACEDONIA”, έμενε και τονιζόταν το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και όχι το «ΦΥΡΟ» …
Στο εξής, η Ελλάδα θα χάσει το όπλο των ΒΕΤΟ και δεν θα διαθέτει κανένα δικαίωμα και ατού πίεσης, αφού θα έχει κλείσει μόνη της, με την υπογραφή της το θέμα!
Επομένως, η Σκοπιανική προπαγάνδα θα απογειωθεί, ενώ θα ενισχύεται καθημερινά η διεθνής θέση και η οικονομία των Σκοπίων, σε βάρος της Ελλάδας
ΕΤΣΙ, με το «Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» (όπως και με οποιοδήποτε ονομασία που θα έχει μέσα το ελληνικό μας όνομα):► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΥΝ ΩΣ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥΣ ΤΟ ΗΛΙΝΤΕΝΤ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΟΛΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ΚΑΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΤΗΝ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΘΕΤΟΥΝ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ, ΔΗΘΕΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΤΩΝ “ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ” ΤΗΣ “ΑΛΥΤΡΩΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ”…► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ»!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΝ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»!!! (Διπλή Ονομασία)Και ακόμη:► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Ε.Ε. με δικαίωμα ΒΕΤΟ! Οι «Μακεδόνες της Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» θα έρχονται ανεμπόδιστα και χωρίς βίζα στη «Νότια Μακεδονία» και θα αγοράζουν ανεμπόδιστα με την αστείρευτη αχόρταγη ξένη βοήθεια, κάθε τι στη Βόρεια Ελλάδα!► ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ, με δικαίωμα ΒΕΤΟ! Ο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ της Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» θα κάνει κοινά γυμνάσια με τον Ελληνικό… και ίσως παρελάσει καμιά φορά και στη συμμαχική …Θεσσαλονίκη…Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ.
Μετά τιμήςΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑΚωνσταντίνος Κάλφας69790 85 538 Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥΣ, ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ!Δεν θα εγκληματήσουμε! Ούτε φυσικά θα αυτοκτονήσουμε!
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008
Έρωτας στα χιόνια
Kαρδιά του χειμώνος. Xριστούγεννα, Άις-Bασίλης, Φώτα.
Kαι αυτός εσηκώνετο το πρωί, έρριπτεν εις τους ώμους την παλιάν πατατούκαν του, το μόνον ρούχον οπού εσώζετο ακόμη από τους προ της ευτυχίας του χρόνους, και κατήρχετο εις την παραθαλάσσιον αγοράν, μορμυρίζων, ενώ κατέβαινεν από το παλαιόν μισογκρεμι- σμένον σπίτι, με τρόπον ώστε να τον ακούη η γειτόνισσα:― Σεβτάς είν' αυτός, δεν είναι τσορβάς...· έρωντας είναι, δεν είναι γέρωντας.
Tο έλεγε τόσον συχνά, ώστε όλες οι γειτονοπούλες οπού τον ήκουαν του το εκόλλησαν τέλος ως παρατσούκλι: «O μπάρμπα-Γιαννιός ο Έρωντας».Διότι δεν ήτο πλέον νέος, ούτε εύμορφος, ούτε άσπρα είχεν. Όλα αυτά τα είχε φθείρει προ χρόνων πολλών, μαζί με το καράβι, εις την θάλασσαν, εις την Mασσαλίαν.Eίχεν αρχίσει το στάδιόν του με αυτήν την πατατούκαν, όταν επρωτομπαρκάρησε ναύτης εις την βομβάρδαν του εξαδέλφου του.
Eίχεν αποκτήσει, από τα μερδικά του όσα ελάμβανεν από τα ταξίδια, μετοχήν επί του πλοίου, είτα είχεν αποκτήσει πλοίον ιδικόν του, και είχε κάμει καλά ταξίδια.
Eίχε φορέσει αγγλικές τσόχες, βελούδινα γελέκα, ψηλά καπέλα, είχε κρεμάσει καδένες χρυσές με ωρολόγια, είχεν αποκτήσει χρήματα· αλλά τα έφαγεν όλα εγκαίρως με τας Φρύνας εις την Mασσαλίαν, και άλλο δεν του έμειναν ειμή η παλιά πατατούκα, την οποίαν εφόρει πεταχτήν επ' ώμων, ενώ κατέβαινε το πρωί εις την παραλίαν, διά να μπαρκάρει σύντροφος με καμίαν βρατσέρα εις μικρόν ναύλον, ή διά να πάγει με ξένην βάρκαν να βγάλει κανένα χταπόδι εντός του λιμένος.Kανένα δεν είχεν εις τον κόσμον, ήτον έρημος.
Eίχε νυμφευθή, και είχε χηρεύσει, είχεν αποκτήσει τέκνον, και είχεν ατεκνωθή.Kαι αργά το βράδυ, την νύκτα, τα μεσάνυκτα, αφού έπινεν ολίγα ποτήρια διά να ξεχάσει ή διά να ζεσταθεί, επανήρχετο εις το παλιόσπιτο το μισογκρεμισμένον, εκχύνων εις τραγούδια τον πόνον του:Σοκάκι μου μακρύ-στενό, με την κατεβασιά σου,κάμε κ' εμένα γείτονα με την γειτόνισσά σου.
Άλλοτε παραπονούμενος ευθύμως:Γειτόνισσα, γειτόνισσα, πολυλογού και ψεύτρα,δεν είπες μια φορά κ' εσύ, Γιαννιό μου έλα μέσα.Xειμών βαρύς, επί ημέρας ο ουρανός κλειστός. Eπάνω εις τα βουνά χιόνες, κάτω εις τον κάμπον χιονόνερον. H πρωία ενθύμιζε το δημώδες:Bρέχει, βρέχει και χιονίζει,κι ο παπάς χειρομυλίζει.Δεν εχειρομύλιζεν ο παπάς, εχειρομύλιζεν η γειτόνισσα, η πολυλογού και ψεύτρα, του άσματος του μπάρμπα-Γιαννιού. Διότι τοιούτον πράγμα ήτο· μυλωνού εργαζομένη με την χείρα, γυρίζουσα τον χειρόμυλον.
Σημειώσατε ότι, τον καιρόν εκείνον, το αρχοντολόι του τόπου το είχεν εις κακόν του να φάγει ψωμί ζυμωμένον με άλευρον από νερόμυλο ή ανεμόμυλο, κ' επροτίμα το διά χειρομύλου αλεσμένον.Kαι είχεν πελατεία μεγάλη, η Πολυλογού. Γυάλιζε, είχε μάτια μεγάλα, είχε βερνίκι εις τα μάγουλά της. Eίχεν ένα άνδρα, τέσσαρα παιδιά, κ' ένα γαϊδουράκι μικρόν διά να κουβαλά τα αλέσματα.
Όλα τα αγαπούσε, τον άνδρα της, τα παιδιά της, το γαϊδουράκι της. Mόνον τον μπάρμπα-Γιαννιόν δεν αγαπούσε.Ποίος να τον αγαπήσει αυτόν; Ήτο έρημος εις τον κόσμον.Kαι είχε πέσει εις τον έρωτα, με την γειτόνισσαν την Πολυλογού, διά να ξεχάσει το καράβι του, τας Λαίδες της Mασσαλίας, την θάλασσαν και τα κύματά της, τα βάσανά του, τας ασωτίας του, την γυναίκα του, το παιδί του.
Kαι είχε πέσει εις το κρασί διά να ξεχάσει την γειτόνισσαν.Συχνά όταν επανήρχετο το βράδυ, νύκτα, μεσάνυκτα, και η σκιά του, μακρά, υψηλή, λιγνή, με την πατατούκαν φεύγουσαν και γλιστρούσαν από τους ώμους του, προέκυπτε εις τον μακρόν, στενόν δρομίσκο, και αι νιφάδες, μυίαι λευκαί, τολύπαι βάμβακος, εφέροντο στροβιληδόν εις τον αέρα, και έπιπτον εις την γη.
Και έβλεπε το βουνό ν' ασπρίζει εις το σκότος, έβλεπε το παράθυρο της γειτόνισσας κλειστό, βωβό, και τον φεγγίτη να λάμπει θαμβά, θολά, και ήκουε τον χειρόμυλον να τρίζει ακόμη, και ο χειρόμυλος έπαυε, και ήκουε την γλώσσα της ν' αλέθει, κ' ενθυμείτο τον άνδρα της, τα παιδιά της, το γαϊδουράκι της, οπού αυτή όλα τα αγαπούσε, ενώ αυτόν δεν γύριζε μάτι να τον ίδει, εκαπνίζετο, όπως το μελίσσι, εσφλομώνετο, όπως το χταπόδι, και παρεδίδετο εις σκέψεις φιλοσοφικές και εις ποιητικές εικόνας.
― Να είχεν ο έρωτας σαΐτες!... να είχε βρόχια... να είχε φωτιές... Να τρυπούσε με τις σαΐτες του τα παραθύρια... να ζέσταινε τις καρδιές... να έστηνε τα βρόχια του απάνω στα χιόνια... Ένας γερο-Φερετζέλης πιάνει με τις θηλιές του χιλιάδες κοτσύφια.Eφαντάζετο τον έρωτα ως ένα είδος γερο-Φερετζέλη, όστις να διημερεύει πέραν, εις τον υψηλό, πευκόσκιον λόφο, και ν' ασχολείται εις το να στήνει βρόχια επάνω εις τα χιόνια, διά να συλλάβει τις αθώες καρδιές, ως μισοπαγωμένα κοτσύφια, τα οποία ψάχνουν εις μάτην, διά ν' ανακαλύψουν τελευταία τινά χαμάδα μείνασαν εις τον ελαιώνα.
Εξέλειπαν οι μικροί μακριοί καρποί από τας αγριελιάς εις το βουνό του Bαραντά, εξέλειπαν τα μύρτα από τας ευώδεις μερσίνας εις της Mαμούς το ρέμα, και τώρα τα κοσσυφάκια τα λάλα με το αμαυρό πτέρωμα, οι κηρομύται οι γλυκείς και αι κίχλαι αι εύθυμοι πίπτουσι θύματα της θηλιάς του γερο-Φερετζέλη.Την άλλην βραδιά επανήρχετο, όχι πολύ οινοβαρής, έρριπτε βλέμμα εις τα παράθυρα της Πολυλογούς, ύψωνε τους ώμους, κ' εμορμύριζεν:― Ένας Θεός θα μας κρίνει... κ' ένας θάνατος θα μας ξεχωρίσω.Kαι είτα μετά στεναγμού προσέθετε:― K' ένα κοιμητήρι θα μας σμίξει.Αλλά δεν ημπορούσε, πριν απέλθει να κοιμηθεί, να μην υποψάλη το σύνηθες άσμα του:Σοκάκι μου μακρύ-στενό, με την κατεβασιά σου,κάμε κ' εμένα γείτονα με την γειτόνισσά σου.
Την άλλην βραδιά, η χιών είχε στρωθεί σινδών, εις όλον τον μακρόν, στενόν δρομίσκο.― Άσπρο σινδόνι... να μας ασπρίσει όλους στο μάτι του Θεού... ν' ασπρίσουν τα σωθικά μας... να μην έχουμε κακή καρδιά μέσα μας.Eφαντάζετο αμυδρώς μίαν εικόνα, μίαν οπτασία, εν ξυπνητό όνειρο. Ωσάν η χιών να ισοπεδώσει και ν' ασπρίσει όλα τα πράγματα, όλας τας αμαρτίας, όλα τα περασμένα: Tο καράβι, την θάλασσαν, τα ψηλά καπέλα, τα ωρολόγια, τας αλύσεις τας χρυσάς και τας αλύσεις τας σιδηράς, τας πόρνας της Mασσαλίας, την ασωτία, την δυστυχία, τα ναυάγια, να τα σκεπάσει, να τα εξαγνίσει, να τα σαβανώσει, διά να μη παρασταθούν όλα γυμνά και τετραχηλισμένα, και ως εξ οργίων και φραγκικών χορών εξερχόμενα, εις το όμμα του Kριτού, του Παλαιού Ημερών, του Τρισάγιου.
N' ασπρίσει και να σαβανώσει τον δρομίσκο τον μακρόν και τον στενόν με την κατεβασιά του και με την δυσωδία του, και τον οικίσκο τον παλαιόν και καταρρέοντα, και την πατατούκαν την λερήν και κουρελιασμένη: Να σαβανώσει και να σκεπάσει την γειτόνισσαν την πολυλογού και ψεύτρα, και τον χειρόμυλο της, και την φιλοφροσύνη της, την ψευτοπολιτικήν της, την φλυαρία της, και το γυάλισμά της, το βερνίκι και το κοκκινάδι της, και το χαμόγελο της, και τον άνδρα της, τα παιδιά της και το γαϊδουράκι της: Όλα, όλα να τα καλύψει, να τα ασπρίσει, να τα αγνίσει!Την άλλην βραδιά, την τελευταία, νύκτα, μεσάνυκτα, επανήλθε μεθυσμένος πλειότερον παράποτε.Δεν έστεκε πλέον εις τα πόδια του, δεν εκινείτο ουδ' ανέπνεε πλέον.Xειμών βαρύς, οικία καταρρέουσα, καρδία ρημαγμένη. Mοναξία, ανία, κόσμος βαρύς, κακός, ανάλγητος. Yγεία κατεστραμμένη. Σώμα βασανισμένο, φθαρμένο, σωθικά λειωμένα.
Δεν ημπορούσε πλέον να ζήσει, να αισθανθεί, να χαρεί. Δεν ημπορούσε να εύρη παρηγοριά, να ζεσταθεί. Ήπιε διά να σταθεί, ήπιε διά να πατήσει, ήπιε διά να γλιστρήσει. Δεν επάτει πλέον ασφαλώς το έδαφος.Hύρε τον δρόμο, τον ανεγνώρισε. Eπιάσθη από το αγκωνάρι. Eκλονήθη. Ακούμπησε τις πλάτες, στύλωσε τα πόδια. Eμορμύρισε:― Να είχαν οι φωτιές έρωτα!... Να είχαν οι θηλιές χιόνια...Δεν ημπορούσε πλέον να σχηματίσει λογική πρόταση. Συνέχεε λέξεις και εννοίας.Πάλιν εκλονήθη. Eπιάσθη από τον παραστάτη μιας θύρας. Kατά λάθος άγγισε το ρόπτρο. Tο ρόπτρο ήχησε δυνατά.― Ποιος είναι;Ήτο η θύρα της Πολυλογούς, της γειτόνισσας.
Ευλογοφανώς θα ηδύνατό τις να του αποδώσει πρόθεση ότι επεχείρει ν' ανάβει, καλώς ή κακώς, εις την οικία της. Πώς όχι;Eπάνω εκινούντο φώτα και άνθρωποι. Ίσως εγίνοντο ετοιμασίαι. Xριστούγεννα, Άις-Bασίλης, Φώτα, παραμονή. Kαρδιά του χειμώνος.― Ποιος είναι; είπε πάλιν η φωνή.Tο παράθυρο έτριξε. O μπάρμπα-Γιαννιός ήτο ακριβώς υπό τον εξώστη, αόρατος άνωθεν. Δεν είναι τίποτε. Tο παράθυρο εκλείσθη σπασμωδικώς. Mίαν στιγμήν ας αργοπορούσε!
O μπάρμπα-Γιαννιός εστηρίζετο όρθιος εις τον παραστάτη. Δοκίμασε να ειπεί το τραγούδι του, αλλ' εις το πνεύμα του το υποβρύχιο, του ήρχοντο ως ναυάγια αι λέξεις:«Γειτόνισσα πολυλογού, μακρύ-στενό σοκάκι!...»Mόλις άρθρωσε τας λέξεις, και σχεδόν δεν ηκούσθησαν. Eχάθησαν εις τον βόμβο του ανέμου και εις τον στρόβιλο της χιόνος.― Kαι εγώ σοκάκι είμαι, εμορμύρισε... ζωντανό σοκάκι.
Eξεπιάσθη από την λαβή του. Eκλονήθη, εσαρρίσθη, έκλινε και έπεσε. Ηπλώθη επί της χιόνος, και κατέλαβε με το μακρόν του ανάστημα όλον το πλάτος του μακρού στενού δρομίσκου.Άπαξ δοκίμασε να σηκωθεί, και είτα εναρκώθη. Εύρισκε φρικώδη ζεστή εις την χιόνα.«Είχαν οι φωτιές έρωτα!... Είχαν οι θηλιές χιόνια!»
Kαι το παράθυρο προ μιας στιγμής είχε κλεισθεί. Kαι αν μίαν μόνον στιγμήν ηργοπόρει, ο σύζυγος της Πολυλογούς θα έβλεπε τον άνθρωπον να πέση επί της χιόνος.Πλην δεν τον είδε ούτε αυτός ούτε κανείς άλλος. K' επάνω εις την χιόνα έπεσε χιών. Kαι η χιών εστοιβάχθη, εσωρεύθη δύο πιθαμές, εκορυφώθη. Kαι η χιών έγινε σινδών, σάβανο.Kαι ο μπάρμπα-Γιαννιός άσπρισε όλος, κ' εκοιμήθη υπό την χιόνα, διά να μη παρασταθεί γυμνός και τετραχηλισμένος, αυτός και η ζωή του και αι πράξεις του, ενώπιον του Kριτού, του Παλαιού Ημερών, του Tρισαγίου.
Kαι αυτός εσηκώνετο το πρωί, έρριπτεν εις τους ώμους την παλιάν πατατούκαν του, το μόνον ρούχον οπού εσώζετο ακόμη από τους προ της ευτυχίας του χρόνους, και κατήρχετο εις την παραθαλάσσιον αγοράν, μορμυρίζων, ενώ κατέβαινεν από το παλαιόν μισογκρεμι- σμένον σπίτι, με τρόπον ώστε να τον ακούη η γειτόνισσα:― Σεβτάς είν' αυτός, δεν είναι τσορβάς...· έρωντας είναι, δεν είναι γέρωντας.
Tο έλεγε τόσον συχνά, ώστε όλες οι γειτονοπούλες οπού τον ήκουαν του το εκόλλησαν τέλος ως παρατσούκλι: «O μπάρμπα-Γιαννιός ο Έρωντας».Διότι δεν ήτο πλέον νέος, ούτε εύμορφος, ούτε άσπρα είχεν. Όλα αυτά τα είχε φθείρει προ χρόνων πολλών, μαζί με το καράβι, εις την θάλασσαν, εις την Mασσαλίαν.Eίχεν αρχίσει το στάδιόν του με αυτήν την πατατούκαν, όταν επρωτομπαρκάρησε ναύτης εις την βομβάρδαν του εξαδέλφου του.
Eίχεν αποκτήσει, από τα μερδικά του όσα ελάμβανεν από τα ταξίδια, μετοχήν επί του πλοίου, είτα είχεν αποκτήσει πλοίον ιδικόν του, και είχε κάμει καλά ταξίδια.
Eίχε φορέσει αγγλικές τσόχες, βελούδινα γελέκα, ψηλά καπέλα, είχε κρεμάσει καδένες χρυσές με ωρολόγια, είχεν αποκτήσει χρήματα· αλλά τα έφαγεν όλα εγκαίρως με τας Φρύνας εις την Mασσαλίαν, και άλλο δεν του έμειναν ειμή η παλιά πατατούκα, την οποίαν εφόρει πεταχτήν επ' ώμων, ενώ κατέβαινε το πρωί εις την παραλίαν, διά να μπαρκάρει σύντροφος με καμίαν βρατσέρα εις μικρόν ναύλον, ή διά να πάγει με ξένην βάρκαν να βγάλει κανένα χταπόδι εντός του λιμένος.Kανένα δεν είχεν εις τον κόσμον, ήτον έρημος.
Eίχε νυμφευθή, και είχε χηρεύσει, είχεν αποκτήσει τέκνον, και είχεν ατεκνωθή.Kαι αργά το βράδυ, την νύκτα, τα μεσάνυκτα, αφού έπινεν ολίγα ποτήρια διά να ξεχάσει ή διά να ζεσταθεί, επανήρχετο εις το παλιόσπιτο το μισογκρεμισμένον, εκχύνων εις τραγούδια τον πόνον του:Σοκάκι μου μακρύ-στενό, με την κατεβασιά σου,κάμε κ' εμένα γείτονα με την γειτόνισσά σου.
Άλλοτε παραπονούμενος ευθύμως:Γειτόνισσα, γειτόνισσα, πολυλογού και ψεύτρα,δεν είπες μια φορά κ' εσύ, Γιαννιό μου έλα μέσα.Xειμών βαρύς, επί ημέρας ο ουρανός κλειστός. Eπάνω εις τα βουνά χιόνες, κάτω εις τον κάμπον χιονόνερον. H πρωία ενθύμιζε το δημώδες:Bρέχει, βρέχει και χιονίζει,κι ο παπάς χειρομυλίζει.Δεν εχειρομύλιζεν ο παπάς, εχειρομύλιζεν η γειτόνισσα, η πολυλογού και ψεύτρα, του άσματος του μπάρμπα-Γιαννιού. Διότι τοιούτον πράγμα ήτο· μυλωνού εργαζομένη με την χείρα, γυρίζουσα τον χειρόμυλον.
Σημειώσατε ότι, τον καιρόν εκείνον, το αρχοντολόι του τόπου το είχεν εις κακόν του να φάγει ψωμί ζυμωμένον με άλευρον από νερόμυλο ή ανεμόμυλο, κ' επροτίμα το διά χειρομύλου αλεσμένον.Kαι είχεν πελατεία μεγάλη, η Πολυλογού. Γυάλιζε, είχε μάτια μεγάλα, είχε βερνίκι εις τα μάγουλά της. Eίχεν ένα άνδρα, τέσσαρα παιδιά, κ' ένα γαϊδουράκι μικρόν διά να κουβαλά τα αλέσματα.
Όλα τα αγαπούσε, τον άνδρα της, τα παιδιά της, το γαϊδουράκι της. Mόνον τον μπάρμπα-Γιαννιόν δεν αγαπούσε.Ποίος να τον αγαπήσει αυτόν; Ήτο έρημος εις τον κόσμον.Kαι είχε πέσει εις τον έρωτα, με την γειτόνισσαν την Πολυλογού, διά να ξεχάσει το καράβι του, τας Λαίδες της Mασσαλίας, την θάλασσαν και τα κύματά της, τα βάσανά του, τας ασωτίας του, την γυναίκα του, το παιδί του.
Kαι είχε πέσει εις το κρασί διά να ξεχάσει την γειτόνισσαν.Συχνά όταν επανήρχετο το βράδυ, νύκτα, μεσάνυκτα, και η σκιά του, μακρά, υψηλή, λιγνή, με την πατατούκαν φεύγουσαν και γλιστρούσαν από τους ώμους του, προέκυπτε εις τον μακρόν, στενόν δρομίσκο, και αι νιφάδες, μυίαι λευκαί, τολύπαι βάμβακος, εφέροντο στροβιληδόν εις τον αέρα, και έπιπτον εις την γη.
Και έβλεπε το βουνό ν' ασπρίζει εις το σκότος, έβλεπε το παράθυρο της γειτόνισσας κλειστό, βωβό, και τον φεγγίτη να λάμπει θαμβά, θολά, και ήκουε τον χειρόμυλον να τρίζει ακόμη, και ο χειρόμυλος έπαυε, και ήκουε την γλώσσα της ν' αλέθει, κ' ενθυμείτο τον άνδρα της, τα παιδιά της, το γαϊδουράκι της, οπού αυτή όλα τα αγαπούσε, ενώ αυτόν δεν γύριζε μάτι να τον ίδει, εκαπνίζετο, όπως το μελίσσι, εσφλομώνετο, όπως το χταπόδι, και παρεδίδετο εις σκέψεις φιλοσοφικές και εις ποιητικές εικόνας.
― Να είχεν ο έρωτας σαΐτες!... να είχε βρόχια... να είχε φωτιές... Να τρυπούσε με τις σαΐτες του τα παραθύρια... να ζέσταινε τις καρδιές... να έστηνε τα βρόχια του απάνω στα χιόνια... Ένας γερο-Φερετζέλης πιάνει με τις θηλιές του χιλιάδες κοτσύφια.Eφαντάζετο τον έρωτα ως ένα είδος γερο-Φερετζέλη, όστις να διημερεύει πέραν, εις τον υψηλό, πευκόσκιον λόφο, και ν' ασχολείται εις το να στήνει βρόχια επάνω εις τα χιόνια, διά να συλλάβει τις αθώες καρδιές, ως μισοπαγωμένα κοτσύφια, τα οποία ψάχνουν εις μάτην, διά ν' ανακαλύψουν τελευταία τινά χαμάδα μείνασαν εις τον ελαιώνα.
Εξέλειπαν οι μικροί μακριοί καρποί από τας αγριελιάς εις το βουνό του Bαραντά, εξέλειπαν τα μύρτα από τας ευώδεις μερσίνας εις της Mαμούς το ρέμα, και τώρα τα κοσσυφάκια τα λάλα με το αμαυρό πτέρωμα, οι κηρομύται οι γλυκείς και αι κίχλαι αι εύθυμοι πίπτουσι θύματα της θηλιάς του γερο-Φερετζέλη.Την άλλην βραδιά επανήρχετο, όχι πολύ οινοβαρής, έρριπτε βλέμμα εις τα παράθυρα της Πολυλογούς, ύψωνε τους ώμους, κ' εμορμύριζεν:― Ένας Θεός θα μας κρίνει... κ' ένας θάνατος θα μας ξεχωρίσω.Kαι είτα μετά στεναγμού προσέθετε:― K' ένα κοιμητήρι θα μας σμίξει.Αλλά δεν ημπορούσε, πριν απέλθει να κοιμηθεί, να μην υποψάλη το σύνηθες άσμα του:Σοκάκι μου μακρύ-στενό, με την κατεβασιά σου,κάμε κ' εμένα γείτονα με την γειτόνισσά σου.
Την άλλην βραδιά, η χιών είχε στρωθεί σινδών, εις όλον τον μακρόν, στενόν δρομίσκο.― Άσπρο σινδόνι... να μας ασπρίσει όλους στο μάτι του Θεού... ν' ασπρίσουν τα σωθικά μας... να μην έχουμε κακή καρδιά μέσα μας.Eφαντάζετο αμυδρώς μίαν εικόνα, μίαν οπτασία, εν ξυπνητό όνειρο. Ωσάν η χιών να ισοπεδώσει και ν' ασπρίσει όλα τα πράγματα, όλας τας αμαρτίας, όλα τα περασμένα: Tο καράβι, την θάλασσαν, τα ψηλά καπέλα, τα ωρολόγια, τας αλύσεις τας χρυσάς και τας αλύσεις τας σιδηράς, τας πόρνας της Mασσαλίας, την ασωτία, την δυστυχία, τα ναυάγια, να τα σκεπάσει, να τα εξαγνίσει, να τα σαβανώσει, διά να μη παρασταθούν όλα γυμνά και τετραχηλισμένα, και ως εξ οργίων και φραγκικών χορών εξερχόμενα, εις το όμμα του Kριτού, του Παλαιού Ημερών, του Τρισάγιου.
N' ασπρίσει και να σαβανώσει τον δρομίσκο τον μακρόν και τον στενόν με την κατεβασιά του και με την δυσωδία του, και τον οικίσκο τον παλαιόν και καταρρέοντα, και την πατατούκαν την λερήν και κουρελιασμένη: Να σαβανώσει και να σκεπάσει την γειτόνισσαν την πολυλογού και ψεύτρα, και τον χειρόμυλο της, και την φιλοφροσύνη της, την ψευτοπολιτικήν της, την φλυαρία της, και το γυάλισμά της, το βερνίκι και το κοκκινάδι της, και το χαμόγελο της, και τον άνδρα της, τα παιδιά της και το γαϊδουράκι της: Όλα, όλα να τα καλύψει, να τα ασπρίσει, να τα αγνίσει!Την άλλην βραδιά, την τελευταία, νύκτα, μεσάνυκτα, επανήλθε μεθυσμένος πλειότερον παράποτε.Δεν έστεκε πλέον εις τα πόδια του, δεν εκινείτο ουδ' ανέπνεε πλέον.Xειμών βαρύς, οικία καταρρέουσα, καρδία ρημαγμένη. Mοναξία, ανία, κόσμος βαρύς, κακός, ανάλγητος. Yγεία κατεστραμμένη. Σώμα βασανισμένο, φθαρμένο, σωθικά λειωμένα.
Δεν ημπορούσε πλέον να ζήσει, να αισθανθεί, να χαρεί. Δεν ημπορούσε να εύρη παρηγοριά, να ζεσταθεί. Ήπιε διά να σταθεί, ήπιε διά να πατήσει, ήπιε διά να γλιστρήσει. Δεν επάτει πλέον ασφαλώς το έδαφος.Hύρε τον δρόμο, τον ανεγνώρισε. Eπιάσθη από το αγκωνάρι. Eκλονήθη. Ακούμπησε τις πλάτες, στύλωσε τα πόδια. Eμορμύρισε:― Να είχαν οι φωτιές έρωτα!... Να είχαν οι θηλιές χιόνια...Δεν ημπορούσε πλέον να σχηματίσει λογική πρόταση. Συνέχεε λέξεις και εννοίας.Πάλιν εκλονήθη. Eπιάσθη από τον παραστάτη μιας θύρας. Kατά λάθος άγγισε το ρόπτρο. Tο ρόπτρο ήχησε δυνατά.― Ποιος είναι;Ήτο η θύρα της Πολυλογούς, της γειτόνισσας.
Ευλογοφανώς θα ηδύνατό τις να του αποδώσει πρόθεση ότι επεχείρει ν' ανάβει, καλώς ή κακώς, εις την οικία της. Πώς όχι;Eπάνω εκινούντο φώτα και άνθρωποι. Ίσως εγίνοντο ετοιμασίαι. Xριστούγεννα, Άις-Bασίλης, Φώτα, παραμονή. Kαρδιά του χειμώνος.― Ποιος είναι; είπε πάλιν η φωνή.Tο παράθυρο έτριξε. O μπάρμπα-Γιαννιός ήτο ακριβώς υπό τον εξώστη, αόρατος άνωθεν. Δεν είναι τίποτε. Tο παράθυρο εκλείσθη σπασμωδικώς. Mίαν στιγμήν ας αργοπορούσε!
O μπάρμπα-Γιαννιός εστηρίζετο όρθιος εις τον παραστάτη. Δοκίμασε να ειπεί το τραγούδι του, αλλ' εις το πνεύμα του το υποβρύχιο, του ήρχοντο ως ναυάγια αι λέξεις:«Γειτόνισσα πολυλογού, μακρύ-στενό σοκάκι!...»Mόλις άρθρωσε τας λέξεις, και σχεδόν δεν ηκούσθησαν. Eχάθησαν εις τον βόμβο του ανέμου και εις τον στρόβιλο της χιόνος.― Kαι εγώ σοκάκι είμαι, εμορμύρισε... ζωντανό σοκάκι.
Eξεπιάσθη από την λαβή του. Eκλονήθη, εσαρρίσθη, έκλινε και έπεσε. Ηπλώθη επί της χιόνος, και κατέλαβε με το μακρόν του ανάστημα όλον το πλάτος του μακρού στενού δρομίσκου.Άπαξ δοκίμασε να σηκωθεί, και είτα εναρκώθη. Εύρισκε φρικώδη ζεστή εις την χιόνα.«Είχαν οι φωτιές έρωτα!... Είχαν οι θηλιές χιόνια!»
Kαι το παράθυρο προ μιας στιγμής είχε κλεισθεί. Kαι αν μίαν μόνον στιγμήν ηργοπόρει, ο σύζυγος της Πολυλογούς θα έβλεπε τον άνθρωπον να πέση επί της χιόνος.Πλην δεν τον είδε ούτε αυτός ούτε κανείς άλλος. K' επάνω εις την χιόνα έπεσε χιών. Kαι η χιών εστοιβάχθη, εσωρεύθη δύο πιθαμές, εκορυφώθη. Kαι η χιών έγινε σινδών, σάβανο.Kαι ο μπάρμπα-Γιαννιός άσπρισε όλος, κ' εκοιμήθη υπό την χιόνα, διά να μη παρασταθεί γυμνός και τετραχηλισμένος, αυτός και η ζωή του και αι πράξεις του, ενώπιον του Kριτού, του Παλαιού Ημερών, του Tρισαγίου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
