Μια ιστορία...Δύο Άγγελοι...

Δύο άγγελοι που ταξίδευαν σταμάτησαν να περάσουν την νύχτα σε ένα
σπίτι μιας πλούσιας οικογένειας. Η οικογένεια ήταν αγενής και αρνήθηκε
στους αγγέλους να μείνουν στο δωμάτιο των ξένων της βίλας. Αντιθέτως,
έδωσαν στους αγγέλους ένα μικρό μέρος σε ένα κρύο υπόγειο.

Καθώς εκείνοι έφτιαχναν τα κρεβάτια τους στο σκληρό πάτωμα, ο
μεγαλύτερος άγγελος είδε μια τρύπα στον τοίχο και την επισκεύασε. Όταν
ο μικρότερος άγγελος τον ρώτησε γιατί, ο μεγαλύτερος απάντησε: 'Τα
πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται'.....

Την επόμενη νύχτα το ζευγάρι των αγγέλων ήρθε να ξεκουραστεί σε ένα
πολύ φτωχικό σπίτι αλλά ο αγρότης και η γυναίκα του ήταν πολύ
φιλόξενοι.

Αφού μοιράστηκαν τη λίγη τροφή που είχαν, το ζευγάρι των αγγέλων
κοιμήθηκαν στο κρεβάτι τους όπου μπορούσαν να έχουν μια ξεκούραστη
νύχτα.

Όταν βγήκε ο ήλιος, το επόμενο πρωί οι άγγελοι βρήκαν τον αγρότη και
την γυναίκα του να κλαίνε.

Η μοναδική τους αγελάδα της οποίας το γάλα ήταν το μόνο τους εισόδημα
ήταν νεκρή στο λιβάδι.

Ο μικρότερος άγγελος ήταν αναστατωμένος και ρώτησε το μεγαλύτερο πως
ήταν δυνατόν και άφησε να γίνει κάτι τέτοιο.

Ο πρώτος άντρας είχε τα πάντα και παρόλα αυτά τον βοήθησες, τον
κατηγόρησε εκείνος. Η δεύτερη οικογένεια είχε ελάχιστα και όμως ήταν
πρόθυμη να μοιραστεί τα πάντα και εσύ άφησες την αγελάδα να πεθάνει...

'Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται', απάντησε ο μεγαλύτερος
άγγελος.

'Όταν μείναμε στο υπόγειο της βίλας, πρόσεξα πως ήταν χρυσός αποθηκευμένος σε εκείνη την τρύπα στον τοίχο Μια και ο ιδιοκτήτης ήταν τόσο άπληστος και δεν είχε τη διάθεση να μοιραστεί την καλή του τύχη, σφράγισα τον τοίχο ώστε να μην μπορεί να βρει το χρυσό. Εχθές τη νύχτα καθώς κοιμόμασταν στο κρεβάτι του αγρότη ήρθε ο άγγελος του Θανάτου για την γυναίκα του, κι εγώ έδωσα στη θέση της την αγελάδα.

Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.'

Μερικές φορές αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν τα πράγματα δεν έχουν το
αποτέλεσμα που πρέπει. Αν έχεις πίστη, θα πρέπει να μάθεις να
εμπιστεύεσαι και να πιστεύεις ότι το κάθε αποτέλεσμα είναι πάντα προς
όφελός σου.

Μπορεί να μην το ξέρεις παρά μονάχα πολύ αργότερα.

Μερικοί άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας και γρήγορα φεύγουν.

Μερικοί άνθρωποι γίνονται φίλοι και μένουν λίγο αφήνοντας όμορφα
χνάρια στην καρδιά μας και εμείς δεν είμαστε ποτέ το ίδιο γιατί έχουμε
κάνει έναν καλό φίλο...

Το χθες είναι παρελθόν.

Το αύριο μυστήριο.

Το σήμερα είναι δώρο

Ο πάπα-Γιάννης Οικονομίδης!

Ο πάπα-Γιάννης Οικονομίδης!Αγωνίζεται χρόνια για να αφυπνίσει συνειδήσεις, σχετικά με το έγκλημα που συντελείται στα Οινόφυτα, στη Θήβα, στη Βάγια, αλλά και στην Τανάγρα, στον Αυλώνα, το Δήλεσι, τον Ωρωπό, το Χαλκούτσι….

Για να διεκδικήσουν όλοι μαζί, με μια φωνή, ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΚΑΘΑΡΟ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ, ΣΕ ΚΑΘΑΡΑ ΤΡΟΦΙΜΑ, ΣΕ ΚΑΘΑΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ! Με λεβεντιά και πάθος προασπίζεται το αυτονόητο! ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ!Εδώ και χρόνια… Είναι ο άνθρωπος, που μαζί με τον Χημικό Θανάση Παντελόγλου συνέβαλαν στην ανάδειξη του μεγαλύτερου οικολογικού εγκλήματος, που έχει ποτέ ανακαλυφθεί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Συνέβαλαν στην αναγνώριση της τοξικής ρύπανσης του υδροφορέα της περιοχής με το καρκινογόνο εξασθενές χρώμιο και άλλα επικίνδυνα βαρέα μέταλλα.Έκανε αυτοσκοπό του να πείσει την Πολιτεία να αναλάβει μια σοβαρή εκστρατεία διάσωσης της περιοχής και του πληθυσμού, ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ και ενδιαφέρον για ότι συλλογικό και πολύτιμο, όπως το αγαθό της ζωής σε ένα καθαρό περιβάλλον.

Και όμως κάποιοι σήμερα τον αντιμετώπισαν σαν εχθρό, σαν επικίνδυνο!Δυστυχώς όσοι μιλούν και αντιστέκονται . . . διώκονται!ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ, ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ.

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΑΔΕΛΦΙΑ! ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!

Στοιχεία Επικοινωνίας

E-mail:

Ιστοσελίδα:
http://papagiannisoikonomidis.blogspot.c...

Γραφείο:
http://papagiannisoikonomidis.blogspot.com

ΤΟ ΤΟΥΒΛΟ.

Ένα νεαρό και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε τη νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μην τυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.

Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαινή πόρτα της τζάγκουάρ του. Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί.

Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»;

Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε «σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε.»

Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. «Είναι ο αδερφός μου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω».

Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου».
Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντηλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού.

Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά.
«Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο.

Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους.

Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει.
Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα «Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»!

Ο θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας. Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι αναγκασμένος να μας πετάξει ένα τούβλο. Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι.


Στείλε τό το σε όλους τους «όμορφους ανθρώπους» που επιθυμείς να είναι ευλογημένοι.

Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη, ήλιο χωρίς βροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρια και φως για τον δρόμο.

Διάβασε προσεκτικά την παρακάτω πρόταση.

Αν ο Θεός στο φέρει. θα σε βοηθήσει και να το φέρεις εις πέρας..

ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΗ

Βρέθηκα σε ένα κατάστημα, στο διάδρομο με τα παιχνίδια.Με την άκρη του ματιού μου, παρατήρησα ένα αγοράκι γύρω στα πέντε, το οποίο κρατούσε μια κούκλα.Δε σταματούσε να της χαϊδεύει τα μαλλιά και να τη σφίγγει προσεκτικά πάνω του.Αναρωτήθηκα για ποιον προοριζόταν αυτή η κούκλα.

Το αγοράκι γύρισε κάποια στιγμή προς την κυρία που βρισκόταν πλάι του:«Θεία μου, είσαι σίγουρη ότι δε μου φτάνουν τα λεφτά;»Η γυναίκα του απάντησε χάνοντας κάπως την υπομονή της: «Είπαμε ότι δεν έχεις αρκετά λεφτά για να την αγοράσεις.»

Έπειτα, η θεία του ζήτησε να μείνει εκεί και να τον περιμένει για λίγο, κι εκείνη έφυγε βιαστικά.

Το αγοράκι κρατούσε ακόμη στα χέρια του την κούκλα.Τελικά, κατευθύνθηκα προς το παιδί και το ρώτησα σε ποιον ήθελε να δώσει την κούκλα. «Αυτή την κούκλα την ήθελε η αδερφή μου περισσότερο από καθετί για τα Χριστούγεννα. Ήταν σίγουρη ότι θα της την έφερνε ο Άι-Βασίλης..» Του είπα τότε ότι μπορεί και να της την έφερνε, κι εκείνο μου είπε θλιμμένο: «Όχι, ο Αι-Βασίλης δεν μπορεί να πάει εκεί που είναι τώρα η αδερφή μου... Πρέπει να δώσω την κούκλα στη μαμά μου να της την πάει.»

Τα μάτια του ήταν πολύ θλιμμένα ενώ έλεγε αυτά τα λόγια.«Πήγε να συναντήσει τον Χριστούλη. Ο μπαμπάς λέει ότι και η μαμά θα πάει να συναντήσει το Χριστούλη σε λιγάκι. Έτσι, σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να πάρει την κούκλα μαζί της και να την πάει στην αδερφούλα μου.» Η καρδιά μου πήγε να σταματήσει.Το αγοράκι σήκωσε το βλέμμα προς εμένα και μου είπε: «Είπα στον μπαμπά να πει στη μαμά να μη φύγει αμέσως. Ζήτησα να περιμένει μέχρι να γυρίσω από το μαγαζί.»

Μετά, μου έδειξε μία φωτογραφία που απεικόνιζε το ίδιο το αγοράκι μέσα στο κατάστημα να κρατάει την κούκλα, και μου είπε: «Θέλω η μαμά να πάρει κι αυτή τη φωτογραφία μαζί της, για να μη με ξεχάσει. Την αγαπάω τη μαμά και δε θέλω να μ’ αφήσει, αλλά ο μπαμπάς λέει ότι πρέπει να πάει μαζί με την αδερφούλα μου.» Ύστερα, χαμήλωσε το κεφάλι του κι έμεινε σιωπηλό. Έψαξα στην τσάντα μου κι έβγαλα από μέσα ένα μάτσο χαρτονομίσματα και ρώτησα το αγοράκι: «Τι λες να μετρήσουμε τα λεφτά σου μια τελευταία φορά για να σιγουρευτούμε;»

Εκείνο απάντησε: «Εντάξει, όμως πρέπει να βγουν αρκετά.» Έριξα κρυφά κάποια χρήματα μαζί με τα δικά του και αρχίσαμε το μέτρημα. Έφταναν με το παραπάνω για την κούκλα. Περίσσευαν κιόλας αρκετά. Το αγοράκι ψιθύρισε: «Ευχαριστώ Χριστούλη που μου έδωσες αρκετά λεφτά.»Έπειτα με κοίταξε και είπε:

«Είχα ζητήσει από το Χριστούλη να κάνει να έχω αρκετά λεφτά για ν’ αγοράσω την κούκλα και η μαμά μου να μπορεί να την πάει στην αδερφούλα μου. Εκείνος άκουσε την προσευχή μου. Ήθελα να έχω αρκετά λεφτά για ν’ αγοράσω και ένα λευκό τριαντάφυλλο για τη μαμά, όμως δεν τόλμησα να του το ζητήσω.

Εκείνος μου έδωσε αρκετά λεφτά για ν’ αγοράσω την κούκλα και το λευκό τριαντάφυλλο. Ξέρετε, αρέσουν πολύ τα λευκά τριαντάφυλλα στη μαμά...» Λίγα λεπτά αργότερα, η θεία του ξαναγύρισε, κι εγώ απομακρύνθηκα σπρώχνοντας το καροτσάκι μου. Τέλειωνα τα ψώνια μου με ένα συναίσθημα εντελώς διαφορετικό από ότι όταν τα άρχιζα. Δεν μπορούσα να βγάλω απ’ το μυαλό μου το αγοράκι.

Μετά θυμήθηκα ένα άρθρο στην εφημερίδα, λίγες μέρες πριν, που μιλούσε για έναν οδηγό σε κατάσταση μέθης που είχε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε μια νεαρή γυναίκα με την κόρη της. Το κοριτσάκι είχε πεθάνει ακαριαία και η μητέρα ήταν σοβαρά τραυματισμένη. Η οικογένεια έπρεπε να αποφασίσει εάν θα της διέκοπταν την αναπνευστική στήριξη... Να ήταν άραγε η οικογένεια του μικρού αγοριού; Δυο μέρες μετά, διάβασα στην εφημερίδα ότι η νεαρή γυναίκα ήταν νεκρή.Δεν μπόρεσα να μην πάω ν’ αγοράσω ένα μπουκέτο λευκά τριαντάφυλλα και να βρεθώ στην αίθουσα όπου εκθέταν τη σωρό της.

Ήταν εκεί και κρατούσε ένα όμορφο λευκό τριαντάφυλλο στο χέρι της, μαζί με μία κούκλα και τη φωτογραφία του μικρού αγοριού από στο κατάστημα.Έφυγα από την αίθουσα κλαίγοντας και με την αίσθηση ότι η ζωή μου θα άλλαζε για πάντα. Η αγάπη που είχε αυτό το αγοράκι για τη μαμά του και την αδερφή του ήταν τόσο μεγάλη, και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ένας μεθυσμένος οδηγός του τα πήρε όλα μακριά....

Τώρα έχεις δύο επιλογές: 1) Να στείλεις το κείμενο αυτό στους φίλους σου. 2) Να προσποιηθείς ότι δεν το διάβασες και ότι δε σε άγγιξε. Αν το στείλεις, ίσως εμποδίσεις κάποιον από το να οδηγεί ύστερα από κατανάλωση αλκοόλ, και ίσως να επαναπροσδιορίσεις μέσα του την αντίληψή του περί ζωής. .

Μετάφραση από τα Γαλλικά του Κεμπέκ: Δημήτρης Αναγνωστόπουλος