Βιαστικέ Ταξιδευτή.....

Τρέχει η ζωή μας τρέχει και σαν υπνωτισμένοι το διάβα μας κοιτάμε μόνο..

Το διάβα του εκείνος κοιτά , το διάβα μου και εγώ μου λέει να κοιτάξω .

Μα είναι αυτή η αλήθεια..

Τρέχει η ζωή μας τρέχει και σαν σε παραζάλη μέσα σ’ αυτό το βουητό, ξεχνούμε το αληθινό το νόημα, το θεϊκά δοσμένο.

Που είναι η αγάπη, αυτή, που όλοι αποζητούμε από τις πρώτες μας στιγμές, στα μάτια μάνας , σε αγαπημένης αγκαλιά , στο όραμα το Θεϊκό το γύρο απλωμένο.
ποιος και που είναι αυτός που σήμερα αυτό βιώνει ..

Σαν μας δεις από ψηλά, μικρές κουκίδες σε αέναο τρέξιμο, αστόχαστου αγώνα, που λες και καρτερούν σύντομα να τελειώσει

Πολλά τα θέλω, λίγη η γνώση.

Γνώση εσωτερική, που λυτρωμό δεν βρίσκει σε αυτή την βιαστική πορεία.

Τρέχει η ζωή μας τρέχει και σαν σε μπράτσα δυνατού μαγνήτη, σε μέγγενη δεμένοι που δεν μπορούν να αποσπαστούν …

Ποιος ο σκοπός του δρόμου..

Που είναι η χαρά, η λύτρωση ,που είναι αυτή η απλή, η φωτεινή και απέριττη , αέρινη κυρά της αληθινής Αγάπης

Που είναι Εκείνος…

Κι όμως …

Όλα είναι εδώ, απλόχερα δοσμένα

Στάσου για λίγο, βιαστικέ ταξιδευτή.

Στάσου για λίγο .. να αφουγκραστείς το διάβα του αέρα , της βροχής, της αστραπής
την μυρωδιά της γης, των λουλουδιών την ομορφιά, το μελωδικό φυλλίρισμα των δέντρων, τον παφλασμό της θάλασσας, των μακρινών αστερισμών τα φωτεινά παιγνίδια , την ηλιοζεστασία της ροδαλής Ανατολής, της Δύσης την γαλήνη , του Φεγγαριού το ημέρωμα και των ελεύθερων πουλιών το αψηλό τους πέταγμα ….στα βάθη της ψυχής σου.

Όλα αυτά, ταξιδευτή, τα ξεχασμένα απ το απρόσεχτο και βιαστικό σου διάβα, σαν σε γλυκιά απόμακρη ψαλμωδία εσπερινού που τα βουνά σκεπάζει ,γεμίζουν τον νου και την ψυχή , αρκεί να τα προσέξεις .

Τρέχει η ζωή σου, τρέχει…

Στάσου για λίγο βιαστικέ ταξιδευτή
Στάσου και κοίτα μέσα σου για λίγο αν το θες .
Στάσου για λίγο και άκουσε
Άκουσε Εκείνον….
Με ψιθυριστή φωνή θα στα ξαναθυμίσει ….

«Αυγερινός» 2009

Το Πιστεύεις αυτό το γεγονός;

Ένα κορίτσι πήγε στο σπίτι μιας φίλης της και έμεινε περισσότερο από ότι σχεδίαζε, έτσι θα επέστρεφε στο σπίτι μόνη με τα πόδια.

Δεν φοβάταν γιατί ήταν μια μικρή κοινότητα και έμενε λίγα τετράγωνα παρακάτω.

Καθώς περπατούσε στην βιάβαση ποδηλάτων ,η Ντάνη ζήτησε από το Θεό να την κρατήσει ασφαλή από το κακό και τον κίνδυνο.

Όταν έφτασε στο στένο δρομάκι, που ήταν πολύ κοντά στο σπίτι της, αποφάσισε να το ακολουθήσει.

Όμως, στο μέσο της διαδρομής αντιλήφθηκε έναν άντρα να στέκεται στο τέρμα λες και την περίμενε.

Ανησύχησε και άρχισε να προσεύχεται, ζητώντας προστασία από το Θεό.

Αμέσως ένα χαλαρό αίσθημα γαλήνης και ασφάλειας την τύλιξε και ένιωθε λες και κάποιος περπατούσε μαζί της.

Όταν έφτασε στο τέλος του μικρού δρόμου, πέρασε ακριβώς δίπλα από τον άντρα εκείνον και έφτασε σπίτι ασφαλής.

Την επόμενη μέρα, διάβασε στην εφημερίδα ότι ένα νεαρό κορίτσι έπεσε θύμα βιασμού στο ίδιο δρομάκι μόλις 20 λεπτά μετά από τη στιγμή που έφυγε.

Συγκλονισμένη από την τραγωδία και το γεγονός ότι μπορούσε να ήταν η ίδια άρχισε να κλαίει, ευχαριστώντας τον Κύριο για την ασφάλεια.

Για να βοηθήσει αυτή τη νεαρή κοπέλα αποφάσισε να πάει στην αστυνομία.

Ένοιωθε πως μπορούσε να αναγνωρίσει τον άντρα αυτόν και έτσι τους είπε την ιστορία.

Ο αστυνόμος την ρώτησε αν ήταν πρόθυμη να κοιτάξει στον κατάλογο και να δει αν μπορούσε να τον αναγνωρίσει.

Συμφώνησε και αμέσως προσδιόρισε τον άντρα που είχε δει στο δρομάκι την προηγούμενη νύχτα.

Όταν είπαν στον άντρα πως είχε αναγνωριστεί, αμέσως έσκυψε το κεφάλι και το παραδέχτηκε.

Ο αστυνόμος ευχαρίστησε την Ντάνη για την γενναιότητά της και την ρώτησε αν μπορούσε να κάνει κάτι γι'αυτήν.

Αυτή ζήτησε να ρωτήσουν τον άντρα ένα πράγμα: Η Ντάνη ήτανε περίεργη γιατί δεν είχε επιτεθεί στην ίδια.

Όταν τον ρώτησε ο αστυνομικός αυτός απάντησε "Επειδή δεν ήταν μόνη. είχε δύο ψηλούς άντρες που περπατούσανε πλάι της".

Δεν έχει σημασία, αν πιστεύετε ή όχι, δεν είστε μόνοι: οι άνθρωποι βοηθούνται από το Θεό

Υ.Γ: Ο Θεός είναι πάντα στην καρδιά σου και σε αγαπάει χωρίς να υπολογίζει: «Αν με αρνηθείς στους φίλους σου, θα σε αρνηθώ στον Πατέρα μου» είπε ο Ιησούς.

Σκέψου, μετά απο αυτό το γεγονός και κατάλαβε πόσο μας αγαπάει ο Θεός μας.

Δεν υπάρχουν παιδιά ενός κατώτερου Θεού:

Όλοι είμαστε ίσοι, και δικά Του παιδιά. Μη το ξεχνάμε ποτέ αυτό.

Η Άνοιξη της αγάπης

Για μια φορά ακόμα άνοιξες τις πύλες της ψυχής σου σε μένα μέσα από αυτό το υπέροχο πέρασμα και αναφορά ζωής , ψυχής , αγάπης , αγωνίας και ελπίδας …….μια αγωνία ανεκπλήρωτων ονείρων.

Μέσα από αυτούς τους στοίχους , άπλετο αναδύεται το φως της αληθινής αγάπης σου, φόβος του σήμερα, μα ολόλαμπρη ελπίδα του αύριο μέσα από μια άλλη ζωή.

Αντιλαμβάνομαι, σωστά η λάθος;

Nα σε κυριεύουν ανησυχίες ανεκπλήρωτων επιθυμιών στο σήμερα, να σε στριμώχνουν;

Να σε πιέζουν όλα αυτά τα πρέπει , άλλα υπαρκτά από τους άδικους και ανώριμους κανόνες των ανθρώπων , της ζωής άλλα βγαλμένα από το χτίσιμο συνηθειών μας και άλλα από ανασφάλειες μας που επέτρεψαν εξαρτήσεις , εξαρτήσεις - απαιτήσεις που αφήσαμε να έχουν από εμάς οι άλλοι κοντινοί και αγαπημένοι, που αν δεν ανταποκριθούμε στις χάρες τους , ίσως να λείψει η ανταμοιβή που και αυτή με τη σειρά της, στυλώνει η λαβώνει τα σωθικά μας και γεννά το σαράκι της ανασφάλειά της πιθανής απόρριψης , της μοναξιάς.

Όμως .....

Άνοιξη Αγάπη μου , άνοιξη είναι η κάθε μέρα , είναι η κάθε στιγμή που νοιώθεις την αγάπη του να σε σκεπάζει ,

Άνοιξη , Αγάπη μου άνοιξη , είναι να είναι εκεί , ανάσα της ανάσας σου , χτύπος σου ο χτύπος της καρδιάς του.

Άνοιξη Αγάπη μου , άνοιξη είναι το σήμερα , το τώρα , το σε λίγο , το μετά , το αύριο , όταν μαζί του θέλεις να περνάς , αυτά τα απλά τα καθημερινά,

Άνοιξη Αγάπη μου, άνοιξη είναι όλα τούτα να τα κάνεις πράξη , να θες να είσαι εκεί μαζί , να αψηφάς και να χαρίζεις δοξασμένες άδοξες χαρές , άδεια , γεμάτα κόσμο περπατήματα, σκορπίσματα σε ατελείωτες κενές μικροχαρές.

Άνοιξη Αγάπη μου , άνοιξη είναι η λαχτάρα της επόμενης συνάντησης, λαμπρής , ανάσταση ψυχής , σώματος και νου, φτερά καρδιάς για το αγόγγυστο το ανέβασμα ,

Άνοιξη και τα ανηφορικά τα σκαλοπάτια της ζωής., σαν να τα ανεβαίνεις με αιθέριο βήμα ούριου ανέμου , σίγουρο σαν το ανάλαφρο , το απόμακρο φτερούγισμα του αετού.

Άνοιξη Αγάπη μου Άνοιξη είναι η Αγάπη και ο καθημερινός αγώνας μας για αυτή.

«Αυγερινός» 23-01-2009

Ερωτηματικά για το χθεσινό επεισόδιο

15-01-2009 14:59:05

Και ενώ ολόκληρη η χώρα έχει μείνει έκπληκτη με το χθεσινό συμβάν το οποίο κατ’ αποκλειστικότητα το defencenet δημοσιοποίησε, σοβαρά ερωτηματικά ανακύπτουν για την «βόλτα» της τουρκικής φρεγάτας στην … Ραφήνα. Επιπροσθέτως και σήμερα η Άγκυρα προχώρησε σε προκλητικές ενέργειες στους ουρανούς του Αιγαίου.

Πιο συγκεκριμένα, σήμερα στις 12:00, 6 F-16 της Αεροπορίας της Τουρκίας εισήλθαν στο Αιγαίο νοτίως της νήσου Σάμου και αφού προέβησαν σε παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας του FIR Αθηνών καθώς και σε παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου εξήλθαν στις 13:45 νοτίως πάλι της νήσου Σάμου. Τα τουρκικά αεροσκάφη πέταξαν στην ευρύτερη περιοχή του Ικάριου πελάγους ενώ αναγνωρίσθηκαν και αναχαιτίσθηκαν από αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας.

Το συγκεκριμένο γεγονός έρχεται σε «αρμονική» συνέχεια με το χθεσινό σοβαρότατο επεισόδιο το οποίο και καταδεικνύει την σιγουριά της Άγκυρας ως προς την μη-αντίδραση της Αθήνας.

Εκτός της ίδιας της φύσης του γεγονότος, για την ώρα, τα κύρια ζητήματα/ερώτηματα τα οποία ανακύπτουν από το χθεσινό συμβάν είναι δύο:

1) Κατά πόσο η ελληνική «νηφάλια» αντίδραση εξάντλησε κάθε είδους μέτρο το οποίο είχε στο "οπλοστάσιό" της από την στιγμή που η τουρκική φρεγάτα ανέστρεψε και αυτομάτως έπαψε να κάνει χρήση του δικαιώματος της αβλαβούς διέλευσης;
Ακριβώς την στιγμή που η «TURGUT REIS» ανέστρεφε και με την κίνησή της αυτή αυτομάτως απεμπολούσε το, από το δίκαιο της θάλασσας, δικαίωμά της στην αβλαβή διέλευση (ώρα 13:00), μέχρι την στιγμή που εξήλθε από τα χωρικά ύδατα τις χώρας μας (ώρα 17:00) δηλαδή ΤΙΣ 4 ΑΥΤΕΣ ΩΡΕΣ παραβίασης των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της χώρας μας, Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΙ ΕΚΑΝΕ;

Είναι δυνατόν επί 4 ώρες ο κυβερνήτης της «ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ» να έβλεπε και να έλεγε στον Τούρκο συνάδελφό του πως παραβιάζει κανόνες; Και τι έγινε που του το έλεγε; Ίδρωσε το αυτί των Τούρκων από τις … κλήσεις του ελληνικού πολεμικού σκάφους;

Σύμφωνα με πληροφορίες του defencenet, μετά από συνεννόηση με το υπουργείο Εξωτερικών, ο κυβερνήτης της "ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ" πήρε εντολή απλά να ενημερώσει τον Τούρκο κυβερνήτη για την καταπάτηση των διεθνών κανόνων, να τον παρακολουθεί αλλά να μην προβεί σε κάποιου άλλου είδους ενέργεια.

Φυσικά το ερώτημα που ανακύπτει ίσως να μην είναι απλά το γιατί η Τουρκία προχώρησε σε αυτή τη θρασύδειλη πράξη (αφού ήξερε πως δεν θα έχει συνέπειες) αλλά το αν η ελληνική πλευρά εξάντλησε μέσα στις 4 ώρες, κατά τις οποίες η εθνική της αξιοπρέπεια και ακεραιότητα βρισκόταν υπό αίρεση, κάθε μέτρο που η διεθνής νομοθεσία προβλέπει. Είναι δυνατόν ο διεθνής νόμος να προβλέπει πως απλά ειδοποιείς κάποιον ότι κάνει κάτι παράνομο και μετά …καθάρισες; Φυσικά και όχι …

2) Σε τελική ανάλυση, το δεύτερο μεγάλο ερώτημα για την περίπτωσή μας είναι το εξής: Από την δεκαετία του 70, η Τουρκία αμφισβητεί σχεδόν κάθε μέρα τον εθνικό εναέριο χώρο.

Έφτασε λοιπόν η στιγμή η Άγκυρα να αρχίσει να διεισδύει ανενόχλητα ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ;

Μετά τι άλλο μένει από το να εισβάλει στην Θράκη κάνοντας «αβλαβή διέλευση» πηγαίνοντας προς … Θεσσαλονίκη… Ως πότε αυτή η ατιμωρησία …
Τμήμα αναλύσεων www.defencenet.gr


"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται. Διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας. Διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία." Ισοκράτης (436π.χ.—338π.χ.)

Ο φωτογράφος του Top Gear Νώντας Κουτσούκης πήρε στα χέρια του το καινούριο τεύχος του φρέσκου περιοδικού Lonely Planet, και κάποια στιγμή έφτασε σε ένα δισέλιδο που σαν περίεργο του έκατσε. "Χριστούγεννα στην Τουρκία", έγραφε πάνω, αλλά σαν οικείο του φαινόταν το παραθαλάσσιο χωριουδάκι που απεικονιζόταν.

Πράγματι, η λεζάντα εξηγούσε πως πρόκειται για το Τουρικό νησί Καστελόριζο. Το φοβερό ήταν πως στην ίδια τη φωτογραφία υπήρχαν όχι μία, αλλά δύο Ελληνικές σημαίες, πάνω σε σπίτια.

Τώρα, εμείς δεν είμαστε από αυτούς που θα ξιφουλκήσουν ενάντια σε όλους όσοι χαράζουν δήθεν καταλάθος μια γραμμή απάνω σ' ένα χάρτη δυο χιλιοστά παραπέρα από εκεί που θα έπρεπε, επιθέμενοι μ' αυτό τον το τρόπο στα Εθνικά μας δίκια. Αλλά εδώ δεν πρόκειται για απλό λαθάκι. Δεν είναι απλή παρεξήγηση. Δεν είναι ένας τυχαίος εξοστρακισμός της γεωγραφικής αλήθειας.

Αν δηλαδή το Lonely Planet δεν ξέρει σε ποια χώρα βρίσκονταιτα νησιά για τα οποία γράφει, πράγμα κάπως βασικό, πώς να το εμπιστευτείς όταν σου προτείνει πού να πας φας, ας πούμε;

Αυτό δεν μπορεί παρά να σημαίνει ένα πράγμα: Η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει την εκδοτική βιομηχανία τόσο βάναυσα, που στο περιοδικό της εταιρίας με τους δημοφιλέστερους ταξιδιωτικούς οδηγούς στον κόσμο έχουν βάλει να γράφουν καθαρίστριες που δεν έχουν βγει ποτέ απ' το Μπράιτον, οι οποίες μάλιστα είναι και τυφλές.

Δεν εξηγείται αλλιώς.

Να σημειώσουμε εδώ πως το Καστελόριζο ενώθηκε με την Ελλάδα μόλις το 1947. Πριν ανήκε στην Ιταλία. Και, ναι, ο Νώντας έχει ήδη στείλει κραχτικό email στο περιοδικό.

Διάβασε μόνο αν έχεις χρόνο για το Θεό.

Σιγουρέψου πως θα το διαβάσεις ως το τέλος.

Θεέ μου, όταν έλαβα αυτό το μήνυμα σκέφτηκα...
«Δεν έχω χρόνο γι' αυτό και αυτό είναι δύσκολο κατά τη διάρκεια της δουλειάς.»

Μετά συνειδητοποίησα πως αυτός ο τρόπος σκέψης είναι ακριβώς η αιτία για πολλά προβλήματα σήμερα.

Προσπαθούμε να έχουμε το Θεό στην εκκλησία την Κυριακή το πρωί και στο ατυχές συμβάν στο μέσο της βδομάδας.

Θέλουμε να Τον έχουμε κοντά μας στην αρρώστια και φυσικά στις φουρτούνες.

Όμως δεν έχουμε χρόνο ή δωμάτιο γι’ Αυτόν κατά τη διάρκεια της δουλειάς ή του παιχνιδιού.


Γιατί αυτό είναι το κομμάτι της ζωής μας που σκεφτόμαστε, που μπορούμε και πρέπει να σταθούμε μόνοι μας.

Ίσως ο Θεός με συγχωρήσει γι' αυτό τον τρόπο σκέψης.

Ότι υπάρχει χρόνος και χώρος όπου δεν έρχεται πρώτος στη ζωή μου.

Πρέπει να έχουμε πάντα χρόνο να σκεφτούμε όλα όσα έχει κάνει για εμάς.

Αν ντρέπεσαι να το κάνεις αυτό, παρακαλώ ακολούθησε τις πιο κάτω οδηγίες.

Ο Ιησούς είπε: « Αν ντρέπεσαι για μένα, θα ντραπώ και εγώ για σένα μπροστά στον Πατέρα μου».

Ντρέπεσαι;

Ναι, αγαπώ το Θεό.

Είναι η πηγή της ύπαρξής μου και ο Σωτήρας μου. Με κρατά σε ενέργεια κάθε μέρα.

Χωρίς Αυτόν, δε θα είμαι τίποτε. Αλλά ο Χριστός με ενδυναμώνει. (Φιλ. 4:13)

Αυτό είναι το πιο απλό τεστ.

Αν αγαπάς το Θεό … Και αισθάνεσαι υπέροχα για όλα τα υπέροχα πράγματα που έχει κάνει για σένα,

Τώρα έχεις χρόνο να συνεχίσεις;

Βεβαιώσου ότι θα συνεχίσεις μέχρι το τέλος.

Εύκολο εναντίον δύσκολου.

Είναι τόσο δύσκολο να πούμε την αλήθεια από τη στιγμή που τόσο εύκολα λέμε ψέματα;

Γιατί είμαστε βαριεστημένοι στην εκκλησία και μόλις τελειώσει το μυστήριο ξυπνούμε;

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να προωθήσουμε ένα κείμενο για το Θεό τι στιγμή που στέλνουμε χιλιάδες ανέκδοτα;

Από όλα τα δώρα που έχουμε πάρει, η προσευχή είναι το καλύτερο.

Δε στοιχίζει αλλά ανταμείβει υπέροχα.

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΕ ΕΥΛΟΓΕΙ!

Σημειώσεις:
· Δεν είναι αστείο πόσο απλό είναι για τους ανθρώπους να μην υπολογίζουν το Θεό και μετά να αναρωτιούνται γιατί ο κόσμος έγινε κόλαση;
·
·
· Δεν είναι αστείο που κάποιος λέει «Πιστεύω στο Θεό» αλλά συνεχίζει να ακολουθεί το Σατανά (ο οποίος, με την ευκαιρία, επίσης «πιστεύει» στο Θεό);
·
·
· Δεν είναι αστείο πως στέλνεις χιλιάδες αστεία με e-mail τα οποία εξαπλώνονται σαν τη φωτιά, αλλά όταν αρχίσεις να στέλνεις μηνύματα που αναφέρονται στο Θεό, οι άνθρωποι σκέφτονται δύο φορές πριν να τα μοιραστούν;
·
·
· Δεν είναι αστείο πως όταν θα το στείλεις το μήνυμα, δεν το στέλνεις σε όλους τους αποδέκτες σου, γιατί δεν είσαι σίγουρος για το τι πιστεύουν ή τι σκέφτονται για σένα που στέλνεις αυτό το μήνυμα σ’ αυτούς;
·
·
· Δεν είναι αστείο το ότι θα σκεφτείς διπλά να στείλεις αυτό το μήνυμα σε κάποιους γιατί δεν είσαι σίγουρος αν θα παρεξηγήσουν και αν σκέφτονται το ίδιο με σένα?
·
·
· Δεν είναι αστείο να ανησυχείς για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι για σένα παρά ο Θεός;
Προσεύχομαι για τον καθένα.

Θα ευχαριστήσει το Θεό και Εκείνος με τη σειρά του, θα σας ευχαριστήσει με έναν ξεχωριστό τρόπο.