Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008
Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008
Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008
Χοληστερίνη: το θέμα της «καλής» και της «κακής»
Χοληστερίνη: το θέμα της «καλής» και της «κακής» χοληστερίνης είναι πιθανόν ένας από τους μεγαλύτερους ιατρικούς μύθους της εποχής μας, έχει δημιουργηθεί και προωθείται από την φαρμακευτική διαφήμιση
Τα δεδομένα που ακολουθούν στηρίζονται σε ανακαλύψεις 3 τουλάχιστον βραβείων Νόμπελ.
Πριν από μερικούς μήνες διαβάζαμε σε κύριο άρθρο από τη σύνταξη των New York Times ότι "Πρόσφατα ανακοινώθηκε μελέτη όπου αφού χορηγήθηκαν για 2 χρόνια νέα υπολιπιδαιμικά φάρμακα σε ασθενείς με υψηλή χοληστερίνη, το πάχος της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία τους διπλασιάστηκε. Τα αποτελέσματα ήταν γνωστά εδώ και 2 χρόνια δεν είχαν όμως ανακοινωθεί από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Τα δύο αυτά φάρμακα έκαναν πωλήσεις 5 δις $ το προηγούμενο έτος" (The New York Times, 16 Jan 2008 ).
Ο Dr. Ρον Ροζντέιλ είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ειδικός στη διατροφή και το μεταβολισμό και αν δεν έχετε ήδη δει το σχετικό βίντεο How You Have Been Fooled by Good and Bad Cholesterol, δείτε το οπωσδήποτε.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, τι ακριβώς είναι η χοληστερίνη;
Η χοληστερίνη είναι ένα μόριο λίπους που παράγεται στο συκώτι και είναι απαραίτητη για πληθώρα λειτουργιών στον οργανισμό.
Είναι απαραίτητη για τη δημιουργία της μεμβράνης των κυττάρων, τη λειτουργία του νευρικού συστήματος (για την παραγωγή νευροδιαβιβαστών: μόρια που μεταφέρουν τη πληροφορία στο νευρικό σύστημα), μεγάλου αριθμού ορμονών, ως καύσιμο για τον καρδιακό μυ κ.ά. Χαμηλα επίπεδα χοληστερίνης στον οργανισμό μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στη λειτουργία του: σεξουαλικές δυσλειτουργίες, περισσότερο στρες, λιγότερη ενέργεια.
Ποια είναι λοιπόν η σχέση της χοληστερίνης με την βλάβη στα αγγεία και την αθηρωμάτωση;
Είναι γνωστό ότι όταν προκληθεί βλάβη στο τοίχωμα ενός αγγείου, τότε η χοληστερίνη προσκολλάται σ’ αυτό για να επικαλύψει τη βλάβη, έτσι δημιουργείται μια αθηρωματική πλάκα. Αυτή η παρατήρηση οδήγησε τον Brown-Goldstein στο Νόμπελ ιατρικής το 1985.
Αυτό σημαίνει ότι η χοληστερίνη δεν είναι η αιτία που κλείνουν αρτηρίες αλλά ένας δεύτερος μηχανισμός άμυνας του οργανισμού σε περίπτωση που υποστούν βλάβη τα αγγεία μας.
Η χοληστερίνη μεταφέρεται στο αίμα σε μορφή μεγάλων (καλά) και μικρών (κακών) μορίων. Τα μικρά μόρια διεισδύουν πιο εύκολα και επικάθονται στο τοίχωμα των αγγείων ενώ τα μεγάλα μεταφέρονται στο αίμα χωρίς να επικάθονται στα τοιχώματα. Κανένα φάρμακο δεν επιδρά στο μέγεθος αυτών των μορίων.
Όπως περιέγραψε ο Linus Pauling (2 βραβεία Νόμπελ) και ο συνεργάτης του ερευνητής Matthias Rath οι βλάβες στα αγγεία μας προκαλούνται κυρίως λόγω έλλειψης βιταμίνης C και άλλων θρεπτικών στοιχείων. Παλαιότερα όταν δεν γνωρίζαμε την ύπαρξη της βιταμίνης C η ναυτικοί που δεν έτρωγαν φρέσκα φρούτα και λαχανικά πάθαιναν μια ολική ρήξη στα αγγεία τους από πλήρη έλλειψη βιταμίνης C και πέθαιναν από εσωτερική αιμορραγία. Αυτό που συμβαίνει στο σύγχρονο άνθρωπο είναι ένα χρόνιο σκορβούτο. Αυτή η έλλειψη δεν πραγματοποιείται σε μήνες όπως στους ναυτικούς αλλά σε χρόνια.
Παρόλο που λήψη φρέσκων φρούτων και λαχανικών είναι πολύ σημαντική η αλλοίωση λόγω επεξεργασίας των τροφών τις στερεί από τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Το σύγχρονο τοξικό περιβάλλον αυξάνει τις ανάγκες μας σε βιταμίνη C ενώ ταυτόχρονα μειώνεται η πρόσληψη μέσα από τις τροφές.
Η ελάχιστη ημερήσια δόση για να καλύψει τις βασικές ανάγκες του οργανισμού είναι 1000 mg. Φανταστείτε ότι ένα πορτοκάλι περιέχει 55 mg, αν βέβαια το φάμε με τη φλούδα και τα κουκούτσια, μέσα σε λίγες ημέρες αφού κοπεί από το δέντρο.
Όταν λοιπόν δεν υπάρχει αρκετή C και αρχίζουν να εμφανίζονται ρωγμές στην εσωτερική επιφάνεια των αγγείων. Σε αυτό το σημείο το σώμα δίνει εντολή στο συκώτι να παράγει παραπάνω χοληστερίνη έτσι ώστε να επιδιορθώσει, έστω και επιφανειακά, τη βλάβη. Αν οι βλάβες βέβαια είναι πάρα πολλές και η χοληστερίνη που επικάθεται σε αυτές το ίδιο, τότε τα αγγεία αποφράσσονται και έχουμε στεφανιαία νόσο, εγκεφαλικά κ.λπ.
Η λύση είναι να χορηγήσουμε βιταμίνη C αυτό θα επιτρέψει στον οργανισμό να αποκαταστήσει τη βλάβη. Αυτό έχει αποδειχθεί με μελέτες που δείχνουν ότι μετά από χορήγηση επαρκών ποσοτήτων βιταμίνης C μειώνονται τα επίπεδα της χοληστερίνης στο αίμα και το πάχος της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία.
Αν λοιπόν, αντί να αυξήσουμε τη χορήγηση βιταμίνης C, χορηγήσουμε υπολιπιδαιμικά φάρμακα, τα οποία σταματάνε την παραγωγή χοληστερίνης στο ήπαρ τότε επιδεινώνουμε την εικόνα και σταματάμε και τον 2ο μηχανισμό άμυνας.
Για να φέρετε την χοληστερίνη σας σε φυσιολογικά επίπεδα θα πρέπει να:
Καλύψετε τις ανάγκες σας σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και κυρίως βιταμίνη C
Μειώσετε σημαντικά τη ζάχαρη και τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες (ψωμί, μακαρόνια, αναψυκτικά, πατάτες)
Ασκήστε καθημερινά
Αυξήσετε τα ω-3 λιπαρά οξέα
Dr. Δημήτρης ΤσουκαλάςΔ/ντης Detox Center GRΜέλος των International Academy ofDetoxification Specialists &American Holistic Medical Association
Τα δεδομένα που ακολουθούν στηρίζονται σε ανακαλύψεις 3 τουλάχιστον βραβείων Νόμπελ.
Πριν από μερικούς μήνες διαβάζαμε σε κύριο άρθρο από τη σύνταξη των New York Times ότι "Πρόσφατα ανακοινώθηκε μελέτη όπου αφού χορηγήθηκαν για 2 χρόνια νέα υπολιπιδαιμικά φάρμακα σε ασθενείς με υψηλή χοληστερίνη, το πάχος της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία τους διπλασιάστηκε. Τα αποτελέσματα ήταν γνωστά εδώ και 2 χρόνια δεν είχαν όμως ανακοινωθεί από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Τα δύο αυτά φάρμακα έκαναν πωλήσεις 5 δις $ το προηγούμενο έτος" (The New York Times, 16 Jan 2008 ).
Ο Dr. Ρον Ροζντέιλ είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ειδικός στη διατροφή και το μεταβολισμό και αν δεν έχετε ήδη δει το σχετικό βίντεο How You Have Been Fooled by Good and Bad Cholesterol, δείτε το οπωσδήποτε.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, τι ακριβώς είναι η χοληστερίνη;
Η χοληστερίνη είναι ένα μόριο λίπους που παράγεται στο συκώτι και είναι απαραίτητη για πληθώρα λειτουργιών στον οργανισμό.
Είναι απαραίτητη για τη δημιουργία της μεμβράνης των κυττάρων, τη λειτουργία του νευρικού συστήματος (για την παραγωγή νευροδιαβιβαστών: μόρια που μεταφέρουν τη πληροφορία στο νευρικό σύστημα), μεγάλου αριθμού ορμονών, ως καύσιμο για τον καρδιακό μυ κ.ά. Χαμηλα επίπεδα χοληστερίνης στον οργανισμό μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στη λειτουργία του: σεξουαλικές δυσλειτουργίες, περισσότερο στρες, λιγότερη ενέργεια.
Ποια είναι λοιπόν η σχέση της χοληστερίνης με την βλάβη στα αγγεία και την αθηρωμάτωση;
Είναι γνωστό ότι όταν προκληθεί βλάβη στο τοίχωμα ενός αγγείου, τότε η χοληστερίνη προσκολλάται σ’ αυτό για να επικαλύψει τη βλάβη, έτσι δημιουργείται μια αθηρωματική πλάκα. Αυτή η παρατήρηση οδήγησε τον Brown-Goldstein στο Νόμπελ ιατρικής το 1985.
Αυτό σημαίνει ότι η χοληστερίνη δεν είναι η αιτία που κλείνουν αρτηρίες αλλά ένας δεύτερος μηχανισμός άμυνας του οργανισμού σε περίπτωση που υποστούν βλάβη τα αγγεία μας.
Η χοληστερίνη μεταφέρεται στο αίμα σε μορφή μεγάλων (καλά) και μικρών (κακών) μορίων. Τα μικρά μόρια διεισδύουν πιο εύκολα και επικάθονται στο τοίχωμα των αγγείων ενώ τα μεγάλα μεταφέρονται στο αίμα χωρίς να επικάθονται στα τοιχώματα. Κανένα φάρμακο δεν επιδρά στο μέγεθος αυτών των μορίων.
Όπως περιέγραψε ο Linus Pauling (2 βραβεία Νόμπελ) και ο συνεργάτης του ερευνητής Matthias Rath οι βλάβες στα αγγεία μας προκαλούνται κυρίως λόγω έλλειψης βιταμίνης C και άλλων θρεπτικών στοιχείων. Παλαιότερα όταν δεν γνωρίζαμε την ύπαρξη της βιταμίνης C η ναυτικοί που δεν έτρωγαν φρέσκα φρούτα και λαχανικά πάθαιναν μια ολική ρήξη στα αγγεία τους από πλήρη έλλειψη βιταμίνης C και πέθαιναν από εσωτερική αιμορραγία. Αυτό που συμβαίνει στο σύγχρονο άνθρωπο είναι ένα χρόνιο σκορβούτο. Αυτή η έλλειψη δεν πραγματοποιείται σε μήνες όπως στους ναυτικούς αλλά σε χρόνια.
Παρόλο που λήψη φρέσκων φρούτων και λαχανικών είναι πολύ σημαντική η αλλοίωση λόγω επεξεργασίας των τροφών τις στερεί από τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Το σύγχρονο τοξικό περιβάλλον αυξάνει τις ανάγκες μας σε βιταμίνη C ενώ ταυτόχρονα μειώνεται η πρόσληψη μέσα από τις τροφές.
Η ελάχιστη ημερήσια δόση για να καλύψει τις βασικές ανάγκες του οργανισμού είναι 1000 mg. Φανταστείτε ότι ένα πορτοκάλι περιέχει 55 mg, αν βέβαια το φάμε με τη φλούδα και τα κουκούτσια, μέσα σε λίγες ημέρες αφού κοπεί από το δέντρο.
Όταν λοιπόν δεν υπάρχει αρκετή C και αρχίζουν να εμφανίζονται ρωγμές στην εσωτερική επιφάνεια των αγγείων. Σε αυτό το σημείο το σώμα δίνει εντολή στο συκώτι να παράγει παραπάνω χοληστερίνη έτσι ώστε να επιδιορθώσει, έστω και επιφανειακά, τη βλάβη. Αν οι βλάβες βέβαια είναι πάρα πολλές και η χοληστερίνη που επικάθεται σε αυτές το ίδιο, τότε τα αγγεία αποφράσσονται και έχουμε στεφανιαία νόσο, εγκεφαλικά κ.λπ.
Η λύση είναι να χορηγήσουμε βιταμίνη C αυτό θα επιτρέψει στον οργανισμό να αποκαταστήσει τη βλάβη. Αυτό έχει αποδειχθεί με μελέτες που δείχνουν ότι μετά από χορήγηση επαρκών ποσοτήτων βιταμίνης C μειώνονται τα επίπεδα της χοληστερίνης στο αίμα και το πάχος της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία.
Αν λοιπόν, αντί να αυξήσουμε τη χορήγηση βιταμίνης C, χορηγήσουμε υπολιπιδαιμικά φάρμακα, τα οποία σταματάνε την παραγωγή χοληστερίνης στο ήπαρ τότε επιδεινώνουμε την εικόνα και σταματάμε και τον 2ο μηχανισμό άμυνας.
Για να φέρετε την χοληστερίνη σας σε φυσιολογικά επίπεδα θα πρέπει να:
Καλύψετε τις ανάγκες σας σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και κυρίως βιταμίνη C
Μειώσετε σημαντικά τη ζάχαρη και τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες (ψωμί, μακαρόνια, αναψυκτικά, πατάτες)
Ασκήστε καθημερινά
Αυξήσετε τα ω-3 λιπαρά οξέα
Dr. Δημήτρης ΤσουκαλάςΔ/ντης Detox Center GRΜέλος των International Academy ofDetoxification Specialists &American Holistic Medical Association
Η μουσική και η εξέλιξή της.
Η αποδοχή και η εξέλιξη της μουσικής στην Ελλάδα, έδωσε τη βάση της τέχνης, της φιλοσοφίας και των επιστημών.
Οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν θεό της μουσικής τον Απόλλωνα το Μουσιγέτη, προς τιμή του οποίου έκαναν στους Δελφούς, πανελλήνιους μουσικούς αγώνες.
Θεωρούσαν τη μουσική σαν τον σπουδαιότερο παράγοντα ψυχικής μόρφωσης και πίστευαν θεία την προέλευσή της.
Ξένοι επιστήμονες, μουσικολόγοι και κοινωνιολόγοι, αναφέρουν πως κανένα άλλο Έθνος δεν ένιωσε τόσο την πανίσχυρη δύναμη της μουσικής, όσο το Ελληνικό.
Μεταχειρίστηκαν τη μουσική σαν το πρώτιστο στοιχείο της Ατομικής, της Κοινωνικής και της Εθνικής, γενικά,ζωής.
Χρησιμοποιούσαν τη μουσική για θρησκευτικές γιορτές, ιεροτελεστίες, σε συμπόσια και χορούς και είχαν τραγούδια για κάθε ασχολία τους και για κάθε περίπτωση. Ανάλογα τραγούδια ήταν:
Οι Παιάνες (θριαμβευτικά τραγούδια ,που τιμούσαν τον Απόλλωνα).
Οι Διθύραμβοι (προς τιμήν του Διόνυσου κ.α.θεών)
Τα επινίκια των μουσοποιών Πινδάρου και Σιμωνίδη
Τα Ελεγεία (πένθιμα, με συνοδεία αυλού)
Τα Σχόλια (επιτραπέζια)
Τα Εγκώμια (στο πάτημα των σταφυλιών).
Είχαν επίσης, τραγούδια ποιμενικά, βεριστικά, επιμύλια, νανουρίσματα ,θρήνους και επικήδεια, γάμου, ξενιτιάς κ.α.
Οι Αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τρία είδη μουσικών οργάνων.
Τα έγχορδα, τα πνευστά και τα κρουστά.
Έγχορδα ήταν: η Λύρα, η Κιθάρα, η Άρπα.
Πνευστά ήταν: η Σάλπιγξ, η Σύριγξ, οι Αυλοί, η Υδραυλίς
Κρουστά ήταν: τα Τύμπανα, κύμβαλα, σείστρα, κρόταλα κ.α.
Από τη μυθολογία μας, μαθαίνουμε για τους πρώτους Αρχαίους που ασχολήθηκαν με την μουσική τέχνη, ήταν:
Τους Μυθικούς χρόνους (1500-1000 π.χ)
Ο Ορφέας (Πιερία Ολύμπου):Ποιητής, Μάντης και ο περιφημότερος μυθικός αοιδός της Ελλάδας.
Ο Όλυμπος (Φρυγία):Ο μυθολογούμενος ποιητής και τραγουδιστής, που, κατά τον Πλούταρχο, ήταν αρχηγός της Ελληνικής μουσικής και δημιούργησε τους ύμνους προς τους θεούς.
Στα Ομηρικά χρόνια (1000-700 πχ)
Οι σπουδαιότεροι μουσικοί της εποχής αυτής είναι,
Ο Όμηρος (Σμύρνη ή Χίος περί το 900 π.χ): αρχηγός της φημισμένης σχολής των Ιώνων τραγουδιστών.
Ο Δημόδικος (Κέρκυρα)
Ο Φήμιος (Ιθάκη) και
Ο Ησίοδος (Άσκρα Βοιωτίας).
Στους Δημιουργικούς χρόνους (700-555 π.χ)
Οι σπουδαιότεροι μουσικοί της εποχής αυτής είναι:
Ο Τέρπανδρος (Λέσβος Ζ' αιώνας π.χ): μετέτρεψε την τετράχορδη λύρα σε εφτάχορδη.
Ο Όλυμπος (Φρυγία περί το 660 π.χ): απόγονος του μυθικού επίσης από τη Φρυγία ομώνυμου αοιδού.
Ο Τυρταίος (Αθήνα 640 π.χ)
Η Σαπφώ (Λέσβος, περί το 628 π.χ)
Ο Αρίων (Λέσβος, περί το 625 π.χ)
Ο Θαλήτας (Γότρυς, περί το 620 π.χ)
Ο Ανακρέων (Τέω Ιωνίας, περί το 600 π.χ)
Και βέβαια κατά την ίδια περίοδο, διακρίνονται ακόμα γνωστές μουσικές φυσιογνωμίες, όπως: ο Αρχίλοχος, Στησίχορος, Ξενόκριτος, Αλκμάν, Αλκαίος, Ίβικος κ.α
Είναι μια περίοδος, που η μουσική έγινε το σπουδαιότερο μέσο εξάπλωσης, σε όλη την Ευρώπη, του <<Αρχαίου Πνεύματος>> κι έγινε η βάση της εξέλιξης του πνεύματος της ανθρωπότητας.
Οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν θεό της μουσικής τον Απόλλωνα το Μουσιγέτη, προς τιμή του οποίου έκαναν στους Δελφούς, πανελλήνιους μουσικούς αγώνες.
Θεωρούσαν τη μουσική σαν τον σπουδαιότερο παράγοντα ψυχικής μόρφωσης και πίστευαν θεία την προέλευσή της.
Ξένοι επιστήμονες, μουσικολόγοι και κοινωνιολόγοι, αναφέρουν πως κανένα άλλο Έθνος δεν ένιωσε τόσο την πανίσχυρη δύναμη της μουσικής, όσο το Ελληνικό.
Μεταχειρίστηκαν τη μουσική σαν το πρώτιστο στοιχείο της Ατομικής, της Κοινωνικής και της Εθνικής, γενικά,ζωής.
Χρησιμοποιούσαν τη μουσική για θρησκευτικές γιορτές, ιεροτελεστίες, σε συμπόσια και χορούς και είχαν τραγούδια για κάθε ασχολία τους και για κάθε περίπτωση. Ανάλογα τραγούδια ήταν:
Οι Παιάνες (θριαμβευτικά τραγούδια ,που τιμούσαν τον Απόλλωνα).
Οι Διθύραμβοι (προς τιμήν του Διόνυσου κ.α.θεών)
Τα επινίκια των μουσοποιών Πινδάρου και Σιμωνίδη
Τα Ελεγεία (πένθιμα, με συνοδεία αυλού)
Τα Σχόλια (επιτραπέζια)
Τα Εγκώμια (στο πάτημα των σταφυλιών).
Είχαν επίσης, τραγούδια ποιμενικά, βεριστικά, επιμύλια, νανουρίσματα ,θρήνους και επικήδεια, γάμου, ξενιτιάς κ.α.
Οι Αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τρία είδη μουσικών οργάνων.
Τα έγχορδα, τα πνευστά και τα κρουστά.
Έγχορδα ήταν: η Λύρα, η Κιθάρα, η Άρπα.
Πνευστά ήταν: η Σάλπιγξ, η Σύριγξ, οι Αυλοί, η Υδραυλίς
Κρουστά ήταν: τα Τύμπανα, κύμβαλα, σείστρα, κρόταλα κ.α.
Από τη μυθολογία μας, μαθαίνουμε για τους πρώτους Αρχαίους που ασχολήθηκαν με την μουσική τέχνη, ήταν:
Τους Μυθικούς χρόνους (1500-1000 π.χ)
Ο Ορφέας (Πιερία Ολύμπου):Ποιητής, Μάντης και ο περιφημότερος μυθικός αοιδός της Ελλάδας.
Ο Όλυμπος (Φρυγία):Ο μυθολογούμενος ποιητής και τραγουδιστής, που, κατά τον Πλούταρχο, ήταν αρχηγός της Ελληνικής μουσικής και δημιούργησε τους ύμνους προς τους θεούς.
Στα Ομηρικά χρόνια (1000-700 πχ)
Οι σπουδαιότεροι μουσικοί της εποχής αυτής είναι,
Ο Όμηρος (Σμύρνη ή Χίος περί το 900 π.χ): αρχηγός της φημισμένης σχολής των Ιώνων τραγουδιστών.
Ο Δημόδικος (Κέρκυρα)
Ο Φήμιος (Ιθάκη) και
Ο Ησίοδος (Άσκρα Βοιωτίας).
Στους Δημιουργικούς χρόνους (700-555 π.χ)
Οι σπουδαιότεροι μουσικοί της εποχής αυτής είναι:
Ο Τέρπανδρος (Λέσβος Ζ' αιώνας π.χ): μετέτρεψε την τετράχορδη λύρα σε εφτάχορδη.
Ο Όλυμπος (Φρυγία περί το 660 π.χ): απόγονος του μυθικού επίσης από τη Φρυγία ομώνυμου αοιδού.
Ο Τυρταίος (Αθήνα 640 π.χ)
Η Σαπφώ (Λέσβος, περί το 628 π.χ)
Ο Αρίων (Λέσβος, περί το 625 π.χ)
Ο Θαλήτας (Γότρυς, περί το 620 π.χ)
Ο Ανακρέων (Τέω Ιωνίας, περί το 600 π.χ)
Και βέβαια κατά την ίδια περίοδο, διακρίνονται ακόμα γνωστές μουσικές φυσιογνωμίες, όπως: ο Αρχίλοχος, Στησίχορος, Ξενόκριτος, Αλκμάν, Αλκαίος, Ίβικος κ.α
Είναι μια περίοδος, που η μουσική έγινε το σπουδαιότερο μέσο εξάπλωσης, σε όλη την Ευρώπη, του <<Αρχαίου Πνεύματος>> κι έγινε η βάση της εξέλιξης του πνεύματος της ανθρωπότητας.
Reiki: Τί είναι; Υπάρχουν διαφορετικοί «τύποι» του;
Το Reiki είναι ένα πανάρχαιο ολιστικό θεραπευτικό σύστημα. Θεραπεύει με την μετάδοση της φυσικής Zωτικής Eνέργειας και στα τρία επίπεδα που αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη: πνευματικό, ψυχολογικό, βιολογικό.
Το σύστημα Reiki του Ιάπωνα Dr. Mikao Usui είναι μοναδικό στην έκφραση και στην εφαρμογή του. Δεν έχει σχέση με κανένα δόγμα, καμία θρησκεία και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλους τους ανθρώπους, μεγάλους και μικρούς, ανεξαρτήτως πνευματικών αντιλήψεων και πεποιθήσεων. Βεβαίως υπάρχουν και άλλοι πολλοί τρόποι μετάδοσης της ενέργειας θεραπευτικά, που δεν έχουν καμία σχέση με το Reiki. Κάτι που διαφέρει τελείως από τις άλλες ενεργειακές θεραπείες, είναι ότι στο Reiki γίνεσαι κανάλι της Ζωτικής Ενέργειας και μεταδίδεις μέσα από αυτό, ποτέ από την ατομική σου ενέργεια.
Ο θεραπευτής είναι ο μεταδότης, και δεν θεραπεύει εκείνος, αλλά η ενέργεια. Εκείνος είναι μόνο σωστά διαθέσιμος.
2. Σε ποιές αρχές βασίζεται;
Στην αγάπη, στην εμπιστοσύνη, στην ευγνωμοσύνη. Στον αυτοσεβασμό, στην αυτοεκτίμηση, στην αυτοαποδοχή, στην αυτογνωσία. Στην μοναδικότητα και στην ενότητα. Στην αρμονία Νου, Ψυχής, Σώματος. Στην εμπιστοσύνη στο Ανώτερο Καλό. Στην ευγνωμοσύνη και στον σεβασμό του δώρου της ζωής που μας έδωσε ο Θεός. Στην ενέργεια που μας περιβάλλει σαν αναπνοή και σαν συνείδηση, και που χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε η ζωή. Στην θεραπευτική χρήση αυτής της ζωτικής ενέργειας με σεβασμό, αγάπη και συμπόνια, και πάντα για το Ανώτερο Καλό που για τον καθένα μόνο ο Θεός ξέρει ποιο είναι.
3. Πως λειτουργεί;
Το Reiki ασχολείται με τη φυσική ροή της Ζωτικής Ενέργειας στην ύπαρξη μας. Αν αυτή δεν ρέει στην ποσότητα που χρειάζεται για να είμαστε υγιείς, τότε ασθενούμε στο πνευματικό ψυχολογικό και βιολογικό επίπεδο. Ασθένεια σημαίνει δίχως σθένος. Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό που μας κάνει να είμαστε δίχως σθένος!
Διάφορες λανθασμένες πεποιθήσεις που συγκρούονται με την πραγματικότητα μας, ψυχικά τραύματα συνήθως από την πρώτη επταετία της ζωής μας, συναισθηματικά μπλοκαρίσματα που εμποδίζουν την ροή της Ζωτικής Ενέργειας σε όλα τα επίπεδα. Είμαστε μία ενότητα. Το ένα επηρεάζει το άλλο.
Αν το μυαλό μας και οι πεποιθήσεις μας δεν εξυπηρετούν και δεν υποστηρίζουν το Ανώτερο Καλό της ύπαρξής μας, τότε η ψυχή μας και τα συναισθήματα μας δεν εκφράζουν την φυσική τους αλήθεια, μπλοκάρονται και ή συμβιβαζόμαστε, ή αντιδρούμε ασυνείδητα κατά του θετικού, κατά της ροής, κατά της χαράς, και μην σας εκπλήττει, κατά της Αγάπης!
Φτάνουμε να αρνιόμαστε ό,τι πιο σπουδαίο, ό,τι πιο αναγκαίο, ό,τι πιό θεϊκό, την Αγάπη, που είναι νόμος φυσικός και στοιχείο της ίδιας μας της ύπαρξης. Εγκεφαλικές αντιρρήσεις, φοβίες, ανεμπιστοσύνη, έλλειψη αγάπης, είναι τα μηνύματα που φτάνουν στο σώμα, που τελικά αρχίζει να ασθενεί. Για να είμαστε στο σώμα υγιείς, χρειάζεται να είμαστε πνευματικά και ψυχικά υγιείς. Στην ενεργειακή του δομή, ο άνθρωπος έχει επτά ενεργειακά κέντρα.
Πίσω από κάθε ενεργειακό κέντρο υπάρχει ένας κύριος αδένας. Το κάθε κέντρο εκφράζει μία κύρια φυσική ιδιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και στα τρία επίπεδα, πνευματικό, ψυχικό, βιολογικό, και είναι υπεύθυνο για την μετάδοση της ενέργειας, και την υγεία στα ζωτικά όργανα που βρίσκονται στη ζώνη του.
Τα όργανα με την σειρά τους εκφράζουν την ιδιότητα του κέντρου, θετικά ή αρνητικά, σύμφωνα με την αιτία και το ποσοστό του μπλοκαρίσματος που έχει συμβεί στο κέντρο. Όταν κάποιο ζωτικό όργανο ασθενεί, σημαίνει ότι η φυσική ζωτική ενέργεια έχει διακοπεί στην περιοχή, ή δεν κυλάει επαρκώς, ή ότι το κέντρο έχει μπλοκάρει.
Σημαίνει ότι κάποια φυσική ιδιότητα, κάποιος φυσικός νόμος δεν εκφράζεται. Σημαίνει ότι το άτομο δεν έχει σθένος και δεν είναι ανοιχτό τόσο, ώστε να μπορεί να λάβει μόνο του όση ενέργεια του χρειάζεται για να αποκαταστήσει τη βλάβη.
Χρειάζεται επιπλέον ενέργεια. Το Reiki, με την συνεργασία του ασθενούς, ξεμπλοκάρει σε όλα τα επίπεδα και δίνει ενέργεια εκεί που λείπει. Ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, και η ροή της ενέργειας αποκαθιστάται, και η χαρά και η εμπιστοσύνη για την ζωή ξαναγυρίζει.
4. Πως εφαρμόζεται;
Στο θεραπευτικό σύστημα Reiki είναι σωστό να δέχεσαι θεραπεία σε καθημερινή βάση, τέσσερις ή και πέντε φορές την εβδομάδα. Το σύστημα λειτουργεί σε κύκλους των επτά, των δεκατεσσάρων, των εικοσιένα και των εικοσιοκτώ θεραπειών, αναλόγως την ασθένεια, την ένταση και την έκταση που έχει πάρει στα τρία επίπεδα που κινείται.
Βεβαίως μπορείς να κάνεις μία θεραπεία για αναζωογόνηση, χαλάρωση και εναρμόνιση του ενεργειακού σου πεδίου, κάθε τόσο. Η διαφορά είναι σημαντική. Η θεραπεία είναι καλό να γίνεται σε ήσυχο και καθαρό περιβάλλον. Ο θεραπευόμενος ξαπλώνει αναπαυτικά στο κρεβάτι θεραπείας φορώντας κάτι άνετο, όπως μία φόρμα γυμναστικής.
Η ενέργεια μεταδίδεται με την επαφή των δύο χεριών σε περισσότερες από δεκαέξι θέσεις στο σώμα, με πεντάλεπτη διάρκεια περίπου, σε κάθε θέση. Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία, ο θεραπευόμενος μπορεί να σηκωθεί, αφού πάρει λίγο ακόμα χρόνο για την γείωση του.
5. Πως νιώθει ο θεραπευόμενος κατά την διάρκεια της εφαρμογής του Reiki;
Ζητάμε από τον δέκτη να παρακολουθεί κατά την διάρκεια της θεραπείας, όσο μπορεί, τι συμβαίνει μέσα του. Αν και αυτό είναι κάπως δύσκολο γιατί χαλαρώνει πολύ, ώσπου φαίνεται σαν να κοιμάται. Αλλά δεν κοιμάται.
Στην αρχή και κατά την διάρκεια, μερικές φορές, αισθάνεται μια γλυκιά ζέστη, μια διαφορετική θερμότητα, η οποία απλώνεται στην περιοχή που μεταδίδεται η ενέργεια. Είναι η ενέργεια της ζωής που ρέει και πάλι σε μεγάλες ποσότητες στην ύπαρξη του. Μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά έχει ήδη χαλαρώσει.
Όσο προχωράει η θεραπεία, γίνεται όλο και πιο δεκτικός και δέχεται όλο και περισσότερη ενέργεια. Νιώθει την ενέργεια να κυλάει μέσα του και να ξεμπλοκάρει. Αισθάνεται να αλλάζει το επίπεδο της συνείδησης του και όλο και περισσότερο να βαθαίνει. Καμιά φορά μπορεί να κλάψει ή να γελάσει όταν η ενέργεια φτάσει στο συναισθηματικό επίπεδο. Τις περισσότερες φορές δεν το θυμάται όταν τελειώσει η θεραπεία. Η αίσθηση της θερμότητας κατά την διάρκεια, είναι διάχυτη.
Όταν τελειώσει η συνεδρία και σηκωθεί, αισθάνεται και φαίνεται σαν να έχει κοιμηθεί δώδεκα ώρες. Είναι φρέσκος, ενεργοποιημένος και καλοδιάθετος. Όλοι λένε ότι αισθάνονται καινούργιοι και ανάλαφροι. Είναι εξαιρετικά όμορφη η εσωτερική διαδικασία κατά την ώρα της θεραπείας Reiki. Ακόμα και αν κάνεις μόνο μία φορά, θα την θυμάσαι σαν να έδωσες στον εαυτό σου κάτι εξαιρετικό, ένα μεγάλο δώρο.
6.Λίγα λόγια για την ιστορία του.
Το Reiki όπως είπα και στην αρχή, είναι ένα πανάρχαιο, ολιστικό, θεραπευτικό σύστημα. Ο Dr Mikao Usui, Ιάπωνας χριστιανός, πήρε τον τίτλο του Διδάκτορα της Θεολογίας από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, και αργότερα έγινε πρύτανης στο χριστιανικό Πανεπιστήμιο του Κιότο της Ιαπωνίας. Διέθεσε την ζωή του στην έρευνα για την θεραπευτική δυνατότητα της φυσικής ζωτικής ενέργειας.
Όταν ολοκλήρωσε την έρευνα του που κράτησε πάνω από είκοσι χρόνια, ίδρυσε στην Ιαπωνία την πρώτη σχολή Reiki και μία κλινική. Ο Dr.Usui ανακάλυψε μέσα από την έρευνα του, ότι το Reiki το χρησιμοποιούσαν σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, όπως στην αρχαία Αίγυπτο, στο Θιβέτ, στην Κίνα και στην αρχαία Ελλάδα ο Ασκληπιός και ο Ιπποκράτης. Ο Dr. Usui ονόμασε το θεραπευτικό του σύστημα Rei Ki, από το αρχαίο Ρεί που σημαίνει ροή, και από το Ki ή Chi που στα ιαπωνικά σημαίνει ζωτική ενέργεια, φως - συνείδηση - δύναμη - ζωτικότητα - Ζωή. Έτσι λοιπόν το Reiki είναι σύνθετη λέξη, που σημαίνει ενέργεια ζωτική που ρέει.
7. Για ποιες ασθένειες και προβλήματα ενδείκνυται; Σε τι βοηθάει;
Με το σύστημα Reiki μεταδίδεται φυσική Ζωτική Ενέργεια, σε όλο τον οργανισμό και συγκεκριμένα όπου ασθενεί. Μπορούμε να σκεφτούμε και με όλα όσα έχουμε πει, πόσο πολύ μπορεί να μας βοηθήσει. Πνευματικά, ψυχολογικά, συναισθηματικά και βιολογικά. Δεν υπάρχουν ασθένειες ή άλλα προβλήματα που δεν μπορεί να βοηθήσει το Reiki.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν το γνωρίζουν ή δεν εμπιστεύονται μέσα από την παραπληροφόρηση που υπάρχει στην Ελλάδα. Το Reiki είναι τόσο απλό στη χρήση του και τόσο μεγάλο βοήθημα. Είναι αγάπη, είναι ζωή, είναι δώρο Θεού. Φέρνει γαλήνη, συνείδηση, αρμονία, χαρά, δημιουργικότητα, υγεία.
8. Πως μπορεί κάποιος να βρει ένα θεραπευτή; Που πρέπει να απευθυνθεί και τι πρέπει να προσέξει;
Νομίζω ότι το Reiki είναι αρκετά διαδεδομένο πια και στην Ελλάδα. Υπάρχουν θεραπευτές, σχολές, μαθητές και πολλά φυσικοθεραπευτήρια έχουν Reiki. Επίσης υπάρχουν αρκετά ενημερωτικά έντυπα που ασχολούνται με τις ολιστικές θεραπευτικές επιστήμες. Και σχεδόν όλα τα spa χρησιμοποιούν το Reiki για χαλάρωση, για απαλλαγή από το stress και για αναζωογόνηση. Ακόμα στην Ελλάδα, δεν υπάρχει οργανωμένη κλινική Reiki όπως στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Εκεί εφαρμόζεται στα νοσοκομεία, καθώς και σε πολλά πανεπιστήμια, όπως το Yale. Ίσως κάποια στιγμή το δούμε και σε κάποια νοσοκομεία στην Ελλάδα. Τώρα ακόμα χρησιμοποιείται ανεπίσημα. Αυτό που θα πρέπει να προσέχει κάποιος ζητώντας ένα θεραπευτή του Reiki, είναι οι συστάσεις του. Θα πρέπει καλύτερα να έχει το δεύτερο επίπεδο εκπαίδευσης. Θα πρέπει να έχετε θετικές συστάσεις από κάποιον άνθρωπο που εμπιστεύεστε, και που ο ίδιος έχει προσωπική εμπειρία από την δουλειά του θεραπευτή και της θεραπείας. Αν κάποιος είναι έτοιμος να δεχτεί θεραπεία Reiki, είναι σίγουρο ότι θα συναντήσει τον κατάλληλο θεραπευτή.
9. Πώς μπορεί κάποιος να μάθει Reiki;
Βρίσκοντας ένα Reiki δάσκαλο που να έχει ολοκληρώσει το επίπεδο στο Master, να έχει καλές συστάσεις από κάποιον μαθητή του που έχει γνωρίσει προσωπικά τον τρόπο και το ήθος της διδασκαλίας του, και έχει ωφεληθεί από αυτήν. Επίσης είναι καλό να έχετε διαβάσει ένα καλό βιβλίο για το Reiki. Υπάρχουν πολλά και καλά. Ένα από αυτά είναι από τις εκδόσεις Σωμανούς με τον τίτλο Reiki H συμπαντική ζωτική ενέργεια... Είναι καλό για κάποιον που θέλει να μαθητεύσει στο Reiki να έχει ενημερωθεί για το τι ακριβώς είναι αυτό. Βεβαίως όταν ένας μαθητής είναι έτοιμος να συναντήσει έναν δάσκαλο, τότε πάντα ο δάσκαλος είναι εκεί!
10. Ποια είναι η δική σας εμπειρία από το Reiki; Πώς πιστεύετε ότι έχει επηρεάσει τη ζωή και τη δουλειά σας;
Το Reiki για μένα είναι δώρο Θεού. Είναι η αναπνοή του, είναι η ζεστασιά της αγάπης του στην καρδιά μου. Είναι η συμπόνια του στον πόνο και το κουράγιο στα δύσκολα, είναι τα καθάρια χρώματα του ουράνιου τόξου στην ψυχή μου. Αισιοδοξία και δημιουργικότητα, θρησκευτικό συναίσθημα και συνείδηση. Είναι η θεϊκή μουσική στην καρδιά μου. Το Reiki σου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να αναγνωρίσεις την έπαρση και τον εγωκεντρισμό σου, τον ανταγωνισμό σου.
Σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις πιο όμορφος άνθρωπος και να ξαναβρείς την χαμένη σου αθωότητα και απλότητα. 17 χρόνια κάνω Reiki και 22 χρόνια γράφω μουσική. Η επιρροή του είναι μεγάλη στην ψυχή μου, στην εξέλιξή μου σαν άνθρωπος, και βεβαίως στη μουσική μου, μιας και η μουσική γράφεται με την ψυχή, είναι έκφραση της ψυχής όπως και ο λόγος, ο στίχος.
Στον τελευταίο μου ορχηστρικό δίσκο «Svarno» που τώρα κυκλοφορεί με 17 μουσικά κομμάτια και που είναι ο πιο προσωπικός μου δίσκος, διακρίνεται η εσωτερική και διαλογιστική διάθεση, καθώς και η δοτικότητα του Reiki, η τρυφερότητα, η αγάπη και η εμπιστοσύνη στη ζωή.
Ο τίτλος του άλμπουμ «Svarno» στα σανσκριτικά, αρχαία Ινδικά, σημαίνει το θεϊκό χρυσάφι στην καρδιά και στο πνεύμα.. Εκτός από το κυρίως CD, το άλμπουμ περιέχει και ένα μικρό σιντάκι με ένα τραγούδι που το τραγουδάω εγώ, «Το βοτσαλάκι».
Αυτό το τραγουδάκι λέει:
Εδώ στο βάθος πλένομαι χίλιες φορές την ώρα
Γιατί πολύ λερώθηκα στην από πάνω χώρα.
Του έξω κόσμου η λογική ακόμα με τρομάζει
Μόνο που είμαι βότσαλο, κανείς δεν με πειράζει.
Ήμουνα πέτρα μια φορά και στην καρδιά πονούσα,
Όλοι θέλαν να με χτίσουν, μα χωρίς να με ρωτήσουν.
Μια μέρα έφαγα κλοτσά κι έπεσα στο ποτάμι
Σιγά σιγά στρογγύλεψα και ο πόνος μου έχει γιάνει...
Το σύστημα Reiki του Ιάπωνα Dr. Mikao Usui είναι μοναδικό στην έκφραση και στην εφαρμογή του. Δεν έχει σχέση με κανένα δόγμα, καμία θρησκεία και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλους τους ανθρώπους, μεγάλους και μικρούς, ανεξαρτήτως πνευματικών αντιλήψεων και πεποιθήσεων. Βεβαίως υπάρχουν και άλλοι πολλοί τρόποι μετάδοσης της ενέργειας θεραπευτικά, που δεν έχουν καμία σχέση με το Reiki. Κάτι που διαφέρει τελείως από τις άλλες ενεργειακές θεραπείες, είναι ότι στο Reiki γίνεσαι κανάλι της Ζωτικής Ενέργειας και μεταδίδεις μέσα από αυτό, ποτέ από την ατομική σου ενέργεια.
Ο θεραπευτής είναι ο μεταδότης, και δεν θεραπεύει εκείνος, αλλά η ενέργεια. Εκείνος είναι μόνο σωστά διαθέσιμος.
2. Σε ποιές αρχές βασίζεται;
Στην αγάπη, στην εμπιστοσύνη, στην ευγνωμοσύνη. Στον αυτοσεβασμό, στην αυτοεκτίμηση, στην αυτοαποδοχή, στην αυτογνωσία. Στην μοναδικότητα και στην ενότητα. Στην αρμονία Νου, Ψυχής, Σώματος. Στην εμπιστοσύνη στο Ανώτερο Καλό. Στην ευγνωμοσύνη και στον σεβασμό του δώρου της ζωής που μας έδωσε ο Θεός. Στην ενέργεια που μας περιβάλλει σαν αναπνοή και σαν συνείδηση, και που χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε η ζωή. Στην θεραπευτική χρήση αυτής της ζωτικής ενέργειας με σεβασμό, αγάπη και συμπόνια, και πάντα για το Ανώτερο Καλό που για τον καθένα μόνο ο Θεός ξέρει ποιο είναι.
3. Πως λειτουργεί;
Το Reiki ασχολείται με τη φυσική ροή της Ζωτικής Ενέργειας στην ύπαρξη μας. Αν αυτή δεν ρέει στην ποσότητα που χρειάζεται για να είμαστε υγιείς, τότε ασθενούμε στο πνευματικό ψυχολογικό και βιολογικό επίπεδο. Ασθένεια σημαίνει δίχως σθένος. Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό που μας κάνει να είμαστε δίχως σθένος!
Διάφορες λανθασμένες πεποιθήσεις που συγκρούονται με την πραγματικότητα μας, ψυχικά τραύματα συνήθως από την πρώτη επταετία της ζωής μας, συναισθηματικά μπλοκαρίσματα που εμποδίζουν την ροή της Ζωτικής Ενέργειας σε όλα τα επίπεδα. Είμαστε μία ενότητα. Το ένα επηρεάζει το άλλο.
Αν το μυαλό μας και οι πεποιθήσεις μας δεν εξυπηρετούν και δεν υποστηρίζουν το Ανώτερο Καλό της ύπαρξής μας, τότε η ψυχή μας και τα συναισθήματα μας δεν εκφράζουν την φυσική τους αλήθεια, μπλοκάρονται και ή συμβιβαζόμαστε, ή αντιδρούμε ασυνείδητα κατά του θετικού, κατά της ροής, κατά της χαράς, και μην σας εκπλήττει, κατά της Αγάπης!
Φτάνουμε να αρνιόμαστε ό,τι πιο σπουδαίο, ό,τι πιο αναγκαίο, ό,τι πιό θεϊκό, την Αγάπη, που είναι νόμος φυσικός και στοιχείο της ίδιας μας της ύπαρξης. Εγκεφαλικές αντιρρήσεις, φοβίες, ανεμπιστοσύνη, έλλειψη αγάπης, είναι τα μηνύματα που φτάνουν στο σώμα, που τελικά αρχίζει να ασθενεί. Για να είμαστε στο σώμα υγιείς, χρειάζεται να είμαστε πνευματικά και ψυχικά υγιείς. Στην ενεργειακή του δομή, ο άνθρωπος έχει επτά ενεργειακά κέντρα.
Πίσω από κάθε ενεργειακό κέντρο υπάρχει ένας κύριος αδένας. Το κάθε κέντρο εκφράζει μία κύρια φυσική ιδιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και στα τρία επίπεδα, πνευματικό, ψυχικό, βιολογικό, και είναι υπεύθυνο για την μετάδοση της ενέργειας, και την υγεία στα ζωτικά όργανα που βρίσκονται στη ζώνη του.
Τα όργανα με την σειρά τους εκφράζουν την ιδιότητα του κέντρου, θετικά ή αρνητικά, σύμφωνα με την αιτία και το ποσοστό του μπλοκαρίσματος που έχει συμβεί στο κέντρο. Όταν κάποιο ζωτικό όργανο ασθενεί, σημαίνει ότι η φυσική ζωτική ενέργεια έχει διακοπεί στην περιοχή, ή δεν κυλάει επαρκώς, ή ότι το κέντρο έχει μπλοκάρει.
Σημαίνει ότι κάποια φυσική ιδιότητα, κάποιος φυσικός νόμος δεν εκφράζεται. Σημαίνει ότι το άτομο δεν έχει σθένος και δεν είναι ανοιχτό τόσο, ώστε να μπορεί να λάβει μόνο του όση ενέργεια του χρειάζεται για να αποκαταστήσει τη βλάβη.
Χρειάζεται επιπλέον ενέργεια. Το Reiki, με την συνεργασία του ασθενούς, ξεμπλοκάρει σε όλα τα επίπεδα και δίνει ενέργεια εκεί που λείπει. Ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, και η ροή της ενέργειας αποκαθιστάται, και η χαρά και η εμπιστοσύνη για την ζωή ξαναγυρίζει.
4. Πως εφαρμόζεται;
Στο θεραπευτικό σύστημα Reiki είναι σωστό να δέχεσαι θεραπεία σε καθημερινή βάση, τέσσερις ή και πέντε φορές την εβδομάδα. Το σύστημα λειτουργεί σε κύκλους των επτά, των δεκατεσσάρων, των εικοσιένα και των εικοσιοκτώ θεραπειών, αναλόγως την ασθένεια, την ένταση και την έκταση που έχει πάρει στα τρία επίπεδα που κινείται.
Βεβαίως μπορείς να κάνεις μία θεραπεία για αναζωογόνηση, χαλάρωση και εναρμόνιση του ενεργειακού σου πεδίου, κάθε τόσο. Η διαφορά είναι σημαντική. Η θεραπεία είναι καλό να γίνεται σε ήσυχο και καθαρό περιβάλλον. Ο θεραπευόμενος ξαπλώνει αναπαυτικά στο κρεβάτι θεραπείας φορώντας κάτι άνετο, όπως μία φόρμα γυμναστικής.
Η ενέργεια μεταδίδεται με την επαφή των δύο χεριών σε περισσότερες από δεκαέξι θέσεις στο σώμα, με πεντάλεπτη διάρκεια περίπου, σε κάθε θέση. Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία, ο θεραπευόμενος μπορεί να σηκωθεί, αφού πάρει λίγο ακόμα χρόνο για την γείωση του.
5. Πως νιώθει ο θεραπευόμενος κατά την διάρκεια της εφαρμογής του Reiki;
Ζητάμε από τον δέκτη να παρακολουθεί κατά την διάρκεια της θεραπείας, όσο μπορεί, τι συμβαίνει μέσα του. Αν και αυτό είναι κάπως δύσκολο γιατί χαλαρώνει πολύ, ώσπου φαίνεται σαν να κοιμάται. Αλλά δεν κοιμάται.
Στην αρχή και κατά την διάρκεια, μερικές φορές, αισθάνεται μια γλυκιά ζέστη, μια διαφορετική θερμότητα, η οποία απλώνεται στην περιοχή που μεταδίδεται η ενέργεια. Είναι η ενέργεια της ζωής που ρέει και πάλι σε μεγάλες ποσότητες στην ύπαρξη του. Μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά έχει ήδη χαλαρώσει.
Όσο προχωράει η θεραπεία, γίνεται όλο και πιο δεκτικός και δέχεται όλο και περισσότερη ενέργεια. Νιώθει την ενέργεια να κυλάει μέσα του και να ξεμπλοκάρει. Αισθάνεται να αλλάζει το επίπεδο της συνείδησης του και όλο και περισσότερο να βαθαίνει. Καμιά φορά μπορεί να κλάψει ή να γελάσει όταν η ενέργεια φτάσει στο συναισθηματικό επίπεδο. Τις περισσότερες φορές δεν το θυμάται όταν τελειώσει η θεραπεία. Η αίσθηση της θερμότητας κατά την διάρκεια, είναι διάχυτη.
Όταν τελειώσει η συνεδρία και σηκωθεί, αισθάνεται και φαίνεται σαν να έχει κοιμηθεί δώδεκα ώρες. Είναι φρέσκος, ενεργοποιημένος και καλοδιάθετος. Όλοι λένε ότι αισθάνονται καινούργιοι και ανάλαφροι. Είναι εξαιρετικά όμορφη η εσωτερική διαδικασία κατά την ώρα της θεραπείας Reiki. Ακόμα και αν κάνεις μόνο μία φορά, θα την θυμάσαι σαν να έδωσες στον εαυτό σου κάτι εξαιρετικό, ένα μεγάλο δώρο.
6.Λίγα λόγια για την ιστορία του.
Το Reiki όπως είπα και στην αρχή, είναι ένα πανάρχαιο, ολιστικό, θεραπευτικό σύστημα. Ο Dr Mikao Usui, Ιάπωνας χριστιανός, πήρε τον τίτλο του Διδάκτορα της Θεολογίας από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, και αργότερα έγινε πρύτανης στο χριστιανικό Πανεπιστήμιο του Κιότο της Ιαπωνίας. Διέθεσε την ζωή του στην έρευνα για την θεραπευτική δυνατότητα της φυσικής ζωτικής ενέργειας.
Όταν ολοκλήρωσε την έρευνα του που κράτησε πάνω από είκοσι χρόνια, ίδρυσε στην Ιαπωνία την πρώτη σχολή Reiki και μία κλινική. Ο Dr.Usui ανακάλυψε μέσα από την έρευνα του, ότι το Reiki το χρησιμοποιούσαν σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, όπως στην αρχαία Αίγυπτο, στο Θιβέτ, στην Κίνα και στην αρχαία Ελλάδα ο Ασκληπιός και ο Ιπποκράτης. Ο Dr. Usui ονόμασε το θεραπευτικό του σύστημα Rei Ki, από το αρχαίο Ρεί που σημαίνει ροή, και από το Ki ή Chi που στα ιαπωνικά σημαίνει ζωτική ενέργεια, φως - συνείδηση - δύναμη - ζωτικότητα - Ζωή. Έτσι λοιπόν το Reiki είναι σύνθετη λέξη, που σημαίνει ενέργεια ζωτική που ρέει.
7. Για ποιες ασθένειες και προβλήματα ενδείκνυται; Σε τι βοηθάει;
Με το σύστημα Reiki μεταδίδεται φυσική Ζωτική Ενέργεια, σε όλο τον οργανισμό και συγκεκριμένα όπου ασθενεί. Μπορούμε να σκεφτούμε και με όλα όσα έχουμε πει, πόσο πολύ μπορεί να μας βοηθήσει. Πνευματικά, ψυχολογικά, συναισθηματικά και βιολογικά. Δεν υπάρχουν ασθένειες ή άλλα προβλήματα που δεν μπορεί να βοηθήσει το Reiki.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν το γνωρίζουν ή δεν εμπιστεύονται μέσα από την παραπληροφόρηση που υπάρχει στην Ελλάδα. Το Reiki είναι τόσο απλό στη χρήση του και τόσο μεγάλο βοήθημα. Είναι αγάπη, είναι ζωή, είναι δώρο Θεού. Φέρνει γαλήνη, συνείδηση, αρμονία, χαρά, δημιουργικότητα, υγεία.
8. Πως μπορεί κάποιος να βρει ένα θεραπευτή; Που πρέπει να απευθυνθεί και τι πρέπει να προσέξει;
Νομίζω ότι το Reiki είναι αρκετά διαδεδομένο πια και στην Ελλάδα. Υπάρχουν θεραπευτές, σχολές, μαθητές και πολλά φυσικοθεραπευτήρια έχουν Reiki. Επίσης υπάρχουν αρκετά ενημερωτικά έντυπα που ασχολούνται με τις ολιστικές θεραπευτικές επιστήμες. Και σχεδόν όλα τα spa χρησιμοποιούν το Reiki για χαλάρωση, για απαλλαγή από το stress και για αναζωογόνηση. Ακόμα στην Ελλάδα, δεν υπάρχει οργανωμένη κλινική Reiki όπως στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Εκεί εφαρμόζεται στα νοσοκομεία, καθώς και σε πολλά πανεπιστήμια, όπως το Yale. Ίσως κάποια στιγμή το δούμε και σε κάποια νοσοκομεία στην Ελλάδα. Τώρα ακόμα χρησιμοποιείται ανεπίσημα. Αυτό που θα πρέπει να προσέχει κάποιος ζητώντας ένα θεραπευτή του Reiki, είναι οι συστάσεις του. Θα πρέπει καλύτερα να έχει το δεύτερο επίπεδο εκπαίδευσης. Θα πρέπει να έχετε θετικές συστάσεις από κάποιον άνθρωπο που εμπιστεύεστε, και που ο ίδιος έχει προσωπική εμπειρία από την δουλειά του θεραπευτή και της θεραπείας. Αν κάποιος είναι έτοιμος να δεχτεί θεραπεία Reiki, είναι σίγουρο ότι θα συναντήσει τον κατάλληλο θεραπευτή.
9. Πώς μπορεί κάποιος να μάθει Reiki;
Βρίσκοντας ένα Reiki δάσκαλο που να έχει ολοκληρώσει το επίπεδο στο Master, να έχει καλές συστάσεις από κάποιον μαθητή του που έχει γνωρίσει προσωπικά τον τρόπο και το ήθος της διδασκαλίας του, και έχει ωφεληθεί από αυτήν. Επίσης είναι καλό να έχετε διαβάσει ένα καλό βιβλίο για το Reiki. Υπάρχουν πολλά και καλά. Ένα από αυτά είναι από τις εκδόσεις Σωμανούς με τον τίτλο Reiki H συμπαντική ζωτική ενέργεια... Είναι καλό για κάποιον που θέλει να μαθητεύσει στο Reiki να έχει ενημερωθεί για το τι ακριβώς είναι αυτό. Βεβαίως όταν ένας μαθητής είναι έτοιμος να συναντήσει έναν δάσκαλο, τότε πάντα ο δάσκαλος είναι εκεί!
10. Ποια είναι η δική σας εμπειρία από το Reiki; Πώς πιστεύετε ότι έχει επηρεάσει τη ζωή και τη δουλειά σας;
Το Reiki για μένα είναι δώρο Θεού. Είναι η αναπνοή του, είναι η ζεστασιά της αγάπης του στην καρδιά μου. Είναι η συμπόνια του στον πόνο και το κουράγιο στα δύσκολα, είναι τα καθάρια χρώματα του ουράνιου τόξου στην ψυχή μου. Αισιοδοξία και δημιουργικότητα, θρησκευτικό συναίσθημα και συνείδηση. Είναι η θεϊκή μουσική στην καρδιά μου. Το Reiki σου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να αναγνωρίσεις την έπαρση και τον εγωκεντρισμό σου, τον ανταγωνισμό σου.
Σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις πιο όμορφος άνθρωπος και να ξαναβρείς την χαμένη σου αθωότητα και απλότητα. 17 χρόνια κάνω Reiki και 22 χρόνια γράφω μουσική. Η επιρροή του είναι μεγάλη στην ψυχή μου, στην εξέλιξή μου σαν άνθρωπος, και βεβαίως στη μουσική μου, μιας και η μουσική γράφεται με την ψυχή, είναι έκφραση της ψυχής όπως και ο λόγος, ο στίχος.
Στον τελευταίο μου ορχηστρικό δίσκο «Svarno» που τώρα κυκλοφορεί με 17 μουσικά κομμάτια και που είναι ο πιο προσωπικός μου δίσκος, διακρίνεται η εσωτερική και διαλογιστική διάθεση, καθώς και η δοτικότητα του Reiki, η τρυφερότητα, η αγάπη και η εμπιστοσύνη στη ζωή.
Ο τίτλος του άλμπουμ «Svarno» στα σανσκριτικά, αρχαία Ινδικά, σημαίνει το θεϊκό χρυσάφι στην καρδιά και στο πνεύμα.. Εκτός από το κυρίως CD, το άλμπουμ περιέχει και ένα μικρό σιντάκι με ένα τραγούδι που το τραγουδάω εγώ, «Το βοτσαλάκι».
Αυτό το τραγουδάκι λέει:
Εδώ στο βάθος πλένομαι χίλιες φορές την ώρα
Γιατί πολύ λερώθηκα στην από πάνω χώρα.
Του έξω κόσμου η λογική ακόμα με τρομάζει
Μόνο που είμαι βότσαλο, κανείς δεν με πειράζει.
Ήμουνα πέτρα μια φορά και στην καρδιά πονούσα,
Όλοι θέλαν να με χτίσουν, μα χωρίς να με ρωτήσουν.
Μια μέρα έφαγα κλοτσά κι έπεσα στο ποτάμι
Σιγά σιγά στρογγύλεψα και ο πόνος μου έχει γιάνει...
Μερικές βασικές γνώσεις...
1. Το υγρό μέσα στις φρέσκες καρύδες μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν υποκατάστατοτου πλάσματος στο αίμα!
2.Κανένα κομμάτι χαρτί δεν μπορεί να διπλωθείπαραπάνω από 7 φορές.
3.Τα γαϊδουράκια σκοτώνουν ετησίως περισσότερους ανθρώπουςαπό την πτώση αεροπλάνων!
4. Καίς περισσότερες θερμίδες όταν κοιμάσαι παρά όταν βλέπεις τηλεόραση!
5.Οι βαλανιδιές δεν παράγουν παρά όταν γίνουν τουλάχιστον 50 ετών ή και περισσότερο.
6.Το πρώτο προϊόν που είχε barcode ήταν η τσίχλα Wrigley's
7. Ο Βασιλιάς στις κούπες είναι ο μόνος Βασιλιάς χωρίς μουστάκι !
8,Είχαν κέρδος $40,000 το 1987 αφαιρώντας ΜΙΑ (1) ελιάαπό κάθε σαλάτα της πρώτης θέσης!
9. Η Αφροδίτη είναι ο μόνος πλανήτης που στριφογυρίζει κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού.
10. Τα μήλα και όχι η καφεΐνη είναι πιο αποτελεσματικά για να σας ξυπνήσουν το πρωί.
11.Τα περισσότερα μόρια της σκόνης στο σπίτι σας προέρχονται απόνεκρά κύτταρα του δέρματος σας!!!
12. Ο πρώτος ιδιοκτήτης της Marlboro Company πέθανε από καρκίνο του λάρυγγα. Το ίδιο έγινε και με τον πρώτο "Marlboro Man."
13. Ο Walt Disney φοβόταν τα ποντίκια!!!
14. Τα μαργαριτάρια λιώνουν στο ξύδι!!
15. Είναι δυνατόν οι αγελάδες να ανέβουν τις σκάλεςαλλά όχι να τις κατέβουν.
16. Η κραυγή της πάπιας δεν έχει ηχώ, και κανείς δεν ξέρει γιατί.
17. Οι οδοντίατροι συνιστούν να τοποθετούμε τον οδοντόβουρτσα μας τουλάχιστον 2 μέτρα από τη λεκάνη για να αποφεύγονται τα σταγονίδια που προέρχονται από τον χώρο!!!
18. Οι χελώνες μπορούν να ανασάνουν από τον πρωκτό τους...
2.Κανένα κομμάτι χαρτί δεν μπορεί να διπλωθείπαραπάνω από 7 φορές.
3.Τα γαϊδουράκια σκοτώνουν ετησίως περισσότερους ανθρώπουςαπό την πτώση αεροπλάνων!
4. Καίς περισσότερες θερμίδες όταν κοιμάσαι παρά όταν βλέπεις τηλεόραση!
5.Οι βαλανιδιές δεν παράγουν παρά όταν γίνουν τουλάχιστον 50 ετών ή και περισσότερο.
6.Το πρώτο προϊόν που είχε barcode ήταν η τσίχλα Wrigley's
7. Ο Βασιλιάς στις κούπες είναι ο μόνος Βασιλιάς χωρίς μουστάκι !
8,Είχαν κέρδος $40,000 το 1987 αφαιρώντας ΜΙΑ (1) ελιάαπό κάθε σαλάτα της πρώτης θέσης!
9. Η Αφροδίτη είναι ο μόνος πλανήτης που στριφογυρίζει κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού.
10. Τα μήλα και όχι η καφεΐνη είναι πιο αποτελεσματικά για να σας ξυπνήσουν το πρωί.
11.Τα περισσότερα μόρια της σκόνης στο σπίτι σας προέρχονται απόνεκρά κύτταρα του δέρματος σας!!!
12. Ο πρώτος ιδιοκτήτης της Marlboro Company πέθανε από καρκίνο του λάρυγγα. Το ίδιο έγινε και με τον πρώτο "Marlboro Man."
13. Ο Walt Disney φοβόταν τα ποντίκια!!!
14. Τα μαργαριτάρια λιώνουν στο ξύδι!!
15. Είναι δυνατόν οι αγελάδες να ανέβουν τις σκάλεςαλλά όχι να τις κατέβουν.
16. Η κραυγή της πάπιας δεν έχει ηχώ, και κανείς δεν ξέρει γιατί.
17. Οι οδοντίατροι συνιστούν να τοποθετούμε τον οδοντόβουρτσα μας τουλάχιστον 2 μέτρα από τη λεκάνη για να αποφεύγονται τα σταγονίδια που προέρχονται από τον χώρο!!!
18. Οι χελώνες μπορούν να ανασάνουν από τον πρωκτό τους...
ANTONIO PORCHIA
«ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΒΛΑΚΩΔΗ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ,
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΟΜΑΣΤΕ,
ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ,
ΔΕΝ ΘΑ ΒΛΕΠΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΤΙΠΟΤΑ»
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ
Η απόσταση ανάμεσα στις δύο ράγιες των σιδηροδρομικών γραμμών στις ΗΠΑ
είναι 4 πόδια και 8,5 ίντσες (143,5 cm). Μάλλον παράξενος αριθμός.
Γιατί άραγε έχει επιλεγεί το συγκεκριμένο διάκενο;
Διότι ο σιδηρόδρομος στις ΗΠΑ κατασκευάστηκε με τον τρόπο που είχε
κατασκευαστεί ο σιδηρόδρομος στην Αγγλία, από Άγγλους μηχανικούς που
μετανάστευσαν, και οι οποίοι θεώρησαν ότι θα ήταν καλή σκέψη, επειδή
θα επέτρεπε να χρησιμοποιηθούν υπάρχουσες ατμομηχανές από την Αγγλία.
Και τότε, γιατί οι Άγγλοι κατασκεύασαν τις ατμομηχανές τους έτσι;
Διότι οι πρώτες σιδηροδρομικές γραμμές κατασκευάστηκαν από τους ίδιους
μηχανικούς που κατασκεύαζαν τραμ, στο οποίο χρησιμοποιούσαν ήδη το
συγκεκριμένο διάκενο.
Και γιατί αυτό το διάκενο;
Διότι οι κατασκευαστές του τραμ ήταν και κατασκευαστές αμαξών, που
χρησιμοποιούσαν τα ίδια εργαλεία και τις ίδιες μεθόδους.
Γιατί οι άμαξες έχουν αυτό το διάκενο;
Διότι, παντού στην Ευρώπη, και στην Αγγλία, οι δρόμοι είχαν λούκια για
τους τροχούς των αμαξών και ένα διαφορετικό διάκενο θα προκαλούσε
διαρκώς βλάβες στους άξονες.
Και γιατί τα λούκια απέχουν τόσο μεταξύ τους;
Οι πρώτες μεγάλες οδοί στην Ευρώπη είχαν κατασκευαστεί από τους
Ρωμαίους, με σκοπό να μετακινούνται εύκολα οι λεγεώνες τους.
Οι πρώτες άμαξες ήταν οι πολεμικές άμαξες των Ρωμαίων.
Οι άμαξες αυτές ήταν ιππήλατες: τις τραβούσαν δύο άλογα, τα οποία κάλπαζαν δίπλα-δίπλα και έπρεπε να απέχουν μεταξύ τους, ούτως ώστε το ένα άλογο να μην ενοχλεί το άλλο κατά τον καλπασμό.
Προκειμένου να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της άμαξας, οι τροχοί δεν έπρεπε να είναι ευθυγραμμισμένοι με τα ίχνη των αλόγων, ενώ δεν έπρεπε να είναι και πολύ απομακρυσμένοι, έτσι ώστε να αποτρέπονται τα ατυχήματα κατά την διασταύρωση δύο αμαξών στην ίδια οδό.
Ιδού λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα! Το διάκενο στις ράγιες των Αμερικανικών σιδηροδρόμων εξηγείται, αφού 2.000 χρόνια νωρίτερα, σε μιαν άλλη ήπειρο, οι ρωμαϊκές άμαξες κατασκευάζονταν ανάλογα με το φάρδος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Και τώρα, το κερασάκι στην τούρτα: Υπάρχει και μια προέκταση αυτής της ιστορίας με το διάκενο στις ράγιες και τα καπούλια των αλόγων.
Αν δει κανείς το Αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο στην εξέδρα εκτόξευσής του, μπορεί να παρατηρήσει δύο πλευρικές δεξαμενές καυσίμων που είναι στηριγμένες εκατέρωθεν της κεντρικής δεξαμενής.
Η εταιρεία Thiokol κατασκευάζει αυτές τις δεξαμενές στο εργοστάσιό της στην Γιούτα. Θα ήθελαν να τις κάνουν μεγαλύτερες, αλλά οι δεξαμενές αποστέλλονται σιδηροδρομικώς στο σημείο εκτόξευσης.
Η σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ του εργοστασίου και του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ περνά από μια σήραγγα, κάτω από τα Βραχώδη Όρη. Αυτή η σήραγγα περιορίζει το μέγεθος των δεξαμενών στο πλάτος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Έτσι, το πλέον εξελιγμένο μεταφορικό μέσον του κόσμου, το διαστημικό λεωφορείο, εξαρτάται από το φάρδος των καπουλίων ενός αλόγου. Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες!
Επομένως, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε ποιος κ… τις επινόησε, θα έχετε θέσει το σωστό ερώτημα.
ΥΓ: Είναι κρίμα που η πληροφορική δεν χρησιμοποιεί τόσο σταθερές προδιαγραφές...
είναι 4 πόδια και 8,5 ίντσες (143,5 cm). Μάλλον παράξενος αριθμός.
Γιατί άραγε έχει επιλεγεί το συγκεκριμένο διάκενο;
Διότι ο σιδηρόδρομος στις ΗΠΑ κατασκευάστηκε με τον τρόπο που είχε
κατασκευαστεί ο σιδηρόδρομος στην Αγγλία, από Άγγλους μηχανικούς που
μετανάστευσαν, και οι οποίοι θεώρησαν ότι θα ήταν καλή σκέψη, επειδή
θα επέτρεπε να χρησιμοποιηθούν υπάρχουσες ατμομηχανές από την Αγγλία.
Και τότε, γιατί οι Άγγλοι κατασκεύασαν τις ατμομηχανές τους έτσι;
Διότι οι πρώτες σιδηροδρομικές γραμμές κατασκευάστηκαν από τους ίδιους
μηχανικούς που κατασκεύαζαν τραμ, στο οποίο χρησιμοποιούσαν ήδη το
συγκεκριμένο διάκενο.
Και γιατί αυτό το διάκενο;
Διότι οι κατασκευαστές του τραμ ήταν και κατασκευαστές αμαξών, που
χρησιμοποιούσαν τα ίδια εργαλεία και τις ίδιες μεθόδους.
Γιατί οι άμαξες έχουν αυτό το διάκενο;
Διότι, παντού στην Ευρώπη, και στην Αγγλία, οι δρόμοι είχαν λούκια για
τους τροχούς των αμαξών και ένα διαφορετικό διάκενο θα προκαλούσε
διαρκώς βλάβες στους άξονες.
Και γιατί τα λούκια απέχουν τόσο μεταξύ τους;
Οι πρώτες μεγάλες οδοί στην Ευρώπη είχαν κατασκευαστεί από τους
Ρωμαίους, με σκοπό να μετακινούνται εύκολα οι λεγεώνες τους.
Οι πρώτες άμαξες ήταν οι πολεμικές άμαξες των Ρωμαίων.
Οι άμαξες αυτές ήταν ιππήλατες: τις τραβούσαν δύο άλογα, τα οποία κάλπαζαν δίπλα-δίπλα και έπρεπε να απέχουν μεταξύ τους, ούτως ώστε το ένα άλογο να μην ενοχλεί το άλλο κατά τον καλπασμό.
Προκειμένου να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της άμαξας, οι τροχοί δεν έπρεπε να είναι ευθυγραμμισμένοι με τα ίχνη των αλόγων, ενώ δεν έπρεπε να είναι και πολύ απομακρυσμένοι, έτσι ώστε να αποτρέπονται τα ατυχήματα κατά την διασταύρωση δύο αμαξών στην ίδια οδό.
Ιδού λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα! Το διάκενο στις ράγιες των Αμερικανικών σιδηροδρόμων εξηγείται, αφού 2.000 χρόνια νωρίτερα, σε μιαν άλλη ήπειρο, οι ρωμαϊκές άμαξες κατασκευάζονταν ανάλογα με το φάρδος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Και τώρα, το κερασάκι στην τούρτα: Υπάρχει και μια προέκταση αυτής της ιστορίας με το διάκενο στις ράγιες και τα καπούλια των αλόγων.
Αν δει κανείς το Αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο στην εξέδρα εκτόξευσής του, μπορεί να παρατηρήσει δύο πλευρικές δεξαμενές καυσίμων που είναι στηριγμένες εκατέρωθεν της κεντρικής δεξαμενής.
Η εταιρεία Thiokol κατασκευάζει αυτές τις δεξαμενές στο εργοστάσιό της στην Γιούτα. Θα ήθελαν να τις κάνουν μεγαλύτερες, αλλά οι δεξαμενές αποστέλλονται σιδηροδρομικώς στο σημείο εκτόξευσης.
Η σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ του εργοστασίου και του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ περνά από μια σήραγγα, κάτω από τα Βραχώδη Όρη. Αυτή η σήραγγα περιορίζει το μέγεθος των δεξαμενών στο πλάτος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Έτσι, το πλέον εξελιγμένο μεταφορικό μέσον του κόσμου, το διαστημικό λεωφορείο, εξαρτάται από το φάρδος των καπουλίων ενός αλόγου. Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες!
Επομένως, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε ποιος κ… τις επινόησε, θα έχετε θέσει το σωστό ερώτημα.
ΥΓ: Είναι κρίμα που η πληροφορική δεν χρησιμοποιεί τόσο σταθερές προδιαγραφές...
Διαχείριση Θυμού
Για όλους εσάς που ενίοτε βιώνετε μια άσχημη μέρα ,και απλά θέλετε να τα χώσετε σε κάποιον, μην το κάνετε σε κάποιον γνωστό σας, αλλά σε κάποιον άγνωστο.
Καθόμουν στο γραφείο μου μια μέρα, όταν ξαφνικά θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει να κάνω ένα τηλεφώνημα. Βρήκα το νούμερο του τηλεφώνου και το κάλεσα. Ένας άντρας από την άλλη άκρη της γραμμής απάντησε λέγοντας « Εμπρός;».
Πολύ ευγενικά του είπα ότι είμαι ο Fred Hannifin, και ότι ήθελα να μιλήσω με την Robin Carter;"
Ξαφνικά κατάλαβα ότι μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να είναι τόσο αγενής.
Τελικά βρήκα το σωστό νούμερο της Robin', και της τηλεφώνησα. (Είχα κάνει λάθος στα δύο τελευταία ψηφία)
Αφού τα είπαμε, έκλεισα το τηλέφωνο και αποφάσισα να ξανακαλέσω το λάθος νούμερο.
Όταν ο ίδιος τύπος απάντησε, του φώναξα « είσαι πολύ ………..» και έκλεισα το τηλέφωνο με δύναμη. Σημείωσα το νούμερο στην ατζέντα μου καταχωρώντας τον με το όνομα «μ……..» και την έβαλα στο συρτάρι μου. Κάθε δύο εβδομάδες περίπου όταν μού έρχονταν οι λογαριασμοί ή είχα πραγματικά μια άσχημη μέρα συνήθιζα τον παίρνω τηλέφωνο και να του φωνάζω «είσαι πολύ μ………»
Κάθε φορά που το έκανα μου έφτιαχνε τη διάθεση.
Όταν κάποτε έκανε την εμφάνιση της η υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων, σκέφτηκα ότι έπρεπε να σταματήσω τα «θεραπευτικά » τηλεφωνήματα στον «μ……..». Έτσι τον πήρα ξανά τηλέφωνο και του είπα :" Γεια, είμαι ο John Smith από την τηλεφωνική εταιρεία και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε σχετικά για την νέα υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων".
Εκείνος μου φώναξε « ΟΧΙ!» και μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Τον ξανακάλεσα αμέσως και του απάντησα « πως να το ξέρεις αφού είσαι μ……….»
Μια μέρα, καθώς πήγαινα στο μαγαζί και ετοιμαζόμουν να παρκάρω το αυτοκίνητο μου στο parking , ένας τύπος με μια μαύρη BMW μου έκλεισε το δρόμο και μου πήρε τη θέση, που τόσο υπομονετικά περίμενα, για να παρκάρω το αυτοκίνητο μου. Κορνάρισα και του φώναξα ότι αυτή η θέση ήταν δική μου, καθώς ήμουν εκεί πολύ πριν από αυτόν.
Ο κ…….., επιδεικτικά με αγνόησε, αλλά για καλή μου τύχη πρόσεξα, ότι στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου, υπήρχε ένα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ». Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το στυλό και σημείωσα το τηλέφωνο του.
Δύο μέρες αργότερα, και αφού είχα καλέσει τον «πρώτο μ……» (τώρα, είχα βάλει το τηλέφωνο του στην αυτόματη κλήση), μου ήρθε η ιδέα να καλέσω και τον με τη BMW .
Τηλεφώνησα και μία φωνή απάντησε « Έμπρός?». « Είστε αυτός που πουλάει μια μαύρη BMW » του λέω. « Ναι, ακριβώς» μου απαντάει. « Μήπως μπορείτε να μου δώσετε την διεύθυνση σας για να έρθω να δω το αυτοκίνητο από κοντά» τον ρωτάω. « Βεβαίως ,μένω στη οδό 1802 West 34th Street . Είναι ένα κίτρινο σπίτι, και ακριβώς απ' έξω είναι παρκαρισμένο το αυτοκίνητο " .
"Και πώς λέγεστε;" τον ρώτησα.
" Το όνομα μου είναι Don Hansen ," απάντησε.
" Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να περάσω από εκεί, Don;"
" Φτάνω στο σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα." μου απαντάει.
"Άκου, Don , μπορώ να σου πω κάτι ;"
" Ναι ;"
"Don , είσαι μ……..!" Το έκλεισα και αποφάσισα να βάλω και το δικό του τηλέφωνο στη αυτόματη κλήση.
Τώρα, όποτε αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα, είχα 2 μ…….. να καλώ.
Ωστόσο, μετά από κάποιους μήνες αλλεπάλληλων τηλεφωνημάτων και στους 2 μ…….., συνειδητοποίησα, ότι δεν μου έδινε την ίδια χαρά όπως παλιά.
Μια μέρα τηλεφώνησα στον μ……..
"Γεια "
"Είσαι μ……….." ( αλλά δεν το έκλεισα αυτή τη φορά)
" Είσαι ακόμα στη γραμμή;" με ρώτησε.
"Φυσικά," απάντησα
"Σταμάτα να μου τηλεφωνείς," μου φώναξε ουρλιάζοντας.
" Ανάγκασε με " του απάντησα ..
" Ποιος είσαι ρε ;" με ρώτησε .
" Λέγομαι Don Hansen."
" Αλήθεια; Και που μένεις αν επιτρέπεται;"
«Μένω στην οδό 1802 West 34th Street, μ….. . Είναι ένα κίτρινο σπίτι και ακριβώς μπροστά είναι παρκαρισμένη μια μαύρη BMW ".
Τότε μου λέει, " Έρχομαι από εκεί τώρα!! Don και καλά θα κάνεις να αρχίσεις να προσεύχεσαι."
Του λέω, " Ναι, τώρα φοβήθηκα, μ……….!"
Έπειτα, πήρα τηλέφωνο τον μ………. "
Έμπρός;" απάντησε.
" Γεια σου μ……." του λέω.
Τότε εκείνος φώναξε, " Αν μάθω ποιος είσαι..."
" Τι θα κάνεις;" του απάντησα.
" Θα σου κόψω το κ……" μου ξεκαθάρισε.
Τότε απάντησα, " Λοιπόν μαλάκα, να η ευκαιρία που έψαχνες. Έρχομαι τώρα σπίτι σου!"
Έκλεισα το τηλέφωνο και πήρα αμέσως την Αστυνομία, λέγοντας ότι ετοιμαζόμουν να σκοτώσω το gay εραστή μου, ο οποίος μένει στη 1802 West 34th Street .
Στη συνέχεια, πήρα τηλέφωνο το Channel 13 και τους ανέφερα για ένα πόλεμο συμμοριών, που γινόταν εκείνη τη στιγμή στη West 34th .
Μπήκα γρήγορα στο αυτοκίνητο μου και κατευθύνθηκα στη West 34th . . Όταν έφτασα εκεί είδα 2 μ…….. να πλακώνουν αλύπητα ο ένας τον άλλο , μπροστά σε 6 περιπολικά, 1 ελικόπτερο της Αστυνομίας και το πλήρωμα του Channel 13 .
Τώρα πραγματικά αισθανόμουν καλύτερα .
Καθόμουν στο γραφείο μου μια μέρα, όταν ξαφνικά θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει να κάνω ένα τηλεφώνημα. Βρήκα το νούμερο του τηλεφώνου και το κάλεσα. Ένας άντρας από την άλλη άκρη της γραμμής απάντησε λέγοντας « Εμπρός;».
Πολύ ευγενικά του είπα ότι είμαι ο Fred Hannifin, και ότι ήθελα να μιλήσω με την Robin Carter;"
Ξαφνικά κατάλαβα ότι μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να είναι τόσο αγενής.
Τελικά βρήκα το σωστό νούμερο της Robin', και της τηλεφώνησα. (Είχα κάνει λάθος στα δύο τελευταία ψηφία)
Αφού τα είπαμε, έκλεισα το τηλέφωνο και αποφάσισα να ξανακαλέσω το λάθος νούμερο.
Όταν ο ίδιος τύπος απάντησε, του φώναξα « είσαι πολύ ………..» και έκλεισα το τηλέφωνο με δύναμη. Σημείωσα το νούμερο στην ατζέντα μου καταχωρώντας τον με το όνομα «μ……..» και την έβαλα στο συρτάρι μου. Κάθε δύο εβδομάδες περίπου όταν μού έρχονταν οι λογαριασμοί ή είχα πραγματικά μια άσχημη μέρα συνήθιζα τον παίρνω τηλέφωνο και να του φωνάζω «είσαι πολύ μ………»
Κάθε φορά που το έκανα μου έφτιαχνε τη διάθεση.
Όταν κάποτε έκανε την εμφάνιση της η υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων, σκέφτηκα ότι έπρεπε να σταματήσω τα «θεραπευτικά » τηλεφωνήματα στον «μ……..». Έτσι τον πήρα ξανά τηλέφωνο και του είπα :" Γεια, είμαι ο John Smith από την τηλεφωνική εταιρεία και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε σχετικά για την νέα υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων".
Εκείνος μου φώναξε « ΟΧΙ!» και μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Τον ξανακάλεσα αμέσως και του απάντησα « πως να το ξέρεις αφού είσαι μ……….»
Μια μέρα, καθώς πήγαινα στο μαγαζί και ετοιμαζόμουν να παρκάρω το αυτοκίνητο μου στο parking , ένας τύπος με μια μαύρη BMW μου έκλεισε το δρόμο και μου πήρε τη θέση, που τόσο υπομονετικά περίμενα, για να παρκάρω το αυτοκίνητο μου. Κορνάρισα και του φώναξα ότι αυτή η θέση ήταν δική μου, καθώς ήμουν εκεί πολύ πριν από αυτόν.
Ο κ…….., επιδεικτικά με αγνόησε, αλλά για καλή μου τύχη πρόσεξα, ότι στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου, υπήρχε ένα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ». Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το στυλό και σημείωσα το τηλέφωνο του.
Δύο μέρες αργότερα, και αφού είχα καλέσει τον «πρώτο μ……» (τώρα, είχα βάλει το τηλέφωνο του στην αυτόματη κλήση), μου ήρθε η ιδέα να καλέσω και τον με τη BMW .
Τηλεφώνησα και μία φωνή απάντησε « Έμπρός?». « Είστε αυτός που πουλάει μια μαύρη BMW » του λέω. « Ναι, ακριβώς» μου απαντάει. « Μήπως μπορείτε να μου δώσετε την διεύθυνση σας για να έρθω να δω το αυτοκίνητο από κοντά» τον ρωτάω. « Βεβαίως ,μένω στη οδό 1802 West 34th Street . Είναι ένα κίτρινο σπίτι, και ακριβώς απ' έξω είναι παρκαρισμένο το αυτοκίνητο " .
"Και πώς λέγεστε;" τον ρώτησα.
" Το όνομα μου είναι Don Hansen ," απάντησε.
" Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να περάσω από εκεί, Don;"
" Φτάνω στο σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα." μου απαντάει.
"Άκου, Don , μπορώ να σου πω κάτι ;"
" Ναι ;"
"Don , είσαι μ……..!" Το έκλεισα και αποφάσισα να βάλω και το δικό του τηλέφωνο στη αυτόματη κλήση.
Τώρα, όποτε αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα, είχα 2 μ…….. να καλώ.
Ωστόσο, μετά από κάποιους μήνες αλλεπάλληλων τηλεφωνημάτων και στους 2 μ…….., συνειδητοποίησα, ότι δεν μου έδινε την ίδια χαρά όπως παλιά.
Μια μέρα τηλεφώνησα στον μ……..
"Γεια "
"Είσαι μ……….." ( αλλά δεν το έκλεισα αυτή τη φορά)
" Είσαι ακόμα στη γραμμή;" με ρώτησε.
"Φυσικά," απάντησα
"Σταμάτα να μου τηλεφωνείς," μου φώναξε ουρλιάζοντας.
" Ανάγκασε με " του απάντησα ..
" Ποιος είσαι ρε ;" με ρώτησε .
" Λέγομαι Don Hansen."
" Αλήθεια; Και που μένεις αν επιτρέπεται;"
«Μένω στην οδό 1802 West 34th Street, μ….. . Είναι ένα κίτρινο σπίτι και ακριβώς μπροστά είναι παρκαρισμένη μια μαύρη BMW ".
Τότε μου λέει, " Έρχομαι από εκεί τώρα!! Don και καλά θα κάνεις να αρχίσεις να προσεύχεσαι."
Του λέω, " Ναι, τώρα φοβήθηκα, μ……….!"
Έπειτα, πήρα τηλέφωνο τον μ………. "
Έμπρός;" απάντησε.
" Γεια σου μ……." του λέω.
Τότε εκείνος φώναξε, " Αν μάθω ποιος είσαι..."
" Τι θα κάνεις;" του απάντησα.
" Θα σου κόψω το κ……" μου ξεκαθάρισε.
Τότε απάντησα, " Λοιπόν μαλάκα, να η ευκαιρία που έψαχνες. Έρχομαι τώρα σπίτι σου!"
Έκλεισα το τηλέφωνο και πήρα αμέσως την Αστυνομία, λέγοντας ότι ετοιμαζόμουν να σκοτώσω το gay εραστή μου, ο οποίος μένει στη 1802 West 34th Street .
Στη συνέχεια, πήρα τηλέφωνο το Channel 13 και τους ανέφερα για ένα πόλεμο συμμοριών, που γινόταν εκείνη τη στιγμή στη West 34th .
Μπήκα γρήγορα στο αυτοκίνητο μου και κατευθύνθηκα στη West 34th . . Όταν έφτασα εκεί είδα 2 μ…….. να πλακώνουν αλύπητα ο ένας τον άλλο , μπροστά σε 6 περιπολικά, 1 ελικόπτερο της Αστυνομίας και το πλήρωμα του Channel 13 .
Τώρα πραγματικά αισθανόμουν καλύτερα .
Απλά διάβασε και σκέψου.
Ήταν μια φορά ένας νεαρός, ο οποίος συμπεριφερόταν μερικές φορές βίαια.
Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακουλάκι με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα καρφί στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο κάθε φορά που θα έχανε την υπομονή του και θα μάλωνε με κάποιον.
Την πρώτη μέρα έφτασε στο σημείο να καρφώσει 37 καρφιά στο πεζοδρόμιο.
Κατά τις εβδομάδες που ακολούθησαν έμαθε να ελέγχει τον εαυτό του και ο αριθμός των καρφιών που κάρφωνε στο πεζοδρόμιο λιγόστευε συνεχώς μέρα με τη μέρα: είχε ανακαλύψει ότι ήταν πιο εύκολο να συγκρατείται από το να καρφώνει καρφιά.
Τελικά, έφτασε η μέρα κατά την οποίa ο νεαρός δεν έβαλε ούτε ένα καρφί στο πεζοδρόμιο. Τότε πήγε στον πατέρα του και του είπε ότι εκείνη την ημέρα δεν χρειάστηκε να βάλει ούτε ένα καρφί.
Τότε ο πατέρας του, του είπε να βγάζει ένα καρφί για κάθε μέρα που θα περνούσε χωρίς να χάσει την υπομονή του.
Οι μέρες πέρασαν και ο νεαρός τελικά μπόρεσε να πει στον πατέρα του ότι είχε βγάλει όλα τα καρφιά απ το πεζοδρόμιο.
Ο πατέρας τότε, οδήγησε τον υιό του στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο και του είπε:
- «Παιδί μου, συμπεριφέρθηκες καλά, αλλά κοίτα πόσες τρύπες έχει το πεζοδρόμιο. Αυτό δεν θα είναι πια όπως πριν. Όταν μαλώνεις με κάποιον και του λες κάτι προσβλητικό, του αφήνεις μια πληγή όπως αυτή.
Μπορείς να μαχαιρώσεις έναν άνθρωπο και μετά να του βγάλεις το μαχαίρι, ωστόσο όμως θα του μείνει πάντα μια πληγή.»
«Λίγη σημασία έχει πόσες φορές θα ζητήσεις συγνώμη, η πληγή που γίνεται με τα λόγια κάνει τόση ζημιά όσο και μία πληγή στο σώμα σου.
Οι φίλοι είναι σπάνιοι, σε κάνουν να γελάς και σου φτιάχνουν το κέφι. Πάντα είναι διαθέσιμοι να σε ακούσουν όταν το χρειάζεσαι, σε αγαπάν και σε δέχονται στο σπίτι τους.»
Δείξε στους φίλους σου πόσο τους νοιάζεσαι.
Στείλε αυτό το κείμενο σε όλους αυτούς που θεωρείς φίλους σου, ακόμη και αν αυτό σημαίνει να το ξανά στείλεις σε εκείνον ή εκείνη που σου το έστειλε, και αν το κείμενο αυτό σου επιστρέψει θα ξέρεις ότι έχεις μία καλή φιλία.
Για να τελειώσουμε: «Μία από τις χαρές τις φιλίας είναι να ξέρεις ποιόν να εμπιστευτείς»( Alejandro Manzoni)
Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακουλάκι με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα καρφί στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο κάθε φορά που θα έχανε την υπομονή του και θα μάλωνε με κάποιον.
Την πρώτη μέρα έφτασε στο σημείο να καρφώσει 37 καρφιά στο πεζοδρόμιο.
Κατά τις εβδομάδες που ακολούθησαν έμαθε να ελέγχει τον εαυτό του και ο αριθμός των καρφιών που κάρφωνε στο πεζοδρόμιο λιγόστευε συνεχώς μέρα με τη μέρα: είχε ανακαλύψει ότι ήταν πιο εύκολο να συγκρατείται από το να καρφώνει καρφιά.
Τελικά, έφτασε η μέρα κατά την οποίa ο νεαρός δεν έβαλε ούτε ένα καρφί στο πεζοδρόμιο. Τότε πήγε στον πατέρα του και του είπε ότι εκείνη την ημέρα δεν χρειάστηκε να βάλει ούτε ένα καρφί.
Τότε ο πατέρας του, του είπε να βγάζει ένα καρφί για κάθε μέρα που θα περνούσε χωρίς να χάσει την υπομονή του.
Οι μέρες πέρασαν και ο νεαρός τελικά μπόρεσε να πει στον πατέρα του ότι είχε βγάλει όλα τα καρφιά απ το πεζοδρόμιο.
Ο πατέρας τότε, οδήγησε τον υιό του στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο και του είπε:
- «Παιδί μου, συμπεριφέρθηκες καλά, αλλά κοίτα πόσες τρύπες έχει το πεζοδρόμιο. Αυτό δεν θα είναι πια όπως πριν. Όταν μαλώνεις με κάποιον και του λες κάτι προσβλητικό, του αφήνεις μια πληγή όπως αυτή.
Μπορείς να μαχαιρώσεις έναν άνθρωπο και μετά να του βγάλεις το μαχαίρι, ωστόσο όμως θα του μείνει πάντα μια πληγή.»
«Λίγη σημασία έχει πόσες φορές θα ζητήσεις συγνώμη, η πληγή που γίνεται με τα λόγια κάνει τόση ζημιά όσο και μία πληγή στο σώμα σου.
Οι φίλοι είναι σπάνιοι, σε κάνουν να γελάς και σου φτιάχνουν το κέφι. Πάντα είναι διαθέσιμοι να σε ακούσουν όταν το χρειάζεσαι, σε αγαπάν και σε δέχονται στο σπίτι τους.»
Δείξε στους φίλους σου πόσο τους νοιάζεσαι.
Στείλε αυτό το κείμενο σε όλους αυτούς που θεωρείς φίλους σου, ακόμη και αν αυτό σημαίνει να το ξανά στείλεις σε εκείνον ή εκείνη που σου το έστειλε, και αν το κείμενο αυτό σου επιστρέψει θα ξέρεις ότι έχεις μία καλή φιλία.
Για να τελειώσουμε: «Μία από τις χαρές τις φιλίας είναι να ξέρεις ποιόν να εμπιστευτείς»( Alejandro Manzoni)
Μεταθανάτιες και παραθανάτιες εμπειρίες
Εμπειρίες εκτός σώματος
·
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν ζήσει την εμπειρία να βρίσκονται εκτός σώματος και να βλέπουν από ψηλά τον εαυτό τους
·
Πολλοί κυρίως ασθενείς περιέγραψαν την εμπειρία σαν να έβλεπαν τον εαυτό τους από κάποιο ύψος, να βρίσκεται ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Πρόσθετη διέγερση προκάλεσε στους ασθενείς να αισθανθούν ότι τα χέρια τους και τα πόδια τους κινούνται προς το σώμα τους, ακόμα και αν ολόκληρο το σώμα τους ήταν σταθερό. Η εμπειρία, εντούτοις, ήταν παροδική και εξαφανίστηκε όταν οι ασθενείς προσπάθησαν να διαπιστώσουν την παραίσθηση
·
Τρέλα και αυτό. Άραγε μόνο σε ασθενείς; Στους μη ασθενείς αν έχει παρατηρηθεί κάτι τέτοιο ήταν στην ώρα του ύπνου; Η λίγο πριν κοιμηθούν; Φαντάζομαι ότι για να νιώσουν κάτι τέτοιο θα πρέπει το σώμα τους να έχει χαλαρώσει υπερβολικά. Θα ήθελα να το ζήσω (χωρίς συνέπειες βέβαια).
Οι τρεις αυτές, καθώς και πολλές άλλες καταχωρήσεις στο διαδίκτυο, αποτελούν κίνητρο για να ασχοληθούμε με κάπως περισσότερη προσοχή με αυτά τα φαινόμενα που περιγράφονται ως μεταθανάτιες, ή παραθανάτιες είτε και περιθανάτιες εμπειρίες!
Καταρχήν, αναφορικά με αυτούς τους όρους που χρησιμοποιήθηκαν από διαφόρους για την περιγραφή αυτών των φαινομένων έχω να παρατηρήσω ότι ο χαρακτηρισμός τους ως μεταθανάτιων εμπειριών δεν δικαιολογείται, είναι δε και παραπλανητικός, καθόσον οι εμπειρίες αυτές δεν είναι καθόλου μεταθανάτιες, γιατί απλούστατα τα άτομα που έχουν αυτού του είδους τις εμπειρίες εξακολουθούν να ζουν και να τις διηγούνται.
Συνεπώς, οι εμπειρίες τους δεν είναι μεταθανάτιες. Όσον αφορά τους άλλους δυο χαρακτηρισμούς πρακτικά δεν νομίζω ότι υπάρχει μεταξύ τους ουσιαστική διαφορά. Και στις δυο περιπτώσεις υποδηλώνουν φαινόμενα που μπορεί να συνοδεύουν εμπειρίες ενός ατόμου που βρίσκεται στα πρόθυρα του θανάτου, τον οποίο τελικά αποφεύγει είτε αυτόματα, χωρίς καμιά ιατρική είτε άλλη επέμβαση, είτε και με επιτυχή σωστική ιατρική επέμβαση ανάνηψης.
Οι εμπειρίες αυτές φαίνεται ότι είναι υπαρκτές αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα τις θεωρήσουμε ότι δημιουργούνται με τον ίδιο μηχανισμό που παράγονται και τα όνειρα. Το περίεργο όμως είναι ότι η λέξη ‘όνειρο’ σε ένα βιβλίο των 300 περίπου σελίδων δεν αναφέρεται ούτε μια φορά από κάποιον συγγραφέα, ο οποίος επιχειρεί περιγραφή των φαινομένων αυτών, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για …επιτυχημένο ψυχίατρο.
Η συνηθέστερη λοιπόν ‘εμπειρία’ αυτού του είδους υποτίθεται ότι συνίσταται στο ότι το άτομο έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται μέσα σε μια σκοτεινή σήραγγα, στο ένα άκρο της οποίας υπάρχει το φωτεινό στόμιό της. Στις περισσότερες περιπτώσεις το ‘όραμα’ περιορίζεται σ’ αυτά τα πλαίσια.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που το άτομο διέρχεται μέσα από το φωτεινό στόμιο της σήραγγας και ξαφνικά βρίσκεται μέσα σε ένα ονειρεμένο περιβάλλον με πολλά και πολύχρωμα άνθη, πίδακες και καταρράκτες με κρυστάλλινο νερό, πισίνες, κλπ. Επίσης δεν είναι σπάνιες και οι περιπτώσεις κατά τις οποίες αυτό το άτομο συναντά μέσα στο περιβάλλον αυτό ένα είτε και περισσότερα προσφιλή του πρόσωπα που υποτίθεται ότι έχουν πεθάνει πρόσφατα είτε και από παλιά, και τα οποία άτομα τον καλωσορίζουν στον ‘άλλο αυτό κόσμο’ στον οποίο και έχει φτάσει, διερχόμενος μέσα από τη σκοτεινή σήραγγα.
Την εμπειρία αυτή υποτίθεται, κατά τη γνώμη αυτών που ασχολήθηκαν με αυτό το αντικείμενο, ότι την βιώνει το ‘άϋλο πνεύμα’ ή άλλως ‘η ψυχή’ αυτού που τη διηγείται, και η οποία ψυχή, για κάποιο χρονικό διάστημα είχε αποχωριστεί από το σώμα και περιπλανιότανε, συνήθως πάνω από το ‘νεκρό’ σώμα, το οποίο μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις το ‘βλέπει’ να κείται σε κατάσταση πλήρους ακινησίας σε κρεβάτι, ντιβάνι, είτε και σε χειρουργική τράπεζα.
Στις περιπτώσεις αυτές μάλιστα αυτή η ‘ψυχή’ παρακολουθεί (βλέπει) συνήθως από το ύψος του ταβανιού δωματίου είτε χειρουργείου τις δραστηριότητες ατόμων (χειρουργών, κλπ) είτε ακόμα και ‘ακούει’ τις συνομιλίες τους. Σε άλλες περιπτώσεις αυτή η ‘ψυχή’ παρακολουθεί (παρατηρεί, βλέπει) πρόσωπα σε διαδρόμους είτε ακόμα και σε εξόδους τους από το οίκημα, πάντα από κάποιο ύψος πάνω από τα κεφάλια τους.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι εδώ τα πράγματα αρχίζουν να λαμβάνουν κάποια σοβαροφάνεια, γεγονός που μας εξαναγκάζει να τα διερευνήσουμε με λογική σκέψη, και κάτω από το φως των επιστημονικών δεδομένων.
Σύμφωνα με την κοινή λογική, αλλά και τα επιστημονικά δεδομένα, οδηγούμεθα στο συμπέρασμα ότι άϋλο ‘σύστημα’ που να διαθέτει λογική (είτε ακόμα και παρανοϊκή) σκέψη, στις περιπτώσεις αυτές δεν μπορεί να υπάρχει γιατί απλούστατα η σκέψη, είναι μια διεργασία που επιτελείται μόνο από ένα πάρα πολύ πολύπλοκο σύστημα από πολλά δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα, με πολλά τρισεκατομμύρια συνδέσεις μεταξύ τους, που λειτουργεί σαν ένας υπερυπολογιστής και ο οποίος κοινώς αποκαλείται εγκέφαλος.
Και αυτός ο εγκέφαλος,στις προκείμενες περιπτώσεις είναι προφανές ότι δεν ακολουθεί την άυλη ψυχή που υπερίπταται του σώματος, αλλά εξακολουθεί να παραμένει μέσα στο κρανίο του ατόμου που βιώνει αυτές τις ‘εμπειρίες’.
Αυτό το σύστημα τροφοδοτείται συνεχώς από δεδομένα που προέρχονται από το περιβάλλον, καθώς και από όλα τα σημεία και όργανα του σώματος, Η τροφοδοσία αυτή επιτελείται με το κεντρομόλο τμήμα του νευρικού μας συστήματος με ένα μάλλον απλό μηχανισμό.
Ο μηχανισμός με τον οποίο τα νευρικά κύτταρα επικοινωνούν μεταξύ τους είναι μάλλον απλός και είναι ο ακόλουθος: Κάθε νευρικό κύτταρο διαθέτει μια μόνο φυγόκεντρη αποφυάδα, (τον νευρίτη), δηλαδή μια νευρική ίνα με την οποία αποστέλλονται νευρικές ώσεις από το σώμα του νευρικού κυττάρου προς άλλο νευρικό ή νευρικά κύτταρα, για να προκληθεί η λειτουργία τους είτε η αναστολή της λειτουργίας τους, καθώς και μεταβολή της διεγερσιμότητάς τους, είτε και προς κάποιο εκτελεστικό όργανο, π.χ. σε μυϊκές ίνες (σε ένα μυ) για να προκληθεί η συστολή τους, είτε σε ένα ή περισσότερα εκκριτικά κύτταρα για να προκληθεί είτε και να ανασταλεί η έκκριση του εκκρίματος αυτών των κυττάρων.
Επιπλέον, το κάθε νευρικό κύτταρο διαθέτει μια είτε και περισσότερες κεντρομόλες αποφυάδες (νευρικές ίνες, δενδρίτες) με τις οποίες δέχεται επιδράσεις που προέρχονται από άλλα νευρικά κύτταρα είτε από ειδικούς υποδοχείς (π.χ. υποδοχείς για το θερμό, το ψυχρό, την αφή, την πίεση, τον κνησμό, τον γαργαλισμό, τη γενετήσια αίσθηση, τον πόνο, κλπ). Οι αποφυάδες αυτές των νευρικών κυττάρων (που αποκαλούνται νευρικές ίνες) μπορεί να έχουν μήκος από πολύ μικρό (μικροσκοπικό) ως και περισσότερο από ένα μέτρο.
Ο μηχανισμός με τον οποίο πραγματοποιείται αυτή η επικοινωνία είναι πάρα πολύ απλός. Οι νευρικές ίνες, δηλ. οι νευρίτες και οι δενδρίτες καλύπτονται βέβαια από κυτταρική μεμβράνη, η οποία αποτελεί κυλινδροειδή προέκταση της κυτταρικής μεμβράνης του νευρικού κυττάρου.
Με τη συνεχή λειτουργία διαφόρων ‘αντλιών ιόντων’ σ’ αυτή τη μεμβράνη, διατηρείται μεταξύ της εξωτερικής και της εσωτερικής επιφάνειάς της μια διαφορά ηλεκτρικού δυναμικού (θετικό φορτίο στην εξωτερική επιφάνεια και αρνητικό φορτίο στην εσωτερική της επιφάνεια). Το σήμα λοιπόν που το κύτταρο εκπέμπει με τον νευρίτη του προς άλλα νευρικά κύτταρα και σε εκτελεστικά όργανα συνίσταται σε ένα κύμα αναστροφής αυτής της ηλεκτρικής διπλοστιβάδας, το οποίο αρχίζει από το σημείο της έκφυσης της νευρικής ίνας από το νευρικό κύτταρο, και φέρεται κατά μήκος αυτής της νευρικής ίνας μέχρι την απόληξή της. (Αυτό το κύμα ηλεκτραρνητικότητας καλείται νευρική ώση).
Εκεί πέρα, το ηλεκτρικό αυτό ερέθισμα προκαλεί (συνήθως) την απελευθέρωση από την απόληξη αυτής της νευρικής ίνας μιας ειδικής διαβιβαστικής ουσίας, η οποία επιδρά στην κυτταρική μεμβράνη του εκτελεστικού κυττάρου και προκαλεί την αύξηση (όδωση) είτε την ελάττωση (αναστολή) της διεγερσιμότητάς του, είτε και την πλήρη διέγερση αυτού του κυττάρου (αναστροφή της ηλεκτρικής του διπλοστιβάδας).
Ολόκληρο το συγκρότημα της νευρικής απόληξης της νευρικής ίνας καθώς και της περιοχής της κυτταρικής μεμβράνης του εκτελεστικού κυττάρου, με όλους τους τοπικούς μηχανισμούς οι οποίοι λειτουργούν για την επίδραση της νευρικής ίνας σε άλλο κύτταρο κλπ, χαρακτηρίζεται ως ‘σύναψη’.
Η σύναψη μπορεί να είναι διεγερτική είτε και ανασταλτική για το εκτελεστικό κύτταρο, δηλ. η νευρική ώση, όταν φτάσει στη σύναψη μπορεί να προκαλέσει τελικά αύξηση της διεγερσιμότητας του υποκειμένου κυττάρου, διέγερση αυτού του κυττάρου είτε περιορισμό της διεγερσιμότητάς του, ακόμα και την πλήρη αναστολή της λειτουργίας του.
Όσον αφορά τις κεντρομόλες νευρικές ίνες, δηλαδή αυτές που άγουν (φέρουν) νευρικές ώσεις από τα διάφορα αισθητήρια όργανα προς τον νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο, ο μηχανισμός λειτουργίας τους είναι ο ακόλουθος: Το κυτταρικό σώμα, δηλαδή το πρώτο στη σειρά νευρικό κύτταρο, βρίσκεται σε ένα από τα πολλά αισθητικά γάγγλια που υπάρχουν κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, είτε σε γάγγλιο που βρίσκεται κάπου στο κρανίο, όχι όμως μέσα στον εγκέφαλο.
Από το κάθε ένα από αυτά τα νευρικά κύτταρα (που χαρακτηρίζονται ως ψευδομονόπολα) εκφύεται μια αποφυάδα (νευρική ίνα), η οποία φέρεται μέσα σε νεύρο μαζί με χιλιάδες άλλες τέτοιες ίνες, προς το αισθητήριο όργανο που εξυπηρετεί και εκεί πραγματοποιεί σύναψη με αισθητικό υποδοχέα κατ΄ ευθείαν, είτε με τη μεσολάβηση τοπικού νευρικού κυκλώματος. Με την ίνα αυτή φέρονται οι νευρικές ώσεις που προέρχονται από το αισθητήριο όργανο προς το μητρικό κύτταρο που βρίσκεται μέσα στο αισθητικό γάγγλιο.
Από σημείο που βρίσκεται πολύ κοντά στην αρχή αυτής της νευρικής ίνας εκφύεται ένας κλάδος της (μια νευρική ίνα), η οποία εισέρχεται στο νωτιαίο μυελό είτε στον εγκέφαλο και πραγματοποιεί σύναψη με άλλο (είτε άλλα) νευρικά κύτταρα
Η συχνότητα των αλλεπάλληλων νευρικών ώσεων που άγονται με μια νευρική ίνα μπορεί να κυμαίνεται, ανάλογα με το είδος της νευρικής ίνας και άλλους παράγοντες, από πολύ λίγες ώσεις ανά sec μέχρι και γύρω στις 600 ώσεις /sec, η δε ταχύτητα αγωγής αυτών των ώσεων κατά μήκος της νευρικής ίνας, ανάλογα με το είδος και τη λειτουργία της νευρικής ίνας μπορεί να κυμαίνεται από περίπου μισό μέτρο/sec μέχρι και 120 μέτρα/sec.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι οι νευρικές ώσεις που προέρχονται από τα διάφορα αισθητήρια όργανα του σώματος δεν φαίνεται να διαφέρουν μεταξύ τους ανάλογα με την αίσθηση που άγουν προς τον εγκέφαλο. Αντίθετα, οι νευρικές αυτές ώσεις είναι σε όλες τις περιπτώσεις όμοιες μεταξύ τους και συγκεκριμένα πρόκειται για αλλεπάλληλα κύματα ηλεκτραρνητικότητας της κυτταρικής μεμβράνης που περιβάλλει τη νευρική ίνα, και τα οποία κύματα διατρέχουν τη νευρική ίνα από το σημείο της επαφής της με τον αισθητικό υποδοχέα μέχρι τη σύναψη του νευρίτη της πρώτης αισθητικής νευράδας με το επόμενο νευρικό κύτταρο.
Το είδος της αίσθησης που προκαλείται τελικά εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από το νευρικό κέντρο του εγκεφάλου προς το οποίο τελικά αποδίδονται αυτές οι νευρικές ώσεις.
Μέσα στον εγκέφαλο υφίσταται η δυνατότητα μεγίστου αριθμού νευρικών κυττάρων να επικοινωνεί το καθένα από αυτά τα κύτταρα συγχρόνως με άλλα 10.000 περίπου νευρικά κύτταρα
Πώς πραγματοποιείται μια αίσθηση
· Απαιτείται η ύπαρξη ειδικού υποδοχέα και κατάλληλη σύναψη αυτού του υποδοχέα με την ειδική απόληξη κεντρομόλου νευρικής ίνας (Σημ. Το αίσθημα του πόνου αποτελεί τη μοναδική αίσθηση η οποία πραγματοποιείται χωρίς τη μεσολάβηση ειδικού υποδοχέα, καθόσον τα πολλά και διάφορα ερεθίσματα που μπορούν να προκαλούν το αίσθημα του πόνου επιδρούν και διεγείρουν απ’ ευθείας τις γυμνές απολήξεις των ειδικών νευρικών ινών που άγουν το αίσθημα του πόνου!)
·
Η αγωγή των νευρικών ώσεων, που παράγονται με την επίδραση του ερεθίσματος στον υποδοχέα κατά μήκος της κεντρομόλου αυτής νευρικής ίνας μέχρι του μητρικού αισθητικού νευρικού κυττάρου (πρώτη αισθητική νευράδα) και η συνέχιση της πορείας αυτής της νευρικής ώσης προς άλλα νευρικά κύτταρα του νωτιαίου μυελού είτε πυρήνων του εγκεφάλου (δεύτερη αισθητική νευράδα) επιτελείται με τη νευρική ίνα που εκφύεται ως κλάδος της κεντρομόλου νευρικής ίνας, από σημείο που βρίσκεται πολύ κοντά στο ψευδομονόπολο νευρικό κύτταρο
·
Η εκπομπή από αυτά τα νευρικά κύτταρα (τρίτη στη σειρά αισθητική νευράδα) νευρικών ώσεων που καταλήγουν σε άλλα νευρικά κύτταρα (και πολύπλοκα νευρικά κυκλώματα ) τα οποία βρίσκονται σε εξειδικευμένα εγκεφαλικά πεδία στο φλοιό του εγκεφάλου.
Χωρίς την παρουσία και τη λειτουργία αυτών των αισθητικών νευρικών οδών και των ειδικών εγκεφαλικών κέντρων, αυτό που ονομάζουμε ‘αίσθηση’ (τόσο οι σωματικές αισθήσεις –
αφή, πίεση, θερμό, ψυχρό, κνησμός, γαργαλισμός, γενετήσια αίσθηση, αίσθημα έπειξης για αφόδευση είτε ούρηση, είτε πόνος - όσο και οι ειδικές αισθήσεις –όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση) δεν είναι δυνατόν να επιτελούνται και συνεπώς δεν μπορούμε να μιλάμε για την παρουσία και την πραγματοποίησή τους χωρίς την ύπαρξη και τη λειτουργία του σώματος και του νευρικού του συστήματος.
Οι άϋλες και ασώματες πνευματικές οντότητες όπως υποτίθεται ότι είναι το ‘πνεύμα’ είτε η ‘ψυχή’ δεν μπορούν να έχουν αίσθηση ούτε βέβαια και διανόηση γιατί δεν διαθέτουν εγκέφαλο και γενικότερα νευρικό σύστημα.
Αυτό το άρθρο θα μπορούσε βέβαια να τελειώνει σ’ αυτό το σημείο. Επειδή όμως σε αυτά τα φαινόμενα για τα οποία μιλάμε εμπλέκεται, κατά κύριο λόγο, η αίσθηση της όρασης, θεωρώ σκόπιμο να αναλύσω, όσο μπορώ απλούστερα την ιδιαιτερότητα αυτής της αίσθησης για να καταστήσω την επιχειρηματολογία μου περισσότερο ισχυρή και …ακλόνητη!
Λοιπόν, η αίσθηση της όρασης αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μια εξαίρεση του κανόνα, γιατί το αντικείμενο αυτής της αίσθησης δεν υπάρχει πουθενά γύρω μας και έτσι δεν μπορεί να επηρεάζει υποδοχείς που με τη σειρά τους ενεργοποιούν νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο για τη δημιουργία αυτού του φαινομένου της αίσθησης. Για παράδειγμα, η αίσθηση της γεύσης πραγματοποιείται γιατί διάφορες ουσίες έρχονται σε επαφή με τους κατάλληλους υποδοχείς που βρίσκονται κατά κύριο λόγο στη γλώσσα.
Η καθεμιά απ’ αυτές τις ουσίες ενεργοποιεί τους κατάλληλους υποδοχείς και από εκεί και πέρα οι ειδικές διεργασίες ακολουθούν το δρόμο τους για να έχουμε εμείς το αίσθημα του γλυκού, του ξινού, του αλμυρού, του πικρού και των διάφορων συνδυασμών τους.
Με παρόμοιο τρόπο λειτουργούν, για παράδειγμα η αίσθηση της αφής, της πίεσης, του πόνου, της θερμοκρασίας, κλπ. Τι συμβαίνει όμως με την όραση; Εδώ τα πράγματα μπερδεύονται γιατί το αντικείμενο της όρασης δεν υπάρχει πουθενά.
Αυτό που βλέπουμε δεν υπάρχει αυτούσιο στο περιβάλλον. Πράγματι, εκεί έξω, από την άποψη της παρουσίας των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων κυριαρχεί το χάος. Ολόκληρο το περιβάλλον κατακλύζεται από ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που αρχίζει από πολύ υψηλές συχνότητες, με αποτέλεσμα το απειροελάχιστο μήκος κύματος, και φτάνει σε σχετικά μικρές συχνότητες, με μεγάλο μήκος κύματος. (Εδώ δεν επεκτείνομαι και σε άλλης φύσεως ακτινοβολίες γιατί αυτές δεν έχουν καμιά σχέση με την αίσθηση της όρασης
Η συμπεριφορά όλων αυτών των ακτινοβολιών κατά μέγα μέρος εξαρτάται από το μήκος κύματός τους, δηλαδή άλλες αντανακλώνται σχεδόν πλήρως από τις επιφάνειες στις οποίες προσπίπτουν, άλλες υφίστανται πλήρη απορρόφηση από τα διάφορα υλικά σώματα, άλλες διέρχονται μέσα από υλικά σώματα χωρίς ουσιώδη απορρόφηση, κλπ.
Ένα πάρα πολύ μικρό τμήμα του φάσματος όλων αυτών των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών είναι αυτό που χαρακτηρίζουμε ως ‘φωτεινή ακτινοβολία.’ Ο χαρακτηρισμός αυτός οφείλεται στο γεγονός ότι αυτή η ακτινοβολία είναι εκείνη που αποτελεί το ερέθισμα για τη γένεση αυτής της αίσθησης που καλείται όραση.
Η ακτινοβολία όμως αυτή διακινείται μέσα στο χώρο προς όλες τις κατευθύνσεις εξαιτίας των πολλαπλών αντανακλάσεών της από τις επιφάνειες των διαφόρων αντικειμένων, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να προσφέρει στοιχεία που να είναι χρήσιμα για τη δημιουργία εικόνας. Με απλά λόγια, γύρω μας επικρατεί ένα χάος που μέσα του διακινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες με συχνότητες από πολύ μικρές μέχρι και πάρα πολύ μεγάλες. Βέβαια φως δεν υπάρχει πουθενά.
Γύρω μας δεν υπάρχει τίποτε άλλο από ένα απέραντο σκοτάδι. Η έννοια του φωττός αποτελεί υποκειμενικό μας μόνο αίσθημα το οποίο παράγεται μόνο με τη λειτουργία ειδικού εγκεφαλικού κέντρου (κέντρο όρασης) μετά από την επίδραση νευρικών ώσεων που προέρχονται από το ειδικό όργανο για την όραση, δηλαδή από τον οφθαλμό.
Ακριβώς σ’ αυτό το σημείο υπεισέρχεται το καταπληκτικό αυτό όργανο που καλείται οφθαλμός. Πράγματι, ο οφθαλμός, με απόλυτα φυσικά μέσα πραγματοποιεί αυτό που διαφορετικά θα ήταν πράγματι ακατόρθωτο. Από το χάος που επικρατεί γύρω μας, με απλούστατο τρόπο, ο οφθαλμός με εντελώς φυσικά μέσα, δημιουργεί μια σαφή, ευκρινή εικόνα του εξωτερικού μας περιβάλλοντος που ατενίζουμε σε εκάστη στιγμή. Η εικόνα αυτή αποτελεί το αρχικό στοιχείο από το οποίο τελικά, με την κατάλληλη επεξεργασία πραγματοποιείται η αίσθηση της όρασης.
Αυτό πραγματοποιείται ως εξής: Ο οφθαλμός αποτελείται από μια σφαιρική κοιλότητα, με τοίχωμα αδιαπέραστο από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που χαρακτηρίζεται ως ‘φωτεινή’ ακτινοβολία. Στο πρόσθιο μέρος του οφθαλμού υπάρχει μια μικρή οπή, (η κόρη του οφθαλμού), η οποία καλύπτεται από διαφανές τοίχωμα, δηλαδή από τοίχωμα μέσα από το οποίο η ‘φωτεινή’ ακτινοβολία μπορεί να διέρχεται σχεδόν χωρίς κανένα κώλυμα.
Μάλιστα, η εξωτερική επιφάνεια αυτού του διαφανούς τοιχώματος έχει διαφορετική καμπυλότητα από την εσωτερική του επιφάνεια, με αποτέλεσμα αυτό να συμπεριφέρεται ως συγκεντρωτικός φακός για τις ‘φωτεινές’ ακτίνες.
Με αυτή τη διάταξη ο οφθαλμός συμπεριφέρεται σαν ένα κουτί με αδιαφανή τοιχώματα, που στη μια του πλευρά έχει μια μικρή οπή. Τα ηλεκρομαγνητικά κύματα που χαρακτηρίζονται ως ‘φωτεινές ακτίνες,’ μαζί με πλήθος άλλων ακτινοβολιών που δεν μας χρειάζονται για την όραση κλπ, που φθάνουν με την κατάλληλη κατεύθυνση σ’ αυτή την οπή (την κόρη του ματιού), διέρχονται ελεύθερα προς το εσωτερικό του και με τη βοήθεια του κερατοειδή που λειτουργεί σαν φακός, καθώς και με την παρουσία άλλου ενός φακού που βρίσκεται πίσω απ’ αυτόν, σχηματίζουν στην εσωτερική επιφάνεια του οπίσθιου τοιχώματος του οφθαλμού μια ‘εικόνα’ των αντικειμένων από τα οποία εκπέμπεται αυτή η ακτινοβολία, όπως ακριβώς συμβαίνει και σε μια οποιαδήποτε φωτογραφική μηχανή.
Από αυτό το σημείο και μετά το πρόβλημα συνίσταται στη μεταφορά αυτού του σήματος στα κατάλληλα κέντρα του εγκεφάλου.
Αυτή η επιφάνεια του οπίσθιου τοιχώματος του οφθαλμού επενδύεται από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα, δηλαδή από ένα στρώμα από ειδικά κύτταρα-φωτο-υποδοχείς, καθώς και από άλλα νευρικά κύτταρα που σχηματίζουν πολύπλοκα τοπικά νευρικά κυκλώματα, παρόμοια με αυτά που υπάρχουν στο φλοιό του εγκεφάλου. Τα κύτταρα –φωτοϋποδοχείς είναι δυο ειδών: τα ραβδία και τα κωνία. Τα ραβδία είναι περίπου 120 εκατομμύρια, τα δε κωνία 5 ως 7 εκατομμύρια.
Τα ραβδία είναι φωτοϋποδοχείς, δηλαδή κύτταρα που ενεργοποιούνται από ηλεκτρομαγνητικά κύματα που χαρακτηρίζονται ως ‘φως,’ χωρίς να εμφανίζουν ιδιαίτερη ευαισθησία για ορισμένες περιοχές του φωτεινού φάσματος, δηλ. δεν μπορούν να πραγματοποιούν διακρίσεις όσον αφορά τα διάφορα χρώματα. Απλά ενεργοποιούνται από τη φωτεινότητα και βέβαια, ανάλογα με την ένταση αυτής της φωτεινότητας το καθένα από αυτά εκπέμπει νευρικές ώσεις με μεγαλύτερη ή μικρότερη συχνότητα.
Τα κωνία είναι επίσης φωτοϋποδοχείς, ανάλογα δε με την περιοχή του φωτεινού φάσματος από την οποία ενεργοποιούνται διακρίνονται σε τρία είδη: αυτά που ενεργοποιούνται από τα μεγαλύτερα μήκη κύματος που καθίστανται ορατά ως ερυθρό χρώμα, αυτά που ενεργοποιούνται από τα μέσου μήκους κύματος, που καθίστανται ορατά ως κίτρινο χρώμα και αυτά που ενεργοποιούνται από τα μικρού μήκους κύματος, που καθίστανται ορατά ως κυανό χρώμα (γαλάζιο).
Οι νευρικές αυτές ώσεις τροφοδοτούνται προς πολλά άλλα νευρικά κύτταρα που βρίσκονται επίσης μέσα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα, και τα οποία με πολύπλοκες μεταξύ τους διασυνδέσεις σχηματίζουν ένα ‘μικρό εγκέφαλο’ που χρησιμοποιείται τοπικά για την ‘επεξεργασία’ των νευρικών ώσεων που εκπέμπονται από τα ραβδία και τα κωνία.
Μετά από αυτή τη διεργασία, οι νευρικές ώσεις τροφοδοτούνται σε μιά άλλη σειρά από νευρικά κύτταρα από τα οποία εκφύονται οι νευρικές ίνες που σχηματίζουν το οπτικό νεύρο (ένα από τον κάθε οφθαλμό). Το οπτικό αυτό νεύρο περιέχει περίπου ένα εκατομμύριο νευρικές ίνες, με τις οποίες το επεξεργασμένο πλέον οπτικό σήμα μεταδίδεται προς τον εγκέφαλο για τη δημιουργία της αίσθησης της όρασης.
Στο σημείο αυτό οφείλω να τονίσω το γεγονός ότι όλα τα σήματα (οι νευρικές ώσεις) που προέρχονται από περίπου 125 εκατομμύρια φωτοϋποδοχείς (κωνία και ραβδία) υφίστανται στο επίπεδο του αμφιβληστροειδή χιτώνα μια πολύ δραστική και εξόχως αποτελεσματική επεξεργασία, το αποτέλεσμα της οποίας συνίσταται στο ότι όλοι αυτοί οι φωτοϋποδοχείς (125 εκατομμύρια) να αποστέλλουν το προϊόν της λειτουργίας τους προς τον εγκέφαλο κωδικοποιημένο, με μόνο ένα εκατομμύριο νευρικές ίνες.
Βέβαια, η παραπάνω περιγραφή του μηχανισμού της αίσθησης της όρασης δεν εξαντλεί πλήρως αυτό το θέμα, αλλά νομίζω ότι παρέχει μια πολύ σαφή εικόνα για το τι πράγματι απαιτείται για την πραγματοποίηση αυτής της αίσθησης. Παρέχονται δε με αυτή την περιγραφή όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για να καταστεί σαφές ότι αίσθηση όρασης δεν είναι δυνατό να διαθέτει κανένα άυλο ον, όπως υποτίθεται ότι είναι το ανθρώπινο ‘πνεύμα’ είτε η ‘αθάνατη ψυχή.’
Αυτή δε τη διαπίστωση μπορούμε αδίστακτα να την επεκτείνουμε και σε όλα ανεξαιρέτως τα άϋλα όντα τα οποία υποτίθεται ότι κατοικοεδρεύουν σε ολόκληρο το Σύμπαν. Όραση χωρίς την παρουσία και τη λειτουργία υλικού οφθαλμού, με ολόκληρο τον υποκείμενο νευρολογικό μηχανισμό δεν μπορεί να υπάρξει.
Συνεπώς όλες αυτές οι εμπειρίες δεν μπορεί να αφορούν καμιά άϋλη ψυχή ή πνεύμα αλλά τον εγκέφαλο του ατόμου που απλά ονειρεύεται όταν η φυσιολογική του λειτουργία παρακωλύεται από δυσχερείς συνθήκες, όπως είναι, για παράδειγμα, η ένδεια οξυγόνου, κλπ.
Χατζημηνάς Iωάννης, Καθηγητής Φυσιολογίας
·
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν ζήσει την εμπειρία να βρίσκονται εκτός σώματος και να βλέπουν από ψηλά τον εαυτό τους
·
Πολλοί κυρίως ασθενείς περιέγραψαν την εμπειρία σαν να έβλεπαν τον εαυτό τους από κάποιο ύψος, να βρίσκεται ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Πρόσθετη διέγερση προκάλεσε στους ασθενείς να αισθανθούν ότι τα χέρια τους και τα πόδια τους κινούνται προς το σώμα τους, ακόμα και αν ολόκληρο το σώμα τους ήταν σταθερό. Η εμπειρία, εντούτοις, ήταν παροδική και εξαφανίστηκε όταν οι ασθενείς προσπάθησαν να διαπιστώσουν την παραίσθηση
·
Τρέλα και αυτό. Άραγε μόνο σε ασθενείς; Στους μη ασθενείς αν έχει παρατηρηθεί κάτι τέτοιο ήταν στην ώρα του ύπνου; Η λίγο πριν κοιμηθούν; Φαντάζομαι ότι για να νιώσουν κάτι τέτοιο θα πρέπει το σώμα τους να έχει χαλαρώσει υπερβολικά. Θα ήθελα να το ζήσω (χωρίς συνέπειες βέβαια).
Οι τρεις αυτές, καθώς και πολλές άλλες καταχωρήσεις στο διαδίκτυο, αποτελούν κίνητρο για να ασχοληθούμε με κάπως περισσότερη προσοχή με αυτά τα φαινόμενα που περιγράφονται ως μεταθανάτιες, ή παραθανάτιες είτε και περιθανάτιες εμπειρίες!
Καταρχήν, αναφορικά με αυτούς τους όρους που χρησιμοποιήθηκαν από διαφόρους για την περιγραφή αυτών των φαινομένων έχω να παρατηρήσω ότι ο χαρακτηρισμός τους ως μεταθανάτιων εμπειριών δεν δικαιολογείται, είναι δε και παραπλανητικός, καθόσον οι εμπειρίες αυτές δεν είναι καθόλου μεταθανάτιες, γιατί απλούστατα τα άτομα που έχουν αυτού του είδους τις εμπειρίες εξακολουθούν να ζουν και να τις διηγούνται.
Συνεπώς, οι εμπειρίες τους δεν είναι μεταθανάτιες. Όσον αφορά τους άλλους δυο χαρακτηρισμούς πρακτικά δεν νομίζω ότι υπάρχει μεταξύ τους ουσιαστική διαφορά. Και στις δυο περιπτώσεις υποδηλώνουν φαινόμενα που μπορεί να συνοδεύουν εμπειρίες ενός ατόμου που βρίσκεται στα πρόθυρα του θανάτου, τον οποίο τελικά αποφεύγει είτε αυτόματα, χωρίς καμιά ιατρική είτε άλλη επέμβαση, είτε και με επιτυχή σωστική ιατρική επέμβαση ανάνηψης.
Οι εμπειρίες αυτές φαίνεται ότι είναι υπαρκτές αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα τις θεωρήσουμε ότι δημιουργούνται με τον ίδιο μηχανισμό που παράγονται και τα όνειρα. Το περίεργο όμως είναι ότι η λέξη ‘όνειρο’ σε ένα βιβλίο των 300 περίπου σελίδων δεν αναφέρεται ούτε μια φορά από κάποιον συγγραφέα, ο οποίος επιχειρεί περιγραφή των φαινομένων αυτών, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για …επιτυχημένο ψυχίατρο.
Η συνηθέστερη λοιπόν ‘εμπειρία’ αυτού του είδους υποτίθεται ότι συνίσταται στο ότι το άτομο έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται μέσα σε μια σκοτεινή σήραγγα, στο ένα άκρο της οποίας υπάρχει το φωτεινό στόμιό της. Στις περισσότερες περιπτώσεις το ‘όραμα’ περιορίζεται σ’ αυτά τα πλαίσια.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που το άτομο διέρχεται μέσα από το φωτεινό στόμιο της σήραγγας και ξαφνικά βρίσκεται μέσα σε ένα ονειρεμένο περιβάλλον με πολλά και πολύχρωμα άνθη, πίδακες και καταρράκτες με κρυστάλλινο νερό, πισίνες, κλπ. Επίσης δεν είναι σπάνιες και οι περιπτώσεις κατά τις οποίες αυτό το άτομο συναντά μέσα στο περιβάλλον αυτό ένα είτε και περισσότερα προσφιλή του πρόσωπα που υποτίθεται ότι έχουν πεθάνει πρόσφατα είτε και από παλιά, και τα οποία άτομα τον καλωσορίζουν στον ‘άλλο αυτό κόσμο’ στον οποίο και έχει φτάσει, διερχόμενος μέσα από τη σκοτεινή σήραγγα.
Την εμπειρία αυτή υποτίθεται, κατά τη γνώμη αυτών που ασχολήθηκαν με αυτό το αντικείμενο, ότι την βιώνει το ‘άϋλο πνεύμα’ ή άλλως ‘η ψυχή’ αυτού που τη διηγείται, και η οποία ψυχή, για κάποιο χρονικό διάστημα είχε αποχωριστεί από το σώμα και περιπλανιότανε, συνήθως πάνω από το ‘νεκρό’ σώμα, το οποίο μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις το ‘βλέπει’ να κείται σε κατάσταση πλήρους ακινησίας σε κρεβάτι, ντιβάνι, είτε και σε χειρουργική τράπεζα.
Στις περιπτώσεις αυτές μάλιστα αυτή η ‘ψυχή’ παρακολουθεί (βλέπει) συνήθως από το ύψος του ταβανιού δωματίου είτε χειρουργείου τις δραστηριότητες ατόμων (χειρουργών, κλπ) είτε ακόμα και ‘ακούει’ τις συνομιλίες τους. Σε άλλες περιπτώσεις αυτή η ‘ψυχή’ παρακολουθεί (παρατηρεί, βλέπει) πρόσωπα σε διαδρόμους είτε ακόμα και σε εξόδους τους από το οίκημα, πάντα από κάποιο ύψος πάνω από τα κεφάλια τους.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι εδώ τα πράγματα αρχίζουν να λαμβάνουν κάποια σοβαροφάνεια, γεγονός που μας εξαναγκάζει να τα διερευνήσουμε με λογική σκέψη, και κάτω από το φως των επιστημονικών δεδομένων.
Σύμφωνα με την κοινή λογική, αλλά και τα επιστημονικά δεδομένα, οδηγούμεθα στο συμπέρασμα ότι άϋλο ‘σύστημα’ που να διαθέτει λογική (είτε ακόμα και παρανοϊκή) σκέψη, στις περιπτώσεις αυτές δεν μπορεί να υπάρχει γιατί απλούστατα η σκέψη, είναι μια διεργασία που επιτελείται μόνο από ένα πάρα πολύ πολύπλοκο σύστημα από πολλά δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα, με πολλά τρισεκατομμύρια συνδέσεις μεταξύ τους, που λειτουργεί σαν ένας υπερυπολογιστής και ο οποίος κοινώς αποκαλείται εγκέφαλος.
Και αυτός ο εγκέφαλος,στις προκείμενες περιπτώσεις είναι προφανές ότι δεν ακολουθεί την άυλη ψυχή που υπερίπταται του σώματος, αλλά εξακολουθεί να παραμένει μέσα στο κρανίο του ατόμου που βιώνει αυτές τις ‘εμπειρίες’.
Αυτό το σύστημα τροφοδοτείται συνεχώς από δεδομένα που προέρχονται από το περιβάλλον, καθώς και από όλα τα σημεία και όργανα του σώματος, Η τροφοδοσία αυτή επιτελείται με το κεντρομόλο τμήμα του νευρικού μας συστήματος με ένα μάλλον απλό μηχανισμό.
Ο μηχανισμός με τον οποίο τα νευρικά κύτταρα επικοινωνούν μεταξύ τους είναι μάλλον απλός και είναι ο ακόλουθος: Κάθε νευρικό κύτταρο διαθέτει μια μόνο φυγόκεντρη αποφυάδα, (τον νευρίτη), δηλαδή μια νευρική ίνα με την οποία αποστέλλονται νευρικές ώσεις από το σώμα του νευρικού κυττάρου προς άλλο νευρικό ή νευρικά κύτταρα, για να προκληθεί η λειτουργία τους είτε η αναστολή της λειτουργίας τους, καθώς και μεταβολή της διεγερσιμότητάς τους, είτε και προς κάποιο εκτελεστικό όργανο, π.χ. σε μυϊκές ίνες (σε ένα μυ) για να προκληθεί η συστολή τους, είτε σε ένα ή περισσότερα εκκριτικά κύτταρα για να προκληθεί είτε και να ανασταλεί η έκκριση του εκκρίματος αυτών των κυττάρων.
Επιπλέον, το κάθε νευρικό κύτταρο διαθέτει μια είτε και περισσότερες κεντρομόλες αποφυάδες (νευρικές ίνες, δενδρίτες) με τις οποίες δέχεται επιδράσεις που προέρχονται από άλλα νευρικά κύτταρα είτε από ειδικούς υποδοχείς (π.χ. υποδοχείς για το θερμό, το ψυχρό, την αφή, την πίεση, τον κνησμό, τον γαργαλισμό, τη γενετήσια αίσθηση, τον πόνο, κλπ). Οι αποφυάδες αυτές των νευρικών κυττάρων (που αποκαλούνται νευρικές ίνες) μπορεί να έχουν μήκος από πολύ μικρό (μικροσκοπικό) ως και περισσότερο από ένα μέτρο.
Ο μηχανισμός με τον οποίο πραγματοποιείται αυτή η επικοινωνία είναι πάρα πολύ απλός. Οι νευρικές ίνες, δηλ. οι νευρίτες και οι δενδρίτες καλύπτονται βέβαια από κυτταρική μεμβράνη, η οποία αποτελεί κυλινδροειδή προέκταση της κυτταρικής μεμβράνης του νευρικού κυττάρου.
Με τη συνεχή λειτουργία διαφόρων ‘αντλιών ιόντων’ σ’ αυτή τη μεμβράνη, διατηρείται μεταξύ της εξωτερικής και της εσωτερικής επιφάνειάς της μια διαφορά ηλεκτρικού δυναμικού (θετικό φορτίο στην εξωτερική επιφάνεια και αρνητικό φορτίο στην εσωτερική της επιφάνεια). Το σήμα λοιπόν που το κύτταρο εκπέμπει με τον νευρίτη του προς άλλα νευρικά κύτταρα και σε εκτελεστικά όργανα συνίσταται σε ένα κύμα αναστροφής αυτής της ηλεκτρικής διπλοστιβάδας, το οποίο αρχίζει από το σημείο της έκφυσης της νευρικής ίνας από το νευρικό κύτταρο, και φέρεται κατά μήκος αυτής της νευρικής ίνας μέχρι την απόληξή της. (Αυτό το κύμα ηλεκτραρνητικότητας καλείται νευρική ώση).
Εκεί πέρα, το ηλεκτρικό αυτό ερέθισμα προκαλεί (συνήθως) την απελευθέρωση από την απόληξη αυτής της νευρικής ίνας μιας ειδικής διαβιβαστικής ουσίας, η οποία επιδρά στην κυτταρική μεμβράνη του εκτελεστικού κυττάρου και προκαλεί την αύξηση (όδωση) είτε την ελάττωση (αναστολή) της διεγερσιμότητάς του, είτε και την πλήρη διέγερση αυτού του κυττάρου (αναστροφή της ηλεκτρικής του διπλοστιβάδας).
Ολόκληρο το συγκρότημα της νευρικής απόληξης της νευρικής ίνας καθώς και της περιοχής της κυτταρικής μεμβράνης του εκτελεστικού κυττάρου, με όλους τους τοπικούς μηχανισμούς οι οποίοι λειτουργούν για την επίδραση της νευρικής ίνας σε άλλο κύτταρο κλπ, χαρακτηρίζεται ως ‘σύναψη’.
Η σύναψη μπορεί να είναι διεγερτική είτε και ανασταλτική για το εκτελεστικό κύτταρο, δηλ. η νευρική ώση, όταν φτάσει στη σύναψη μπορεί να προκαλέσει τελικά αύξηση της διεγερσιμότητας του υποκειμένου κυττάρου, διέγερση αυτού του κυττάρου είτε περιορισμό της διεγερσιμότητάς του, ακόμα και την πλήρη αναστολή της λειτουργίας του.
Όσον αφορά τις κεντρομόλες νευρικές ίνες, δηλαδή αυτές που άγουν (φέρουν) νευρικές ώσεις από τα διάφορα αισθητήρια όργανα προς τον νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο, ο μηχανισμός λειτουργίας τους είναι ο ακόλουθος: Το κυτταρικό σώμα, δηλαδή το πρώτο στη σειρά νευρικό κύτταρο, βρίσκεται σε ένα από τα πολλά αισθητικά γάγγλια που υπάρχουν κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, είτε σε γάγγλιο που βρίσκεται κάπου στο κρανίο, όχι όμως μέσα στον εγκέφαλο.
Από το κάθε ένα από αυτά τα νευρικά κύτταρα (που χαρακτηρίζονται ως ψευδομονόπολα) εκφύεται μια αποφυάδα (νευρική ίνα), η οποία φέρεται μέσα σε νεύρο μαζί με χιλιάδες άλλες τέτοιες ίνες, προς το αισθητήριο όργανο που εξυπηρετεί και εκεί πραγματοποιεί σύναψη με αισθητικό υποδοχέα κατ΄ ευθείαν, είτε με τη μεσολάβηση τοπικού νευρικού κυκλώματος. Με την ίνα αυτή φέρονται οι νευρικές ώσεις που προέρχονται από το αισθητήριο όργανο προς το μητρικό κύτταρο που βρίσκεται μέσα στο αισθητικό γάγγλιο.
Από σημείο που βρίσκεται πολύ κοντά στην αρχή αυτής της νευρικής ίνας εκφύεται ένας κλάδος της (μια νευρική ίνα), η οποία εισέρχεται στο νωτιαίο μυελό είτε στον εγκέφαλο και πραγματοποιεί σύναψη με άλλο (είτε άλλα) νευρικά κύτταρα
Η συχνότητα των αλλεπάλληλων νευρικών ώσεων που άγονται με μια νευρική ίνα μπορεί να κυμαίνεται, ανάλογα με το είδος της νευρικής ίνας και άλλους παράγοντες, από πολύ λίγες ώσεις ανά sec μέχρι και γύρω στις 600 ώσεις /sec, η δε ταχύτητα αγωγής αυτών των ώσεων κατά μήκος της νευρικής ίνας, ανάλογα με το είδος και τη λειτουργία της νευρικής ίνας μπορεί να κυμαίνεται από περίπου μισό μέτρο/sec μέχρι και 120 μέτρα/sec.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι οι νευρικές ώσεις που προέρχονται από τα διάφορα αισθητήρια όργανα του σώματος δεν φαίνεται να διαφέρουν μεταξύ τους ανάλογα με την αίσθηση που άγουν προς τον εγκέφαλο. Αντίθετα, οι νευρικές αυτές ώσεις είναι σε όλες τις περιπτώσεις όμοιες μεταξύ τους και συγκεκριμένα πρόκειται για αλλεπάλληλα κύματα ηλεκτραρνητικότητας της κυτταρικής μεμβράνης που περιβάλλει τη νευρική ίνα, και τα οποία κύματα διατρέχουν τη νευρική ίνα από το σημείο της επαφής της με τον αισθητικό υποδοχέα μέχρι τη σύναψη του νευρίτη της πρώτης αισθητικής νευράδας με το επόμενο νευρικό κύτταρο.
Το είδος της αίσθησης που προκαλείται τελικά εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από το νευρικό κέντρο του εγκεφάλου προς το οποίο τελικά αποδίδονται αυτές οι νευρικές ώσεις.
Μέσα στον εγκέφαλο υφίσταται η δυνατότητα μεγίστου αριθμού νευρικών κυττάρων να επικοινωνεί το καθένα από αυτά τα κύτταρα συγχρόνως με άλλα 10.000 περίπου νευρικά κύτταρα
Πώς πραγματοποιείται μια αίσθηση
· Απαιτείται η ύπαρξη ειδικού υποδοχέα και κατάλληλη σύναψη αυτού του υποδοχέα με την ειδική απόληξη κεντρομόλου νευρικής ίνας (Σημ. Το αίσθημα του πόνου αποτελεί τη μοναδική αίσθηση η οποία πραγματοποιείται χωρίς τη μεσολάβηση ειδικού υποδοχέα, καθόσον τα πολλά και διάφορα ερεθίσματα που μπορούν να προκαλούν το αίσθημα του πόνου επιδρούν και διεγείρουν απ’ ευθείας τις γυμνές απολήξεις των ειδικών νευρικών ινών που άγουν το αίσθημα του πόνου!)
·
Η αγωγή των νευρικών ώσεων, που παράγονται με την επίδραση του ερεθίσματος στον υποδοχέα κατά μήκος της κεντρομόλου αυτής νευρικής ίνας μέχρι του μητρικού αισθητικού νευρικού κυττάρου (πρώτη αισθητική νευράδα) και η συνέχιση της πορείας αυτής της νευρικής ώσης προς άλλα νευρικά κύτταρα του νωτιαίου μυελού είτε πυρήνων του εγκεφάλου (δεύτερη αισθητική νευράδα) επιτελείται με τη νευρική ίνα που εκφύεται ως κλάδος της κεντρομόλου νευρικής ίνας, από σημείο που βρίσκεται πολύ κοντά στο ψευδομονόπολο νευρικό κύτταρο
·
Η εκπομπή από αυτά τα νευρικά κύτταρα (τρίτη στη σειρά αισθητική νευράδα) νευρικών ώσεων που καταλήγουν σε άλλα νευρικά κύτταρα (και πολύπλοκα νευρικά κυκλώματα ) τα οποία βρίσκονται σε εξειδικευμένα εγκεφαλικά πεδία στο φλοιό του εγκεφάλου.
Χωρίς την παρουσία και τη λειτουργία αυτών των αισθητικών νευρικών οδών και των ειδικών εγκεφαλικών κέντρων, αυτό που ονομάζουμε ‘αίσθηση’ (τόσο οι σωματικές αισθήσεις –
αφή, πίεση, θερμό, ψυχρό, κνησμός, γαργαλισμός, γενετήσια αίσθηση, αίσθημα έπειξης για αφόδευση είτε ούρηση, είτε πόνος - όσο και οι ειδικές αισθήσεις –όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση) δεν είναι δυνατόν να επιτελούνται και συνεπώς δεν μπορούμε να μιλάμε για την παρουσία και την πραγματοποίησή τους χωρίς την ύπαρξη και τη λειτουργία του σώματος και του νευρικού του συστήματος.
Οι άϋλες και ασώματες πνευματικές οντότητες όπως υποτίθεται ότι είναι το ‘πνεύμα’ είτε η ‘ψυχή’ δεν μπορούν να έχουν αίσθηση ούτε βέβαια και διανόηση γιατί δεν διαθέτουν εγκέφαλο και γενικότερα νευρικό σύστημα.
Αυτό το άρθρο θα μπορούσε βέβαια να τελειώνει σ’ αυτό το σημείο. Επειδή όμως σε αυτά τα φαινόμενα για τα οποία μιλάμε εμπλέκεται, κατά κύριο λόγο, η αίσθηση της όρασης, θεωρώ σκόπιμο να αναλύσω, όσο μπορώ απλούστερα την ιδιαιτερότητα αυτής της αίσθησης για να καταστήσω την επιχειρηματολογία μου περισσότερο ισχυρή και …ακλόνητη!
Λοιπόν, η αίσθηση της όρασης αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μια εξαίρεση του κανόνα, γιατί το αντικείμενο αυτής της αίσθησης δεν υπάρχει πουθενά γύρω μας και έτσι δεν μπορεί να επηρεάζει υποδοχείς που με τη σειρά τους ενεργοποιούν νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο για τη δημιουργία αυτού του φαινομένου της αίσθησης. Για παράδειγμα, η αίσθηση της γεύσης πραγματοποιείται γιατί διάφορες ουσίες έρχονται σε επαφή με τους κατάλληλους υποδοχείς που βρίσκονται κατά κύριο λόγο στη γλώσσα.
Η καθεμιά απ’ αυτές τις ουσίες ενεργοποιεί τους κατάλληλους υποδοχείς και από εκεί και πέρα οι ειδικές διεργασίες ακολουθούν το δρόμο τους για να έχουμε εμείς το αίσθημα του γλυκού, του ξινού, του αλμυρού, του πικρού και των διάφορων συνδυασμών τους.
Με παρόμοιο τρόπο λειτουργούν, για παράδειγμα η αίσθηση της αφής, της πίεσης, του πόνου, της θερμοκρασίας, κλπ. Τι συμβαίνει όμως με την όραση; Εδώ τα πράγματα μπερδεύονται γιατί το αντικείμενο της όρασης δεν υπάρχει πουθενά.
Αυτό που βλέπουμε δεν υπάρχει αυτούσιο στο περιβάλλον. Πράγματι, εκεί έξω, από την άποψη της παρουσίας των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων κυριαρχεί το χάος. Ολόκληρο το περιβάλλον κατακλύζεται από ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που αρχίζει από πολύ υψηλές συχνότητες, με αποτέλεσμα το απειροελάχιστο μήκος κύματος, και φτάνει σε σχετικά μικρές συχνότητες, με μεγάλο μήκος κύματος. (Εδώ δεν επεκτείνομαι και σε άλλης φύσεως ακτινοβολίες γιατί αυτές δεν έχουν καμιά σχέση με την αίσθηση της όρασης
Η συμπεριφορά όλων αυτών των ακτινοβολιών κατά μέγα μέρος εξαρτάται από το μήκος κύματός τους, δηλαδή άλλες αντανακλώνται σχεδόν πλήρως από τις επιφάνειες στις οποίες προσπίπτουν, άλλες υφίστανται πλήρη απορρόφηση από τα διάφορα υλικά σώματα, άλλες διέρχονται μέσα από υλικά σώματα χωρίς ουσιώδη απορρόφηση, κλπ.
Ένα πάρα πολύ μικρό τμήμα του φάσματος όλων αυτών των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών είναι αυτό που χαρακτηρίζουμε ως ‘φωτεινή ακτινοβολία.’ Ο χαρακτηρισμός αυτός οφείλεται στο γεγονός ότι αυτή η ακτινοβολία είναι εκείνη που αποτελεί το ερέθισμα για τη γένεση αυτής της αίσθησης που καλείται όραση.
Η ακτινοβολία όμως αυτή διακινείται μέσα στο χώρο προς όλες τις κατευθύνσεις εξαιτίας των πολλαπλών αντανακλάσεών της από τις επιφάνειες των διαφόρων αντικειμένων, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να προσφέρει στοιχεία που να είναι χρήσιμα για τη δημιουργία εικόνας. Με απλά λόγια, γύρω μας επικρατεί ένα χάος που μέσα του διακινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες με συχνότητες από πολύ μικρές μέχρι και πάρα πολύ μεγάλες. Βέβαια φως δεν υπάρχει πουθενά.
Γύρω μας δεν υπάρχει τίποτε άλλο από ένα απέραντο σκοτάδι. Η έννοια του φωττός αποτελεί υποκειμενικό μας μόνο αίσθημα το οποίο παράγεται μόνο με τη λειτουργία ειδικού εγκεφαλικού κέντρου (κέντρο όρασης) μετά από την επίδραση νευρικών ώσεων που προέρχονται από το ειδικό όργανο για την όραση, δηλαδή από τον οφθαλμό.
Ακριβώς σ’ αυτό το σημείο υπεισέρχεται το καταπληκτικό αυτό όργανο που καλείται οφθαλμός. Πράγματι, ο οφθαλμός, με απόλυτα φυσικά μέσα πραγματοποιεί αυτό που διαφορετικά θα ήταν πράγματι ακατόρθωτο. Από το χάος που επικρατεί γύρω μας, με απλούστατο τρόπο, ο οφθαλμός με εντελώς φυσικά μέσα, δημιουργεί μια σαφή, ευκρινή εικόνα του εξωτερικού μας περιβάλλοντος που ατενίζουμε σε εκάστη στιγμή. Η εικόνα αυτή αποτελεί το αρχικό στοιχείο από το οποίο τελικά, με την κατάλληλη επεξεργασία πραγματοποιείται η αίσθηση της όρασης.
Αυτό πραγματοποιείται ως εξής: Ο οφθαλμός αποτελείται από μια σφαιρική κοιλότητα, με τοίχωμα αδιαπέραστο από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που χαρακτηρίζεται ως ‘φωτεινή’ ακτινοβολία. Στο πρόσθιο μέρος του οφθαλμού υπάρχει μια μικρή οπή, (η κόρη του οφθαλμού), η οποία καλύπτεται από διαφανές τοίχωμα, δηλαδή από τοίχωμα μέσα από το οποίο η ‘φωτεινή’ ακτινοβολία μπορεί να διέρχεται σχεδόν χωρίς κανένα κώλυμα.
Μάλιστα, η εξωτερική επιφάνεια αυτού του διαφανούς τοιχώματος έχει διαφορετική καμπυλότητα από την εσωτερική του επιφάνεια, με αποτέλεσμα αυτό να συμπεριφέρεται ως συγκεντρωτικός φακός για τις ‘φωτεινές’ ακτίνες.
Με αυτή τη διάταξη ο οφθαλμός συμπεριφέρεται σαν ένα κουτί με αδιαφανή τοιχώματα, που στη μια του πλευρά έχει μια μικρή οπή. Τα ηλεκρομαγνητικά κύματα που χαρακτηρίζονται ως ‘φωτεινές ακτίνες,’ μαζί με πλήθος άλλων ακτινοβολιών που δεν μας χρειάζονται για την όραση κλπ, που φθάνουν με την κατάλληλη κατεύθυνση σ’ αυτή την οπή (την κόρη του ματιού), διέρχονται ελεύθερα προς το εσωτερικό του και με τη βοήθεια του κερατοειδή που λειτουργεί σαν φακός, καθώς και με την παρουσία άλλου ενός φακού που βρίσκεται πίσω απ’ αυτόν, σχηματίζουν στην εσωτερική επιφάνεια του οπίσθιου τοιχώματος του οφθαλμού μια ‘εικόνα’ των αντικειμένων από τα οποία εκπέμπεται αυτή η ακτινοβολία, όπως ακριβώς συμβαίνει και σε μια οποιαδήποτε φωτογραφική μηχανή.
Από αυτό το σημείο και μετά το πρόβλημα συνίσταται στη μεταφορά αυτού του σήματος στα κατάλληλα κέντρα του εγκεφάλου.
Αυτή η επιφάνεια του οπίσθιου τοιχώματος του οφθαλμού επενδύεται από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα, δηλαδή από ένα στρώμα από ειδικά κύτταρα-φωτο-υποδοχείς, καθώς και από άλλα νευρικά κύτταρα που σχηματίζουν πολύπλοκα τοπικά νευρικά κυκλώματα, παρόμοια με αυτά που υπάρχουν στο φλοιό του εγκεφάλου. Τα κύτταρα –φωτοϋποδοχείς είναι δυο ειδών: τα ραβδία και τα κωνία. Τα ραβδία είναι περίπου 120 εκατομμύρια, τα δε κωνία 5 ως 7 εκατομμύρια.
Τα ραβδία είναι φωτοϋποδοχείς, δηλαδή κύτταρα που ενεργοποιούνται από ηλεκτρομαγνητικά κύματα που χαρακτηρίζονται ως ‘φως,’ χωρίς να εμφανίζουν ιδιαίτερη ευαισθησία για ορισμένες περιοχές του φωτεινού φάσματος, δηλ. δεν μπορούν να πραγματοποιούν διακρίσεις όσον αφορά τα διάφορα χρώματα. Απλά ενεργοποιούνται από τη φωτεινότητα και βέβαια, ανάλογα με την ένταση αυτής της φωτεινότητας το καθένα από αυτά εκπέμπει νευρικές ώσεις με μεγαλύτερη ή μικρότερη συχνότητα.
Τα κωνία είναι επίσης φωτοϋποδοχείς, ανάλογα δε με την περιοχή του φωτεινού φάσματος από την οποία ενεργοποιούνται διακρίνονται σε τρία είδη: αυτά που ενεργοποιούνται από τα μεγαλύτερα μήκη κύματος που καθίστανται ορατά ως ερυθρό χρώμα, αυτά που ενεργοποιούνται από τα μέσου μήκους κύματος, που καθίστανται ορατά ως κίτρινο χρώμα και αυτά που ενεργοποιούνται από τα μικρού μήκους κύματος, που καθίστανται ορατά ως κυανό χρώμα (γαλάζιο).
Οι νευρικές αυτές ώσεις τροφοδοτούνται προς πολλά άλλα νευρικά κύτταρα που βρίσκονται επίσης μέσα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα, και τα οποία με πολύπλοκες μεταξύ τους διασυνδέσεις σχηματίζουν ένα ‘μικρό εγκέφαλο’ που χρησιμοποιείται τοπικά για την ‘επεξεργασία’ των νευρικών ώσεων που εκπέμπονται από τα ραβδία και τα κωνία.
Μετά από αυτή τη διεργασία, οι νευρικές ώσεις τροφοδοτούνται σε μιά άλλη σειρά από νευρικά κύτταρα από τα οποία εκφύονται οι νευρικές ίνες που σχηματίζουν το οπτικό νεύρο (ένα από τον κάθε οφθαλμό). Το οπτικό αυτό νεύρο περιέχει περίπου ένα εκατομμύριο νευρικές ίνες, με τις οποίες το επεξεργασμένο πλέον οπτικό σήμα μεταδίδεται προς τον εγκέφαλο για τη δημιουργία της αίσθησης της όρασης.
Στο σημείο αυτό οφείλω να τονίσω το γεγονός ότι όλα τα σήματα (οι νευρικές ώσεις) που προέρχονται από περίπου 125 εκατομμύρια φωτοϋποδοχείς (κωνία και ραβδία) υφίστανται στο επίπεδο του αμφιβληστροειδή χιτώνα μια πολύ δραστική και εξόχως αποτελεσματική επεξεργασία, το αποτέλεσμα της οποίας συνίσταται στο ότι όλοι αυτοί οι φωτοϋποδοχείς (125 εκατομμύρια) να αποστέλλουν το προϊόν της λειτουργίας τους προς τον εγκέφαλο κωδικοποιημένο, με μόνο ένα εκατομμύριο νευρικές ίνες.
Βέβαια, η παραπάνω περιγραφή του μηχανισμού της αίσθησης της όρασης δεν εξαντλεί πλήρως αυτό το θέμα, αλλά νομίζω ότι παρέχει μια πολύ σαφή εικόνα για το τι πράγματι απαιτείται για την πραγματοποίηση αυτής της αίσθησης. Παρέχονται δε με αυτή την περιγραφή όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για να καταστεί σαφές ότι αίσθηση όρασης δεν είναι δυνατό να διαθέτει κανένα άυλο ον, όπως υποτίθεται ότι είναι το ανθρώπινο ‘πνεύμα’ είτε η ‘αθάνατη ψυχή.’
Αυτή δε τη διαπίστωση μπορούμε αδίστακτα να την επεκτείνουμε και σε όλα ανεξαιρέτως τα άϋλα όντα τα οποία υποτίθεται ότι κατοικοεδρεύουν σε ολόκληρο το Σύμπαν. Όραση χωρίς την παρουσία και τη λειτουργία υλικού οφθαλμού, με ολόκληρο τον υποκείμενο νευρολογικό μηχανισμό δεν μπορεί να υπάρξει.
Συνεπώς όλες αυτές οι εμπειρίες δεν μπορεί να αφορούν καμιά άϋλη ψυχή ή πνεύμα αλλά τον εγκέφαλο του ατόμου που απλά ονειρεύεται όταν η φυσιολογική του λειτουργία παρακωλύεται από δυσχερείς συνθήκες, όπως είναι, για παράδειγμα, η ένδεια οξυγόνου, κλπ.
Χατζημηνάς Iωάννης, Καθηγητής Φυσιολογίας
ΤΟ ΤΟΥΒΛΟ........
Ένας νεαρό και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε τη νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μην τυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαινή πόρτα της τζάγκουάρ του. Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί.
Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»;
Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε «σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε.»
Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. «Είναι ο αδερφός μου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω».
Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου».
Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντιλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού.
Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά.
«Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο.
Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους.
Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει.
Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα «Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»!
Ο θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας. Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι αναγκασμένος να μας πετάξει ένα τούβλο. Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι.
Αφορά όλους τους «όμορφους ανθρώπους» που επιθυμείς να είναι ευλογημένοι.
Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη, ήλιο χωρίς βροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρια και φως για τον δρόμο.
Διάβασε προσεκτικά την παρακάτω πρόταση.
Αν ο Θεός στο φέρει. θα σε βοηθήσει και να το φέρεις εις πέρας..
Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαινή πόρτα της τζάγκουάρ του. Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί.
Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»;
Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε «σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε.»
Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. «Είναι ο αδερφός μου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω».
Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου».
Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντιλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού.
Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά.
«Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο.
Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους.
Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει.
Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα «Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»!
Ο θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας. Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι αναγκασμένος να μας πετάξει ένα τούβλο. Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι.
Αφορά όλους τους «όμορφους ανθρώπους» που επιθυμείς να είναι ευλογημένοι.
Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη, ήλιο χωρίς βροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρια και φως για τον δρόμο.
Διάβασε προσεκτικά την παρακάτω πρόταση.
Αν ο Θεός στο φέρει. θα σε βοηθήσει και να το φέρεις εις πέρας..
MΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ.
Αυτό το ποίημα γράφτηκε από ένα κοριτσάκι που πεθαίνει πάσχοντας από καρκίνο και είναι σε ένα νοσοκομείο της Νέας Υόρκης.
Οι γιατροί του δίνουν μόνο άλλους 6 μήνες ζωής. Και είναι το πιο κάτω.
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-Παρκ?ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα?
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας?
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα?
Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.Η ζωή είναι μικρή.Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα?
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι?» Ακούς την απάντηση?
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις γιαεκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου?
Καλύτερα χαλάρωσε.Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.Η ζωή είναι μικρή.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο» και μέσα στηνβιασύνη σου δεν είδες την λύπη του?
Έχασες επαφή? Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»
Καλύτερα χαλάρωσε.Μην χορεύεις τόσο γρήγορα .Η ζωή είναι μικρή.Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Οι γιατροί του δίνουν μόνο άλλους 6 μήνες ζωής. Και είναι το πιο κάτω.
SLOW DANCE
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-Παρκ?ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα?
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας?
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα?
Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.Η ζωή είναι μικρή.Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα?
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι?» Ακούς την απάντηση?
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις γιαεκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου?
Καλύτερα χαλάρωσε.Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.Η ζωή είναι μικρή.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο» και μέσα στηνβιασύνη σου δεν είδες την λύπη του?
Έχασες επαφή? Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»
Καλύτερα χαλάρωσε.Μην χορεύεις τόσο γρήγορα .Η ζωή είναι μικρή.Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
Είναι η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο.
Κάποια στιγμή τσακώθηκαν, και ο ένας από τους δύο, έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να
κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να
πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε.
Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε : όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί;
Ο άλλος φίλος απάντησε : «όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να τογράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».
ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.
ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ!!!!!
Αρχαία Αραβική παροιμία
Κάποια στιγμή τσακώθηκαν, και ο ένας από τους δύο, έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να
κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να
πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε.
Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε : όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί;
Ο άλλος φίλος απάντησε : «όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να τογράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».
ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.
ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ!!!!!
Αρχαία Αραβική παροιμία
Αγάπη είναι........
Αγάπη είναι ……
10 πράγματα που πρέπει να ξέρετε για την αγάπη!
Η αγάπη δεν πληγώνει! Η σωματική και /ή συναισθηματική κακομεταχείριση δεν αποτελούν κομμάτι της.
Η αγάπη δεν εκμεταλλεύεται. Δεν πρέπει να την χρησιμοποιείς για να παίρνεις από τους άλλους αυτό που θες. Δεν πρέπει ποτέ να ενδίδεις σε απαιτήσεις βασισμένες στην τακτική «Πρέπει να το κάνεις αυτό, αν με αγαπάς».
Η αγάπη είναι ένα δυνατό αίσθημα φροντίδας για κάποιο άλλο πρόσωπο. Έχει πολλές όψεις (αγάπη προς τα μέλη της οικογένειας μας, αγάπη προς τους φίλους μας, αγάπη προς τον σύντροφό μας ) αλλά όλες έχουν να κάνουν με την φροντίδα.
Αν και είναι αλήθεια ότι δείγμα αγάπης είναι το να βάζεις την ευτυχία του άλλου πάνω από την δική σου, σε αυτό δεν περιλαμβάνεται πότε ο συμβιβασμός των αξιών σου ή το να λες ψέματα στον εαυτό σου.
Εάν κάποιος σου ζητά να κάνεις κάτι που δεν θες , ως «απόδειξη» της αγάπης σου, τότε εκείνος που στο ζητά δεν σε αγαπάει με τον τρόπο που εσύ νομίζεις.
o Όταν αγαπάς κάποιον δεν του ζητάς να θυσιάσει τον εαυτό του, στο όνομα της αγάπης.
o Είναι πολύ εύκολο να μπερδεύεις τον σαρκικό πόθο με την αγάπη.
Η Αγάπη θέλει δέσμευση και εμπιστοσύνη όχι μόνο σωματική έλξη.
· Είναι δυνατόν να αισθανθείς κάτι, για περισσότερους από έναν?
Απλά σκέψου :Εάν αγαπάς και τους δύο γονείς ταυτόχρονα γιατί να μην γίνεται να αγαπάς δύο άτομα το ίδιο ,ταυτόχρονα.
Μην θυμώνεις με τον εαυτό σου, εάν βρεθείς σε αυτήν την δυσάρεστη κατάσταση. Αλλά παρέμεινε μόνος σου , ανοιχτός και ειλικρινής με όλες τις πλευρές των συναισθημάτων σου και της σύγχυσης σου.
· Το σεξ δεν είναι αγάπη . Η αγάπη δεν είναι σεξ. Το σεξ είναι κομμάτι της αγάπης αλλά όχι υποχρεωτικό.
· Μια αγάπη μπορεί να σβήσει .Δεν υπάρχει πάντα αιτία για αυτό. Όταν κάποιος σταματήσει να είναι ερωτευμένος μαζί σου, αυτό δεν έχει να κάνει με το πόσο άξιος είσαι σαν προσωπικότητα ή πόσο επιθυμητός.
· Η αγάπη πρέπει να μας κάνει να αισθανόμαστε ευτυχισμένοι , ασφαλείς και ευγνώμονες.
Άσκηση Πρώτη
Πώς να ξέρεις ,Πότε είναι Αγάπη.
Αισθάνεσαι ένα δυνατό συναίσθημα για κάποιο άτομο και θέλεις να μάθεις αν είναι ή αν οδηγεί σε αγάπη ? Ρώτησε τον εαυτό σου τις ακόλουθες δύσκολες ερωτήσεις και θα μάθεις.
Βαθμός Δυσκολίας : Δύσκολο
Απαιτούμενος Χρόνος: 5 λεπτά αρκούν
Δες πώς :
Ρώτα τον εαυτό σου: Θα ήμουν πρόθυμος/η να την/τον αφήσω να φύγει, αν ήξερα ότι αυτό θα ήταν το καλύτερο?’
Ρώτα τον εαυτό σου: Είμαι πρόθυμος/η να περιμένω μέχρι να είναι έτοιμη/ος να κάνουμε σεξ?
Ρώτα τον εαυτό σου: Θα νιώθω το ίδιο, αν πάρει κιλά ή αν αλλάξει κάτι στην εμφάνιση της?’
Ρώτα τον εαυτό σου: Είμαι πρόθυμος/η να θυσιάσω τα όνειρα μου, ώστε να επιτρέψω να γίνουν πραγματικότητα τα δικά της/του όνειρα ?’
Ρώτα τον εαυτό σου: Τον/την σέβομαι και τον/την θαυμάζω?’
Ρώτα τον εαυτό σου: Θα νιώθω το ίδιο, εάν αρρωστήσει(σοβαρά ή όχι) ?’
Ρώτα τον εαυτό σου: Ακόμα και αν τσακωνόμαστε, για κάτι νιώθω το ίδιο (την ίδια αγάπη)για αυτήν /αυτόν?’
Εάν απαντήσατε όχι σε κάποια από αυτές τις ερωτήσεις, ακόμα και σε μία, αναρωτηθείτε γιατί δώσατε αυτήν την απάντηση .
Είναι θέμα έλλειψης εμπιστοσύνης?
Είναι θέμα εγωισμού?
Είναι θέμα φόβου?
Θέλετε μήπως περισσότερο χρόνο μεταξύ σας για να γνωριστείτε καλύτερα?
Εάν απαντήσατε ναι σε όλες τις ερωτήσεις , τότε ουάου !
Αισθάνεστε πολλά για αυτo το άτομο, love is in the air !
Το έχετε ! Αγαπάτε !
Tips
Όταν απαντάς στις ερωτήσεις να είσαι ειλικρινής για τι μόνο έτσι θα μάθεις την αλήθεια!
Χαλάρωσε και απάντησε χωρίς πίεση.
Σκέψου τι σημαίνει αγάπη για σένα.
Αν δεν είσαι σίγουρος/η για τις απαντήσεις που έδωσες , δώσε χρόνο στο εαυτό σου και ξανάκανε αυτές τις ερωτήσεις μετά από λίγο καιρό! Θα εκπλαγείς με το πόσο θα έχουν αλλάξει οι απαντήσεις σου και τα συναισθήματα σου.
10 πράγματα που πρέπει να ξέρετε για την αγάπη!
Η αγάπη δεν πληγώνει! Η σωματική και /ή συναισθηματική κακομεταχείριση δεν αποτελούν κομμάτι της.
Η αγάπη δεν εκμεταλλεύεται. Δεν πρέπει να την χρησιμοποιείς για να παίρνεις από τους άλλους αυτό που θες. Δεν πρέπει ποτέ να ενδίδεις σε απαιτήσεις βασισμένες στην τακτική «Πρέπει να το κάνεις αυτό, αν με αγαπάς».
Η αγάπη είναι ένα δυνατό αίσθημα φροντίδας για κάποιο άλλο πρόσωπο. Έχει πολλές όψεις (αγάπη προς τα μέλη της οικογένειας μας, αγάπη προς τους φίλους μας, αγάπη προς τον σύντροφό μας ) αλλά όλες έχουν να κάνουν με την φροντίδα.
Αν και είναι αλήθεια ότι δείγμα αγάπης είναι το να βάζεις την ευτυχία του άλλου πάνω από την δική σου, σε αυτό δεν περιλαμβάνεται πότε ο συμβιβασμός των αξιών σου ή το να λες ψέματα στον εαυτό σου.
Εάν κάποιος σου ζητά να κάνεις κάτι που δεν θες , ως «απόδειξη» της αγάπης σου, τότε εκείνος που στο ζητά δεν σε αγαπάει με τον τρόπο που εσύ νομίζεις.
o Όταν αγαπάς κάποιον δεν του ζητάς να θυσιάσει τον εαυτό του, στο όνομα της αγάπης.
o Είναι πολύ εύκολο να μπερδεύεις τον σαρκικό πόθο με την αγάπη.
Η Αγάπη θέλει δέσμευση και εμπιστοσύνη όχι μόνο σωματική έλξη.
· Είναι δυνατόν να αισθανθείς κάτι, για περισσότερους από έναν?
Απλά σκέψου :Εάν αγαπάς και τους δύο γονείς ταυτόχρονα γιατί να μην γίνεται να αγαπάς δύο άτομα το ίδιο ,ταυτόχρονα.
Μην θυμώνεις με τον εαυτό σου, εάν βρεθείς σε αυτήν την δυσάρεστη κατάσταση. Αλλά παρέμεινε μόνος σου , ανοιχτός και ειλικρινής με όλες τις πλευρές των συναισθημάτων σου και της σύγχυσης σου.
· Το σεξ δεν είναι αγάπη . Η αγάπη δεν είναι σεξ. Το σεξ είναι κομμάτι της αγάπης αλλά όχι υποχρεωτικό.
· Μια αγάπη μπορεί να σβήσει .Δεν υπάρχει πάντα αιτία για αυτό. Όταν κάποιος σταματήσει να είναι ερωτευμένος μαζί σου, αυτό δεν έχει να κάνει με το πόσο άξιος είσαι σαν προσωπικότητα ή πόσο επιθυμητός.
· Η αγάπη πρέπει να μας κάνει να αισθανόμαστε ευτυχισμένοι , ασφαλείς και ευγνώμονες.
Άσκηση Πρώτη
Πώς να ξέρεις ,Πότε είναι Αγάπη.
Αισθάνεσαι ένα δυνατό συναίσθημα για κάποιο άτομο και θέλεις να μάθεις αν είναι ή αν οδηγεί σε αγάπη ? Ρώτησε τον εαυτό σου τις ακόλουθες δύσκολες ερωτήσεις και θα μάθεις.
Βαθμός Δυσκολίας : Δύσκολο
Απαιτούμενος Χρόνος: 5 λεπτά αρκούν
Δες πώς :
Ρώτα τον εαυτό σου: Θα ήμουν πρόθυμος/η να την/τον αφήσω να φύγει, αν ήξερα ότι αυτό θα ήταν το καλύτερο?’
Ρώτα τον εαυτό σου: Είμαι πρόθυμος/η να περιμένω μέχρι να είναι έτοιμη/ος να κάνουμε σεξ?
Ρώτα τον εαυτό σου: Θα νιώθω το ίδιο, αν πάρει κιλά ή αν αλλάξει κάτι στην εμφάνιση της?’
Ρώτα τον εαυτό σου: Είμαι πρόθυμος/η να θυσιάσω τα όνειρα μου, ώστε να επιτρέψω να γίνουν πραγματικότητα τα δικά της/του όνειρα ?’
Ρώτα τον εαυτό σου: Τον/την σέβομαι και τον/την θαυμάζω?’
Ρώτα τον εαυτό σου: Θα νιώθω το ίδιο, εάν αρρωστήσει(σοβαρά ή όχι) ?’
Ρώτα τον εαυτό σου: Ακόμα και αν τσακωνόμαστε, για κάτι νιώθω το ίδιο (την ίδια αγάπη)για αυτήν /αυτόν?’
Εάν απαντήσατε όχι σε κάποια από αυτές τις ερωτήσεις, ακόμα και σε μία, αναρωτηθείτε γιατί δώσατε αυτήν την απάντηση .
Είναι θέμα έλλειψης εμπιστοσύνης?
Είναι θέμα εγωισμού?
Είναι θέμα φόβου?
Θέλετε μήπως περισσότερο χρόνο μεταξύ σας για να γνωριστείτε καλύτερα?
Εάν απαντήσατε ναι σε όλες τις ερωτήσεις , τότε ουάου !
Αισθάνεστε πολλά για αυτo το άτομο, love is in the air !
Το έχετε ! Αγαπάτε !
Tips
Όταν απαντάς στις ερωτήσεις να είσαι ειλικρινής για τι μόνο έτσι θα μάθεις την αλήθεια!
Χαλάρωσε και απάντησε χωρίς πίεση.
Σκέψου τι σημαίνει αγάπη για σένα.
Αν δεν είσαι σίγουρος/η για τις απαντήσεις που έδωσες , δώσε χρόνο στο εαυτό σου και ξανάκανε αυτές τις ερωτήσεις μετά από λίγο καιρό! Θα εκπλαγείς με το πόσο θα έχουν αλλάξει οι απαντήσεις σου και τα συναισθήματα σου.
Ελληνική ποίηση
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς:
μην την εξευτελίζεις.
Καβάφης Κωνσταντίνος.
ΚΑΡΟΤΟ, ΑΥΓΟ Η ΚΟΚΚΟΣ ΚΑΦΕ;
ΚΑΡΟΤΟ, ΑΥΓΟ Ή ΚΟΚΚΟΣ ΚΑΦΕ….
Σε όλους, εύχομαι η ζωή σας να είναι σαν ένα μυρωδάτο φλιτζάνι καφέ. Πραγματικά να έχετε μία όμορφη μέρα!
Καρότο, Αυγό και Καφές… Δεν θα ξαναδείς ένα φλιτζάνι καφέ με τον ίδιο τρόπο ξανά…..
Μία νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της και πως τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνη.
Δεν ήξερε πώς να φτιάξει τα πράγματα και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει. Είχε κουραστεί να προσπαθεί και να παλεύει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο νέο προέκυπτε.
Η μητέρα της την πήγε στην κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το καθένα σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει.
Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο έβαλε αυγά, και στο τελευταίο έβαλε κόκκους καφέ. Τα άφησε λίγο να βράσουν, χωρίς να πει ούτε μια λέξη.
Περίπου σε είκοσι λεπτά έκλεισε τα μάτια της κουζίνας. Έβγαλε τα καρότα έξω απ’ το νερό και τα έβαλε σ’ ένα μπολ. Έβγαλε τα αυγά έξω και τα έβαλε σ’ ένα μπολ. Μετά έβγαλε τον καφέ έξω και τον έβαλε σε ένα φλιτζάνι.
Γυρνώντας στην κόρη της την ρώτησε: “πες μου τι βλέπεις”.
“Καρότα, αυγά και καφέ”, της απάντησε η κόρη.
Η μητέρα της την έφερε πιο κοντά και της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα. Το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά.
Μετά η μητέρα ζήτησε απ’ την κόρη της να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αυγό ήταν σφιχτό.
Στο τέλος, η μητέρα ζήτησε απ’ την κόρη της να πιει μια γουλιά απ’ τον καφέ.
Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του. Μετά η κόρη ρώτησε: “τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα;”.
Η μητέρα της της εξήγησε ότι το καθένα απ’ αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχε ν'αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό.
Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά:
Το καρότο αρχικά μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, εφόσον τοποθετήθηκε στο βραστό νερό, μαλάκωσε και έγινε αδύναμο.
Το αυγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα είχε προστατέψει το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτησή του σε βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε.
Όμως οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους σε βραστό νερό, άλλαξαν το νερό.
“Ποιο απ’αυτά είσαι εσύ;” ρώτησε την κόρη της..
“Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πώς ανταποκρίνεσαι;” Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;”
Σκέψου το λίγο: Τι απ’ αυτά είσαι εσύ;
1.Είσαι το καρότο που φαίνεται δυνατό, αλλά με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις και μαλακώνεις και χάνεις τη δύναμή σου;
2.Είσαι το αυγό που ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα; Μήπως είχες “υγρό” πνεύμα, αλλά μετά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μία οικονομική δυσκολία ή μια άλλη δοκιμασία σκλήρυνες; Μήπως το περίβλημά σου μοιάζει το ίδιο, αλλά μέσα σου έχεις πίκρα και σκληράδα, με σκληρό πνεύμα και σκληρή καρδιά;
3.Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του καφέ; Ο κόκκος στην πραγματικότητα αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες τις συνθήκες που προκαλούν τον πόνο. Όταν το νερό ζεσταίνεται, απελευθερώνει το άρωμα και τη γεύση του. Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, όταν τα πράγματα δεν είναι στα καλύτερά τους, εσύ γίνεσαι καλύτερος και αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου.
*Όταν δεν είναι και η καλύτερη στιγμή και οι δοκιμασίες σε συναντούν, ανυψώνεις τον εαυτό σου σε άλλο επίπεδο;
*Πώς αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες;
*Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;
Ελπίζω να έχεις αρκετή ευτυχία για να σε κάνει γλυκό, αρκετές δοκιμασίες για να σε κάνουν δυνατό, αρκετή λύπη για να παραμείνεις ανθρώπινος και αρκετή ελπίδα για να σε κάνει ευτυχισμένο.
Οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων δεν έχουν απαραιτήτως τα καλύτερα απ’ όλα.
Απλώς κάνουν το καλύτερο που μπορούν με αυτά που τους συμβαίνουν στη διαδρομή τους.
Το λαμπρότερο μέλλον πάντοτε θα βασίζεται σε ένα ξεχασμένο παρελθόν.
Δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή μέχρι ν’ αφήσεις πίσω τις αποτυχίες σου και τους πόνους σου.
Όταν γεννήθηκες έκλαιγες και όλοι γύρω σου χαμογελούσαν.
Ζήσε τη ζωή σου έτσι ώστε στο τέλος εσύ να είσαι αυτός που θα χαμογελά, όταν όλοι γύρω σου θα κλαίνε.
Μπορεί να θέλεις να στείλεις αυτό το μήνυμα σ’ αυτούς τους ανθρώπους που σημαίνουν κάτι για σένα (εγώ μόλις το έκανα).
Σ΄ αυτούς που έχουν αγγίξει τη ζωή σου με κάποιον τρόπο.
Σ΄ αυτούς που σε κάνουν να χαμογελάς όταν πραγματικά το χρειάζεσαι.
Σ΄ αυτούς που σε κάνουν να βλέπεις τη φωτεινή πλευρά των πραγμάτων όταν είσαι απογοητευμένος.
Σ΄ αυτούς που εκτιμάς τη φιλία τους.
Σ΄ αυτούς που σημαίνουν πολλά στη ζωή σου.
Εάν δεν το στείλεις, απλά θα χάσεις την ευκαιρία να φωτίσεις την ημέρα κάποιου!
Σε όλους, εύχομαι η ζωή σας να είναι σαν ένα μυρωδάτο φλιτζάνι καφέ. Πραγματικά να έχετε μία όμορφη μέρα!
Καρότο, Αυγό και Καφές… Δεν θα ξαναδείς ένα φλιτζάνι καφέ με τον ίδιο τρόπο ξανά…..
Μία νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της και πως τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνη.
Δεν ήξερε πώς να φτιάξει τα πράγματα και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει. Είχε κουραστεί να προσπαθεί και να παλεύει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο νέο προέκυπτε.
Η μητέρα της την πήγε στην κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το καθένα σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει.
Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο έβαλε αυγά, και στο τελευταίο έβαλε κόκκους καφέ. Τα άφησε λίγο να βράσουν, χωρίς να πει ούτε μια λέξη.
Περίπου σε είκοσι λεπτά έκλεισε τα μάτια της κουζίνας. Έβγαλε τα καρότα έξω απ’ το νερό και τα έβαλε σ’ ένα μπολ. Έβγαλε τα αυγά έξω και τα έβαλε σ’ ένα μπολ. Μετά έβγαλε τον καφέ έξω και τον έβαλε σε ένα φλιτζάνι.
Γυρνώντας στην κόρη της την ρώτησε: “πες μου τι βλέπεις”.
“Καρότα, αυγά και καφέ”, της απάντησε η κόρη.
Η μητέρα της την έφερε πιο κοντά και της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα. Το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά.
Μετά η μητέρα ζήτησε απ’ την κόρη της να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αυγό ήταν σφιχτό.
Στο τέλος, η μητέρα ζήτησε απ’ την κόρη της να πιει μια γουλιά απ’ τον καφέ.
Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του. Μετά η κόρη ρώτησε: “τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα;”.
Η μητέρα της της εξήγησε ότι το καθένα απ’ αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχε ν'αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό.
Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά:
Το καρότο αρχικά μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, εφόσον τοποθετήθηκε στο βραστό νερό, μαλάκωσε και έγινε αδύναμο.
Το αυγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα είχε προστατέψει το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτησή του σε βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε.
Όμως οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους σε βραστό νερό, άλλαξαν το νερό.
“Ποιο απ’αυτά είσαι εσύ;” ρώτησε την κόρη της..
“Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πώς ανταποκρίνεσαι;” Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;”
Σκέψου το λίγο: Τι απ’ αυτά είσαι εσύ;
1.Είσαι το καρότο που φαίνεται δυνατό, αλλά με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις και μαλακώνεις και χάνεις τη δύναμή σου;
2.Είσαι το αυγό που ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα; Μήπως είχες “υγρό” πνεύμα, αλλά μετά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μία οικονομική δυσκολία ή μια άλλη δοκιμασία σκλήρυνες; Μήπως το περίβλημά σου μοιάζει το ίδιο, αλλά μέσα σου έχεις πίκρα και σκληράδα, με σκληρό πνεύμα και σκληρή καρδιά;
3.Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του καφέ; Ο κόκκος στην πραγματικότητα αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες τις συνθήκες που προκαλούν τον πόνο. Όταν το νερό ζεσταίνεται, απελευθερώνει το άρωμα και τη γεύση του. Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, όταν τα πράγματα δεν είναι στα καλύτερά τους, εσύ γίνεσαι καλύτερος και αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου.
*Όταν δεν είναι και η καλύτερη στιγμή και οι δοκιμασίες σε συναντούν, ανυψώνεις τον εαυτό σου σε άλλο επίπεδο;
*Πώς αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες;
*Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;
Ελπίζω να έχεις αρκετή ευτυχία για να σε κάνει γλυκό, αρκετές δοκιμασίες για να σε κάνουν δυνατό, αρκετή λύπη για να παραμείνεις ανθρώπινος και αρκετή ελπίδα για να σε κάνει ευτυχισμένο.
Οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων δεν έχουν απαραιτήτως τα καλύτερα απ’ όλα.
Απλώς κάνουν το καλύτερο που μπορούν με αυτά που τους συμβαίνουν στη διαδρομή τους.
Το λαμπρότερο μέλλον πάντοτε θα βασίζεται σε ένα ξεχασμένο παρελθόν.
Δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή μέχρι ν’ αφήσεις πίσω τις αποτυχίες σου και τους πόνους σου.
Όταν γεννήθηκες έκλαιγες και όλοι γύρω σου χαμογελούσαν.
Ζήσε τη ζωή σου έτσι ώστε στο τέλος εσύ να είσαι αυτός που θα χαμογελά, όταν όλοι γύρω σου θα κλαίνε.
Μπορεί να θέλεις να στείλεις αυτό το μήνυμα σ’ αυτούς τους ανθρώπους που σημαίνουν κάτι για σένα (εγώ μόλις το έκανα).
Σ΄ αυτούς που έχουν αγγίξει τη ζωή σου με κάποιον τρόπο.
Σ΄ αυτούς που σε κάνουν να χαμογελάς όταν πραγματικά το χρειάζεσαι.
Σ΄ αυτούς που σε κάνουν να βλέπεις τη φωτεινή πλευρά των πραγμάτων όταν είσαι απογοητευμένος.
Σ΄ αυτούς που εκτιμάς τη φιλία τους.
Σ΄ αυτούς που σημαίνουν πολλά στη ζωή σου.
Εάν δεν το στείλεις, απλά θα χάσεις την ευκαιρία να φωτίσεις την ημέρα κάποιου!
ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΙΛΑ, ΜΗΠΩΣ ΦΤΑΙΤΕ ΕΣΕΙΣ;
ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΙΛΑ, ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΦΤΑΙΤΕ ΕΣΕΙΣ;
Τα παραπάνω κιλά και η παχυσαρκία είναι πια επιδημία στο δυτικό πολιτισμό.
Δύο στα τρία άτομα είναι υπέρβαρα και ένα στα τρία παχύσαρκα. Ανά πάσα στιγμή ένα 35% του πληθυσμού προσπαθεί να χάσει βάρος.
Γύρω από αυτή την προσπάθεια έχει αναπτυχθεί μια τεράστια βιομηχανία.
Αυτό περιλαμβάνει την αγορά τροφίμων με χαμηλές θερμίδες και χαμηλά λιπαρά, την κατανάλωση ποτών με τεχνητά γλυκαντικά, την εγγραφή σε κέντρα αδυνατίσματος, την χρήση αντικαταθλιπτικών ή διεγερτικών και τη διενέργεια επεμβατικών μεθόδων όπως η λιποαναρρόφηση και γαστρικές επεμβάσεις – για να αναφερθούμε σε μερικές μόνο από αυτές τις προσπάθειες.
Το γεγονός ότι μιλάμε για μια επιδημία, καθιστά ξεκάθαρο ότι οι κοινές πρακτικές και ο σημερινός τρόπος ζωής και διατροφής όχι μόνο δεν βοηθάει το φαινόμενο αλλά και το τροφοδοτεί.
Η πλήρης απομάκρυνση από τα φυσικά πρότυπα διατροφής και η υψηλή επεξεργασία των τροφίμων έχει ως αποτέλεσμα οι τροφές μας να περιέχουν πολλές θερμίδες και χαμηλά ή καθόλου θρεπτικά συστατικά.
Επιπλέον έρχονται συνεχώς στην επιφάνεια δεδομένα που αναδεικνύουν το ρόλο των χημικών πρόσθετων όπως τα ενισχυτικά γεύσης (MSG monosodium glutamate, ασπαρτάμη, καζεΐνη, κ.ά. ) που βρίσκονται σε όλες σχεδόν τις επεξεργασμένες τροφές. Σε σχετικό ντοκιμαντέρ του CBN News (MSG) ο γνωστός νευρολόγος ερευνητής σε τέτοια θέματα Dr. Blaylock αναφέρει ότι πρόκειται για νευροτοξίνες (excitoxins), που διεγείρουν τα εγκεφαλικά κύτταρα σε υπερβολικό βαθμό. Αυτό φτάνει σε σημείο προκλήσεως βλάβης σε αυτά τα κύτταρα.
Ένα άλλο χαρακτηριτικό, συνεχίζει ο Dr. Blaylock, όσων καταναλώνουν τροφές που περιέχουν παρόμοια χημικά είναι ότι αυξάνεται η επιθυμία τους να καταναλώσουν γλυκές τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη ενώ παράλληλα μειώνεται η διάθεση τους για υγιεινές τροφές. Η πορεία σ’ αυτό το μονοπάτι καταλήγει σε μια συνεχή επιδείνωση της κατάστασης.
Η βιοχημική αυτή παρέμβαση στη διατροφή του ανθρώπου ξεκίνησε μετά το ΙΙ Παγκόσμιο πόλεμο και έχει λάβει πλέον τέτοιες διαστάσεις που είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσουμε και να καταναλώσουμε τροφές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία.
Ο βασικός μεταβολισμός (η δυνατότητα καύσης θερμίδων σε ηρεμία) έχει υποστεί κάθετη πτώση. Το σώμα δεν έχει τα απαραίτητα συστατικά για να λειτουργήσει φυσιολογικά. Η ορμονική ισορροπία αλλοιώνεται και το άτομο καταλήγει να πεινάει όλο περισσότερο, να αυξάνει σε βάρος, να έχει λιγότερη ενέργεια και χειρότερη διάθεση.
Στα παραπάνω προστίθενται οι προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες που στηρίζονται σε λάθος ή ουτοπικά δεδομένα και στόχους.
Το άτομο βρίσκει την αυτοεκτίμηση του να έχει κατακερματιστεί ενώ το βάρος του συνεχίζει να αυξάνεται.
Ένα από τα πιο βασικά βήματα για την αποτελεσματική διαχείριση του βάρους είναι η επιλογή τροφών που είναι σχεδιασμένες για την συγκεκριμένη μοναδική γενετική και βιοχημική δομή του κάθε ατόμου.
Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα με την χρήση της γενετικής και της μοριακής βιολογίας μέσα από εξετάσεις DNA και Διατροφικής Αξιολόγησης να εντοπιστούν οι κατάλληλες τροφές για τον καθένα ξεχωριστά και πρόκειται για μια πολύ αποτελεσματική στρατηγική. Αυτό θα φέρει το βάρος σας στο φυσιολογικό με βάση τον προσωπικό του μεταβολισμό και το γενετικό του σχέδιο μεταξύ άλλων.
Ένα άλλο ζωτικό στοιχείο είναι η άσκηση, 30-60 λεπτά κατάλληλης άσκησης κάθε μέρα. Το σώμα μας είναι σχεδιασμένο για να κινείται. Το 80% όμως όσων ξεκινούν ένα πρόγραμμα άσκησης εγκαταλείπουν. Η άσκηση κινητοποιεί το λιπώδη ιστό και τοξικές ενώσεις που βρίσκονται αποθηκευμένες σε αυτόν. Θα πρέπει να ενισχυθεί ο οργανισμός και οι μηχανισμοί αποτοξίνωσης.
Η απώλεια βάρους με παράλληλη βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής είναι εφικτή.
Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές, υπάρχουν όμως λάθος και σωστά δεδομένα. Όταν ξεκινήσουμε έναν ορθό τρόπο ζωής και διατροφής τότε η έντονη πείνα, το στρες και οι προηγούμενες αποτυχίες για να μην πούμε για τις βλάβες στην υγεία μας μπορούν να γίνουν παρελθόν.
Δεν χρειάζεται κουράγιο, δύναμη και ηρωισμό για να έχουμε μια φυσιολογική ζωή, χρειάζεται όμως συμμετοχή και διάθεση για αλλαγή!
Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς
Γεν. Δ/ντης Detox Center Gr
Μέλος των
International Academy
of Detoxification Specialists
& American Holistic Medicine Association
Τα παραπάνω κιλά και η παχυσαρκία είναι πια επιδημία στο δυτικό πολιτισμό.
Δύο στα τρία άτομα είναι υπέρβαρα και ένα στα τρία παχύσαρκα. Ανά πάσα στιγμή ένα 35% του πληθυσμού προσπαθεί να χάσει βάρος.
Γύρω από αυτή την προσπάθεια έχει αναπτυχθεί μια τεράστια βιομηχανία.
Αυτό περιλαμβάνει την αγορά τροφίμων με χαμηλές θερμίδες και χαμηλά λιπαρά, την κατανάλωση ποτών με τεχνητά γλυκαντικά, την εγγραφή σε κέντρα αδυνατίσματος, την χρήση αντικαταθλιπτικών ή διεγερτικών και τη διενέργεια επεμβατικών μεθόδων όπως η λιποαναρρόφηση και γαστρικές επεμβάσεις – για να αναφερθούμε σε μερικές μόνο από αυτές τις προσπάθειες.
Το γεγονός ότι μιλάμε για μια επιδημία, καθιστά ξεκάθαρο ότι οι κοινές πρακτικές και ο σημερινός τρόπος ζωής και διατροφής όχι μόνο δεν βοηθάει το φαινόμενο αλλά και το τροφοδοτεί.
Η πλήρης απομάκρυνση από τα φυσικά πρότυπα διατροφής και η υψηλή επεξεργασία των τροφίμων έχει ως αποτέλεσμα οι τροφές μας να περιέχουν πολλές θερμίδες και χαμηλά ή καθόλου θρεπτικά συστατικά.
Επιπλέον έρχονται συνεχώς στην επιφάνεια δεδομένα που αναδεικνύουν το ρόλο των χημικών πρόσθετων όπως τα ενισχυτικά γεύσης (MSG monosodium glutamate, ασπαρτάμη, καζεΐνη, κ.ά. ) που βρίσκονται σε όλες σχεδόν τις επεξεργασμένες τροφές. Σε σχετικό ντοκιμαντέρ του CBN News (MSG) ο γνωστός νευρολόγος ερευνητής σε τέτοια θέματα Dr. Blaylock αναφέρει ότι πρόκειται για νευροτοξίνες (excitoxins), που διεγείρουν τα εγκεφαλικά κύτταρα σε υπερβολικό βαθμό. Αυτό φτάνει σε σημείο προκλήσεως βλάβης σε αυτά τα κύτταρα.
Ένα άλλο χαρακτηριτικό, συνεχίζει ο Dr. Blaylock, όσων καταναλώνουν τροφές που περιέχουν παρόμοια χημικά είναι ότι αυξάνεται η επιθυμία τους να καταναλώσουν γλυκές τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη ενώ παράλληλα μειώνεται η διάθεση τους για υγιεινές τροφές. Η πορεία σ’ αυτό το μονοπάτι καταλήγει σε μια συνεχή επιδείνωση της κατάστασης.
Η βιοχημική αυτή παρέμβαση στη διατροφή του ανθρώπου ξεκίνησε μετά το ΙΙ Παγκόσμιο πόλεμο και έχει λάβει πλέον τέτοιες διαστάσεις που είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσουμε και να καταναλώσουμε τροφές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία.
Ο βασικός μεταβολισμός (η δυνατότητα καύσης θερμίδων σε ηρεμία) έχει υποστεί κάθετη πτώση. Το σώμα δεν έχει τα απαραίτητα συστατικά για να λειτουργήσει φυσιολογικά. Η ορμονική ισορροπία αλλοιώνεται και το άτομο καταλήγει να πεινάει όλο περισσότερο, να αυξάνει σε βάρος, να έχει λιγότερη ενέργεια και χειρότερη διάθεση.
Στα παραπάνω προστίθενται οι προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες που στηρίζονται σε λάθος ή ουτοπικά δεδομένα και στόχους.
Το άτομο βρίσκει την αυτοεκτίμηση του να έχει κατακερματιστεί ενώ το βάρος του συνεχίζει να αυξάνεται.
Ένα από τα πιο βασικά βήματα για την αποτελεσματική διαχείριση του βάρους είναι η επιλογή τροφών που είναι σχεδιασμένες για την συγκεκριμένη μοναδική γενετική και βιοχημική δομή του κάθε ατόμου.
Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα με την χρήση της γενετικής και της μοριακής βιολογίας μέσα από εξετάσεις DNA και Διατροφικής Αξιολόγησης να εντοπιστούν οι κατάλληλες τροφές για τον καθένα ξεχωριστά και πρόκειται για μια πολύ αποτελεσματική στρατηγική. Αυτό θα φέρει το βάρος σας στο φυσιολογικό με βάση τον προσωπικό του μεταβολισμό και το γενετικό του σχέδιο μεταξύ άλλων.
Ένα άλλο ζωτικό στοιχείο είναι η άσκηση, 30-60 λεπτά κατάλληλης άσκησης κάθε μέρα. Το σώμα μας είναι σχεδιασμένο για να κινείται. Το 80% όμως όσων ξεκινούν ένα πρόγραμμα άσκησης εγκαταλείπουν. Η άσκηση κινητοποιεί το λιπώδη ιστό και τοξικές ενώσεις που βρίσκονται αποθηκευμένες σε αυτόν. Θα πρέπει να ενισχυθεί ο οργανισμός και οι μηχανισμοί αποτοξίνωσης.
Η απώλεια βάρους με παράλληλη βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής είναι εφικτή.
Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές, υπάρχουν όμως λάθος και σωστά δεδομένα. Όταν ξεκινήσουμε έναν ορθό τρόπο ζωής και διατροφής τότε η έντονη πείνα, το στρες και οι προηγούμενες αποτυχίες για να μην πούμε για τις βλάβες στην υγεία μας μπορούν να γίνουν παρελθόν.
Δεν χρειάζεται κουράγιο, δύναμη και ηρωισμό για να έχουμε μια φυσιολογική ζωή, χρειάζεται όμως συμμετοχή και διάθεση για αλλαγή!
Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς
Γεν. Δ/ντης Detox Center Gr
Μέλος των
International Academy
of Detoxification Specialists
& American Holistic Medicine Association
Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008
Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
